ΚΙΦΑ: Στείλαμε συμπληρώματα διατροφής στους Γιατρούς του Κόσμου

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on ΚΙΦΑ: Στείλαμε συμπληρώματα διατροφής στους Γιατρούς του Κόσμου
Jul 312013
 

ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥΤις τελευταίες μέρες πραγματοποιήθηκε έλεγχος και τακτοποίηση του φαρμακείου του ΚΙΦΑ και συλλέχθηκαν φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής που πρόκειται να λήξουν τους επόμενους μήνες. Στείλαμε μια σημαντική ποσότητα με συμπληρώματα διατροφής στους γιατρούς του κόσμου στην αποστολή που βρίσκεται στην Αθήνα.

Για ακόμα μια φορά, ευχαριστούμε την μεταφορική εταιρεία courier της Δράμας που ανέλαβε να μεταφέρει τα φάρμακα/συμπληρώματα διατροφής χωρίς χρέωση. Έχοντας υπόψη ότι το ΚΙΦΑ στηρίζεται αποκλειστικά στους εθελοντές του και δεν εξαρτάται σε κανένα βαθμό από φορείς εξουσίας, θεσμούς ή οποιονδήποτε που αποσκοπεί σε προσωπικό του συμφέρον, η βοήθεια και η στήριξη των πολιτών αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία καθώς αποδεικνύουμε έμπρακτα ότι όταν χρεοκοπούν οι τράπεζες δεν χρεοκοπεί ούτε η κοινωνία ούτε οι άνθρωποι της.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης (ΚΙΦΑ) στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2.

Τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ.&6-8μ.μ.): 2521.777.038

http://www.politesdramas.gr/

Αυτοκτόνησε μικροπωλητής από τη Δράμα – έπεσε με το φορτηγό στη θάλασσα

 Χωρίς κατηγορία  Comments Off on Αυτοκτόνησε μικροπωλητής από τη Δράμα – έπεσε με το φορτηγό στη θάλασσα
Jul 302013
 
Με το φορτηγό μες στη Θάλασσα!

Ένα τραγικό γεγονός σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, στο λιμάνι των Ελευθερών, στην είσοδο της Νέας Περάμου. 35χρονος μικροπωλητής από τη Δράμα οδήγησε με αυξημένη ταχύτητα το φορτηγάκι ιδιοκτησίας του μέσα στη θάλασσα. Βούτηξε δύτης για να τον απεγκλωβίσει, αλλά ήταν πλέον αργά. Ο 35χρονος ανεσύρθει νεκρός.

Σε μικρή απόσταση παρακολούθησε όλο το γεγονός η σύζυγός του, η οποία προθυμοποιήθηκε να πεταχθεί σε κοντινό κατάστημα ν΄αγοράσει καφέ. Ο 35χρονος εμφανίζεται ν΄ αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα. Το γεγονός προκάλεσε αίσθηση σε όλη τη περιοχή της Ν. Περάμου. Συζητήθηκε πολύ, προκάλεσε συγκίνηση κι εύλογες απορίες. Αυτές πρόκειται ν΄ απαντήσει η προανάκριση, που κάνουν οι αστυνομικές αρχές.

Για το περιστατικό παρενέβη πυροσβεστική υπηρεσία, λιμεναρχείο Καβάλας, ελληνική αστυνομία αλλά κι ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.

Το λιμεναρχείο Καβάλας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Η λιμενική αρχή Ελευθερών ενημερώθηκε τις βραδινές ώρες του Σαββάτου, για περιστατικό πτώσης φορτηγού οχήματος στο λιμένα Ελευθερών Ν. Περάμου. Άμεσα στο σημείο μετέβη προσωπικό του λιμενικού σώματος, ειδοποιήθηκε για παροχή συνδρομής ιδιώτης δύτης, ο οποίος ανέσυρε τον 35χρονο, τον μοναδικό επιβαίνοντα του οχήματος, χωρίς τις αισθήσεις του.

Ο 35χρονος διεκομίσθη με ασθενοφόρο στο νοσοκομείο Καβάλας, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Παραγγέλθηκε η διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής.

 

ΠΗΓΗ: http://www.proininews.gr/

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 29/7-2/8/2013

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 29/7-2/8/2013
Jul 292013
 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΚαλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.

Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στη Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.

Πρόγραμμα εβδομάδας 29 Ιουλίου – 2 Αυγούστου 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης

Δευτερα 29/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τρίτη 30/7: 10-11π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τετάρτη 31/7: 6-8μ.μ. Παθολόγος, Φαρμακοποιός
Πέμπτη 1/8: 11-12π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Παρασκευή 2/8: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός

Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.): 2521.777.038
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/

http://www.politesdramas.gr/

Ρεπορτάζ ΜΚΙΕ: Εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας ψεύδεται στο BBC

 Απόψεις  Comments Off on Ρεπορτάζ ΜΚΙΕ: Εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας ψεύδεται στο BBC
Jul 282013
 

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείου Ελληνικού καταγγέλλει εκπρόσωπο του Υπουργείου Υγείας για ψευδείς δηλώσεις όσον αφορά την παροχή και χρέωση υπηρεσιών υγείας στους πολίτες. Ακολουθεί το Ρεπορτάζ-Δελτίο Τύπου του ΜΚΙΕ.

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Εκπρόσωπος του Υπουργείου Υγείας ψεύδεται στο BBC»
Δεν αποτελεί επιλογή κατεύθυνσης του ιατρείου μας να αποστέλει Δελτία Τύπου με  χαρακτηρισμούς έναντι οιουδήποτε αξιωματούχου ή  απλού πολίτη. Προκαλείται όμως το κοινό αίσθημα, όταν ο κύριος  Πάνος Ευσταθίου (Διοικητής του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων Υγείας – Ε.Κ.ΕΠ.Υ.- του Υπουργείου Υγείας) ψεύδεται ασύστολα μπροστά στην κάμερα του BBC,  όταν η δημοσιογράφος Zeinab Badawi  του θέτει το ερώτημα εάν ισχύουν οι καταγγελίες ανασφάλιστων πολιτών ότι το Δημόσιο Σύστημα Υγείας τους χρεώνει μεγάλα ποσά, τα οποία δεν μπορούν να πληρώσουν,  με αποτέλεσμα ουσιαστικά να τους αποκλείει από τις υπηρεσίες του.
 Ο διάλογος έχει ως εξής:

Δημοσιογράφος: Με αρκετά στοιχεία στα χέρια για την Ελληνική κρίση στην υγεία, ήταν η στιγμή να πάω στο Υπουργείο Υγείας στην Αθήνα. Ισχύει το ότι οποιοσδήποτε στην Ελλάδα ο οποίος δεν μπορεί να πληρώσει για φάρμακα από το φαρμακείο ή για ένα χειρουργείο, αν δεν μπορεί να πληρώσει, ότι το κράτος θα του παρέχει την κατάλληλη φροντίδα;

κος Ευσταθίου: κυρία Μπαντάουι, στην Ελλάδα οι Έλληνες το μεγαλύτερο ποσοστό είναι ασφαλισμένοι από δημόσιο φορέα. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πληρώσει το ασφαλιστικό τους σύστημα, διότι δεν είχαν τα χρήματα, διότι ήταν κάτω από, εεεεε… δύσκολη κατάσταση οικονομική. Αυτό με απόφαση της κυβέρνησης δεν έχει επηρεάσει την νοσηλεία τους και τη θεραπεία τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ).

Δημοσιογράφος: Γνώρισα έναν ηλικιωμένο ο οποίος χρειαζόταν μια επείγουσα εγχείρηση, την έκανε αλλά του κόστισε 6000 ευρώ, το νοσοκομείο τον κυνήγησε για να πληρώσει κάτι το οποίο άγχωσε ιδιαίτερα αυτόν και την οικογένεια του. Δέχεστε ότι αυτά συμβαίνουν και ότι είναι μια περίπτωση από τις πολλές;

κος Ευσταθίου: Εεεεε … δεν υπάρχει περίπτωση τέτοια. Δεν υπάρχει κάποιος που να πάει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και να πληρώσει χρήματα.

Δημοσιογράφος: Το γεγονός ότι αυξάνονται τα κοινωνικά ιατρεία συνεχώς σε σχεδόν 40 αυτή την στιγμή, που δείχνει ότι υπάρχει ανάγκη για τέτοιες δωρεάν εθελοντικές υπηρεσίες…

κος Ευσταθίου: Θα έλεγα ότι το βλέπω διαφορετικά, αααα… υπάρχει προσπάθεια του κόσμου να βοηθήσει ο ένας τον άλλο, αυτά είναι στοιχεία μιας κοινωνίας η οποία λειτουργεί κάτω από συνθήκες λιτότητας και δυσκολίας. Αυτά είναι θετικά στοιχεία μιας … ενός πολιτισμού και μιας κοινωνίας, όχι διάλυσης.

Ακολουθεί και το βίντεο προς επιβεβαίωση του παραπάνω διαλόγου. 

Ερωτάται  λοιπόν το Υπουργείο Υγείας και συγκεκριμένα ο Υπουργός  κύριος Γεωργιάδης, γιατί ψεύδεται ένας θεσμικός εκπρόσωπος του  Υπουργείου   και γιατί προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους  πολίτες  από την ουσία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από την ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ πολιτική που εφαρμόζει το Υπουργείο αφήνοντας τους ανασφάλιστους πολίτες να πεθαίνουν αβοήθητοι, αφού δεν έχουν να πληρώσουν για την θεραπεία τους ή/και τα φάρμακα τους.
Θα καλύψει τον κύριο Ευσταθίου ο Υπουργός ή θα τον αποπέμψει?  Παράλληλα θα μας απαντήσει επιτέλους ο κύριος Υπουργός τι θα γίνει με τις εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστων πολιτών που δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗ στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας?  Θα τους αφήσει να πεθάνουν όταν παρουσιαστεί ανάγκη?  Για πόσο καιρό θα κάνει ότι αγνοεί το πρόβλημα αυτό, όπως έκαναν και οι προκάτοχοι του?  Για πόσο καιρό θα θέτει  την μείωση των δαπανών ΠΑΝΩ από τις ζωές των πολιτών αυτής της χώρας?
Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού θα συνεχίσει να  καταγγέλλει τις απαράδεκτες πολιτικές λιτότητας που ουσιαστικά λειτουργούν ως γενοκτονία των Ελλήνων πολιτών.  Καρκινοπαθείς, εγκυμονούσες, μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι αφήνονται στην τύχη τους.   ΠΡΕΠΕΙ αυτό να σταματήσει ΑΜΕΣΑ.  Απαιτούμε μια ξεκάθαρη  απαντήση για το τι προτίθεστε να κάνετε!
Μπορείτε να δείτε όλο το ρεπορτάζ του BBC εδώ:

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://mki-ellinikou.blogspot.gr/

Η ελληνική ορυκτολαγνεία

 Απόψεις  Comments Off on Η ελληνική ορυκτολαγνεία
Jul 272013
 

Πετρέλαιο στο Αιγαίο, χρυσός στη Χαλκιδική. Που κρυβόταν τόσα χρόνια όλος αυτός ο ορυκτός πλούτος και δεν το ξέραμε; Και είναι αλήθεια τυχαίο, ότι τον “βρήκαμε” εν μέσω κρίσης;

Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος

Σκουριές Μάιος 2013, Το δάσος χάνει έδαφος

Στο λαϊκό φαντασιακό το πετρέλαιο και ο χρυσός είναι σαν τους κρυμμένους θησαυρούς, θαμμένοι κάτω από τη γη, περιμένοντας τον τυχερό που θα σκοντάψει πάνω τους και θα γίνει από τη μια μέρα στην άλλη πλούσιος. Η πραγματικότητα φυσικά είναι διαφορετική και πολύ πιο πεζή. Αν ένα ορυκτό είναι εν τέλει θησαυρός ή όχι, εξαρτάται από το αν τα χρήματα που θα βγάλει κάποιος πουλώντας το θα υπερκαλύψουν ή όχι το κόστος της εξόρυξης.

Τα έσοδα εξαρτώνται από τις ισχύουσες τιμές του ορυκτού στην αγορά, αλλά και το πως θα μοιρασθούν, δηλαδή πόσα θα πάνε στην τσέπη αυτού που έχει την ιδιοκτησία της γης, αυτού που το βρήκε, αυτού που το έβγαλε, ή στις τσέπες των διάφορων μεσαζόντων, που εμπλέκονται στη μακριά αλυσίδα από την εύρεση και την εξόρυξη έως την πώληση. Το κόστος με τη σειρά του περιλαμβάνει τους μισθούς αυτών που θα εργαστούν στην εξόρυξη, καθώς και τα έξοδα για την αγορά, λειτουργία και συντήρηση των  μηχανημάτων που θα χρησιμοποιηθούν. Όσο πιο βαθιά ή πιο βρώμικο είναι ένα ορυκτό, τόσο πιο ακριβή είναι και η εξόρυξή του.

 

Αυτά όσον αφορά το κομμάτι των χρημάτων. Πέρα από αυτό υπάρχουν και αφανή έξοδα, τα οποία δεν μετριούνται σε ευρώ, όπως είναι οι κίνδυνοι για την υγεία των εργαζομένων ή εκείνων που ζουν κοντά. Αν διαρρεύσει κυάνιο από ένα ορυχείο χρυσού, όπως έγινε στον Δούναβη πριν κάποια χρόνια, η καταστροφή ποταμιών και υγροτόπων και η μόλυνση του νερού, που πάει για άρδευση ή ύδρευση, δεν αποτιμάται με χρηματικά μεγέθη. Το ίδιο και με το πετρέλαιο, όπως μας θυμίζει η τεράστια οικολογική και κοινωνική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού ή ακόμα χειρότερα, το ανυπολόγιστο κόστος από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και την αλλαγή του κλίματος.

 

Τι έχει αλλάξει σε αυτήν τη θεμελιακή σχέση κόστους –  οφέλους, η οποία να εξηγεί το ξαφνικό ενδιαφέρον για τις εξορύξεις στην Ελλάδα; Μια πρώτη παρατήρηση είναι ότι οι τιμές του πετρελαίου και του χρυσού βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα της ιστορίας τους. Οι υψηλές αυτές τιμές εξηγούν τη στροφή σε αποθέματα, τα οποία κάποτε θεωρούνταν εκτός πρόσβασης, όπως  η “πίσσα” στην Αλμπέρτα του Καναδά, το πετρέλαιο στην καρδιά του δάσους του Αμαζονίου ή βαθιά στους ωκεανούς ή το Αιγαίο. Το δυστύχημα είναι, ότι, όχι τυχαία, τα τελευταία αποθέματα πετρελαίου ή χρυσού βρίσκονται και στις τελευταίες παρθένες και πιο απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη, εξαιρετικής οικολογικής και πολιτισμικής σημασίας. Γιατί τέτοια αύξηση στις τιμές όμως;

Δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ειδικών επιστημόνων για το αν η διαρκώς αυξανόμενη τιμή του πετρελαίου είναι αποτέλεσμα της εξάντλησής του, της αύξησης της ζήτησης από τις ταχέως αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ινδίας και της Κίνας, της ηθελημένης υποεπένδυσης σε νέες πηγές από τους Άραβες, ώστε να ανεβάσουν τις τιμές, εν μέρει ως απάντηση στην πτώση του δολαρίου, ή τέλος της πρόσφατης απελευθέρωσης της παγκόσμιας αγοράς πετρελαίου και της δημιουργίας νέων χρηματιστικών προϊόντων, όπως τα παράγωγα, τα οποία οδήγησαν σε φαινόμενα κερδοσκοπίας. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι, όπως συνέβη και τη δεκαετία του 1970, η άνοδος των τιμών του πετρελαίου το 2008 ήταν η καρφίτσα που έσκασε τη φούσκα. Όλα ξεκίνησαν από την αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ, όπου φτωχοί μετανάστες, οι οποίοι είχαν πάρει δάνεια για σπίτια στα προάστεια, λύγισαν κάτω από το διαρκώς αυξανόμενο κόστος της βενζίνης, και άρχισαν να χρεωκοπούν. Αυτό έφερε στην επιφάνεια την αλόγιστη παροχή στεγαστικών δανείων με λίγες προοπτικές αποπληρωμής, και οδήγησε στην κατάρρευση χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία κρατούσαν στα αποθεματικά τους τέτοια «τοξικά δάνεια». Η κρίση της αγοράς κατοικίας έγινε σύντομα κρίση δανεισμού και με την εκτόξευση των επιτοκίων των ομολόγων πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και έφτασε στα μέρη μας. Μέσα στον πανικό και με την κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς, οι ανά τον κόσμο επενδυτές και κυρίως τα συσσωρευμένα κεφάλαια της Κίνας και της Μέσης Ανατολής άρχισαν να στρέφονται σε πιο “σίγουρες επενδύσεις”, όπως ο χρυσός και το πετρέλαιο, αυξάνοντας ακόμα παραπάνω τις τιμές τους.

 

Άλλαξε όμως μήπως κάτι και στην πλευρά του κόστους που να εξηγεί το ξαφνικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα; Σαφώς. Από τη σκοπιά των πολυεθνικών επενδυτών, όσο πιο πολύ υποφέρει μια χώρα από οικονομική κρίση, τόσο πιο φτηνό είναι το κόστος εξόρυξης εκεί. “Οι φτωχοί πωλούνται φθηνά», όπως λέει η ρήση. Υπερχρεωμένες χώρες, όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος, είναι πρόθυμες να παραχωρήσουν τα δικαιώματά τους με την πρώτη καλή ευκαιρία, να μειώσουν τους φόρους και να βελτιώσουν τους όρους των συμφωνιών για να “προσελκύσουν επενδυτές”. Η κρίση και η ανεργία επίσης συμπιέζουν το κόστος εργασίας, αν και αυτός δεν είναι πλέον σημαντικός παράγοντας, αφού οι εξορύξεις είναι εντατικές σε κεφάλαιο και όχι σε εργασία (κάτι το οποίο παραβλέπουν εντέχνως αυτοί που υπόσχονται “νέες θέσεις εργασίας”). Η πιο σημαντική αλλαγή είναι η υποτίμηση και η υποβάθμιση των κινδύνων και η εξάλειψη του αφανούς κόστους από την εξίσωση. Οι περιβαλλοντικοί και οι υγειονομικοί κανονισμοί θεωρούνται «προσκόμματα» και παρακάμπτονται μέσω «fast track» και –άλλων- εξωθεσμικών διαδικασιών. Όταν η ίδια η αξία της ανθρώπινης ζωής υποτιμάται, η επένδυση αρχίζει να γίνεται συμφέρουσα.
Όπως δήλωσε στο Bloomberg για τις επενδύσεις χρυσού στην Ελλάδα ο Jeremy Wrathall — πρόεδρος της Glory Resources στο Περθ: «η Ελλάδα είναι περιοχή ανεξερεύνητη λόγω της πολιτικής κατάστασης η οποία επικρατούσε εκεί πριν από την κρίση». Αναρωτιέται κάποιος σε ποια “πολιτική κατάσταση» να αναφέρεται. Αν εννοεί τη διαφθορά, γιατί μια διεφθαρμένη κυβέρνηση να έθετε εμπόδια σε επενδύσεις χρυσού, από τις οποίες θα λάδωνε τη μηχανή της; Μάλλον η «πολιτική κατάσταση», που έχει στο νου του, είναι αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε “δημοκρατία» ή «κράτος δικαίου», χαρακτηριστικά δηλαδή των ανεπτυγμένων κρατών, που προστατεύουν νομικά αξίες, όπως η υγεία ή το περιβάλλον. Πιθανώς και το υπέδαφος της Νεας Υόρκης να είναι εξίσου ανεξερεύνητο όσο της Ελλάδας και να κρύβει χρυσό ή πετρέλαιο, αλλά δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό του κ. Wrathall να ψάξει εκεί μιας και ξέρει, ότι οι πλούσιοι δεν πουλιούνται φτηνά, και ότι οι εκεί περιβαλλοντικοί όροι κάνουν την όποια επένδυση ασύμφορη. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι η σταδιακή διολίσθηση από μια ανεπτυγμένη οικονομία σε μια υπανάπτυκτη οικονομία εξάρτησης, η οποία θα παρέχει φτηνά εργατικά χέρια και φτηνούς φυσικούς πόρους στην παγκόσμια οικονομία. Ακολουθούμε εδώ παρόμοια πορεία με αυτήν των χωρών της Λατινικής Αμερικής στη διάρκεια της δικής τους κρίσης τη δεκαετία του 80 με το πρόσθετο μειονέκτημα, ότι εμείς ούτε καν φυσικούς πόρους έχουμε, όπως αυτοί, οπότε το μόνο που μας μένει να πουλήσουμε είναι τα φτηνά χέρια μας και τα διαθέσιμα για να δηλητηριαστούν σώματα και δάση μας.

 

Ελάχιστα παρήγορο είναι ότι πιθανότα υπάρχει μόνο λίγο πετρέλαιο στο Αιγαίο και κανείς δεν θα επενδύσει εκεί ή ότι οι τιμές του χρυσού σύντομα θα καταρρεύσουν, αποσύροντας το ενδιαφέρον από την Χαλκιδική, δεδομένης και της συνεχιζόμενης αντίδρασης των κατοίκων εκεί. Το θλιβερό είναι με πόση ευκολία η ελληνική πολιτική ελίτ και ένα μέρος της κοινής γνώμης  ενστερνίστηκαν την ορυκτολαγνεία, έτοιμοι να ρισκάρουν δάση και θάλασσες για να επιστρέψουν όπως όπως στην άνευ νοήματος ευημερία της δεκαετίας του ’90. Τελικά τι μάθημα πήραν όλοι αυτοί από την κρίση; Κανένα, δυστυχώς. Όλα για το εύκολο χρήμα πριν, όλα για το εύκολο χρήμα τώρα. Αν αυτό είναι να βγει από μετοχές, χρηματιστήρια και λοιπες φούσκες καλώς, αν είναι να βγει από κρυμένους θησαυρούς, χρυσό, πετρέλαιο και τα λοιπά, πάλι καλώς, και αν είναι να γίνει και το Αιγαίο μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα δεν τρέχει τίποτα, αλλάζουμε το χρώμα της σημαίας από το γαλάζιο στο μαύρο, και πάλι μέσα είμαστε. Τα πάντα αρκεί να μη χρειαστεί να δουλέψουμε σοβαρά και από κοινού,  τα πάντα για να μην χρειαστεί να αλλάξουμε μυαλά και να αρκεστούμε με τα λίγα και ωραία που προσφέρει σε αφθονία αυτή η χώρα.

 

Στη Λατινική Αμερική, οι αυτόχθονοι πληθυσμοί, που βιώνουν από πρώτο χέρι τα «οφέλη» της οικονομίας της εξόρυξης, έχουν προχωρήσει τη δημόσια συζήτηση πέρα από τα όποια οφέλη ή όχι των εξορύξεων, πέρα από την ιδέα της οικονομικής ανάπτυξης, πέρα ακόμα και από τη λεγόμενη εναλλακτική ή βιώσιμη ανάπτυξη. Αυτό που ζητούν πλέον δεν είναι ανάπτυξη, αλλά «buen vivir»*, ένας όρος που έχει αρχαιοελληνικές ρίζες, και υποδηλώνει την ελπίδα και το όραμα για ένα νέο μοντέλο “ευημερίας χωρίς ανάπτυξη», όπως το χαρακτηρίζει ο Άγλλος οικονομολόγος Tim Jackson. Δυστυχώς, φαίνεται ότι θα πρέπει να υποφέρουμε όσο υπέφεραν και οι Λατινοαμερικάνοι τα τελευταία 30 χρόνια, για να αρχίσουμε να βρίσκουμε κι εμείς λίγη από αυτήν την ξεχασμένη σοφία.

 

*El buen vivir(ισπ.)= το ευ ζην

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://greeklish.info/

ΚΙΦΑ: εξασφαλίσαμε αναπηρικό αμαξίδιο για ασθενή με σκλήρυνση κατά πλάκας

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on ΚΙΦΑ: εξασφαλίσαμε αναπηρικό αμαξίδιο για ασθενή με σκλήρυνση κατά πλάκας
Jul 262013
 

Ανασφάλιστη ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας σε προχωρημένο στάδιο αναζητούσε αναπηρικό αμαξίδιο. Δημοσιεύτηκε σχετική ανακοίνωση στο Facebook group των εθελοντών του ΚΙΦΑ και σε μία μόλις μέρα βρέθηκε αναπηρικό αμαξίδιο το οποίο το διέθεσε εθελόντρια του ΚΙΦΑ.

ΜΚΙΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης για «Ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας»

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on ΜΚΙΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης για «Ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας»
Jul 252013
 
Το Μητροπολητικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού εξέδωσε το κάτωθι Δελτίο Τύπου αναφορικά με το Ψήφισμα 1946 του Συμβουλίου της Ευρώπης.
ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ

-Το Ψήφισμα 1946 (2013) του Συμβουλίου της Ευρώπης για «Ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας» και το παράδειγμα του ΜΚΙΕ –

Με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση δεχθήκαμε την είδηση ότι  η Κοινοβουλευτική  Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε στις 26/06/2013 ομόφωνα το ψήφισμα και τη σύσταση  σχετικά με την ίση πρόσβαση όλων των πολιτών στην υγειονομική περίθαλψη.Χαρά γιατί το ψήφισμα κινείται στη δίκαιη και σωστή κατεύθυνση της ελεύθερης πρόσβασης όλων των Ευρωπαίων πολιτών στο δημόσιο σύστημα υγείας των χωρών τους και ικανοποίηση  γιατί  το ΜΚΙΕ με την λειτουργία  και την δράση του αποδεικνύεται, ότι συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάδειξη των προβλημάτων και της ζοφερής πραγματικότητας που βιώνουν οι αποκλεισμένοι από την πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας πολίτες και τελικώς διαμορφώνει απόψεις και επηρεάζει θετικά. Μάλιστα η Προέδροςτης κοινοβουλευτικής επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ελβετίδα βουλευτής των Σοσιαλιστών Liliane Maury Pasquier, η οποία είχε επισκεφθεί τον Απρίλιο 2013 το ΜΚΙΕ και είχε διαπιστώσει την κατάσταση που επικρατεί για τους ανασφάλιστους πολίτες, εκθίασε ως παράδειγμα αλληλεγγύης των πολιτών τη λειτουργία του ιατρείου κατά την ομιλία της στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Παραθέτουμε σε μετάφραση το ψήφισμα και μαζί τις σελίδες – στα αγγλικά – με το αρχικό κείμενο του ψηφίσματος αλλά και την έκθεση πάνω στην οποία βασίστηκε το ψήφισμα.
Για τους εθελοντές του  ΜΚΙΕ

Ομάδα Επικοινωνίας.

+++ 

Ψήφισμα 1946 (2013) του Συμβουλίου της Ευρώπης

«Ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας» 
Κοινοβουλευτική Συνέλευση 
1. Το δικαίωμα στην υγεία είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα.  Η προστασία της υγείας είναι ένας βασικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και την οικονομική σταθερότητα, και αντιπροσωπεύει  ένα από τα απαραίτητα στηρίγματα για την ανάπτυξη.  Η πρόσβαση στην περίθαλψη είναι ένας βασικός παράγοντας στο δικαίωμα της υγείας. 
2. Η κοινοβουλευτική συνέλευση παρατηρεί ότι οι ανισότητες στην πρόσβαση στο σύστημα υγείας των μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης αυξάνονται   Διάφορες συνιστώσες είναι η πηγή του φαινομένου, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, γεωγραφικών και γλωσσικών περιορισμών, της διαφθοράς, κοινωνικοοικονομικές ανισότητες και συγκεκριμένων μεταναστευτικών και πολιτικών ασφάλειας που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν  τις ανάγκες στην υγεία.   Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε μειώσεις των προϋπολογισμών σε πολλές χώρες, λόγω των πολιτικών λιτότητας, με αποτέλεσμα τα συστήματα υγείας να δέχονται πίεση.  Πολλές χώρες εισήγαγαν ή αύξησαν τις χρεώσεις που πληρώνουν οι ασθενείς, ειδικά για τις απαραίτητες υπηρεσίες υγείας. 3. Η συνέλευση διαπιστώνει ότι οι ανισότητες στην πρόσβαση στην υγεία, συμπεριλαμβανομένης της περίθαλψης της ψυχικής υγείας, επηρεάζουν ειδικά τις ευπαθείς ομάδες (του πληθυσμού), περιλαμβανομένων πολιτών που βιώνουν οικονομικά προβλήματα  όπως οι άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, παιδιά, ηλικιωμένους, Ρομά, πρόσφυγες, μετανάστες, ειδικά όσους βρίσκονται σε παράνομη κατάσταση, διαφυλικά άτομα, φυλακισμένους και άστεγους.  Αυτές οι ανισότητες οδηγούν σε φαινόμενα μη προσφυγής ή καθυστερημένης προσφυγής στην περίθαλψη, που έχουν καταστροφικές συνέπειες στην προσωπική αλλά και δημόσια υγεία και τα οποία μακροπρόθεσμα έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση των εξόδων για την υγεία. 4. Υπενθυμίζουμε το ψήφισμα 1994 (2012) «Μέτρα Λιτότητας – ένας κίνδυνος για την δημοκρατία και τα κοινωνικά δικαιώματα» (Austerity measures – a danger for democracy and social rights), η συνέλευση για άλλη μια φορά επισύρει την προσοχή στον αρνητικό αντίκτυπο που έχουν τα μέτρα λιτότητας στα κοινωνικά δικαιώματα και τα αποτελέσματα αυτών στις ποιο ευπαθείς κατηγορίες (πολιτών).  Σε σχέση με αυτό, διαπιστώνει (η συνέλευση) με αγωνία τα αποτελέσματα που έχει η οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας στην πρόσβαση (των πολιτών) στην περίθαλψη  σε αρκετά από τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, που αντιμετωπίζει μια κρίση στην υγεία, ακόμα και ανθρωπιστική κρίση και μια αύξηση στην ξενοφοβία και στις ρατσιστικές πράξεις εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών. 

5. Η συνέλευση πιστεύει ότι η κρίση είναι μια ευκαιρία να επανεξετάσουμε τα συστήματα υγείας και να αυξήσουμε την αποδοτικότητα τους και όχι να την χρησιμοποιήσουμε ως μια δικαιολογία για να πάρουμε ανάδρομα μέτρα. 

6.  Συνεπώς η συνέλευση καλεί όλα τα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης να:

6.1 μειώσουν, όπου κρίνουν κατάλληλα, την αναλογία των εξόδων υγείας που πληρώνουν οι πιο ευπαθείς ασθενείς και να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να βεβαιωθούν ότι το κόστος της περίθαλψης  δεν αποτρέπει την πρόσβαση σε αυτή, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της αυξημένης χρήσης γενόσημων φαρμάκων.

6.2 να βεβαιωθούν ότι υπάρχει προσβασιμότητα σε κέντρα περίθαλψης (υγείας) και σε ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό σε όλη την επικράτεια τους και όπου χρειάζεται να δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα.

6.3 να βεβαιωθούν ότι υπάρχει πρόσβαση στην πληροφόρηση για το σύστημα υγείας, συμπεριλαμβανομένων προγραμμάτων εμβολιασμού και προφύλαξης, και να ετοιμαστούν ενημερωτικά προγράμματα για την υγεία, υπολογίζοντας πάντα τις συγκεκριμένες ανάγκες των διάφορων ευπαθών ομάδων και την ανάγκη να μειωθούν οι φραγμοί που υπάρχουν στην επικοινωνία.

6.4 να βεβαιωθούν ότι οι έγκυες γυναίκες και τα παιδιά, που συμπεριλαμβάνονται στις πιο ευπαθείς ομάδες πολιτών, έχουν απεριόριστη πρόσβαση στο σύστημα υγείας και κοινωνική προστασία, ανεξάρτητα από το καθεστώς τους.

6.5 να απλοποιήσουν τις διοικητικές διαδικασίες που χρειάζονται ώστε να έχουν πρόσβαση (οι πολίτες) στο σύστημα υγείας.

6.6 να εισάγουν μέτρα καταπολέμησης της διαφθοράς στο σύστημα υγείας, σε συνεργασία με το GRECO (Group of States against Corruption)

6.7 να αποσυνδέσουν τις πολιτικές μετανάστευσης και ασφάλειας από την πολιτική για την υγεία, και όπου χρειάζεται να καταργήσουν την υποχρέωση των επαγγελματιών υγείας να αναφέρουν μετανάστες (που βρίσκονται σε παράνομη κατάσταση).

6.8 να εισαγάγουν εκπαιδευτικές πολιτικές για τους επαγγελματίες υγείας με έμφαση στην καταπολέμηση αυταρχικών μεθόδων, διακρίσεων και διαφθοράς στον τομέα υγείας. 

Πηγή ψηφίσματος στα αγγλικά: http://assembly.coe.int/ASP/Doc/XrefViewPDF.asp?FileID=19991&Language=EN 

Η έκθεση, στα αγγλικά, στην οποία βασίστηκε το ψήφισμα:
http://assembly.coe.int/ASP/Doc/XrefViewPDF.asp?FileID=19776&Language=EN

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://mki-ellinikou.blogspot.gr/

ΒΒC: Έξι χρόνια κρίσης και τέσσερα χρόνια λιτότητας γονάτισαν τους Έλληνες (βίντεο)

 Video  Comments Off on ΒΒC: Έξι χρόνια κρίσης και τέσσερα χρόνια λιτότητας γονάτισαν τους Έλληνες (βίντεο)
Jul 242013
 

Οδοιπορικο στους δρόμους της Αθήνας πραγματοποίησε απεσταλμένη του βρετανικού BBC, σε μια εκπομπή διάρκειας περίπου μισής ώρας. Το βρετανικό δίκτυο ξεκινάει με τον εκφωνητή να λέει πως έξι χρόνια κρίσης και τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας γονάτισαν τους Έλληνες και τους ανάγκασαν να στραφούν στη φιλανθρωπία για να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη.

Το βίντεο επικεντρώνεται κυρίως στο πρόβλημα της ιατρικής περίθαλψης που αντιμετωπίζουν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στη χώρα, καθώς επίσης και της ανεργίας που έχει εκτοξευθεί στο 30%.

Δείτε το βίντεο

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.koutipandoras.gr/

Μελισσοκόμος στην Λούτσα έγινε ο Περιστερόπουλος των Singles

 Απόψεις  Comments Off on Μελισσοκόμος στην Λούτσα έγινε ο Περιστερόπουλος των Singles
Jul 232013
 

Στη φύση έχει στραφεί για να εξασφαλίσει τα προς το ζην του ο Γιώργος Σεϊταρίδης, σύμφωνα με συνέντευξη που έδωσε σε Κυριακάτικη εφημερίδα.

Μελισσοκόμος στην Λούτσα έγινε ο Περιστερόπουλος των Singles

«Ξυπνώ και πηγαίνω στον κήπο μου για να χαζέψω τα δένδρα μου και να ρίξω μια κλεφτή ματιά στα μελίσσια μου και αισθάνομαι κατευθείαν άλλος άνθρωπος. Είμαι ακόμα στο αρχικό στάδιο της μελισσοκομίας και επομένως μαθητευόμενος. Έχω βάλει όμως τα θεμέλια για μια πιο σοβαρή ενασχόληση μελλοντικά. Θέλω να δουλεύω κάποιες περιόδους και τον υπόλοιπο χρόνο να εξασφαλίζω τα προς το ζην από τη φύση. Να πουλώ τα λεμόνια και τα βερίκοκα μου, που τώρα τα χαρίζω και να παράγω καλής ποιότητας μέλι, το οποίο και θα εμπορεύομαι». Αυτό δήλωσε στο Πρώτο Θέμα ο -γνωστός στο ευρύ κοινό από τον ρόλο του ως Περιστερόπουλος στο Singles- Πειραιώτης ηθοποιός ο οποίος πλέον μένει μόνιμα στη Λούτσα όπου έχει τα δικά του μελίσσια.

Στα πλαίσια της ίδιας συνέντευξης ο Γιώργος Σεϊταρίδης διευκρινίζει πως «Η ενασχόλησή μου με τη μελισσοκομία είναι δικλίδα ασφαλείας στη γενικότερη κρίση, αξιών, ήθους και φυσικά στην οικονομική κρίση. Ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτό που ποθεί η ψυχή μας, χωρίς προκαταλήψεις, ταμπού και δηθενιές. Αυτό που ζήσαμε ήταν ο χρυσός Μεσαίωνας. Ήταν μια καλοστημένη κομπίνα στην οποία, μοιράζοντας χρήματα, παραμύθιαζαν τον κόσμο. Όταν μασήσαμε και πέσαμε θύματα της κατάστασης τα ήθελαν όλα πίσω. Ζούμε την απόλυτη μαυρίλα, αλλά θα περάσει. Όταν άλλωστε πιάνεις πάτο δεν έχεις παρά να ξαναβγάλεις το κεφάλι προς την κορυφή. Ο τελικός απολογισμός θα μας βρει με πιο φωτεινή συνείδηση. Είναι σαν τις χολιγουντιανές ταινίες που στο τέλος κερδίζει πάντα ο καλός».
Πηγή: http://www.iefimerida.gr/

Ανακοίνωση ΚΙΦΑ: Διακοπή τηλεφώνου για λίγες ημέρες λόγω τεχνικών προβλημάτων

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Ανακοίνωση ΚΙΦΑ: Διακοπή τηλεφώνου για λίγες ημέρες λόγω τεχνικών προβλημάτων
Jul 222013
 

Ενημερώνουμε τους ασθενείς και φίλους του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Αλληλεγγύης Δράμας ότι τα τηλέφωνα επικοινωνίας του ΚΙΦΑ (2521.777.038 & 6984.286.106) δεν θα λειτουργούν για λίγες ημέρες λόγω τεχνικών προβλημάτων.

 

Ελεύθερη κατασκήνωση: δικαίωμα ή τεκμήριο;

 Απόψεις  Comments Off on Ελεύθερη κατασκήνωση: δικαίωμα ή τεκμήριο;
Jul 212013
 

«Στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, κάτω από τον υπέροχο ελληνικό ήλιο, κάποιος ετοιμάζεται να απολαύσει τις διακοπές του… Να τος! Σε μια μαγική παραλία με κρυστάλλινα νερά και πεντακάθαρη άμμο, χαίρεται τη φιλοξενία, την ηρεμία και τη γαλήνη!» διατυμπανίζει το νέο, καρτουνίστικο διαφημιστικό σποτ του ΕΟΤ. Και τότε, ξαφνικά, σαν σε bad trip, σκάνε από το πουθενά ειδικές δυνάμεις, κλούβες και περιπολικά 4×4, τον καταχεριάζουν, τον μπουζουριάζουν (θυμάστε κάτι σατιρικά φώτοσοπ με πάνοπλα ΜΑΤ να επιδράμουν σε παραδεισένιες αμμουδιές; Ε, αυτό!) και του κοτσάρουνε κι ένα πρόστιμο λίγο παραπάνω από τον μισό βασικό μισθό (αν, φυσικά, υποθέσουμε ότι ο άμοιρος λουόμενος εργάζεται). Το «σαφάρι» κατά των ελεύθερων κατασκηνωτών σε παραλίες αλλά και σε βουνά, δάση, ρεματιές και λοιπούς «κοινόχρηστους χώρους» αναμένεται να αγριέψει περισσότερο με το νέο υπό κατάθεση νομοσχέδιο του υπουργείου Τουρισμού: 300 ευρώ κατακέφαλα ανά άτομο ή κατασκηνωτικό ή μεταφορικό μέσο θα αξιώνει πλέον, λέει, «το αστυνομικό όργανο που παρίσταται κατά τον έλεγχο».  

Magnify Image

Δεν χρειάζεται να είσαι λάτρης του σπορ για ν’ αντιληφθείς ότι ουσιαστικά πρόκειται για ένα ακόμα «κυνήγι μαγισσών», εφόσον ελάχιστη έως καμία σχέση έχει με την «αναβάθμιση της τουριστικής επιχειρηματικότητας και την αναδιοργάνωση του ΕΟΤ», όπως τιτλοφορείται το περιώνυμο νομοσχέδιο. «Ειρωνικά σχόλια προκαλεί ο υπερδιπλασιασμός του διοικητικού προστίμου στους ελεύθερους κατασκηνωτές, όταν κατά την τελευταία διετία η χώρα ζει μια άνευ προηγουμένου νομιμοποίηση πολεοδομικών αυθαιρεσιών όπου γης, απεμπολώντας ανυπολόγιστα έσοδα από νόμιμα πρόστιμα με βάση τον πολεοδομικό και δασικό κώδικα» ανέφερε χαρακτηριστικά η επικριτική στο σύνολο του νομοσχεδίου επιστολή-παρέμβαση του WWF προς τη Βουλή (3/6). Διότι η Πολιτεία έχει αποκτήσει μια αξιοθαύμαστη εισπρακτική φαντασία μεν, την εφαρμόζει επιλεκτικά σε εύκολους ή απλώς «ενοχλητικούς» στόχους δε.   Το νέο χτύπημα στην ελεύθερη κατασκήνωση γίνεται, μάλιστα, σε μια περίοδο που ολοένα περισσότεροι συμπολίτες μας, από εργένηδες-ισσες και παρέες μέχρι πολυμελείς οικογένειες, στρέφονται εκεί πια όχι τόσο από φυσιολατρική διάθεση όσο από ανάγκη, εφόσον οι πολυήμερες διακοπές σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο μοιάζουν ανεπίτρεπτη πολυτέλεια για έναν μισθό πείνας, όταν υπάρχει κι αυτός. Δεν μιλάμε, δηλαδή, πια για κάποια «γραφικά» φρικιά αλλά για ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Καταναλωτών, το 73% των Ελλήνων φέτος, έναντι 69% πέρσι, δηλώνει πως ουσιαστικά αδυνατεί να κάνει πραγματικές διακοπές, ενώ και οι περισσότεροι από όσους μπορούν «βλέπουν» μόνο ολιγοήμερες. Επόμενο είναι, όταν για ένα ξένοιαστο δεκαπενθήμερο μια τετραμελής οικογένεια ή συντροφιά χρειάζεται, με σφιχτοχέρηδες υπολογισμούς, πάνω από 2.700 ευρώ, εφόσον το κόστος ζωής δεν εννοεί να ακολουθήσει την ελεύθερη πτώση του εισοδήματος. Τα οργανωμένα κάμπινγκ είναι σαφώς οικονομικότερη επιλογή, όχι όμως τσάμπα (από 8 μέχρι και 18 ευρώ η διανυκτέρευση συν τη σκηνή, ποσά όχι αμελητέα, αν πολλαπλασιαστούν), ενώ πολλές φορές οι προδιαγραφές δεν δικαιολογούν το αντίτιμο. Επιπλέον, γιατί θα πρέπει να είναι κανείς υποχρεωμένος να «σταβλίζεται» ακόμα και στις διακοπές του και, βασικά, γιατί θα πρέπει να απαγορεύεται το δωρεάν; Αυτά τα ερωτήματα θέσαμε και στο υπουργείο Τουρισμού, περιμένουμε όμως ακόμα την απάντηση…     Η Ελλάδα έχει, βέβαια, τόσες παραλίες κι εξοχές, που ακόμα κι αν κατέβαζαν τον… στρατό, θα ήταν αδύνατο να αφανίσουν το ελεύθερο κάμπινγκ. Πόσο μπορείς, όμως, να χαλαρώσεις, όταν νιώθεις διαρκώς απειλούμενο είδος; Αλλά μη λυγίζετε, σύντροφοι ελευθεροκατασκηνωτές. Η αντίσταση έχει ήδη ξεκινήσει! Η σελίδα του κινήματος για την ελεύθερη κατασκήνωση στο facebook, που στηρίζουν συλλογικότητες όπως οι Ηλιόσποροι και το Κενό Δίκτυο, διαθέτει πάνω από 6.000 υποστηρικτές. Τον Ιούνιο του ’10 μέλη της κατασκήνωσαν συμβολικά ένα 24ωρο στο Σύνταγμα, όπου δόθηκε επίσης συναυλία, ενώ πέρσι έκαναν ανοικτό κάλεσμα σε δήμους για τη δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου περιοχών ελεύθερης κατασκήνωσης που χαρακτηρίζουν «βιώσιμο τουρισμό και πλούτο για όλους»: «Η είδηση για την προσαύξηση του προστίμου μάς αιφνιδίασε, είναι αλήθεια… Ήδη οι περισσότεροι έχουμε σκορπίσει λόγω εποχής! Όχι, βέβαια, ότι ξαφνιαστήκαμε. Όλο αυτό εντάσσεται σε μια συντονισμένη προσπάθεια γενικού ξεπουλήματος παραλιών και λοιπών δημόσιων εκτάσεων από το ΤΑΙΠΕΔ, ακόμα και περιοχών ενταγμένων στο δίκτυο Natura» μας λέει εκπρόσωπος των Ηλιόσπορων. «Εκεί αποσκοπεί και η προσπάθεια εκδίωξης του ανθρώπινου στοιχείου-θεματοφύλακα… Είναι τυχαίο π.χ. που η πρόσφατη φωτιά στην Πρέβελη μπήκε λίγο μετά την αστυνομική έφοδο και τις συλλήψεις σκηνιτών;» αναρωτιέται. Η ανταπόκριση των δημάρχων είναι ακόμα περιορισμένη «από φόβο ή και πονηριά», σε αρκετά μέρη όμως επικρατεί «διακριτική ανοχή», συνοδευόμενη ενίοτε από κάποιες ευκολίες όπως κάδοι – ντουζιέρες.   Ναι, ξέρω και τις αντιρρήσεις ή, μάλλον, όντας χρόνιος free camper, τις έχω… βιώσει κιόλας. Υπάρχουν, εννοείται, και οι ασυνείδητοι, ενοχλητικοί, βρομιάρηδες κατασκηνωτές που μας δυσφημούν όλους (οι «Δέκα Εντολές» του καλού ελεύθερου κατασκηνωτή στα iliosporoi.net και freecamper.gr). Σίγουρα, πάντως, δεν είναι η μεγάλη πλειονότητα κι εξάλλου, πόσο πιο συνειδητοί είναι πια οι «κυριλέ» τουρίστες; Εκπαίδευση ναι, κατατρεγμός όχι. Ούτε «κόβουμε» πελατεία από δωμάτια ή οργανωμένα κάμπινγκ (όσοι τα προτιμούν, εκεί θα πάνε έτσι κι αλλιώς), ούτε «επιβαρύνουμε το περιβάλλον» – το περισσότερο σκουπίδι το βλέπεις συχνά γύρω ή και μέσα σε οργανωμένες πλαζ. Σε πολλά μέρη, άλλωστε (Γαύδος, Δονούσα, Ανάφη, Χιλιαδού, Ικαρία, Τήλος κ.λπ.), η ελεύθερη κατασκήνωση έχει ενταχθεί τόσο οργανικά στο χωροχρονικό συνεχές, ώστε η κατάργησή της δεν συμφέρει ούτε τις τοπικές κοινωνίες – στην οικονομία των οποίων συμβάλλει, θαρρώ, περισσότερο από κάτι τουριστικά πακέτα τύπου all inclusive.   Το κλίμα και οι φυσικές ομορφιές της χώρας είναι ίσως η μόνη της ακλόνητη αξία, ένα προνόμιο που όλοι όσοι μοιραζόμαστε το πληρώνουμε πια πανάκριβα – στην κυριολεξία. Μήπως πάει πάρα πολύ, οπότε, να μας αρνούνται ετσιθελικά να τα απολαύσουμε υπεύθυνα μεν αλλά με τον τρόπο που ο καθένας επιλέγει; Εγώ, πάντως, ήδη ξεσκόνισα σκηνή και υπνόσακο, πάνω στα οποία άρχισα να κεντώ ένα υψωμένο μεσαίο δάκτυλο.

Πηγή: http://www.lifo.gr/

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 22-26/7/2013

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 22-26/7/2013
Jul 202013
 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΚαλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.

Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στη Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.

Πρόγραμμα εβδομάδας 22-26 Ιουλίου 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης

Δευτερα 22/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τρίτη 23/7: 6-8μ.μ. Παθολόγος, Φαρμακοποιός
Τετάρτη 24/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Πέμπτη 25/7: 11-12π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Γενικής Ιατρικής, Φαρμακοποιός
Παρασκευή 26/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός

Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.): 2521.777.038
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/

http://www.politesdramas.gr/

Επεισοδιακή επίσκεψη Άδωνι Γεωργιάδη, στο Αττικό Νοσοκομείο

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Επεισοδιακή επίσκεψη Άδωνι Γεωργιάδη, στο Αττικό Νοσοκομείο
Jul 192013
 

Αντιμέτωπος με διαδηλωτές, αλλά και άτομα που φαίνεται ότι δεν σχετίζονται με τον χώρο της Υγείας, βρέθηκε το πρωί ο υπουργός ‘Αδωνις Γεωργιάδης, κατά την προγραμματισμένη επίσκεψή του στο Αττικό Νοσοκομείο.
Σημειώνεται ότι είχε προηγηθεί ανακοίνωση εργαζομένων του νοσοκομείου, στην οποία ανέφεραν ότι ο υπουργός “είναι ανεπιθύμητος”.
Ο υπουργός ‘Αδωνις Γεωργιάδης κατήγγειλε ότι τον έσπρωξαν και τον χτύπησαν, ενώ οι συνεργάτες του αναφέρουν, ότι επέστρεψε στο υπουργείο “με ερυθρότητα και εμφανή σημάδια χτυπημάτων στον λαιμό”.

Νωρίτερα το πρωί, ο κ.Γεωργιάδης, είχε επισκεφθεί αιφνιδιαστικά του Γενικό Κρατικό Νίκαιας, όπου αφού περιηγήθηκε στους διαδρόμους και στους θαλάμους, ενημερώθηκε από εργαζόμενους και γιατρούς για την κατάσταση που επικρατεί στο νοσοκομείο.

Για επίσκεψη-παρωδία κάνουν λόγο οι εργαζόμενοι
Σε ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι του Αττικού Νοσοκομείου αναφέρουν:

“Η γενική συνέλευση των εργαζομένων του ΑΤΤΙΚΟΥ νοσοκομείου καταδικάζει την πρωτοφανή εισβολή των ΜΑΤ και τους προπηλακισμούς εργαζομένων, γιατρών και συνοδών που διαμαρτυρόντουσαν ενάντια στην επίσκεψη – παρωδία του Υπουργού Υγείας Άδωνη Γεωργιάδη στο νοσοκομείο μας. Η επίθεση αυτή επιβεβαιώνει την πρόθεση της άθλιας δικομματικής κυβέρνησης να επιβάλλει το δόγμα του Νόμου και της Τάξης για να προωθήσει την αντιλαϊκή πολιτική της.
Ο Υπουργός μιας κυβέρνησης που υπονομεύει τη δημόσια υγεία, κλείνει νοσοκομεία, απολύει και θέτει σε διαθεσιμότητα προσωπικό, παραδίδει το ΕΣΥ στα επιχειρηματικά συμφέροντα είναι ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ στο ΑΤΤΙΚΟ της αθλιότητας των ράντζων και της έλλειψης προσωπικού.
Γι’ αυτό μπήκε στο νοσοκομείο από την πίσω πόρτα και μίλησε σε άδειο αμφιθέατρο (με την παρουσία 5-10 παρατρεχάμενων της διοίκησης και 15-20 πανεπιστημιακών καθηγητών), φρουρούμενος από δύο διμοιρίες των ΜΑΤ που εισέβαλλαν στο νοσοκομείο.
Το σωματείο και η γενική συνέλευση καταγγέλλει τη διοίκηση του νοσοκομείου (Διοικητή, Διευθύντρια Νοσηλευτικής Υπηρεσίας και ορισμένους Πανεπιστημιακούς καθηγητές) που νομιμοποίησαν την είσοδο των ΜΑΤ σε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο και δέχτηκαν να συνομιλήσουν μαζί του σε συνθήκες βίας και τρομοκρατίας.
Η γενική συνέλευση χαιρετίζει τους εκατοντάδες συναδέλφους που συμμετείχαν στη μαχητική διαμαρτυρία καταγγέλλοντας της διάλυση της δημόσιας υγείας και την κυβερνητική τρομοκρατία.
Σε κοινό μέτωπο με τους ασθενείς, τους υπόλοιπους υγειονομικούς και το λαό θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας, για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΔΝΤ.
ΥΓ. Τα κυβερνητικά παπαγαλάκια και ο εκπρόσωπος τύπου της κυβέρνησης, αντιστρέφοντας για μια ακόμη φορά την πραγματικότητα, διαδίδουν ότι ο υπουργός ‘χτυπήθηκε’ από τους εργαζόμενους. Είναι τόσο ψεύτες που δεν αξίζουν ούτε την περιφρόνησή μας”.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://news247.gr/

Το πρόταγμα της αποανάπτυξης

 Απόψεις  Comments Off on Το πρόταγμα της αποανάπτυξης
Jul 182013
 

Jackson_Pollock_-_One_Number_31_1950_1950

Ένα νέο υπόδειγμα

Μια από τις συνέπειες των πρόσφατων απανωτών και συνεχιζόμενων οικονομικών (ουσιαστικά συστημικών) κρίσεων είναι η ενδυνάμωση και ισχυροποίηση εναλλακτικών δράσεων και απόψεων που, αν και δεν είναι απαραίτητα καινούργιες, πλέον ακούγονται με περισσότερο ενδιαφέρον και παρουσιάζονται συχνότερα στον δημόσιο λόγο. Μερικές από αυτές τις φωνές που ως ένα βαθμό αλληλοσυμπληρώνονται, προερχόμενες κυρίως από ερευνητικά ινστιτούτα αλλά και ακτιβιστικές ομάδες της δυτικής Ευρώπης, εκφράζονται μέσα από μια νέα αντίληψη τρόπου ζωής, αυτή τηςαποανάπτυξης.

Η αποανάπτυξη δεν αποτελεί το αντίθετο της ανάπτυξης ούτε ταυτίζεται με την οικονομική ύφεση, μια κατάσταση κατά την οποία δεν υπάρχει ανάπτυξη μέσα σε μια κοινωνία και ένα σύστημα χτισμένο πάνω στο πρότυπο της ανάπτυξης, μα μιλά για έξοδο από μια τέτοια κοινωνία, για αλλαγή προτύπου. Η αποανάπτυξη λοιπόν είναι ένα κάλεσμα να “απο-αποικιοποιήσουμε το φαντασιακό μας”[1] από τη λογική του καταναλωτισμού και της διαρκούς οικονομικής ανάπτυξης, ως άτομα και ως σύνολο, και να προτείνουμε μια κοινωνία πιο περιβαλλοντικά βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη, που θα βασίζεται σε ένα διαφορετικό σύστημα αξιών.

Ο όρος λοιπόν χρησιμοποιείται περισσότερο συμβολικά, με στόχο να προκαλέσει και να αντιταχθεί στην παράλογη άποψη ότι όχι μόνο μπορούμε, αλλά και επιβάλλεται να έχουμε διαρκή οικονομική ανάπτυξη για να λύσουμε τα πολύπλευρα προβλήματά της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, τα οποία έχουν οξυνθεί ακριβώς λόγω της μανίας των σύγχρονων καπιταλιστικών κοινωνιών για ανάπτυξη!

 

Οι ρίζες της αποανάπτυξης

Η ιδέα των ορίων της οικονομικής ανάπτυξης δεν είναι καινούργια. Ήδη από τα μέσα του 20ου αιώνα αρκετοί επιστήμονες και διανοούμενοι (βλ. K. Polanyi, K. Boulding, Κ. William Kapp, F. Hirsch, κ.α.) είχαν αρχίσει να στέκονται κριτικά απέναντι στην προοπτική μιας αέναης ανάπτυξης. Μεγαλύτερο αντίκτυπο στο ευρύ κοινό είχε ίσως η κλασική πλέον διακήρυξη της λέσχης της Ρώμης “The Limits to Growth” το 1972[2] που αντιμετωπίστηκε όμως σχεδόν εχθρικά από την συντριπτική πλειοψηφία των οικονομολόγων και πολιτικών της εποχής. Το ίδιο θέμα αναλύθηκε σε μια σειρά μελετών σύγκρισης της παραγωγικής διαδικασίας με το νόμο της εντροπίας από τον Nicholas Georgescu-Roegen, βασικό εμπνευστή της ιδέας της αποανάπτυξης, με εξίσου μεγάλη επιρροή στην προοδευτική οικονομική σκέψη[3], ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινείται περίπου και το πεδίο των “steady-state economics” του Herman Daly [4]. Το κίνημα της αποανάπτυξης σήμερα βασίζεται ουσιαστικά σε μια μετεξέλιξη αυτών των ιδεών, μπολιασμένες με τις κοινωνιολογικές κριτικές των Καστοριάδη, Illich κ.α. στον καπιταλιστικό καταναλωτισμό[5,6], και εξετάζει τη σχετικότητα τους στη σημερινή πραγματικότητα. Παράλληλα προωθεί έναν κοινωνικό διάλογο εξεύρεσης εναλλακτικών οδών παραγωγής, διακυβέρνησης και διαβίωσης.[7]

Ο όρος αποανάπτυξη αρχικά προτάθηκε στα γαλλικά ως “décroissance” και τείνει να καθιερωθεί με το αγγλικό “degrowth”. Ακόμα, έχει προταθεί και το “a-growth” σε μια προσπάθεια να τονιστεί το γεγονός ότι η ριζική αντίθεση δεν έγκειται στην αυξομείωση κάποιων δεικτών, αλλά στη αντιμετώπιση της οικονομικής ανάπτυξης ως μια σύγχρονη θρησκεία. Θα πρέπει εδώ να προσέξουμε ότι στα ελληνικά χρησιμοποιείται ο ίδιος όρος (“ανάπτυξη”) για να περιγράψει τις έννοιες “economic growth” (ποσοτική μεγέθυνση της οικονομίας, συνδεδεμένη με τη χρήση ενέργειας και υλικών) και “development” (όρος που σχετίζεται περισσότερο με ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως η παροχή σίτισης και στέγης, η παιδεία, κλπ.). Το κίνημα της αποανάπτυξης αναφέρεται βασικά στη μείωση της υπερκατανάλωσης ενέργειας και υλικών και άρα υποστηρίζει ότι η οικονομική αποανάπτυξη είναι ένα απαραίτητο βήμα για τη μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη κοινωνία.

 

Πράσινη ανάπτυξη και κατανάλωση ενέργειας

Οι υποστηρικτές της αποανάπτυξης στέκονται εξίσου κριτικά απέναντι στη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, αφού κάθε είδους ανάπτυξη χωρίς όρια αποτελεί σχήμα οξύμωρο. Η αύξηση της αποδοτικότητας, που ουσιαστικά προτείνουν οι πράσινες τεχνολογικές καινοτομίες είναι φυσικά κάτι ευπρόσδεκτο αλλά αποδεδειγμένα όχι αρκετό. Ένα από τα βασικά επιχειρήματα για αυτό είναι πως οι πράσινες τεχνολογίες ναι μεν μπορεί να μειώνουν τη χρήση ενέργειας και υλικών ανά προϊόν, όμως μέσα σε ένα νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα όπως το σημερινό, η αυξημένη αποδοτικότητα αυτών των προϊόντων οδηγεί στην πτώση των τιμών τους και άρα στην υπερκατανάλωση τους (rebound effect), με αποτέλεσμα οι απόλυτοι αριθμοί κατανάλωσης ενέργειας και πρώτων υλών παγκοσμίως σήμερα να είναι οι μεγαλύτεροι στην ανθρώπινη ιστορία, και οι τάσεις να παραμένουν αυξητικές. Εξίσου ωφέλιμη για το περιβάλλον θα μπορούσε να είναι και η μετάβαση σε μια οικονομία υπηρεσιών. Η πρόσφατη ιστορία όμως δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική ότι μια τέτοια μετάβαση είναι εφικτή, στο βαθμό τουλάχιστον που απαιτείται και ιδιαίτερα μέσα σε ένα σύστημα που απαιτεί την διαρκή οικονομική ανάπτυξη για να μην καταρρεύσει.

Η στροφή προς την πράσινη ρητορική λοιπόν δεν προσφέρει κάποια ουσιαστική προοπτική. Η ουσία δεν είναι η ανακύκλωση μιας παραπάνω συσκευασίας μιας χρήσης, αλλά η προώθηση ενός διαφορετικού μοντέλου παραγωγής όπου το προϊόν θα είναι ανθεκτικό, θα πουλιέται χωρίς συσκευασία, ή ίσως δεν θα πουλιέται καν, αν δεν εκπληρώνει κάποια ουσιαστική ανάγκη. Το στοίχημα δεν είναι η δημιουργία 1000 νέων “πράσινων” θέσεων εργασίας για την καταπολέμηση της ρύπανσης (που θα οφείλουν την ύπαρξη τους στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος!) μα η συγκρότηση κοινωνικών δομών και η επένδυση σε τεχνολογίες που θα σταματήσουν να ρυπαίνουν εξαρχής.

Είναι δεδομένο ότι εφόσον μιλάμε για έναν πλανήτη με συγκεκριμένα υλικά όρια, αυτές οι τάσεις δεν μπορούν να συνεχιστούν επ’ άπειρον. Είναι δηλαδή σχεδόν σίγουρο ότι η διαθεσιμότητα πρώτων υλών θα περιοριστεί σημαντικά και άρα θα υπάρξει συρρίκνωση της οικονομίας, με ό, τι αυτό συνεπάγεται. Το ερώτημα είναι αν αυτή η μετάβαση σε μια αποαναπτυγμένη κοινωνία θα είναι εθελούσια και άρα με τις ελάχιστές δυνατές παρενέργειες, ή θα είναι ακούσια σαν την πρόσφατη οικονομική κρίση με πληθώρα πολιτικών και κοινωνικών παρενεργειών, όπως η ανεργία και οι γιγαντωμένες κοινωνικές ανισότητες.

Το ζήτημα λοιπόν έχει δύο αλληλοσυμπληρούμενες όψεις, μια οικολογική και μια κοινωνική. Γι αυτό και μιλάμε σωστότερα για μια βιώσιμη αποανάπτυξη, δηλαδή αποανάπτυξη η οποία θα είναι κοινωνικά αποδεκτή, με βασικό στόχο τη δραστική μείωση της χρήσης υλικών και ενέργειας και άρα έως έναν βαθμό και του ρυθμού της οικονομικής ανάπτυξης, αυξάνοντας παράλληλα το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας. Η αποσύνδεση της (υλικής, ενεργειακής και οικονομικής) ανάπτυξης από την ποιότητα της ζωής και την ευημερία αποτελεί λοιπόν ένα από τα βασικότερα στοιχήματα της αποανάπτυξης.

 

Δείκτες ευημερίας

Στο σημείο αυτό λοιπόν ανοίγει ένας καινούργιος διάλογος σχετικά με την αναζήτηση και χρησιμότητα άλλων -αντικειμενικών και υποκειμενικών- δεικτών ποιότητας της ζωής, πέραν των οικονομικών. Έτσι κι αλλιώς έχει πολλάκις τονιστεί ότι το ΑΕΠ δεν αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείκτη ευημερίας, αλλά είμαι μάλλον αποπροσανατολιστικό. Αυτό ισχύει σίγουρα για τις λεγόμενες αναπτυγμένες χώρες όπου από ένα σημείο και πάνω, η περαιτέρω αύξηση του ΑΕΠ όχι μόνο δεν συμβάλει στην ευημερία, αλλά φαίνεται να μειώνει το επίπεδο ζωής  λόγω του αυξημένου χρόνου εργασίας, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, του μειωμένου ελεύθερου χρόνου κλπ. Η, σε γενικές γραμμές, αγνόηση του ΑΕΠ είναι λοιπόν στον πυρήνα των προτάσεων των υποστηρικτών της αποανάπτυξης. Αντ’ αυτού προτείνεται να προσανατολιστούμε σε άλλους δείκτες ευημερίας και έτσι εισάγονται νέα ερωτήματα σχετικά με τα συστήματα αξιών: Τι πραγματικά αξίζει στη ζωή, και πως μπορούμε να το μετρήσουμε;

Ανεξάρτητες έρευνες πάνω στο θέμα της ευημερίας, όπως για παράδειγμα από το δραστήριο και με σημαντική επιρροή New Economics Foundation του Λονδίνου συγκλίνουν στο ότι δυο από τους οικουμενικότερους δείκτες είναι αυτοί του ελεύθερου χρόνου και της κοινωνικότητας. Για παράδειγμα, όσο η παραγωγή και ο πληθυσμός αυξάνονται και η τεχνολογία προοδεύει, αντί να δουλεύουμε λιγότερο δουλεύουμε όλο και περισσότερο με μικρότερες αμοιβές. Ασχολίες όπως το μεγάλωμα και η διαπαιδαγώγηση των παιδιών, το καθάρισμα του σπιτιού, τα οικιακά μαστορέματα κλπ, λόγω έλλειψης χρόνου, από προσωπικές ασχολίες έχουν περάσει μέσα στην αγορά. Το αποτέλεσμα είναι ότι στην περίπτωση αυτή η αύξηση του ΑΕΠ λόγω της εισχώρησης στις αγορές ασχολιών που αποτελούσαν μέρος της οικογενειακής ή κοινωνικής καθημερινότητας δεν αντανακλά αύξηση του βιοτικού επιπέδου, αλλά αντίθετα έλλειψη χρόνου με τους φίλους και την οικογένεια.

 

Πρακτικές προτάσεις

Πώς θα μοιάζει λοιπόν μια μελλοντική αποαναπτυγμένη κοινωνία; Είναι ίσως για εμάς τόσο δύσκολο να σκιαγραφήσουμε μια τέτοια κοινωνία, όσο ήταν και για τις αγροτικές κοινωνίες των αρχών του 19ουαιώνα να προβλέψουν την εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος των τελευταίων δύο αιώνων. Είναι όμως αρκετά ξεκάθαρο ότι εφόσον η οικονομική ανάπτυξη είναι η βασικότερη προϋπόθεση για την εύρυθμη λειτουργία της σημερινής  ‘οικονομίας των αγορών’, η αποανάπτυξη εξ ορισμού δεν μπορεί να λειτουργήσει με τους όρους του σύγχρονου καπιταλισμού. Αντιθέτως, η πρακτική εφαρμογή της αποανάπτυξης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με θεσμικές αλλαγές που τείνουν προς την κατεύθυνση του οικο-σοσιαλισμού. Για τη ώρα βέβαια η αποανάπτυξη αποτελεί μια βαθιά κριτική στην κουλτούρα της ανάπτυξης και της κατανάλωσης (η οποία εξελίχθηκε από μέσον σε αυτοσκοπό!), που συνεχίζει να διαπερνά τον λόγο τόσο της δεξιάς όσο και της παραδοσιακής αριστεράς, άτολμης ή ανήμπορης κι αυτής να βγει έξω από τη ρητορική της ανάπτυξης και να προτείνει κάτι πραγματικά καινοτόμο.

phoca_thumb_l_karton-2007-2008-32x29-3-wΣυγκεκριμένα μέτρα που έχουν προταθεί είναι η μείωση του ωραρίου εργασίας, η θέσπιση βασικού αλλά και ανώτατου εισοδήματος, η αναδιανομή του πλούτου, η αποκέντρωση, η κοινωνική ασφάλεια, πρόνοια και αλληλεγγύη. Ριζοσπαστικότερες προτάσεις περιλαμβάνουν τον περιορισμό των υπέρμετρων διαφημίσεων καταναλωτικών προϊόντων, την προσωρινή αναστολή των γιγαντιαίων αναπτυξιακών έργων υποδομής, ακόμα και τη δημιουργία τοπικών νομισμάτων. Βασικός ρόλος δίνεται στην αυτονομία και την αυτό-οργάνωση, στην αξιοποίηση κοινόχρηστων χώρων και χώρων πρασίνου και την προώθηση της συμμετοχικής δημοκρατίας, καθώς και στο χτίσιμο αξιών έξω από τις αγορές, με κριτήρια όχι οικονομικά αλλά βασισμένα στις διαπροσωπικές σχέσεις. Βασικές αναφορές πίσω από το μοντέλο αυτό αποτελούν οι έννοιες της αποδέσμευσης του φαντασιακού της οικονομίας και της προώθησης της συμβιωτικότητας[6]. Μερικά από τα θέματα που χρειάζονται περαιτέρω έρευνα έχουν να κάνουν με την κλίμακα της κοινωνίας που θα είναι βιώσιμη, το ρόλο της καινοτομίας αλλά και τη δημιουργία νέων μακροοικονομικών μοντέλων.

Οι παραπάνω ιδέες ίσως ακούγονται υπερβολικά ριζοσπαστικές, ή για κάποιους ξυπνάνε άσχημες μνήμες σοσιαλιστικών καθεστώτων, μα η αναγκαιότητα εξεύρεσης εναλλακτικών οδών κάνει τις κουβέντες περί αποανάπτυξης πιεστικά ρεαλιστικές. Είναι σαφές ότι τέτοιες προτάσεις μπορούν να λειτουργήσουν ευκολότερα σε μια τοπική κλίμακα, όπως και έχει ήδη συμβεί σε αρκετές περιπτώσεις, για παράδειγμα στην περιοχή της Καταλονίας[8]. Για να γίνουν οι ιδέες αυτές εφικτές σε παγκόσμιο επίπεδο δεν φτάνει μόνο η αλλαγή νοοτροπίας και η εθελούσια απλότητα, μα χρειάζονται κοινωνικές, πολιτικές και ριζικές θεσμικές αλλαγές. Και αυτό γιατί στο υπάρχον παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα είναι αυτοκτονικό για μια χώρα να ανακοινώσει μονομερώς ότι σταματάει την ανάπτυξη. Χρειάζονται συμφωνίες σε παγκόσμιο ή τουλάχιστον διακρατικό επίπεδο, για τη συγκεκριμένη κατανάλωση υλικών, αλλά και για την πολιτική απελευθέρωση από τη μάστιγα της διαρκούς οικονομικής ανάπτυξης. Τότε μόνον θα μπορούν οι κυβερνήσεις να ασχοληθούν πραγματικά με την προστασία των κοινωνικών και οικολογικών αγαθών.

Έτσι κι αλλιώς σε έναν κόσμο ιδιαιτέρως πολιτικοποιημένο, η αποανάπτυξη αφορά κυρίως τις ανεπτυγμένες χώρες του βορείου ημισφαιρίου. Με γνώμονα τις αξίες της ισότητας, ακόμα και οι ακόλουθοι της αποανάπτυξης υποστηρίζουν ότι σε αρκετές από τις λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες της αφρικανικής, ασιατικής και νοτιοαμερικανικής ηπείρου η οικονομική ανάπτυξη είναι θεμιτή, αρκεί να αποφύγει τα λάθη και τις εμμονές των δυτικών χωρών. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η αναδιανομή του υπάρχοντος πλούτου αποτελεί μια πιο βιώσιμη επιλογή από την κλασική νεοφιλελεύθερη οικονομική άποψη ότι αυτό που χρειάζεται είναι οικονομική ανάπτυξη για όλους και για πάντα.

 

Επίλογος

Οι προτάσεις της αποανάπτυξης αφορούν τόσο την κοινωνία στο σύνολό της, όσο και τα άτομα που την αποτελούν. Σε τελική ανάλυση, το ζητούμενο είναι πάντα η κοινωνική αλλαγή, μα οι προσωπικές επιλογές έχουν ίσως μεγαλύτερη αξία από ότι έχουμε μάθει να τους δίνουμε. Και δεν είναι μόνο ηεθελούσια απλότητα, που χρειάζεται βέβαια να γίνει πιο μαζική και άρα πιο εφικτή (κάτι που θα την καταστήσει παράλληλα και πιο επιθυμητή) για να μην τείνει προς τη γραφικότητα, μα η σταδιακή αλλαγή της νοοτροπίας και η έξοδος από τα καπιταλιστικά πρότυπα της υπερβολικής διαφήμισης και δημιουργίας άσκοπων αναγκών. Χρειάζεται μια ανοιχτή συζήτηση και μια συνειδητή κοινωνική “απο-αποικιοποίηση του φαντασιακού” της κουλτούρας του εγωισμού και καταναλωτισμού.

Για να αλλάξουν όμως αυτές οι προτεραιότητες πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες με τις οποίες πορευόμαστε ως κοινωνία. Ούτε η τεχνική διόρθωση ενός δείκτη σαν το ΑΕΠ ούτε η αλλαγή της ρητορικής προς την πράσινη ανάπτυξη μας οδηγεί στο να ζούμε μια πιο γεμάτη και ουσιαστική ζωή. Μεγαλύτερη σημασία μοιάζει να έχει η αποικοδόμηση του κοινωνικού ασυνειδήτου ότι οικονομική ανάπτυξη σημαίνει πρόοδος, ενώ ή παύση της οπισθοδρόμηση. Αλλιώς, πώς μπορεί κανείς να μιλά για εξέλιξη όταν η απόκτηση πλούτου και υλικών αγαθών μοιάζει να είναι ή μόνη επιθυμία μιας μεγάλης πλειοψηφίας στις δυτικές κοινωνίες, όταν είμαστε σχεδόν όλοι “παγιδευμένοι” στο κοινωνικό φαντασιακό της κατανάλωσης;

Το πρόταγμα της βιώσιμης αποανάπτυξης θα μπορούσε με μια φράση να περιγραφεί ως: η εθελούσια,δίκαιη και κοινωνικά βιώσιμη μείωση του μεταβολισμού της κοινωνίας[9], δηλαδή της ενέργειας και πρώτων υλών που εξορύσσονται, παράγονται, καταναλώνονται και επιστρέφονται στο περιβάλλον ως απόβλητα, με την ταυτόχρονη αύξηση του βιοτικού επιπέδου.

Η αποανάπτυξη δεν διακηρύσσει ότι αποτελεί την ετοιμοπαράδοτη λύση σε όλα τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας. Ούτε όμως αποτελεί μια ρομαντική ουτοπική ιδεολογία. Αντιθέτως, ευελπιστεί να προσφέρει μια ρεαλιστική εναλλακτική πρόταση, δημιουργώντας τον συνεκτικό ιστό και το ιδεολογικό υπόβαθρο κινημάτων όπως αυτά της τοπικοποίησης, της άμεσης δημοκρατίας, κ.α. Είναι ένα πρόταγμα ανοιχτό και ευέλικτο, δίνοντας στον καθένα την ευκαιρία να κάνει μια κριτική του σύγχρονου τρόπου ζωής και να οραματιστεί προτάσεις για το μέλλον, κάνοντάς τες παράλληλα πράξη. Αυτό που έχει μέχρι στιγμής σίγουρα καταφέρει είναι, με τη συγκυρία της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, να ανοίξει ένα διάλογο πάνω σε ένα σύνολο ζητημάτων που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν ταμπού, μα που δεν μπορούμε πλέον να αγνοούμε. Ακριβώς επειδή η ροή των πραγμάτων και οι αποφάσεις των ηγετών του παρελθόντος και του παρόντος μας οδηγούν σε ένα διαστροφικό και αβέβαιο μέλλον, έχουμε χρέος να να προτείνουμε μια μελλοντική κοινωνία πιο βιώσιμη. Άλλωστε «..η τρέλα της ανάπτυξης έχει φτάσει στο τέλος της. Η πρόκληση τώρα είναι πώς να μεταμορφώσουμε, και η συζήτηση έχει μόλις αρχίσει»[10].

 

του Πάνου Πετρίδη

Βιβλιογραφία

[1] Latouche, S. (2003). Décoloniser l’imaginaire: La Pensée créative contre l’économie de l’absurde, Parangon, Lyon.

[2] Meadows, De., Meadows, Do., and Jorgen, R., (1972). The limits to growth. New York: Universe Books.

[3] Georgescu-Roegen, N., (1971). The entropy law and the economic process. Harvard University Press, Cambridge MA.

[4] Daly, H., (1973). The steady-state economy: Toward a political economy of biophysical equilibrium and moral growth. In Toward a steady-state economy, edited by H. E. Daly. San Francisco: W. H. Freeman, pp. 149-174.

[5] Castoriadis, C. (1985). Reflections on ‘Rationality’ and ‘Development’. Thesis Eleven, 10/11, 18-36.

[6] Illich, I. (1973). Convivial reconstruction. In I. Illich, Tools for Conviviality. London: Marion Boyar Publishers.

[7] Latouche, S. (2010). Editorial: Degrowth. Journal of Cleaner Production, 18, 519-522.

[8] Conill, J., Castells, M. and Ruiz, A. (2010). “Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ”, www.homenatgeacatalunyaii.org

[9] Kallis, G. (2011). In defence of degrowth. Ecological Economics, 70, 873-880.

[10] Degrowth Declaration Barcelona (2010), Second International Conference on Economic Degrowth for Ecological Sustainability and Social Equity, March 26–29, 2010, Barcelona, http://degrowth.eu/

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.lasttapes.gr/old/item/143-degrowth.html

Διάγγελμα ενημέρωσης από τον Πρωθυπουργό: Respect!

 Πολιτικό χιούμορ  Comments Off on Διάγγελμα ενημέρωσης από τον Πρωθυπουργό: Respect!
Jul 172013
 

Μια πρωτοφανής γκάφα ολκής πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του διαγγέλματος του πρωθυπουργού, καθώς «βγήκε στον αέρα» ένας… βλάσφημος μονόλογός του! Ο Αντώνης Σαμαράς, αποχώρησε από το βήμα, λέγοντας «θα το ξαναπώ» γνωρίζοντας πως προτού να προβληθεί από τα ΜΜΕ, το βίντεο θα υποβληθεί σε τεχνική επεξεργασία (μοντάζ). Κάνοντας μια μικρή βόλτα για να συνέλθει, καθώς φέρεται πως είχε πονοκέφαλο, μονολόγησε «γ@μώ το κεφάλι μου, μ@λάκ@!». Προφανώς, οι υπεύθυνοι υπέπεσαν σε μια γκάφα άνευ προηγουμένου, δίνοντας στο σκηνοθέτη το… αμοντάριστο βίντεο από το διάγγελμα χωρίς να το ελέγξουν προηγουμένως!

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας: Το δικαίωμα στην Υγεία είναι πανανθρώπινο

 Δελτία Τύπου  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας: Το δικαίωμα στην Υγεία είναι πανανθρώπινο
Jul 162013
 

Ο αγώνας για το νοσοκομείο δεν είναι ο αγώνας των εργαζομένων σε αυτό, ούτε καν ο αγώνας των Δραμινών πολιτών για να κρατήσουν ανοιχτό το νοσοκομείο της πόλης τους. Είναι ο αγώνας κάθε ανθρώπου για το αναφαίρετο δικαίωμα του να νιώθει την ασφάλεια ότι όταν αρρωστήσει θα μπορεί να έχει δωρεάν και απρόσκοπτη παροχή υπηρεσιών υγείας. Πόσο μάλλον όταν τις έχει πληρώσει με το παραπάνω εδώ και πολλές δεκαετίες.

Πρωταρχικός στόχος μας στο ΚΙΦΑ είναι να δραστηριοποιηθούν οι πολίτες, να οργανωθούν και να δράσουν συλλογικά για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να θέσουν τις βάσεις για το μέλλον της κοινωνίας. Ως εκ τούτου θεωρούμε αυτονόητο ότι σήμερα είμαστε εδώ και αγωνιζόμαστε για το μέλλον του νοσοκομείου μας.

Ωστόσο, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι ο αγώνας μας αυτός δεν είναι ανεξάρτητος από τον αγώνα για την ανατροπή των πολιτικών που μας εξαθλιώνουν καθημερινά και μας αντιμετωπίζουν σαν αριθμούς και όχι σαν ανθρώπους. Θεωρούμε υποκριτές, όσους μέχρι σήμερα υποστήριξαν έμμεσα ή άμεσα την πολιτική της εξαθλίωσης, παρουσιάζοντας την ως μονόδρομο για την υποτιθέμενη σωτηρία της χώρας, θυσιάζοντας τους εργαζόμενους στο βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Αυτοί θα έπρεπε σήμερα να απολογούνται και όχι να υποκρίνονται τους αλληλέγγυους

Θεωρούμε ότι ο βουλευτής Κυριαζίδης που ψήφισε το 3ο μνημόνιο, ο εξαφανισμένος βουλευτής Αηδόνης που έχει ψηφίσει τα πάντα, αλλά και ο Περιφερειάρχης κ. Γιαννακίδης, ο αντιπεριφερειάρχης κ. Ξανθόπουλος, καθώς και όσοι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι δεν έχουν με ξεκάθαρο τρόπο διαχωρίσει τη θέση τους από τα 2 κόμματα που για 40 σχεδόν χρόνια κυβερνούν, υποκρίνονται σήμερα το βράδυ όταν καταγγέλλουν τα αποτελέσματα της πολιτικής που το πρωί οι ίδιοι στηρίζουν.

Δηλώνουμε ότι απορρίπτουμε τη λογική του ανταγωνισμού για τη διεκδίκηση κονδυλίων από άλλα νοσοκομεία της περιφέρειας λες κι εκεί τους περισσεύουν. Απεναντίας θέλουμε να καταγγείλουμε την πρόταση αυτή ως παραπλανητική, πολιτικάντικη, λαϊκίστικη και υποκριτική.

Καλούμε τους εργαζόμενους στη δημόσια υγεία να παρέχουν υπηρεσίες υγείας σε όλο το πληθυσμό, χωρίς την άδεια διοικητών, υπουργών, κλινικαρχών, πολυεθνικών, αντιδημάρχων και να συγκροτήσουμε τώρα το αναγκαίο κέντρο αγώνα ενάντια στους καταστροφείς της ζωής μας!

Το δικαίωμα στην υγεία είναι πανανθρώπινο και ανεξάρτητο από έθνη, φυλές και θρησκείες. Πάνω από Δραμινοί και Έλληνες είμαστε Άνθρωποι!!

 

Κοινωνικό Ιατρείο – Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας

Θοδωρής Σδούκος: «εδώ έχει συμπυκνωθεί όλη η βαρβαρότητα των αλλαγών»

 Απόψεις  Comments Off on Θοδωρής Σδούκος: «εδώ έχει συμπυκνωθεί όλη η βαρβαρότητα των αλλαγών»
Jul 152013
 

Η Δημόσια Υγεία νοσεί και τα Κοινωνικά Ιατρεία δεν επαρκούν για να τη γιατρέψουν

 

Θοδωρής Σδούκος

συνέντευξη στον Στέφανο Σίσκο

 

Ατέλειωτες ουρές από κόσμο που θέλει να πάρει τα φάρμακά του και δεν μπορεί, έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και υλικών και πολλά άλλα προβλήματα συνθέτουν τη θλιβερή εικόνα του δημόσιου υγειονομικού συστήματος σήμερα στην Ελλάδα.

Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα στον χώρο της υγείας είναι η αδυναμία πρόσβασης των ανασφάλιστων ακόμα και σε αυτό το, εξαθλιωμένο πλέον, δημόσιο νοσοκομείο, μια κατάσταση η οποία καλύπτεται εν μέρει μόνο από τα κοινωνικά ιατρεία. Αυτό υποστηρίζει ο Θοδωρής Σδούκος που μίλησε γι’ αυτή την εικόνα διάλυσης αποκλειστικά στον ΧΡΟΝΟ. Ο Θ. Σδούκος είναι γενικός ιατρός στο Κέντρο Υγείας της Μηχανιώνας, από τους πρωτεργάτες στη δημιουργία Κοινωνικών Ιατρείων, και σήμερα προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του και στο Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης. «Το δημιουργήσαμε επειδή διαπιστώσαμε την ανάγκη που έχουν οι ανασφάλιστοι αλλά και οι μετανάστες».

 

— Τι είναι όμως και πώς λειτουργεί ένα Κοινωνικό Ιατρείο; 

«Τα κοινωνικά ιατρεία καλούνται να καλύψουν το σκέλος της πρωτοβάθμιας νοσηλευτικής φροντίδας. Στην ουσία είναι αυτοδιαχειριζόμενα ιατρεία με εθελοντικό προσωπικό. Το πόσο μεγάλα είναι και πόσο εκτεταμένες υπηρεσίες παρέχουν αλλά και το πώς οργανώνονται ή ποιος παίρνει τις αποφάσεις, δεν είναι καθορισμένο», επισημαίνει ο Θ. Σδούκος.

«Στη Θεσσαλονίκη είμαστε μια αυτοδιαχειριζόμενη πρωτοβουλία. Το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης μας παραχώρησε έναν χώρο. Δεν πληρώνουμε νοίκι και μας πληρώνουν και τη θέρμανση. Οι αποφάσεις παίρνονται από τη γενική συνέλευση των εργαζομένων του Κοινωνικού Ιατρείου, στην οποία συμμετέχουν όλοι – από τον καθαριστή ή εκείνον που κάνει γραμματειακή υποστήριξη μέχρι και τους γιατρούς. Δουλεύουμε σε μια βάση ισοτιμίας δηλαδή, χωρίς διοικητικά συμβούλια, χωρίς καμία επίσημη θεσμική κάλυψη, χωρίς φυσικά να πληρώνεται κανείς για οτιδήποτε. Τα φάρμακα και η χρηματοδότηση για τα υλικά (σύριγγες, γάζες, όλα…) που δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε, συγκεντρώνονται με τη βοήθεια κοινωνικών συλλόγων. Το Κοινωνικό Ιατρείο Θεσσαλονίκης ακολουθεί, με άλλα λόγια, ένα καθαρά αυτοδιαχειριζόμενο μοντέλο, αυτοοργανωμένο και χωρίς ιεραρχίες. Υπάρχουν όμως κάποια άλλα που είτε έχουν τεθεί υπό την αιγίδα των Ιατρικών Συλλόγων είτε έχουν σχέση με την Εκκλησία. Υπάρχει και το Μητροπολιτικό Ιατρείο του Ελληνικού που έχει σχέση με την επίσημη δημοτική αρχή. Είναι γεγονός ότι στην επαρχία, όπου τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, χρειάζεται μια θεσμική κάλυψη. Σήμερα υπάρχουν Κοινωνικά Ιατρεία από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από την Ηγουμενίτσα μέχρι τη Ρόδο. Αυτά είναι που προσπαθούν να κρατήσουν όρθιο τον κόσμο μέσα στην κρίση. Αυτά συγκροτούν ένα πραγματικά λαϊκό σύστημα υγείας, που βάζει ένα ζήτημα μοντέλου για το αυριανό σύστημα υγείας και ειδικά για την πρωτοβάθμια φροντίδα που τόσα χρόνια δεν την είχαμε αν και θα έπρεπε. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να κρατήσουμε ζωντανές τις έννοιες της δωρεάν παροχής υπηρεσίας, της αυτοδιαχείρισης και της συμμετοχής όλων –και των ασθενών– στη λήψη αποφάσεων…»

 

— Πώς διαμορφώνεται τελικά η γενικότερη κατάσταση όσον αφορά τις ελλείψεις σε υλικά και ιατρικό προσωπικό; 

«Η κατάσταση παραμένει τραγική. Δεν προλαβαίνουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Η έλλειψη προσωπικού που ήταν ήδη μεγάλη πριν από την κρίση, έχει γίνει τεράστια τώρα. Είχαμε ζητήσει προσλήψεις και τελικά υπήρξε μείωση προσωπικού, με αποτέλεσμα η δουλειά να μην μπορεί να βγει. Λείπουν υλικά, λείπουν αναισθησιολόγοι, δεν μπορούν να βρεθούν χειρουργεία. Στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. οι γιατροί είναι ελάχιστοι και προσπαθούν να καλύψουν 7.000.000 ασφαλισμένους. Το σύστημα έχει διαλυθεί εξαιτίας της μειωμένης χρηματοδότησης και παράλληλα παραμένει άλυτο το ζήτημα της νοσηλείας των ανασφάλιστων».

Ο κόσμος, ο απλός, ο φτωχός, που ούτε έχει τα μέσα να πληρώσει για τα φάρμακά του ούτε έχει πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, έχει αυξηθεί δραματικά. Ο Θοδωρής Σδούκος μιλάει για 3.000.000 ανθρώπους για τους οποίους δεν υπάρχει πρόγραμμα. «Σαν να τους λένε: “Πήγαινε πέθανε”. Κυριαρχεί η μέγιστη συνθήκη βαρβαρότητας». Όπως εξηγεί, «Ένας ανασφάλιστος που χρειάζεται εξετάσεις καλείται να πληρώσει εκατοντάδες ευρώ. Αν χρειαστεί νοσηλεία, πάμε στα χιλιάδες ευρώ. Η ειρωνεία είναι ότι στους άπορους προσφέρεται η νοσηλεία, όμως μετά τους έρχεται λογαριασμός. Τα κλειστά νοσήλια έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Για παράδειγμα, το κόστος μιας επέμβασης για μπάι-πας ανέρχεται στα 3.500 ευρώ, για σκωληκοειδίτιδα στα 1.200, ενώ για έναν πολυτραυματία το κόστος νοσηλείας φτάνει στα 10.000 ευρώ. Πού να τα βρει ο άνεργος ή ο φτωχός; Και όμως, θα του ζητηθεί να τα δώσει από την τσέπη του».

 

— Γιατί γίνεται αυτό;

«Σήμερα ο Έλληνας πολίτης καλείται να πληρώσει 5 ευρώ για την επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία οποιουδήποτε νοσοκομείου, είτε είναι ασφαλισμένος είτε όχι. Από την εποχή Λοβέρδου συμβαίνει αυτό. Το αντίτιμο ήταν 3 ευρώ αλλά αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές έγινε 5 ευρώ. Ενώ όμως υπάρχει εγκύκλιος που εξαιρεί τα επείγοντα περιστατικά και διάφορες κατηγορίες νοσηλευομένων, στην πράξη οι σχετικές υπηρεσίες τα ζητούν ακόμη και από χρόνιους αρρώστους ή επείγοντα και γενικά από κατηγορίες του πληθυσμού που θα μπορούσαν να εξαιρεθούν. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλοί διοικητές νοσοκομείων απειλούν τους υπαλλήλους πως θα απολυθούν αν δεν υπάρχουν έσοδα, αφού… “θα κλείσει το νοσοκομείο”, κι έτσι σε αρκετές περιπτώσεις τους ωθούν έμμεσα να γίνουν “βασιλικότεροι του βασιλέως”».

 

— Πρόκειται για μια ιδιότυπη οικονομική διαχείριση…

«… που επεκτείνεται και σε άλλους τομείς. Το τηλεφωνικό κέντρο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για παράδειγμα, δόθηκε με κυβερνητική εντολή σε ιδιωτικές εταιρείες κι έτσι ακόμη και το να κλείσει κανείς ραντεβού έχει καταντήσει να κοστίζει πιο ακριβά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τη φύλαξη των νοσοκομείων με βάση έναν παλιότερο νόμο από εποχής Αλέκου Παπαδόπουλου. Εξακολουθεί να δίνεται σε ιδιωτικές εταιρείες και δεν πρόκειται να προσληφθούν μόνιμοι υπάλληλοι ακόμα κι αν κοστίζει ακριβότερα. Πρωτοφανές. Χρόνια φωνάζουμε εμείς μέσω των ενώσεων πως είναι σκανδαλώδες να δίνονται τα πάντα σε ιδιώτες, όμως ούτε άκουγε ούτε ακούει κανείς».

Τα παραπάνω φαινόμενα δεν παρουσιάζονται μόνο στη Θεσσαλονίκη. «Μέσα στο γενικό χάλι, τα δημόσια νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης έχουν υποστεί μια μείωση της χρηματοδότησής τους πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με αυτά της Αθήνας. Η γενική εικόνα όμως είναι παραπλήσια σε όλα τα νοσηλευτικά κέντρα της χώρας. Στο Ιπποκράτειο, για παράδειγμα, είχαμε ένα περιστατικό όπου δεν χειρουργούνταν ένας άνθρωπος για γάγγραινα στο πόδι επειδή δεν είχε να πληρώσει. Όταν η κατάστασή του έφτασε στο απροχώρητο κι έπαθε σηψαιμία, μπήκε στο χειρουργείο και υπέστη ακρωτηριασμό από τον μηρό. Αν είχαν παρέμβει έγκαιρα θα είχε βγει με κομμένα το πολύ κάποια δάχτυλα. Αλλά αυτός ο άνθρωπος κατέληξε στην εντατική με επιπλοκές και πέθανε από νεφρική ανεπάρκεια. Στα ιατρικά χρονικά θα καταγραφεί ως ένα περιστατικό παθολογικών αιτίων, ενώ στην ουσία πρόκειται για μια δολοφονία με θύτη την κρίση. Είναι ένα παράδειγμα ανάμεσα σε εκατοντάδες παρόμοια. Ένα περιστατικό που το αντιληφθήκαμε ανάμεσα σε τόσα που δεν γνωρίζουμε, αφού άλλοι συνάνθρωποί μας πεθαίνουν στα σπίτια τους αβοήθητοι».

Όλα αυτά, καταλήγει ο Θοδωρής Σδούκος, συγκροτούν μια κατάσταση μέσα στην οποία δεν μπορείς να δουλέψεις. «Το 1980 ο τομέας της δημόσιας υγείας λειτουργούσε καλύτερα απ’ ό,τι τώρα. Η σημερινή κατάσταση είναι χειρότερη από εκείνη που επικρατούσε πριν δημιουργηθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Και όσοι παραμένουν στο σύστημα, κάνουμε απλώς συντήρηση των ελαχίστων δυνατοτήτων μας. Μοιάζει να έχει συμπυκνωθεί στον τομέα της υγείας όλη η βαρβαρότητα των αλλαγών που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια… Χάνουμε οι ασφαλισμένοι παροχές και δεν έχουν τίποτα οι ανασφάλιστοι. Και το χειρότερο είναι ότι πρόκειται για ανελαστικό θέμα: με μια αλλαγή πολιτικής κάποιος μπορεί να βρει δουλειά, αλλά το να χάσει τη σωματική του ακεραιότητα επειδή δεν έχει να πληρώσει ένα χειρουργείο είναι εγκληματικό».

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.chronosmag.eu/

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΒΑΣΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ: ΒΑΣΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
Jul 132013
 

Απόφαση-σταθμός από το Συμβούλιο της Ευρώπης για να παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ασθενείς ανεξαρτήτως ασφαλιστικής κάλυψης, και συνάμα δικαίωση για τους εθελοντές του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού (ΜΚΙΕ).

Στο Ψήφισμα 1946 (2013) του Συμβουλίου της Ευρώπης τονίζεται ότι το δικαίωμα στην υγεία είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, γι’ αυτό καλούνται τα μέλη «να μειώσουν, όπου κρίνουν κατάλληλα, την αναλογία των εξόδων υγείας που πληρώνουν οι πιο ευπαθείς ασθενείς και να πάρουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να βεβαιωθούν πως το κόστος της περίθαλψης δεν αποτρέπει την πρόσβαση σε αυτήν, συμπεριλαμβανομένης της προώθησης της αυξημένης χρήσης γενόσημων φαρμάκων.

Περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει αμέσως την απόφαση, λέει ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου Ελληνικού

Περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει αμέσως την απόφαση, λέει ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος του Μητροπολιτικού Κοινωνικού Ιατρείου ΕλληνικούΠροσβασιμότητα

»Να βεβαιωθούν ότι υπάρχει προσβασιμότητα σε κέντρα περίθαλψης (υγείας) και σε ιατρικό/νοσηλευτικό προσωπικό σε όλη την επικράτειά τους και, όπου χρειάζεται, να δοθούν τα απαραίτητα κίνητρα. Να βεβαιωθούν ότι οι έγκυοι και τα παιδιά, που συμπεριλαμβάνονται στις πιο ευπαθείς ομάδες πολιτών, έχουν απεριόριστη πρόσβαση στο σύστημα υγείας και κοινωνική προστασία, ανεξάρτητα από το καθεστώς τους».

Οι γιατροί του ΜΚΙΕ ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει την απόφαση άμεσα, απόφαση που ουσιαστικά στηρίχθηκε σε στοιχεία του ΜΚΙΕ έπειτα από συνάντηση που είχαν πριν από δύο μήνες στο χώρο του ιατρείου οι εθελοντές του με την πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Υγείας του Συμβουλίου της Ευρώπης, Ελβετίδα βουλευτή των Σοσιαλιστών, Λιλιάν Μορί Πασκιέ (Liliane Maury Pasquier). Εκεί της εξήγησαν την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλοί ανασφάλιστοι στη χώρα μας.

Η Λιλιάν Μορί Πασκιέ ξεναγήθηκε και διαπίστωσε ιδίοις όμμασιν τη δομή και λειτουργία του ιατρείου στο πλαίσιο διήμερης επίσημης επίσκεψής της στην Ελλάδα προκειμένου να προετοιμάσει την έκθεση του Γάλλου Χριστιανοδημοκράτη βουλευτή Ζαν-Λουί Λορέν, για την «Ισότιμη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη» στην Ευρώπη.

«Μετά τη δίωρη συνομιλία μας», μας λέει ο Γιώργος Βήχας, καρδιολόγος του ΜΚΙΕ, «αφού της παρουσιάσαμε την αληθινή εικόνα της Υγείας σήμερα στην Ελλάδα, δίνοντας έμφαση κυρίως στον αποκλεισμό από τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και της δευτεροβάθμιας, των ανασφάλιστων ασθενών, μας δήλωσε πως θα αναθεωρούσε την έκθεση που θα παρουσίαζε τον Ιούνιο στη συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης».

Η Ελβετίδα βουλευτής στη σύνοδο του Συμβουλίου της Ευρώπης, που έγινε πριν από τέσσερις ημέρες, παρουσίασε την έκθεση που είχε συντάξει με βάση τα στοιχεία από το ΜΚΙΕ, κάνοντας επίσης ειδική αναφορά στο ιατρείο του Ελληνικού.

«Μετά την εισήγηση της Ελβετίδας», προσθέτει ο Γιώργος Βήχας, «η συνέλευση αποφάσισε πως υποχρεώνονται όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, να παρέχουν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ασθενείς, ανεξαρτήτως ασφαλιστικής κάλυψης. Ως ΜΚΙΕ θεωρούμε αυτή την απόφαση πολύ σημαντική και περιμένουμε από την ελληνική κυβέρνηση να την υλοποιήσει άμεσα. Η υγεία και η ζωή των ανθρώπων δεν πρέπει να συνδέονται και να εξαρτώνται από Μνημόνια, χρέη και τρόικες».

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.enet.gr/

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 15-19/7/2013

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 15-19/7/2013
Jul 132013
 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΚαλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.

Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στη Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.

Πρόγραμμα εβδομάδας 15-19 Ιουλίου 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης

Δευτερα 15/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τρίτη 16/7: 10-11π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τετάρτη 17/7: 6-8μ.μ.  Παθολόγος, Φαρμακοποιός
Πέμπτη 18/7: 10-12π.μ. Γενικής Ιατρικής, Φαρμακοποιός, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Παρασκευή 19/7: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός

Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνα επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.):
σταθερό: 2521.777.038 κινητό: 6984.286.106 και 6971.893.208
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/

http://www.politesdramas.gr/