Εγώ άνεργος-εσύ κρυώνεις-αυτός πεινάει-Καλή χρονιά σε όλους?
Καταδικάζετε τη μίζα, απ’ όπου και αν προέρχεται;
Περίμενα μέχρι αργά χθες βράδυ, κάποια ανακοίνωση θα έβγαζαν. Εδώ προχθές το ΠΑΣΟΚ είχε καταγγείλει μέχρι και την «φραστική επίθεση» που δέχθηκε η Αλ Σαλέχ από βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ μετά από τηλεοπτική εκπομπή. Ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος ή η ΝΔ, που πάλι τις προάλλες είχε εκδώσει δριμεία ανακοίνωση επειδή ο Τσίπρας τραγούδησε το «παντιέρα ρόσα»; Για την απολογία Κάντα και τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που περιέχει, κάτι δεν θα έλεγαν;
Τσιμουδιά. Τελευταίες ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ: «Ο Πρόεδρος(το Π με κεφαλαίο στο πρωτότυπο-ΣΣ) Ευάγγελος Βενιζέλος, για τη γιορτή των Χριστουγέννων, έκανε την ακόλουθη δήλωση». «Από το Γραφείο Τύπου, με αφορμή την εμπρηστική επίθεση στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Ρόδο, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση». Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: «Με απόφαση που πήρε η Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας , διαγράφεται από τα μητρώα μελών του Κόμματος για αντιδεοντολογική(sic) συμπεριφορά, ο κ. Χάρης Τομπούλογλου»… «Με απόφαση που πήρε, χθες, η Κεντρική Επιτροπή Δεοντολογίας, διαγράφεται από τα μητρώα μελών του Κόμματος για αντιδεοντολογική συμπεριφορά, ο κ. Μιχάλης Λιάπης, σύμφωνα με όσα προβλέπει το Καταστατικό του Κόμματος».
‘Αραγε το Καταστατικό του κόμματος δεν προβλέπει τίποτα για τις μίζες; Γιατί η κατάθεση Κάντα αποκαλύπτει με παταγώδη τρόπο την διακομματική συναίνεση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στην καταλήστευση των δημοσίων οικονομικών της χώρας, τις τελευταίες δεκαετίες. Πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της ΝΔ, υπουργοί και των δύο κομμάτων εμφανίζονται να υποστηρίζουν συγκεκριμένα οπλικά συστήματα, ενώ το ύψος της μίζας πρέπει να ξεπερνάει κάθε φαντασία: όταν ο πρώην αναπληρωτής διευθυντής Εξοπλισμών παραδέχεται ότι έλαβε για τον εαυτό του γύρω στα 10 εκατομμύρια ευρώ, καταλαβαίνει κανείς τι πήραν οι πιο πάνω.
Το δηλώνει αφοπλιστικά ο ίδιος ο Κάντας, μιλώντας για ένα μόνο δωράκι: «Όταν δόθηκαν 600.000 ευρώ σε εμένα, ο οποίος έφυγα πριν την υπογραφή και την υλοποίηση της σύμβασης, με βάση τον κοινό νου θεωρώ απίθανο να μην πήραν παράνομες προμήθειες οι από πάνω μου που αναφέρατε και θεωρώ βέβαιο ότι τα ποσά θα είναι μεγαλύτερα από τα δικά μου».. Οι εταιρίες όπλων δεν ήταν τόσο ανοιχτοχέρες χωρίς λόγο: για να γίνονται δωροδοκίες τέτοιου ύψους, καταλαβαίνει κανείς ότι οι αγορές είχαν υπερτιμολογηθεί. Προφανώς, αντί να διαπραγματεύονται τις καλύτερες τιμές για τη χώρα, οι αρμόδιοι κρατικοί και κυβερνητικοί παράγοντες ανέβαζαν μόνοι τους τις τιμές για να καρπώνονται περισσότερο, αφού σύμφωνα με τον Κάντα τα δωράκια έβγαιναν με ποσοστό επί της τελικής συμφωνίας.
Πρόκειται για απολογία-πολιτικό σεισμό. Ανάλογες αποκαλύψεις διέλυσαν το Χριστιανοδημοκρατικό και το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην Ιταλία και το ίδιο θα έπρεπε να είχε γίνει και στην Ελλάδα, αν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν δεν την λογάριαζαν για μπανανία, με κάφρους ιθαγενείς για κατοίκους. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα έπρεπε να διαλυθούν και από τα συντρίμμια τους να δημιουργηθούν νέοι πολιτικοί σχηματισμοί, αντί οι 58 της Κεντροαριστεράς να καταχειροκροτούν τον Κ. Σημίτη, όταν στην διάρκεια της δικής του πρωθυπουργίας έγιναν τα πιο μεγάλα πάρτι.
Από μια άποψη, είναι κατανοητή η σιωπή- γιατί τι να πεις για όλα αυτά- αλλά το ερώτημα παραμένει: καταδικάζετε τη μίζα, απ’ όπου και αν προέρχεται;
Του Σ. Κούλογλου
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://tvxs.gr/
Αδωνις: Τηλε-υπουργός αντιδεοντολογίας και παραπλάνησης με τη σφραγίδα της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή
Το νόμισμα έχει δυο όψεις. Στη μια φαίνεται η εταιρία που διαφήμιζε αντιδεοντολογικά, από την εκπομπή του “Ελλήνων Έγερσις” ο τηλε-πωλητής υπουργός Αδωνις Γεωργιάδης.
Στην άλλη όψη, φαίνεται η αλήθεια. Την έδειξε η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή που επέβαλλε πρόστιμο 50.000 ευρώ στην εταιρία που διαφήμιζε ο Αδωνις Γεωργιάδης. Μάλιστα, το πρόστιμο, επιβλήθηκε για παραπλάνηση καταναλωτών.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση:
«Στην εταιρεία ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ και ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝ. ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ επιβλήθηκε πρόστιμο 50.000 ευρώ για παραπλανητική εντύπωση κατά τη διάθεση της πώληση του συστήματος NICOPAL G. GHIOLVAS SYSTEM II «συσκευή που καθαρίζει το τσιγάρο» με ισχυρισμούς σχετικά με την ασφάλεια και τη βελτίωση της υγείας κατά το κάπνισμα, καθώς και την απεξάρτηση των καπνιστών από το κάπνισμα με τη χρήση του εν λόγω συστήματος για την επεξεργασία των τσιγάρων».
Η παραπάνω εταιρία, είναι αυτή που διαφημίστηκε από τον ίδιο τον υπουργό Υγείας, προκαλώντας – σύμφωνα με την Γενική Γραμματεία Καταναλωτή – ζημία σε αγοραστές και ανταγωνιστές.
Αφού όμως, ο Αδωνις Γεωργιάδης, επέλεξε να διαφημίζει από την τηλεοπτική εκπομπή του συγκεκριμένο προϊόν, θα έπρεπε τουλάχιστον, να ελέγξει εάν πραγματοποιεί όσα υπόσχεται.
Σχετικό tweet έκανε κι ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραμέρος χωρίς να λάβει ακόμη απάντηση τον υπουργό. Θα λάβει μετά και την τελευταία εξέλιξη;
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.koutipandoras.gr/
Η διαφορά μας είναι ότι “εσύ” βλέπεις λαθρομετανάστες ενώ “εγώ” βλέπω ανθρώπους.
Δεν είμαι σίγουρη αν έχεις προσπαθήσει ποτέ να μπεις στη θέση του Άλλου.
Είμαι σίγουρη ότι πολλές φορές έχεις πει Αν ήμουν στη θέση του, θα θα θα…
Έχεις ξεστομίσει βαρύγδουπα λόγια του τύπου «Ας καθόταν στη χώρα του» ή «Να πάει από κει που ήρθε» για αυτόν τον «κακό» Άλλο, την ώρα που συνάνθρωποί σου συν-Έλληνες, έχουν πάρει το δρόμο της ξενιτιάς όχι τώρα μόνο, αλλά πολλές φορές στο παρελθόν και βρίσκονται διασκορπισμένοι ανά τον κόσμο.
Σε προκαλώ, λοιπόν να μπεις στη θέση του Άλλου.
Αυτού του Άλλου που του ‘χεις φορτώσει όλα τα δεινά της ζωής σου γιατί είναι πιο εύκολο να τα φορτώνεις αλλού.
Στη θέση του Άλλου από την Ινδία, το Ιράν, το Πακιστάν, την Τανζανία, τη Συρία λόγου χάρη, να κάνεις ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων – κατά τη διάρκεια του οποίου μπορεί και να μη βγεις ζωντανός και να καταλήξεις σε κάποιον υγρό τάφο – για μια καλύτερη ζωή θέλοντας να περάσεις από μια χώρα για να βρεις την τύχη σου σε κάποια άλλη και ξέμεινες (sic!).
Να εργαστείς ως βοσκός σε κάποιο αφεντικό το οποίο ενώ σου χρωστάει τα μαλλιοκέφαλα των εριφίων του σε μεροκάματα, σε καρφώνει στους μπάτσους γιατί είσαι λαθρομετανάστης.
Είσαι ο Άλλος, ο «χωρίς χαρτιά», της γης ο κολασμένος.
Προσπάθησε να καταλάβεις για ποιο λόγο θέλουν να σου κάνουν το βίο αβίωτο στα κέντρα κράτησής σου (sic!) και στον κάνουν.
Να στοιβάζεσαι σε κελιά κάτω από συνθήκες απάνθρωπες την ώρα που περιμένεις να περάσει ο χρόνος που απαιτείται για να γίνει η ταυτοποίησή σου από την χώρα από την οποία έφυγες για να γλιτώσεις, για να σε ξαποστείλουν πάλι εκεί.
Χωρίς χαρτιά και χωρίς χρήματα να αιτείσαι πολιτικό άσυλο και να περιμένεις να εξεταστεί η υπόθεσή σου ανάμεσα στις υποθέσεις χιλιάδων άλλων. Υποθέσεις, αριθμοί, ζωές.
Προσπάθησε να συνεννοηθείς σε μια ξένη χώρα, σε μια ξένη γλώσσα, να σου φέρνουν χαρτιά μπροστά σου να υπογράψεις χωρίς να καταλαβαίνεις τι υπογράφεις, να μην υπάρχει άνθρωπος να συνεννοηθείς μαζί του για να καταλάβεις για ποιο λόγο σε κρατάνε ή για πόσο θα σε κρατάνε και η ζωή σου χάνεται σ ένα κελί.
Η ζωή σου χάνεται στο μεσοδιάστημα που χρειάζεται για να γυρίσει ένα κρατικό γραφειοκρατικό γρανάζι του σάπιου αστικού συστήματος.
Η ζωή σου χάνεται σαν τους κόκκους της άμμου μέσα απ τα χέρια σου την ώρα που κάποιοι άλλοι παίζουν παιχνίδια εξουσίας στην πλάτη σου.
Σταμάτα μια ηλιόλουστη στιγμή χειμωνιάτικου μεσημεριού στη μέση του δρόμου, με τον ήλιο να σου χαϊδεύει τα μάγουλα και μπες στη θέση αυτού του Άλλου… αν τολμάς.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://nancysigma.blogspot.gr/
Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 30/12/13-03/01/2014
Καλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.
Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στη Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.
Πρόγραμμα εβδομάδας 30 Δεκεμβρίου έως 03 Ιανουαρίου 2014 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης
Την εβδομάδα της Πρωτοχρονιάς, το ΚΙΦΑ θα είναι ανοικτό μόνο τη Δευτέρα και την Παρασκευή. Ευχόμαστε σε όλους Καλή Χρονιά!!
Δευτέρα 30/12: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Παρασκευή 03/01: 6-8μ.μ. Παθολόγος – Φαρμακοποιός
Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.
Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.): 2521.777.038
email: kifadramas@gmail.com
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/
η Οδύσσεια του “Οδυσσέα” ή ένα ακόμα παράδειγμα οικονομικής εξόντωσης των δομών αλληλεγγύης
Ο “Οδυσσέας”, το παλιότερο και μεγαλύτερο εθελοντικό σχολείο διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, πρόσφυγες και παλιννοστούντες, αναπόσπαστο και ενεργό κομμάτι του εκπαιδευτικού και αντιρατσιστικού κινήματος την τελευταία δεκαπενταετία, βρίσκεται αντιμέτωπος με το μακρύ χέρι του κράτους, ενός κράτους που βλέπει όλο και πιο εχθρικά κάθε προσπάθεια έμπρακτης αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης.
Πολιτικός και επιχειρηματικός σεισμός η απολογία Κάντα
Η «ψυχική ανακούφιση» του ιδίου του Αντώνη Κάντα, πρώην αναπληρωτή διευθυντή εξοπλισμών μετά την ομολογία του, γίνεται εν μια νυκτί «ψυχική καταρράκωση» για όσους αναφέρονται στην απολογία του που αποκαλύπτει το Capital.gr (στη δεξιά στήλη Σχετικά Αρχεία”). O Κάντας προκαλεί πολιτικό και επιχειρηματικό σεισμό, τουλάχιστον σε επίπεδο αρχικών εντυπώσεων, αφού όσα λέει πρέπει να αποδειχτούν από την ανάκριση. Για τι μιλάει ο Κάντας;
Μίζες από δώδεκα εξοπλιστικά προγράμματα, 17 πρόσωπα που εμπλέκονται στο «μιζάρισμα», τουλάχιστον 5 ηχηρά πολιτικά πρόσωπα (κάποια άμεσα, κάποια έμμεσα και κάποια χωρίς ουσιαστικά κανένα ίχνος στοιχείου), δυο πασίγνωστους επιχειρηματίες (τον έναν για δυο μίζες τον άλλο εμμέσως) και άγνωστες σπαρταριστές λεπτομέρειες για τα άγνωστα παρασκήνια στον κόσμο των δωροδοκιών και των κρυφών συναλλαγών.
Στην έκτασης 30 σελίδων (ερωταπαντήσεις) απολογία – μαμούθ των 4 ημερών στους ανακριτές Μαλλή και Σταυρόπουλου και παρουσία των δικηγόρων Μαντζουράνη και Μπίσια, ο Κάντας φτάνει στο σημείο να ηθικολογεί για το «διακομματικό μοίρασμα της μίζας», και αναφέρεται σε πολιτικά πρόσωπα:
Στους τότε προϊσταμένους του Άκη Τσοχατζόπουλου και Γιάννη Σμπώκου που ήδη έχουν καταδικαστεί για τις «χρυσές μίζες», αλλά επιχειρεί να βάλει στο κάδρο της ποινικής δικογραφίας και τον πρώην Υπουργό Γιάννο Παπαντωνίου.
Μάλιστα για τον τελευταίο αναφέρει ότι επέκτεινε τη σύμβαση για τα Kornet αλλά και τα Leopard για τα οποία ο ίδιος ομολογεί υπέρογκη μίζα.
Διακομματική
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Κάντας ηθικολογεί και αναφέρεται στο «σύνθετο, πολύπλοκο και διακομματικό παιχνίδι στο ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων», μιλώντας για περιστατικό «όπου ο Κων. Μητσοτάκης επιχειρηματολογούσε με λεπτομερή στοιχεία υπέρ της προμήθειας των F-16, ενώ ο Μιλτιάδης Έβερτ υπέρ των F-15». Με αφορμή αυτό μάλιστα στους διαδρόμους του ΥΕΘΑ, θυμάται ο κατηγορούμενος, «κυκλοφορούσε με μία δόση χιούμορ ότι ο Μητσοτάκης κέρδισε τον Υπουργό, γιατί ο Τσοχατζόπουλος ήταν μαζί με τον Έβερτ υπέρ της προμήθειας των F-15 , τα οποία εκπροσωπούσε ο Θωμάς Λιακουνάκος».
Δυο μίζες
Στον κ. Λιακουνάκο ο Κάντας αποδίδει δυο μίζες και συγκεκριμένα, ισχυρίζεται πώς του άφησε στο γραφείο του σε ένα σακ -βουαγιάζ με 600.000 ευρώ, ενώ εμπλέκει στην υπόθεση και δύο στενούς του συνεργάτες. Παράλληλα για την προ του 1990 υπόθεση ομολογεί «μίζα περί το 1 εκατομμύριο από τον κ.Λιακουνάκο». Βέβαια όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν όπως και οι αναφορές του σε όλα τα πρόσωπα:
*Πάνος Ευσταθίου, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας γερμανικής εταιρείας, STN ATLAS, που τον δωροδόκησε για την προμήθεια των υποβρυχίων 214 και τα ASRAD με 1,5 εκατομμύριο.
*Φάνης Λυγινός, Ελβετός τραπεζίτης, που του άνοιξε λογαριασμούς στους οποίους εμβάζονταν οι μίζες.
* Σπύρος Μεταξάς, ο δικηγόρος που του συνέστησε τις offshore.
* Kωνσταντίνος Δαφέρμος, εκπρόσωπος της κατασκευάστριας των kornet εταιρείας KBP.
* Παύλος Νικολαίδης, «πρόεδρος», όπως λέει, «ή αντιπρόεδρος σε κρατική πολεμική βιομηχανία, μάλλον την ΕΒΟ, στενός φίλος και κουμπάρος του Τσοχατζόπουλου, ο οποίος στα τέλη του 2002 μου ζήτησε να του καταβάλω κάποια από τα χρήματα που πήρα από το Δαφέρμο».
*Λάμπρος Μπαρτζώκας, υπάλληλος της κρατικής ρωσικής εταιρείας ROSOVOORUZEHNIA που τον δωροδόκησε για το αντιαεροπορικό σύστημα OSA AMK .
*Δημήτρης Παπαχρήστος, εκπρόσωπος της γερμανικής WEGMANN,απ΄ τον οποίο επίσης δωροδοκήθηκε.
*Χρήστος Τούμπας, απόστρατος της πολεμικής αεροπορίας, εκπρόσωπος της EMBRAER, από τον οποίο επίσης έλαβε “δωράκι”.
*Κωνσταντίνος Μπαλέρμπας ή Μπαλέμπας σύμβουλος της Ericsson που του κατέβαλλε χρήματα για τα ραντάρ ARTHUR.
* Ο κος Κομνόπουλος (δεν αναφέρει το μικρό του όνομα) που τον δωροδόκησε για τα EXOCET του πολεμικού ναυτικού.
* Θωμάς Λιακουνάκος, ιδιοκτήτης της AXON και εκπρόσωπος κατασκευαστριών εταιρειών δύο στενοί συνεργάτες του οι κ.κ Αποστόλου και Αρκουμανέας.
* Εμπλέκει ακόμα τον κο OSWALD, επίσης διαχειριστή των παράνομων πληρωμών του.
Από που ομολογεί μίζες
1. Υποβρύχια – Συνολικά 500-600.000 ευρώ.
2. Σύστημα κατεύθυνσης και ελέγχου του αντιαεροπορικού βλήματος Stinger Asrad: Περίπου 1.500.000 ευρώ.
3. Αντιαρματικοί πύραυλοι ΚΟRNET: Περίπου 3 .000.000 δολάρια , εκ των οποίων τα 700.000 ευρώ σε μετρητά.
4. Αντιαεροπορικό σύστημα μικρού βεληνεκούς OSA AMK: 1.700.000 δολάρια.
5. Αυτοκινούμενα πυροβόλα της γερμανικής εταιρείας WEGMANN: Συνολικά 750.000 ευρώ εκ των οποίων 100.000 ευρώ σε μετρητά.
6. Αερομεταφερόμενο σύστημα επιτήρησης ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) : Συνολικά 250.000 ευρώ.
7. Ραντάρ αντιπυροβολικού ARTHUR : 240.000 ευρώ.
8. ΜΙRAGE 200-5: 800.000 ευρώ.
9. Πύραυλοι επιφάνειας – επιφανείας σε πυραυλακάτους πολεμικού ναυτικού -EXOCET: Περίπου 400.000 ευρώ.
10. LEOPARD 2 : 600.000 σε ένα σακ βουαγιάζ μέσα στο γραφείο του.
11. Επί κυβερνήσεως Ζολώτα το 1989 -αναβάθμιση αρμάτων Μ48, αμερικανικής προέλευσης με γερμανική τεχνολογία: 1.000.000 ευρώ.
12. Από διάφορα προγράμματα που δεν θυμάται -όπως δήλωσε-, “είτε του Θωμά Λιακουνάκου, είτε άλλων εκπροσώπων: 1.000.000 ευρώ”.
Του Παναγιώτη Στάθη
Πηγή: http://www.capital.gr/
ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ success story: 12 μήνες απλήρωτοι
Πανό που αναρτήθηκε στο Γηροκομείο Βόλου στις 24 Δεκέμβρη, παραμονή Χριστουγέννων κατά την επίσκεψη του Μητροπολίτη Ιγνάτιου και υπηρεσιακών παραγόντων της Περιφέρειας Θεσσαλίας προκειμένου να ευχηθούν στο απλήρωτο προσωπικού του Γηροκομείου….υπομονή.
ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟ SUCCESS STORY : 12 ΜΗΝΕΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ
Ένα χρόνο κλείνουνε απλήρωτοι οι περίπου 50 εργαζόμενοι του ιδρύματος Γηροκομείο Βόλου. Από τις αρχές του χρόνου έχουνε περάσει από το χώρο του Γηροκομείου όλοι όσοι θα μπορούσανε να τάξουνε έστω κάτι σε όσους έχουνε δώσει τον καλύτερο εαυτό τους για να κρατήσουνε το ίδρυμα σε ζωή. Σήμερα όμως αν έχουνε πάρει ένα μικρό ποσό έναντι του Δώρου Χριστουγέννων οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κινητοποίηση που οι ίδιοι οργάνωσαν τη περασμένη εβδομάδα.
Τη παρέλαση των βουλευτών και όλων των παρατρεχάμενων της μνημονιακής κυβέρνησης καθώς και της ανάλγητης τοπικής αυτοδιοίκησης διαδέχτηκαν σήμερα, παραμονές Χριστουγέννων, ο τοπικός εκπρόσωπος της εκκλησίας κ. Ιγνάτιος προκειμένου να ευχηθεί υπομονή και καρτερία και ο αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κ. Καλτσογιάννης προκειμένου να παραδώσει το Γηροκομείο στο νέο διοικητικό συμβούλιο(σσ ΕΡΓΑΤΗ: Η θητεία του προηγούμενου έχει λήξει από τις 21/11 και το Ίδρυμα παρέμενε ακέφαλο).
Σίγουρα ούτε τα παιδιά των εργαζομένων ταϊζονται με ευχές, ούτε τα ατελείωτα χαράτσια πληρώνονται με υπομονή. Όσο για το ρόλο του νέου διοικητικού συμβουλίου μπορούμε να τον φανταστούμε σε μια κατάσταση πρωτοφανούς οικονομικής κατάρρευσης και απόλυτης χρεοκοπίας.
Εκεί βρέθηκε και η πρωτοβουλία για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών στη Μαγνησία με σύνθημα Γηροκομείο “Successstory : 12 μήνες απλήρωτοι” προκειμένου να πει τα «κάλαντα» στους προύχοντες της πόλης και να δηλώσει την υποστήριξή του σε όλους τους αγώνες των εργαζομένων.
Ουσιαστικά επρόκειτο για μια ακόμη ευκαιρία να προταθεί στους εργαζόμενους να καλέσουνε συνέλευση μεταξύ των ίδιων και των φιλοξενουμένων του Γηροκομείου προκειμένου να συζητήσουνε και να οργανώσουνε τα επόμενα βήματά τους όχι μόνο για την απαίτηση των μισθών που τους οφείλονται αλλά και για τη ίδια τη πορεία του ιδρύματος που η τύχη του βρίσκεται πλέον στα χέρια των εργαζομένων που μόνο η δικιά τους αυτοθυσία το κρατά ανοικτό.
Η προσπάθεια εξεύρεσης ατομικών λύσεων που αφορά την οικογένεια του καθενός είναι πραγματικά αδύνατη κι αν υπάρξει δεν αρκεί σε μια κοινωνία που στενάζει συλλογικά από τη καταστροφή ενός συστήματος σε κρίση και μιας κυβέρνησης σε πανικό. Μόνη λύση είναι ο κοινός αγώνας των εργαζομένων ενάντια σε όσους τους στερούνε το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρεπή εργασία και μόνο αλληλέγγυα με όσους εμπλέκονται άμεσα με το ίδρυμα όπως είναι οι φιλοξενούμενοι και οι οικογένειές τους σε ένα πλατώ μέτωπο αγώνα για τη διατήρηση των προνοιακών δομών και των δομών υγείας που η κατάρρευσή τους απειλεί τη ζωή όλων μας.
Το κείμενο που διανεμήθηκε: ακαε Γηροκομειο Βολου 6-12-2013
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://ergatis.wordpress.com/
Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης Θεσσαλονίκης-Ημερολόγιο 2014
Φασισμός σημαίνει θάνατος
Οι άνθρωποι που περνούν τα σύνορα έχουν πρόσωπο και ιστορία, ζητούν τη ζωή, τον αέρα, το νερό, την ελευθερία, τα δικαιώματα
Παντού στον κόσμο αγωνίζονται οι άνθρωποι
Κι εμείς
Αγωνιζόμαστε για την Υγεία
Ενάντια στη βία και στον αποκλεισμό
Εδώ στο ΚΙΑ, στον Βαρδάρη
Που αγαπούσε ο Αναγνωστάκης ο ποιητής
Αντιστεκόμαστε στο φασισμό και στο θάνατο
Την ώρα που η εξουσία επιτίθεται στη ζωή
Συναντιόμαστε για να γίνουμε ορατοί, μιλάμε, βλέπουμε, τραγουδάμε, ανοιγόμαστε
για να αντισταθούμε σ’αυτήν την κατάσταση εξαίρεσης
δημιουργούμε έναν τόπο αλληλεγγύης
Στη μνήμη του Ιρανού
Σήμερα η στήλη είναι λίγο διαφορετική, προσπαθώντας να συμβαδίσει με «το πνεύμα» των Χριστουγέννων. Τώρα που από μπαζάρ σε μπαζάρ κι από έρανο σε έρανο όλοι μας βολεύουμε τις ενοχές μας για τους αδύναμους, αντιγράφουμε «λίγο» Νίτσε που μιλάει για όλους εμάς τους συμπονετικούς. («Ετσι μίλησε ο Ζαρατούστρα», μτφρ. Αρη Δικταίου)
«Ω φίλοι μου! Ακούστε πώς μιλά ο γνώστης: Ντροπή, ντροπή, ντροπή – αυτή ’ναι η Ιστορία των ανθρώπων!
(…) Αληθινά, δεν τους μπορώ τους συμπονετικούς, που είναι μακάριοι μέσα στη συμπόνια τους: τους λείπει πάρα πολύ η ντροπή.
Αν πρέπει να είμαι συμπονετικός, τότε δε θέλω να μ’ ονομάζουνε έτσι κι αν είμαι συμπονετικός, θα ’θελα να ’μαι τέτοιος από μακριά.
Μ’ αρέσει να κρύβω τα κεφάλι μου και να φεύγω από κει, πριν ακόμα μ’αναγνωρίσουν: κι έτσι σας λέγω να κάνετε κι εσείς, φίλοι μου!
Μακάρι να μού ’φερνε πάντα ο δρόμος μου ανθρώπους που να μην πονούν, όπως εσείς, και τέτοιους που να μπορώ να μοιραστώ μαζί τους ελπίδα και φαγητό και μέλι!
(…) Γι’ αυτό ξεπλύνω το χέρι μου που βοήθησε αυτόν που υποφέρει, γι’ αυτό ξέπλυνα ακόμη και την ψυχή μου.
Γιατί, βλέποντας τον υποφέροντα να υποφέρει, ντράπηκα εξ αιτίας της ντροπής του κι όταν τον βοήθησα, χτύπησα σκληρά, πέφτοντας πάνω στην υπερηφάνειά του.
Μεγάλες ευεργεσίες δε μας κάνουν ευγνώμονες, μα εκδικητικούς κι αν δεν ξεχαστεί η μικροευεργεσία, τότε γίνεται σαράκι.
(…) Αχ, σε ποιο μέρος του κόσμου έγιναν μεγαλύτερες τρέλες, παρ’ όσο ανάμεσα στους συμπονετικούς; Και τι προξένησε περισσότερο πόνο στον κόσμο, από τις τρέλες των συμπονετικών;
Αλίμονο σ’ όσους αγαπούν, όταν δεν έχουν ακόμα ένα ύψος, που να βρίσκεται ψηλότερα από τη συμπόνια τους!
Ετσι μίλησε, κάποτε, ο δαίμονας σε μένα: “ακόμη κι ο Θεός έχει την Κόλασή του: κι αυτή ’ναι η αγάπη του για τους ανθρώπους”.
Και τώρα τελευταία ακόμα τον άκουσα να λέει αυτά τα λόγια: “Ο Θεός πέθανε. ο Θεός πέθανε εξ αιτίας της συμπόνιας του για τους ανθρώπους”.
Γι’ αυτό να φυλάγεστε από τη συμπόνια: απ’ αυτήν προέρχεται το βαρύ σύννεφο που πλακώνει τους ανθρώπους! Αληθινά καταλαβαίνω τα σημάδια του καιρού!
Να προσέξετε και τούτον εδώ τον λόγο: κάθε μεγάλη αγάπη βρίσκεται πιο ψηλά από κάθε συμπόνια της: γιατί ό,τι αγαπά θέλει να το δημιουργήσει ακόμα!
“Τον ίδιο τον εαυτό μου προσφέρω στην αγάπη μου, και τον πλησίον μου επίσης στον εαυτό μου” , έτσι λένε όλοι οι δημιουργοί. Μα όλοι οι δημιουργοί είναι σκληροί.
Ετσι μίλησεν ο Ζαρατούστρα».
-Αφιερώνεται στη μνήμη του φτωχού Ιρανού μετανάστη που, αφού τριγύρναγε στους δρόμους ζητώντας τρόφιμα, χθες αυτοπυρπολήθηκε στη μέση του δρόμου.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.efsyn.gr/
Η πολιτική οικονομία των στρατοπέδων
Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης συμβάλλουν άμεσα στην εγκαθίδρυση νέων κοινωνικών σχέσεων, νέων καθεστώτων εργασίας, τα οποία «ταιριάζουν γάντι» στις νεοφιλελεύθερες επιλογές και των ελληνικών ελίτ
«Καθαροί χώροι, καθαρά κρεβάτια, ζεστά ντους – τίποτε από αυτά δεν θα άλλαζε κάτι. Μη μας βοηθάτε, αν αυτά είναι που σκοπεύετε να διεκδικήσετε. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ελευθερία».
(έγκλειστος μετανάστης από την Ερυθραία)
Εδώ και περίπου 30 χρόνια οι πολιτικές στην Ευρώπη απέναντι στους πρόσφυγες και μετανάστες έχουν δημιουργήσει ένα αρχιπέλαγος στρατοπέδων (βλ. χάρτη). Στις 14 του Δεκέμβρη πραγματοποιείται στην Ξάνθη μια κεντρική κινητοποίηση της καμπάνιας ενάντια σε τέτοια στρατόπεδα στη χώρα μας.
Η αντίθεσή μας με τα στρατόπεδα δεν έχει να κάνει μόνο με τις άθλιες συνθήκες που υποφέρουν οι φυλακισμένοι-χωρίς-δίκη. Η παραβίαση της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους δεν ξεκινά με την ελλιπή ποιότητα διαβίωσης εκεί μέσα. Η καμπάνια έχει αφετηρία την εκτίμηση ότι με τέτοια στρατόπεδα η κοινωνία μας δημιουργεί «ά-νομους» κοινωνικούς χώρους, θεσμούς πολύ χειρότερους, πολύ πιο επικίνδυνους και από τις επίσης άθλιες φυλακές. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν είναι καν φυλακή, νομικά είναι ένας «μη τόπος», το μαύρο παρελθόν του οποίου μάς πάει πίσω σε αποικιοκρατικά και ναζιστικά μοντέλα αντιμετώπισης κοινωνικών ζητημάτων.
Αυτή η καθ’ όλα ακροδεξιά πρακτική των στρατοπέδων στηρίζει μια ολόκληρη πολιτική οικονομία, καθώς, όχι απλώς καταστέλλει την ανάγκη και τη φτώχεια ως έγκλημα, αλλά τη μετατρέπει ταυτόχρονα σε ευκαιρία για ιδιωτική κερδοφορία. Τα στρατόπεδα συμβάλλουν άμεσα στην εγκαθίδρυση νέων κοινωνικών σχέσεων, νέων καθεστώτων εργασίας, τα οποία «ταιριάζουν γάντι» στις νεοφιλελεύθερες επιλογές και των ελληνικών ελίτ.
Ας θυμηθούμε εδώ ότι ο νεοφιλελεύθερος μετασχηματισμός των κοινωνιών μας δεν σημαίνει καθόλου την οπισθοχώρηση του κράτους και την επέλαση της αγοράς –όπως μας νανουρίζουν οι κράχτες της νεοφιλελεύθερης θρησκείας. Αντίθετα!
Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν στοχεύουν καθόλου στη μείωση της ισχύος του κράτους. Στοχεύουν να αλλάξουν τη χρήση του κράτους.
Το κράτος χρησιμοποιεί την ισχύ του τώρα όχι για υποδομές και αλληλεγγύη, αλλά για τιμωρία των κοινωνικά αδύναμων. Χρησιμοποιεί την ισχύ του για την αναχαίτιση της αντίστασης «απ’ τα κάτω» και όχι για τη διεύρυνση της δημοκρατίας!
Αυτές οι κατασταλτικές λειτουργίες συνδέονται άμεσα με τη δεύτερη αλλαγή χρήσης του κράτους στον οικονομικό τομέα: η παραίτηση από τις προνοιακές λειτουργίες συνοδεύεται άμεσα από την ανάληψη πρωτοβουλιών που αφορούν τη διασφάλιση, ει δυνατόν, τη δημιουργία ευκαιριών κερδοφορίας για ιδιώτες. Ολος ο κοινωνικός, ο δημόσιος πλούτος αποτελεί την πρώτη ύλη· καλύτερα: τη λεία για τέτοιες ευκαιρίες!
Μερικά παραδείγματα από τα ελληνικά στρατόπεδα, που κάνουν νύξη σε διαφορετικά είδη πολιτικο-οικονομικής δραστηριότητας και στη νέα χρήση του κράτους:
Ιδιωτικές business – δημοσία δαπάνη
Ενα πρόσφορο πεδίο γι’ αυτήν τη νέα πολιτική – οικονομική λειτουργία αποτελούν οι λεγόμενες «συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα» (ΣΔΙΤ). Το κράτος εδώ –ως «διαχειριστής» του δημόσιου τομέα– ξοδεύει κοινωνικό πλούτο προκειμένου ακριβώς να δημιουργήσει ευκαιρίες κερδοφορίας για ιδιώτες!
Το πιο προφανές παράδειγμα αφορά την ανάθεση της κατασκευής, της «ασφάλειας» καθώς και της συντήρησης και τροφοδότησης των στρατοπέδων σε ιδιώτες. Η πολιτικο-οικονομική δραστηριότητα του κράτους εδώ έγκειται στο γεγονός ότι μεταφέρει άμεσα δημόσιους πόρους σε ιδιώτες. Το αντίστοιχο πρόγραμμα της Ε.Ε. (2007-2013) διαθέτει περίπου 4 δισ. ευρώ δημόσιου χρήματος για την «αλληλεγγύη και διαχείριση των μεταναστευτικών ροών». Μόνο που εδώ φυλακίζονται οι μετανάστες χωρίς δίκη προκειμένου η Ευρώπη να επιδείξει «αλληλεγγύη» σε ιδιώτες επιχειρηματίες.
Νέα καθεστώτα εργασίας
Με τον εγκλεισμό των προσφύγων και μεταναστών στα στρατόπεδα το κράτος παγιδεύει και καθηλώνει ένα μέρος του εργατικού δυναμικού, κάτι που καθιστά τα υποκείμενα εκτεθειμένα και διαθέσιμα για εργασία κάτω από άθλιους όρους. Οι εποχικές «ανάγκες» για φτηνά εργατικά χέρια καθιστούν την οικοδόμηση στρατοπέδων, ειδικά σε (ημι)αγροτικές περιοχές, μια ιδιαίτερα ευφυή και πολιτικο-οικονομικά τελεσφόρα πράξη. Οι τριγύρω επιχειρηματίες-αγρότες μπορούν έτσι εύκολα να επιλέξουν όσα χέρια χρειάζονται, το κράτος φροντίζει οι έγκλειστοι στις ενδιάμεσες περιόδους να μη φύγουν ή πεθάνουν από την πείνα.
Η απασχόληση έγκλειστων έχει άλλωστε ρυθμιστεί και νομικά (ν. 3907/2011). Το ελληνικό κράτος επιδεικνύει για τον νέο πολιτικο-οικονομικό του ρόλο μια πρωτότυπη ελαστικότητα, καθότι θεωρεί κατ’ αρχάς κάποιον παράνομο, αλλά στη συνέχεια επιτρέπει αυτός να απασχοληθεί –αφαιρώντας βέβαια πρώτα όποια δικαιώματα συνοδεύουν (ακόμη) αυτήν την «απασχολησιμότητα».
Το άρθρο 37 για τη «Ρύθμιση Θεμάτων Απομάκρυνσης», π. 5 είναι πολύ ξεκάθαρο: «Σε περίπτωση αδυναμίας των αρμόδιων (…) αρχών να διασφαλίσουν» στους υπηκόους «τρίτων χωρών, των οποίων η απομάκρυνση έχει αναβληθεί,(…) στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς (…) στέγασης (…) και γενικότερα ό,τι καλύπτουν τις άμεσες βιοτικές τους ανάγκες, μπορεί να επιτραπεί (…) να απασχολούνται ως μισθωτοί…».
Η στρατοπέδευση δημιουργεί ευκαιρίες για τη χρήση της έγκλειστης εργατικής δύναμης μέσω «ενοικίασης» των φυλακισμένων-χωρίς-δίκη. Οι αφηγήσεις πρώην έγκλειστων προσφύγων σε στρατόπεδα της Βόρειας Ελλάδας μιλούν για «διάθεσή» τους σε ντόπιους αγρότες που ζητούσαν εργατικά χέρια –με μισθούς που και η σύγχρονη κυβέρνησή μας ούτε καν ονειρεύεται ακόμη.
Κατασκευή πελατών – δημοσία δαπάνη
Εδώ είναι το κράτος αυτό που με τον εγκλεισμό και την ανασφάλεια δημιουργεί κυριολεκτικά, εξ αρχής και δημοσία δαπάνη, εκείνες τις ειδικές ομάδες και τις ιδιαίτερες ανάγκες τους που δεν θα υπήρχαν καν χωρίς στρατόπεδα! Ο εγκλεισμός και η ανασφάλεια είναι οι ειδικές συνθήκες, οι οποίες μετατρέπουν τα υποκείμενα σε πελάτες -για ακριβή δικηγορική «συμπάθεια» και ελπίδα. Το κράτος παράγει ευάλωτα υποκείμενα και έτσι την αγορά, όπου επιχειρηματικοί δαίμονες (π.χ. δικηγόροι) μπορούν να κάνουν περιουσία εμπορευόμενοι ανύπαρκτες ελπίδες.
Το κράτος φαίνεται να διαπλέκεται επιπλέον και στην προώθηση των έγκλειστων πελατών σε συγκεκριμένους «παρόχους υπηρεσιών». Σε ένα τέτοιο σκηνικό δεν είναι καθόλου παράξενο που πρόσφυγες πρώην έγκλειστοι σε στρατόπεδα της Βόρειας Ελλάδας θυμούνται τις πολύ ακριβές, ωστόσο μάταιες, «συναλλαγές» τους μόνο με έναν δικηγόρο (ή δικηγορικό γραφείο) που έβρισκε την πόρτα των στρατοπέδων ανοιχτή!
Το κράτος δεν αποσύρεται και παραδίδει έτσι το οικονομικό πεδίο σε ιδιώτες. Το στρατόπεδο –αυτή η μηχανή αναβαλλόμενων απελάσεων– είναι ένα πολύ βολικό πεδίο άσκησης του νέου ρόλου του κράτους: φυλακίζοντας πολίτες δημιουργεί αγορά και πελάτες για ιδιώτες. Το ισχυρό, κατασταλτικό κράτος παράγει –με δημόσιο χρήμα!– νέα οικονομικά πεδία και τα χαρίζει βορά σε ιδιώτες. Το στρατόπεδο λειτουργεί ως πεδίο «πρωτογενούς συσσώρευσης» (Μαρξ), παράγοντας αδύναμους και δημιουργώντας έτσι ευκαιρίες καταλήστευσης πόρων. Ενας αντίστοιχος μηχανισμός πρωτογενούς καταλήστευσης κοινωνικών πόρων, με τελείως άλλες διαστάσεις ωστόσο, είναι και το παιχνίδι που έχει στηθεί με τις τράπεζες και τα δημόσια χρέη!
Η καμπάνια ενάντια στα στρατόπεδα αποτελεί δράση ενάντια σ’ αυτή τη μετατροπή της ελληνικής κοινωνίας σε στρατόπεδο για τους (όλο και περισσότερους) φτωχούς και αδύναμους, τη μετατροπή της σε βορά για τις ορέξεις της ιδιωτικής κερδοφορίας!
Του Αθανάσιου Μαρβάκη, Αναπλ. καθ. Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο ΠΤΔΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.efsyn.gr/
Η μπίζνα Σιούφα με τις εισπρακτικές εταιρείες και τις κατασχέσεις
Αυτοί που μας χρεοκόπησαν μας παίρνουν και τα σπίτια
Η μπίζνα Σιούφα με τις εισπρακτικές εταιρείες και τις κατασχέσεις
Νομική βιομηχανία σε κτίριο 8.000 τ.μ. με 500 εργαζομένους, ζωντανά… πιράνχας σε ενυδρείο και μαρμάρινα λιοντάρια, όπου για να μπεις και μόνο μέσα καλείσαι να πληρώσεις «εισιτήριο» 130 ευρώ, δημιούργησε η οικογένεια Σιούφα κερδίζοντας εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η «κληρονομιά» που άφησε στα δύο του παιδιά, Γιώργο και Μάριο, ο πρώην υπουργός και πρώην πρόεδρος της Βουλής κ. Δημήτρης Σιούφας, πριν αποχωρήσει από τη Βουλή, ήταν μια… βιομηχανία. Και πιο συγκεκριμένα, μια νομική βιομηχανία, η οποία σήμερα διεκπεραιώνει όλη τη «βρόμικη» δουλειά των τραπεζών και των διαφόρων οργανισμών, δημόσιων και ιδιωτικών, που έχουν φεσωθεί από τους πελάτες τους. Δηλαδή εισπράττουν κάποιο μέρος από τα χρωστούμενα με πιέσεις ή, αν δεν πιάσουν τόπο οι πιέσεις, προχωρούν σε διαταγές πληρωμής, υποθηκεύσεις και στο τέλος πλειστηριασμούς.
Και επειδή καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή, οι γιοι του βετεράνου πολιτικού, αξιοποιώντας την «κληρονομιά» του πατρός τους και υπό τη διεύθυνση της μητρός τους, κατάφεραν μέσα σε λίγα χρόνια να σαρώσουν σχεδόν το 90% όλης αυτής της αγοράς των κόκκινων δανείων, πραγματοποιώντας τζίρους πολλών εκατομμυρίων, αλλά και ετήσια κέρδη επίσης εκατομμυρίων.
Αυτή η νομική βιομηχανία, λοιπόν, στεγάζεται πλέον σε κτίριο 8.000 τ.μ. στον Ταύρο, που εξωτερικά μοιάζει με φρούριο από άποψης security, και απασχολεί πάνω από 500 άτομα για τη διεκπεραίωση των εκατοντάδων χιλιάδων φακέλων με τα κόκκινα δάνεια που τους παραδίδουν καθημερινά οι νομικές υπηρεσίες όλων των τραπεζών. Και ευτυχώς η περίπτωση των νομικών εργασιών δεν εμπίπτει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού κι έτσι ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τη νομική εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες για δεσπόζουσα θέση. Ετσι, ο ανταγωνισμός, ήτοι άλλα 10-15 δικηγορικά γραφεία που μπήκαν εκ των υστέρων στη συγκεκριμένη δουλειά, απλώς τρώνε τη σκόνη των Σιουφαίων. Ολα ξεκίνησαν μόλις πριν από μερικά χρόνια, όταν ο κ. Σιούφας ανέλαβε στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή υπουργός Ανάπτυξης, έχοντας στην εποπτεία του κομμάτι της λειτουργίας των τραπεζών που είχε να κάνει με τα δικαιώματα πελάτη – καταναλωτή. Ο πρωτότοκος γιος του Γιώργος μόλις μερικούς μήνες πριν είχε πάρει την άδεια άσκησης δικηγόρου και είχε τη φαεινή ιδέα να ασχοληθεί με τους μπαταχτσήδες των τραπεζών (τότε δεν είχαμε κρίση και τους δανειολήπτες που δεν πλήρωναν τους αποκαλούσαν έτσι), αναλαμβάνοντας να βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Το πώς όλες οι τράπεζες μυρίστηκαν ότι υπάρχει τέτοιο γραφείο κι άρχισαν να ξεφορτώνουν με φορτηγά τους φακέλους με τα ληξιπρόθεσμα δάνεια στο επί της οδού Ακαδημίας γραφείο του νεαρού Σιούφα είναι απορίας άξιον… Σημασία έχει ότι έπειτα από 6 μήνες λειτουργίας του γραφείου του ο νεαρός Σιούφας εμφανίζεται στα κιτάπια του Δικηγορικού Συλλόγου να έχει αμοιβές που δεν θα μπορούσε να ονειρευτεί ούτε το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο δικηγορικό γραφείο της Αθήνας.
Εκτοτε οι δουλειές αυξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο, όπως άλλλωστε και τα ακριβά ακίνητα της οικογένειας Σιούφα στο Κολωνάκι και αλλαχού, καθώς τα κέρδη πρέπει να επενδύονται. Στο μεταξύ τελείωσε τη Νομική Σχολή και ο έτερος υιός Σιούφας, Μάριος, και εντάχθηκε πάραυτα στην οικογενειακή επιχείρηση, το διοικητικό μάνατζμεντ της οποίας μέχρι σήμερα κρατάει η μητέρα τους.
Πώς λειτουργεί η νομική βιομηχανία Σιούφα
Με έναν ανεξήγητο και συμπτωματικό τρόπο, οι νομικές υπηρεσίες όλων ανεξαιρέτως των τραπεζών αναθέτουν καθημερινά χιλιάδες υποθέσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών στο γραφείο Σιούφα για τα περαιτέρω και κάποιες εκατοντάδες σε άλλα δικηγορικά γραφεία.
Τα δάνεια αυτά μπορεί να είναι καταναλωτικά, τα οποία δεν έχουν και επαρκείς εξασφαλίσεις, στεγαστικά, αλλά και επιχειρηματικά. Σε πρώτο στάδιο τους φακέλους αναλαμβάνει το εσωτερικό τμήμα call center που αναλαμβάνει να ενημερώσει τον δανειολήπτη ότι ο φάκελός του έχει περιέλθει στην αρμοδιότητα του δικηγορικού γραφείου και στην αρχή ευγενικά προσπαθεί να τον πείσει για κάποια ρύθμιση. Σε αυτές τις λίγες περιπτώσεις ρυθμίσεων, το γραφείο εισπράττει ποσοστό επί του ρυθμιζόμενου ποσού. Οταν εξαντληθεί η ευγένεια (δεν είναι δα και σε αφθονία) καταργείται ο πληθυντικός και αρχίζουν οι πιέσεις.
Στα πρώτα χρόνια λειτουργίας του γραφείου αυτό το κομμάτι της δουλειάς δινόταν φασόν σε μια εισπρακτική με έδρα την Ηλεία, για τον τρόπο λειτουργίας της οποίας, με κοινό χαρακτηριστικό τους τραμπουκισμούς, είχαμε γράψει προ πενταετίας στο «ΘΕΜΑ».
Σήμερα έχει διακοπεί αυτή η συνεργασία για να μη δυσφημίζεται η φίρμα Σιούφα και έχει δημιουργηθεί ένα πολυπρόσωπο τμήμα που κάνει αυτή τη δουλειά. Μάλιστα οι τηλεφωνήτριες όταν τηλεφωνούν δεν λένε από το γραφείο Σιούφα, αλλά δίνουν το όνομα κάποιου από τους εκατοντάδες συνεργαζόμενους νεαρούς δικηγόρους που λόγω κρίσης έχουν αποδεχθεί για έναν μνημονιακό μισθό ανειδίκευτου εργάτη να δανείζουν και να εκθέτουν το όνομά τους στα μάτια των δανειοληπτών και της κοινωνίας.
Οταν περατωθεί το πρώτο στάδιο από το call center, οι δικηγόροι της εταιρείας αναλαμβάνουν να διερευνήσουν αν υπάρχουν άλλα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, εφόσον πρόκειται για καταναλωτικό δάνειο, για να εγγράψουν προσημείωση και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε εκποίηση μέσω πλειστηριασμού. Για τα στεγαστικά δάνεια ακολουθείται επίσης η ίδια διαδικασία και οι δικηγόροι της εταιρείας καταθέτουν διαταγές πληρωμής σε πρώτο στάδιο στα πρωτοδικεία. Αν το ακίνητο προστατεύεται από τον νόμο για την πρώτη κατοικία, σταματούν εκεί. Αν δεν εμπίπτει στον νόμο, προχωρούν σε πλειστηριασμούς.
Για κάθε νομική ενέργεια, είτε πρόκειται για ελέγχους σε υποθηκοφυλακεία, κτηματολόγια, εγγραφή προσημείωσης, κατάθεση διαταγής πληρωμής ή πλειστηριασμούς, το δικηγορικό γραφείο πληρώνεται από την τράπεζα ή την εταιρεία κινητής τηλεφωνίας ή διάφορους άλλους οργανισμούς που έχουν μαζικές απαιτήσεις, με το ελάχιστο που προβλέπει ο Δικηγορικός Σύλλογος για τις συγκεκριμένες νομικές εργασίες. Και μπορεί αυτά τα ελάχιστα να μοιάζουν ψίχουλα για να τα αναλάβει μεμονωμένα ένας δικηγόρος, ωστόσο στη συγκεκριμένη δουλειά ο όγκος είναι που κάνει τη διαφορά και μετατρέπει μια νομική εργασία για αρχάριους δικηγόρους σε πραγματικό χρυσωρυχείο. Το οποίο μάλιστα πρώτοι ανακάλυψαν οι Σιουφαίοι και έλαβαν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης με τρόπο ευφυή και διαφανή!
Τα πιράνχας
Το χρυσωρυχείο της οικογένειας με την επωνυμία Σιούφας και Συνεργάτες στον Ταύρο θα μπορούσε άνετα να συγκριθεί με τα γιγαντιαία γραφεία της Eurobank που βρίσκονται μόλις λίγα μέτρα πιο πέρα. Πουθενά, όμως, δεν θα βρεις κάποια ταμπέλα, κι αυτό για λόγους ασφάλειας. Βλέπετε, μέσα από αυτό το κτίριο πραγματοποιούνται καθημερινά εκατοντάδες τηλεφωνικές κλήσεις προς πελάτες τραπεζών και οργανισμών που εμφανίζονται με «κόκκινη» σημείωση στο σύστημα. Δεν θα ήθελαν, λοιπόν, σε καμία περίπτωση να δεχτούν περίεργες επισκέψεις, εξ ου και το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης που σαρώνει κάθε κίνηση μέσα και έξω από το κτίριο της εταιρείας. Οι υπολογιστές των υπαλλήλων -επί το πλείστον γυναίκες νεαρής ηλικίας- βρίσκονται συνεχώς ανοιχτοί, καθώς επεξεργάζονται χιλιάδες δεδομένα δανειοληπτών στο δευτερόλεπτο. Κανείς δεν σηκώνει κεφάλι και χρειάζεται η άδεια των προϊσταμένων προκειμένου να κατέβει κάποιος για ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα στον εξωτερικό χώρο, εκεί όπου έχει στηθεί πρόχειρα ο χώρος του καπνιστηρίου. Ωστόσο η πρώτη εντύπωση σχηματίζεται καθώς βαδίζει κανείς προς την κεντρική είσοδο. Θα πρέπει να είσαι αρκετά αφηρημένος για να μην προσέξεις τα δύο μαρμάρινα λιοντάρια, την αυτόματη πόρτα με τα γεωμετρικά σχήματα (μοιάζουν με τα ινδουιστικά σύμβολα Mandalas) αλλά και τον αριθμό 999 (το 9 στο Φενγκ Σούι συμβολίζει τον πλούτο και τη δόξα) στο πιο ψηλό σημείο, παρότι το κτίριο βρίσκεται στο νούμερο 7 επί της οδού 25ης Μαρτίου.
Απλώς Φενγκ Σούι ή και κάτι παραπάνω με μυστικιστές προεκτάσεις; Ουδείς φαίνεται να γνωρίζει, ούτε καν το προσωπικό. «Μέρος της διαρρύθμισης και της διακόσμησης του κτιρίου έχει επιμεληθεί προσωπικά η κυρία Σιούφα», θα πει κάποιος από τους υπαλλήλους, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις εξωτερικές εικαστικές παρεμβάσεις. Αλλά και στο εσωτερικό του συναντάς εκπλήξεις, όπως το μεγάλο ενυδρείο με τα σαρκοβόρα ψάρια τύπου πιράνχας που βρίσκεται στα αριστερά σου καθώς μπαίνεις στο λόμπι. Ο ρεσεψιονίστ θα χαρεί να σου εξηγήσει πως τα περίεργα αυτά θαλάσσια όντα προέρχονται από τα βάθη του Αμαζονίου, ονομάζονται Arowana και αν το ψάξεις λίγο στο Ιντερνετ, θα διαβάσεις πως στο Φενγκ Σούι χρησιμοποιούνται «για την αντιμετώπιση ανταγωνιστικών καταστάσεων», καθώς λέγεται πως φέρνουν στον ιδιοκτήτη τους ευημερία και πλούτο. Τώρα ποια ανταγωνιστική κατάσταση έχει να αντιμετωπίσει η οικογένεια Σιούφα που εδώ και χρόνια μονοπωλεί το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς εισπράττοντας εκατομμύρια, αυτό μόνο οι ίδιοι είναι σε θέση να το γνωρίζουν.
«Εισιτήριο» 130 ευρώ
Ανεβαίνοντας στους πάνω ορόφους οι επόμενες εικόνες που αντικρίζεις είναι εξίσου εντυπωσιακές. Ενδεχομένως να μην υπάρχει άλλη δικηγορική εταιρεία στην Ελλάδα που να απασχολεί τόσο πολύ προσωπικό, έστω και αν η πλειονότητα αμείβεται με τον κατώτατο βασικό μισθό. Αξίζει να σημειωθεί ότι για να συναντήσεις και μόνο κάποιον από τους δικηγόρους που συνεργάζονται με την εταιρεία της οικογένειας Σιούφα πρέπει να πληρώσεις ένα είδος «εισιτηρίου» αξίας 130 ευρώ. Αυτό υπενθυμίζεται μάλιστα στον υποψήφιο πελάτη στο πρώτο τηλεφώνημα που θα κάνει στην εταιρεία ώστε να είναι προετοιμασμένος κατά την άφιξή του να διαθέτει πάνω του το παραπάνω χρηματικό ποσό. Ναι, σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά εποχή ακόμα και για τους δικηγόρους που πασχίζουν να αναλάβουν μια υπόθεση, η εταιρεία Σιούφας και Συνεργάτες κόβει ταρίφα 130 ευρώ με το «καλώς ήρθατε». Η αιτιολογία, όπως αναγράφεται στη χειρόγραφη απόδειξη που εκδίδουν, επί λέξει αφορά «Κλείσιμο συνάντησης με δικηγόρους». Για τις περαιτέρω αμοιβές θα πρέπει να μιλήσεις απευθείας με κάποιο από τα μέλη της οικογένειας Σιούφα, καθώς ουδείς από τους υπόλοιπους συνεργάτες-δικηγόρους, όπως εξηγούν και οι ίδιοι, είναι εξουσιοδοτημένος να διαπραγματευτεί την αμοιβή της εταιρείας.
Η ακίνητη περιουσία
Κόντρα στο ρεύμα της εποχής, η οικογένεια Σιούφα όχι μόνο δεν φαίνεται να πλήττεται από την κρίση, αλλά βγαίνει και κερδισμένη από αυτή, εις βάρος πάντα των καταχρεωμένων ελληνικών νοικοκυριών. Την τελευταία δεκαετία η οικογένεια του πρώην προέδρου της Βουλής, όπως είχε αποκαλύψει και παλαιότερα το «ΘΕΜΑ», αγοράζει το ένα ακίνητο μετά το άλλο. Διαμέρισμα με πισίνα δίπλα στον Λυκαβηττό, άλλα διαμερίσματα σε κεντρικούς δρόμους του Κολωνακίου, πάρκινγκ στην ίδια περιοχή, αλλά και πολλές αποθήκες, καταφέρνοντας -κυρίως μέσα στα χρόνια της «γαλάζιας» διακυβέρνησης- να αποκτήσει ακίνητα συνολικής εμπορικής αξίας 1,5 εκατ. ευρώ. Ολη η ακίνητη περιουσία εμφανίζεται στο όνομα του ενός εκ των δύο γιων, του κ. Γιώργου Σιούφα. Πιο συγκεκριμένα, το 1988 ο πατήρ Σιούφας αγοράζει μαζί με τη σύζυγό του ένα διαμέρισμα 135 τ.μ. στην Πατριάρχου Ιωακείμ με αντικειμενική αξία, τότε, 15 εκατ. δραχμές, ενώ η πραγματική του αξία εκτιμάται στα 60 εκατ. δραχμές. Ο Γιώργος Σιούφας τον Νοέμβριο του 2003 και σε ηλικία 28 ετών εμφανίζεται ως αγοραστής ενός πάρκινγκ 11 τ.μ στην οδό Αριστίππου 30, στο τρίτο υπόγειο μιας πολυκατοικίας, αντί 4.680,27 ευρώ, τη στιγμή που, σύμφωνα με τους μεσίτες της περιοχής, η εμπορική του αξία υπολογιζόταν στα 25.000 ευρώ. Τον Απρίλιο του 2005, ο ίδιος αγοράζει ένα διαμέρισμα 180 τ.μ. στην οδό Πλουτάρχου, με την αντικειμενική του αξία να ανέρχεται στα 467.809,32 ευρώ. Ωστόσο, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των μεσιτών της περιοχής, η πραγματική αξία του ακινήτου για το συγκεκριμένο έτος υπολογιζόταν στις 900.000 ευρώ. Στις 7 Νοεμβρίου 2005 ο υιός Σιούφα αποκτά και δεύτερο σπίτι επί της οδού Αριστίππου. Πιο μικρό, αλλά με πισίνα και θέα στον Λυκαβηττό.
Η εμπορική αξία του ακινήτου, όπως εκτιμάται από τους ειδικούς, ανερχόταν στις 450.000 ευρώ, καθώς διαθέτει και θέση για πάρκινγκ στο δεύτερο υπόγειο. Η επόμενη επενδυτική κίνηση στην αγορά ακινήτων γίνεται και πάλι από τον ίδιο υιό Σιούφα δεκατέσσερις ημέρες αργότερα, όταν στις 21 Νοεμβρίου του αυτού έτους προχωράει σε αγορά όχι μίας, ούτε δύο, αλλά επτά υπόγειων αποθηκών, επίσης στον ίδιο δρόμο. Οι επτά αποθήκες του κ. Σιούφα είχαν ως αντικειμενική αξία τις 3.403,20 ευρώ, ενώ, σύμφωνα πάντα με μεσιτικές πληροφορίες, η εμπορική τους αξία εκτιμούνταν γύρω στις 50.000 ευρώ. Στις 25 Μαΐου του 2006 ο Γιώργος Σιούφας αγοράζει ακόμα ένα υπόγειο πάρκινγκ 11,05 τ.μ. στην οδό Αριστίππου, του οποίου η αντικειμενική αξία ήταν 5.692,50 ευρώ. Ο ίδιος δήλωσε 5.700 ευρώ, ενώ οι εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν λόγο για εμπορική αξία 28.000 ευρώ. Ο κύκλος των αγορών φαίνεται πως κλείνει τον Δεκέμβριο του 2007, μόλις δύο ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, όταν αγοράζει ακόμα μία υπόγεια αποθήκη στην οδό Αριστίππου, αρ. 32, έκτασης μόλις 6,29 τ.μ. Η αντικειμενική αξία του υπογείου ήταν 2.372,21 ευρώ, με τον ίδιο να έχει δηλώσει 2.380 ευρώ, ενώ η πραγματική αξία του υπολογιζόταν στις 10.000 ευρώ…
Η συνεργασία με μεγάλη εισπρακτική
Οι κύριοι Γιώργος και Μάριος Σιούφας στο ξεκίνημα της χρυσοφόρου βιομηχανίας της οικογένειας είχαν συνεργαστεί με μεγάλη εισπρακτική εταιρεία (Pano Finance) διεκπεραιώνοντας τις νομικές ενέργειες για λογαριασμό μεγάλων τραπεζών. Η δικηγορική εταιρεία των νεαρών δικηγόρων-υιών Σιούφα γνώρισε πλήρη άνθηση και τεράστιο τζίρο κατά τη διάρκεια της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, εξασφαλίζοντας μεγάλα πακέτα συνεργασίας με όλες τις τράπεζες. Μέσω της οικογενειακής δικηγορικής εταιρείας οι Γιώργος και Μάριος Σιούφας δημιούργησαν βιομηχανία κατασχέσεων και πλειστηριασμών ακινήτων σε συνεργασία με τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες (Alpha Bank, Εμπορική, Eurobank, Aspis κ.λπ.), από τις οποίες παίρνουν πακέτα προσημειώσεων ακινήτων, διαταγών πληρωμής, κατασχέσεων και πλειστηριασμών εισπράττοντας ως αμοιβή εκατομμύρια ευρώ.
Μάλιστα το 2007 είχαν δηλώσει στην Εφορία καθαρά κέρδη 639.336 ευρώ και όπως ήταν επόμενο έγιναν αντικείμενο συζητήσεων σε όλο το δικηγορικό σώμα. Σε επίσημη ανακοίνωση που είχε εκδώσει ο τότε Συνήγορος του Kαταναλωτή κ. Γιάννης Αδαμόπουλος και σημερινός πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, είχε επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Η είσπραξη απαιτήσεων από τέτοιες εταιρείες συνιστά αντιποίηση του δικηγορικού λειτουργήματος και θίγει τις θεσμοθετημένες από την Πολιτεία και τους νόμους αποκλειστικές αρμοδιότητες δικηγόρων και δικαστικών επιμελητών». Κυβερνητικές πηγές, πάντως, είχαν κάνει τότε λόγο για μείζον πολιτικό και ηθικό ζήτημα που δεν μπορεί να καλυφθεί πίσω από τα προφανή συνήθη επιχειρήματα. Αντιθέτως, σε μια εποχή που η δράση των εταιρειών αυτών έχει προκαλέσει τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, το ηθικό ζήτημα αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Γιατί άραγε όλες οι μεγάλες τράπεζες επέλεξαν τους υιούς Σιούφα, 28 και 33 ετών έκαστος, για όλες αυτές τις δουλειές;
Του Φρίξου Δρακοντίδη
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.newmoney.gr/
ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ…! ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;
Επιτέλους ας δοθεί η δυνατότητα διαλόγου με τους κατοίκους στη βάση της οικονομικής κρίσης που περνάμε και δεν φαίνεται να ξεπερνάμε στο ορατό μέλλον. Θυμίζουμε στη δημοτική αρχή ότι δεν είμαστε κάτοικοι Ελβετικού καντονιού αλλά ταλαιπωρημένοι Έλληνες πολίτες και ως τέτοιοι αντιδρούμε στα χαράτσια και τις απειλές, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Τι άραγε δεν καταλαβαίνει από όλα αυτά;
-
Οι κάτοικοι, αποκαλούμενοι υπόχρεοι, καλούνται να συνδεθούν αφού πληρώσουν 150 Ευρώ για την προμήθεια υδρομέτρου, το οποίο στην αγορά κοστίζει περίπου 25 Ευρώ!
-
Καλούνται επίσης να υποβάλλουν αίτηση στην ΔΕΥΑΜΒ και να πληρώσουν τέλη σύνδεσης για ένα έργο το οποίο έγινε επί Καποδίστρια, δηλαδή χωρίς συμμετοχή της ΔΕΥΑΜΒ, τα οποία ανέρχονται σε 400-600 Ευρώ ανάλογα με τα τετραγωνικά της κατοικίας.
-
Η αίτηση συνοδεύεται από σχέδια μηχανικού του οποίου η αμοιβή είναι 200 Ευρώ.
-
Σκάψιμο της αυλής του σπιτιού για να βρεθεί ο βόθρος
-
Σκάψιμο για να εγκατασταθούν οι πλαστικοί σωλήνες του δικτύου και τα φρεάτια
-
Αποκατάσταση της πλακόστρωσης της αυλής
-
Προμήθεια των απαραίτητων υλικών
Από την πλευρά μας, έχουμε προτείνει τη συμπίεση των τελών σύνδεσης τα οποία θεωρούμε υπερβολικά και την ανάληψη του έργου της σύνδεσης με τους βόθρους από εργολάβο που θα προσφέρει τη χαμηλότερη οικονομική προσφορά και μάλιστα με δόσεις, τον οποίο θα μπορούσε να επιλέξει η ΔΕΥΑΜΒ μετά από σχετική πρόσκληση για εκδήλωση ενδιαφέροντος. Με αυτό τον τρόπο ένας αριθμός κατοίκων θα μπορούσε να ανταποκριθεί οικονομικά, ενώ στις περιπτώσεις υπόχρεων που αντικειμενικά αδυνατούν να ανταποκριθούν, ας επιστρατεύσει η ΔΕΥΑΜΒ το κοινωνικό της πρόσωπο που τελευταία σπάνια το βλέπουμε, για να κάνει δωρεάν το έργο. Επίσης πρέπει να δοθεί η δυνατότητα της επιλογής του τρόπου διαχείρισης των ακαθάρτων με αποδεκτές μεθόδους.
Επιτέλους ας δοθεί η δυνατότητα διαλόγου με τους κατοίκους στη βάση της οικονομικής κρίσης που περνάμε και δεν φαίνεται να ξεπερνάμε στο ορατό μέλλον. Θυμίζουμε στη δημοτική αρχή ότι δεν είμαστε κάτοικοι Ελβετικού καντονιού αλλά ταλαιπωρημένοι Έλληνες πολίτες και ως τέτοιοι αντιδρούμε στα χαράτσια και τις απειλές, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Τι άραγε δεν καταλαβαίνει από όλα αυτά;
Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα εβδομάδας 23-27/12/2013
Καλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.
Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στη Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.
Πρόγραμμα εβδομάδας 23 έως 27 Δεκεμβρίου 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης
Την εβδομάδα των Χριστουγέννων, το ΚΙΦΑ θα είναι ανοικτό μόνο τη Δευτέρα και την Παρασκευή. Ευχόμαστε σε όλους καλές γιορτές!
Δευτέρα 23/12: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Παρασκευή 27/12: 6-8μ.μ. Παθολόγος
Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.
Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνο επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.): 2521.777.038
email: kifadramas@gmail.com
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/
Αναστολή λειτουργίας της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Δράμας
Επειδή το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί, και η προηγούμενη “προσωρινή αναστολή λειτουργίας” κράτησε δεκαοκτώ μήνες, καλούμε τους εργαζόμενους στο νοσοκομείο αλλά και τους πολίτες του νομού σε εκγρήγορση προκειμένου η επαναλειτουργία της ΜΕΘ να είναι άμεση.
Ένας φανταστικός διάλογος ανάμεσα στα “αφεντικά”
Γιατί δεν «πεθαίνει» η ΕΡΤ
Λένε ότι ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Δεν ξέρω αν συμβαίνει πάντα, όμως στην περίπτωση του προμελετημένου «ξαφνικού θανάτου» της ΕΡΤ συνέβη. Με κάποια καθυστέρηση, αλλά συνέβη. Έξι μήνες μετά το έγκλημα, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ξαναγύρισαν στον τόπο του «εγκλήματος». Γράφει ο Ειδικός συνεργάτης Μάξιμος Γ. Αλιμπέρτης
Στο διάστημα αυτό, κόπηκε το σήμα της ΕΡΤ αλλά τελικά δεν πέθανε. Διώχθηκαν οι εργαζόμενοί της, αλλά αυτοί συνέχισαν, και συνεχίζουν με αξιοθαύμαστη περηφάνια να μας στέλνουν ακόμα μια διαφορετική από την κυρίαρχη ραδιοτηλεοπτική ενημέρωση. Κόπηκαν πολλές παροχές στο Ραδιομέγαρο και άλλα κτίρια της ΕΡΤ, αλλά κάθε μέρα το πρόγραμμα ήταν και είναι στον «αέρα».
Η κυβέρνηση «έριξε» το δορυφόρο που έστελνε το πρόγραμμα στους θεατές, αλλά συνέχισε από τις συχνότητες ενός άλλου δορυφόρου. Κατελήφθη από αστυνομικές δυνάμεις το Ραδιομέγαρο και πάλι η ΕΡΤ δεν πέθανε, το δελτίο συνέχισε να βγαίνει από το δρόμο. Έφυγε από το δρόμο και συνεχίζει από τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις και δρόμους της Ελλάδας. Σταμάτησε η καταβολή των αποζημιώσεων, αλλά το πείραμα δεν σταματάει. Οι περισσότεροι Έλληνες απορημένοι, πολλοί σαστισμένοι, σίγουρα
κάποιοι «σκασμένοι» (απʼ το κακό τους), αναρωτιούνται: Μα γιατί δεν πεθαίνει;
Σίγουρα είναι η αγάπη των ανθρώπων της ΕΡΤ για τη δουλειά τους, αλλά και ο επαγγελματισμός τους ανάμεσα στους λόγους που η αυτή δεν πεθαίνει. Όμως όπως λέει ο ποιητής ‘ είναι κάτι πιο πολύ που ‘λερώνει’ τους νεοφιλελεύθερους και τους νεοσυντηρητικούς, εντός, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και εκτός της χώρας. Καιρός λοιπόν να τους πούμε το μυστικό. Άλλωστε η ΕΡΤ δεν κινδυνεύει απʼ αυτή την αποκάλυψη, αφού έτσι κι αλλιώς οι «εκτελεστές» της δεν μπορούν να τη «σκοτώσουν».
Ο λόγος για τον οποίον η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι ο ίδιος λόγος που επειδή δεν υπάρχει, κάνει ευάλωτη και θνησιγενή κάθε κερδοσκοπική (με οικονομικούς ή πολιτικούς όρους) επιχείρηση και κάθε μερκαντιλιστική οικονομία, που προσπαθεί να επικρατήσει χωρίς να στηρίζεται στην αφοσίωση των εργαζομένων της. Είναι ο λόγος που αναζητούν εναγωνίως όλοι οι γκουρού των «αγορών» εργασίας, πληρώνοντας αδρά για αμέτρητα ερευνητικά προγράμματα.
Ο λόγος που η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι η αφοσίωση των απολυμένων εργαζομένων στους σκοπούς της ύπαρξης και της συνέχειά του πειράματος, είναι η προσωπική ταύτιση με το εγχείρημα. Και ξέρετε, αγαπητοί νεοφιλελεύθεροι, γιατί; Γιατί αυτό που βλέπουν οι θεατές στην οθόνη τους είναι αποτέλεσμα της δικής τους ελεύθερης επιλογής. Γιατί είναι η ταυτότητά τους, γιατί μέσα από αυτό το αποτέλεσμα θέλουν να δείξουν τον καλλίτερο εαυτό τους. Γιατί δεν υπολογίζουν κούραση, αποστάσεις, έξοδα και την προσωρινή απώλεια των δικών τους, προκειμένου να δώσουν αυτόν τον καλλίτερο εαυτό, το αποτέλεσμα που θα εκφράζει τις καλλίτερες ικανότητές τους, τις πιο καλλιεργημένες γνώσεις, τα πιο ευγενή κίνητρά τους.
Επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνετε τι θέλω να σας πω αγαπητοί μερκελιστές και πρώην θαυμαστές της Θάτσερ, θα σας το πω σε μια γλώσσα που σας είναι γνωστή. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί ό,τι κάνουν οι απολυμένοι εργαζόμενοί της δεν το κάνουν για λεφτά. Ξέρω πως δυσκολεύεστε να το πιστέψετε. Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί οι απολυμένοι εργαζόμενοί της έχουν ένα σκοπό που είναι ανώτερος από το χρήμα ή άλλες υλικές ανταμοιβές.
Είναι ένας σκοπός ηθικός (εξωοικονομικός αν δεν καταλαβαίνετε και πάλι τι θέλω να πω). Είναι η αγωνία για δημοκρατική ενημέρωση, για ακηδεμόνευτη, από τις σκοπιμότητες των εκάστοτε πολιτικών επιτρόπων, ροή «ειδήσεων». Είναι ο αγώνας να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς μαύρες λίστες ανεπιθύμητων στα στούντιο καλεσμένων, χωρίς γκρίζες και απαγορευμένες ζώνες θεμάτων όπως οι αυτοκτονίες, η φτώχεια, η ανεργία, τα ναζιστικά εγκλήματα και πολλά άλλα.
Είναι η αγωνία να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς το φόβο της επίπληξης, των διακρίσεων, της απομόνωσης σε κάποιες αποθήκες εξαιτίας των πολιτικών συρματοπλεγμάτων που δεκαετίες είχαν ορθώσει οι συνοδοιπόροι σας στην «ενημέρωση». Είναι η ακαταμάχητη δύναμη για προσωπική και επαγγελματική αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Ίσως τώρα, αγαπητοί λάτρεις της αγοράς, αρχίζετε να καταλαβαίνετε. Ξέρω αδυνατείτε να πιστέψετε, κι ας το διακηρύσσετε υποκριτικά σε δημόσιες τελετές, πανηγυρικούς και άλλες επισημότητες, ότι υπάρχει ανώτερο κίνητρο από το προσωπικό οικονομικό συμφέρον. Κι όμως τα ηθικά κίνητρα είναι εκείνα από τα οποία πήγασε και πηγάζει κάθε πράξη ελευθερίας στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.
Είναι εκείνα τα κίνητρα πίσω από τα οποία κρύβεται η αντίσταση, με κόστος ακόμα καμιά φορά και τη ζωή, σε όποιον απειλεί την αξιοπρέπεια και την ελευθερία σε αμέτρητες καθημερινές περιπτώσεις. Εσείς δεν θα το κάνατε, είστε «ορθολογιστές», όμως χιλιάδες απλοί άνθρωποι τολμούν και το κάνουν. Και είναι εκείνα τα κίνητρα από τα οποία προέρχονται οι δημοκρατικές κατακτήσεις, οι πλέον στοιχειώδεις ελευθερίες, ακόμα και η αντίσταση απέναντι σε δικτάτορες και κατακτητές.
Ξέρω ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τον πυρήνα της ιδεολογίας σας. Πιστεύετε πως όταν κάποιος δεν δουλεύει για το προσωπικό του οικονομικό όφελος, δεν δείχνει ενδιαφέρον, τεμπελιάζει, κοιτάζοντας πως θα ωφεληθεί χωρίς να κουραστεί. Πολλοί κόντεψαν να σας πιστέψουν. Δυστυχώς όμως η εξέλιξη των πραγμάτων στην ΕΡΤ σας διέψευσε. Απόδειξη ότι δεν μπορείτε να σκοτώσετε την ΕΡΤ.
Το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν μπορεί να πεθάνει, είναι η απόδειξη ότι έχει πεθάνει η δική σας ιδεολογία. Ο μόνος χώρος που σας έμεινε, αγαπητές σκιές του παρελθόντος, να ψάξετε για απόδειξη της δικής σας ιδεολογίας είναι το μόρφωμα «ΔΤ» που φτιάξατε. Ακριβώς επειδή έχετε πεθάνει ιδεολογικά, ωσάν άλλα ζόμπι, μόνο προκαλώντας φόβο μπορείτε να συνεχίσετε να ψάχνετε αποδείξεις της υπεροχής σας. Υπάρχει όμως, όπως έλεγε ο Μπρεχτ, ένα μικρό πρόβλημα. Υπάρχει η ΕΡΤ.
Του Μάξιμου Γ. Αλιμπέρτη
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://tvxs.gr/
Μηταράκης: Κατέχει τίτλους σε εταιρεία που εκμεταλλεύεται τον ελληνικό χρυσό
Δυο μείζονα πολιτικά θέματα προκύπτουν με το πόθεν έσχες του υφυπουργού Ανάπτυξης Νότη Μηταράκης.
Αφενός, ο κ. Μηταράκης δηλώνει ότι να κατέχει τίτλους αξίας άνω των 155.000 λιρών Αγγλίας, της εταιρείας Fil UK Pension Plan, θυγατρική του ομίλου Fidelity ο οποίος όμως έχει εξασφαλίσει -μέσω της συμμετοχής της στον επιχειρηματικό όμιλο «Eldorado Gold»- άδειες για την εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων στη Χαλκιδική και στον Έβρο.
Προκύπτει σαφώς σοβαρό πολιτικό και νομικό ζήτημα καθώς ο κ. Μηταράκης ειναι μεταξύ άλλων ο αρμόδιος υφυπουργός και για τις επενδύσεις χρυσού στη χώρα μας. Μάλιστα, επί των ημερών του εγκρίθηκαν και οι σχετικές άδειες. Δημιουργούνται τουλάχιστον σοβαρά ερωτηματικά για τον ρόλο που πιθανά να διαδραμάτισε ο κ. Μηταράκης απο τη θέση του αρμόδιου υφυπουργού προκειμένου να διευκολυνθεί η επένδυση εταιρείας στην οποία ο ίδιος ειναι μέτοχος.
Το έτερο ζήτημα που γεννάται ειναι σχετικά με την αγορά ακινήτου αξίας άνω του 1,3 εκατ. ευρώ απο τον κ. Μηταράκη στο Λονδίνο. Το ερώτημα που τίθεται στη προκειμένη περίπτωση είναι το “πόθεν”, δηλαδή απο ποια πηγή ο υφυπουργός εξασφάλισε αυτο το τεράστιο ποσό για την αγορά του ακινήτου. Τίθεται λοιπόν για μια ακόμη το πολιτικό ερώτημα εάν η Βουλή εκτός απο το “έσχες” θα αναζητήσει και το “πόθεν” των πολιτικών της χώρας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.koutipandoras.gr/
ΠΟΙΟΣ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ;
Καθώς η θεατρική παράσταση “Διαπραγμάτευση με την Τρόικα” διανύει τον τέταρτο κύκλο της όντας πολύ πετυχημένη, αφού και σασπένς και αίμα και μελόδραμα διαθέτει, κάποιοι ακόμα προσδοκούν σε “ανάπτυξη” και ελαφρύνσεις.
Με αγκάθια τους πλειστηριασμούς, τις νέες περικοπές και του που θα βρεθούν εκ νέου θύματα για θυσία στον βωμό του Μολώχ, την δημόσια Υγεία να τρέμει υπό το βάρος απολύσεων, ελλείψεων φαρμάκων και πιθανού “ξαφνικού θανάτου” του ΕΟΠΠΥ, με την Παιδεία να βγάζει ρόγχους και ξαφνικά πολλούς να ενδιαφέρονται αν τα παιδιά θα χάσουν το εξάμηνό τους (sic).
Με οικογένειες να βιώνουν εφιάλτες και την απαισιοδοξία να μεταφράζεται και σε δείκτες που συνεχώς πληθαίνουν. Θύματα του κρύου με μαγκάλια και σόμπες, περιστατικά που θυμίζουν την Ελλάδα 2 αιώνες πίσω ή μετά από πόλεμο. Και που αν δεν υπήρχαν κάποιες πρωτοβουλίες και δομές, το πιθανότερο τα κανάλια να είχαν αναφορά καθημερινή σε θύματα. Είναι ντροπή για μια κοινωνία να ανέχεται σπίτια που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα.
Ωστόσο ακόμα υπάρχει ένα κομμάτι που περιμένει ξαφνικά οι τύραννοι ν’ αλλάξουν πρόσωπο. Η μόνη εκτόνωση του Έλληνα πλέον περιορίζεται στο να βρεθεί σε πλατό τηλεοπτικής εκπομπής για να ξεσπάσει σε καλεσμένο υπουργό ή να είναι στο σαλόνι του και να χαίρεται, “καλά του τα ‘πε“, “έτσι θα του τα’ λεγα κι εγώ“. Βέβαια όταν ο άλλος είναι εκλεγμένος ποσώς έρχεται σε δύσκολη θέση, ειδικά όταν απολαμβάνει τόσα προνόμια.
Δεν μπορείς να απαιτείς αξιοπρέπεια από κανέναν υπουργό για να παραιτηθεί. Oύτε από στον Άδωνι για την Υγεία, ούτε από τον Αρβανιτόπουλο για την Παιδεία κ.ο.κ. Το παιχνίδι παίζεται αλλού. Είναι στον τρόπο που επικοινωνούν την φτώχεια. Προετοιμάζουν το έδαφος για να αποδεχόμαστε ως την πλέον φυσιολογική την ύπαρξη αστέγων. Ως φυσικό φαινόμενο τα παιδιά που υποσιτίζονται. Ως σταθερά την μη κάλυψη αναγκών που ήταν αυτονόητες. Όλα τα παραπάνω που κανονικά θα προκαλούσαν οργή και θλίψη, απογυμνώνονται από κάθε έννοια ηθικής.
Ο στόχος είναι η σχετικοποίηση της αξιοπρέπειας. Το να συνηθίζουμε την ανημποριά ως παρενέργεια μιας συνταγής που δίνεται δια της βίας, μόνο και μόνο για να επιβιώσει μια συγκεκριμένη κοινωνική\οικονομική τάξη, που πλέον δεν κρατά ούτε τα προσχήματα.
Ένα γενικευμένο κοινωνικό πένθος, χρειάζεται μια κοινή μαρτυρία. Ωστόσο καθώς ο “συνομιλητής” απουσιάζει και τα υποστηρικτικά δίκτυα δεν επαρκούν για την ανακούφιση των πάντων, αυτό το συναίσθημα καταπιέζεται. Η απώθησή του οδηγεί σε περαιτέρω αποξένωση.
Η κυβέρνηση μιλά με όρους ελεημοσύνης και ποντάρει στην φιλανθρωπία. Πλέον δεν “λαϊκίζει” με κοινωνικό κράτος πρόνοιας, αφού οι μεταρρυθμίσεις και τα εύσημα από την άρχουσα τάξη της Γερμανίας, αρκούν για να βγάλει τον χειμώνα. Επιπλέον, οτιδήποτε έχει δημόσιο χαρακτήρα θεωρείται σατανικό που πρέπει να εξορκιστεί, ενώ όπως δήλωσε και ο βουλευτής-Τραμπάκουλας της ΝΔ, “δεν είμαστε κομμουνιστικό καθεστώς για να είμαστε αναγκασμένοι να δώσουμε δουλειά και ένα πιάτο φαΐ στον κόσμο“.
Το νεοφιλελεύθερο λόμπι προσπαθεί να αποτινάξει ευθύνες και να μας παρουσιάσει την κρίση ως κατάσταση ανάγκης όμοιας μ’ αυτής που ακολουθεί μια φυσική καταστροφή. Κατά την λογική του, δεν μπορούν να έχουν όλοι φαγητό και δουλειά, πιθανώς ούτε και σπίτι. Αλλά δεν φταίει κανένας γι’ αυτό. Απλά πρέπει να είσαι πιο ισχυρός, αν δεν έχεις να πληρώσεις τότε είσαι άξιος της μοίρας σου και δεν άξιζες καλύτερη αντιμετώπιση από το κράτος. Η θεσμοθέτηση της ζούγκλας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://strangejournal.wordpress.com/