Τι γίνεται με τις Σκουριές; Η πραγματικότητα και οι προοπτικές ενός μεγάλου αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και στη λεηλασία της φύσης από το κεφάλαιο, ενός αγώνα για τη “Γη και την Ελευθερία.“
Συζήτηση με κατοίκους της Χαλκιδικής που συμμετέχουν στις τοπικές επιτροπές αγώνα.
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου στις 19:00 στο Υπόγειο της Αρχιτεκτονικής Τοπίου.
το event στο Facebook: https://www.facebook.com/events/780821131954611/?ref_newsfeed_story_type=regular&source=1
3 χρόνια αγωνιζόμαστε για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, τη ζωή που καθημερινά μας στερούν οι μνημονιακές πολιτικές της κυβέρνησης και του χρεοκοπημένου καπιταλιστικού συστήματος.
Στην ανεργία, την εξαθλίωση, την εξατομίκευση και τον κοινωνικό αποκλεισμό από τα κοινωνικά αγαθά, απαντάμε «Εξέγερση και Ανατροπή» με δράσεις που αποφασίζονται κάθε Δευτέρα, μέσα από διαδιακασίες της Λαϊκής Συνέλευσης.
Το Ιατρείο Αλληλεγγύης ως δράση της συνέλευσης στοχεύει στο να ξανασυνδέσει τον ασθενή και αποκλεισμένο άνθρωπο, με τους συνανθρώπους του και τον αγώνα για ζωή, παρέχοντας και ξεπερνώντας τα όρια της πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Συλλέγουμε φάρμακα. Οργανώνουμε συζητήσεις συμβουλευτικής και ενημερώσεις σε θέματα υγείας. Οργανώνουμε δράσεις στα δημόσια νοσοκομεία και ασφαλιστικούς φορείς στο πλάι των εργαζομένων, αντιτασσόμενοι στο κλείσιμο των δημόσιων δομών υγείας , στις απολύσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Μέσω του δικτύου υπεράσπισης ανασφάλιστων διεκδικούμε δωρεάν νοσηλεία και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσω της ενημέρωσης και διασφάλισης των δικαιωμάτων για κάθε ανασφάλιστο ασθενή.
Συλλέγουμε και διανέμουμε ρούχα και τρόφιμα, συνδέουμε ρεύμα και νερό με κινητοποιήσεις. Κάνουμε μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας αγγλικών. Συμμετέχουμε σε αντιφασιστικές και αντιρατσιστικές πορείες και φεστιβάλ. Συμμετέχουμε σε ανεξάρτητες ταξικές απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες στηρίζοντας τους εργαζόμενους (καθηγητές, ΕΡΤ, διοικητικούς υπαλλήλους, καθαρίστριες, ΒιοΜΕ, εργάτες). Διοργανώνουμε ενημερωτικές εκδηλώσεις και συμπαραστεκόμαστε σε κάθε διωκόμενο αγωνιστή.
Στεκόμαστε μακριά και ενάντια σε φιλανθρωπικές πρακτικές δήμων, εκκλησίας, ΕΣΠΑ και ΜΚΟ.
Ανοίγουμε τη δράση μας και δικτυωνόμαστε σε έναν ιστό κοινωνικής αντίστασης με άλλα Κοινωνικά Ιατρεία – Φαρμακεία αλλά και με συλλογικότητες, συνελεύσεις, πολιτικές οργανώσεις, μέτωπα αγώνα εργαζομένων.
Ο συλλογικός αγώνας, τώρα όσο ποτέ, είναι ανάγκη και καθήκον. Η αλληλεγγύη είναι το «όπλο» μας. Για τη υγεία, την παιδεία , την εργασία, για κάθε δημόσιο αγαθό – δικαίωμα, για την ίδια μας τη ζωή. Για να χτίσουμε ένα κόσμο ριζικά αλλαγμένο επιτέλους ανθρώπινο χωρίς εκμετάλλευση, καταπίεση ή εξευτελισμό ανθρώπου από άνθρωπο.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://denplirono-anatropi.blogspot.gr/
Πηγή: http://anemosantistasis.blogspot.com/2014/07/omer-goldman-19.html#ixzz38qMOGB1q
Την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός των ταμείων του Νοσοκομείου της Δράμας από τους συμμετέχοντες στο Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας και το Σύλλογο Εργαζομένων του Νοσοκομείου. Το ΚΙΦΑ αντιστέκεται έμπρακτα στις κυβερνητικές πολιτικές που αποκλείουν τους ανθρώπους από την πρόσβαση στις δομές υγείας και αγωνίζεται για δημόσια δωρεάν υγεία για όλους.
Παράλληλα, ξεκίνησαν οι εργασίες για τη μεταστέγαση του ΚΙΦΑ στο νέο χώρο ο οποίος παρέχεται δωρεάν από ιδιώτη. Οι εργασίες για τη διαμόρφωση του χώρου πραγματοποιούνται από μια ομάδα ανθρώπων – εθελοντών και άμεσα ωφελούμενων από το ΚΙΦΑ (ανασφάλιστοι/άνεργοι).
Όχι στην υποβάθμιση του νοσοκομείου Δράμας!
Εδώ και πάρα πολύ καιρό το νοσοκομείο της Δράμας αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα λειτουργίας, που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία όλων των Δραμινών και υποσκάπτουν το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία. Επιγραμματικά μπορούμε να πούμε ότι είναι τα εξής:
• Υποχρηματοδότηση με συνεχείς μειώσεις των προϋπολογισμών
• Υποστελέχωση μετά από μαζικές συνταξιοδοτήσεις προσωπικού όλων των κατηγοριών
• Παραιτήσεις γιατρών και μη αντικατάσταση τους
• Ελλείψεις σε βασικές ειδικότητες, όπως δερματολόγος, ενδοκρινολόγος, γαστρεντερολόγος, κλπ.
• Οριστικό κλείσιμο κλινικών (οφθαλμολογική, ωρλ)
• Συνεχείς μετακινήσεις γιατρών με συνέπεια την αποδυνάμωση του νοσοκομείου και τελευταία με κίνδυνο να σταματήσει την λειτουργία του το Κέντρο Ψυχικής Υγείας.
• Ελλείψεις φαρμάκων για ειδικές κατηγορίες ασθενών λόγω υψηλού κόστους.
• Μεγάλες μειώσεις στο κονδύλιο του επικουρικού προσωπικού με αποτέλεσμα να μη γίνονται προσλήψεις
• Ιδιωτικοποίηση τμημάτων του νοσοκομείου (σίτιση, πλυντήρια, καθαριότητα) με πολύ μεγαλύτερο κόστος
• Εδώ και έξι χρόνια δεν υπάρχουν μόνιμοι φαρμακοποιοί
Παράλληλα η κυβέρνηση επιχειρεί να εφαρμόσει το νόμο για την αξιολόγηση, ώστε να ετοιμάσει μια δεξαμενή υπαλλήλων-υποψήφιων προς απόλυση μόλις η Τρόικα ζητήσει κι άλλες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Έχει γίνει ξεκάθαρο πια ότι αξιολόγηση σημαίνει πειθαρχημένοι υπάλληλοι ανίκανοι να αντιδράσουν σε ό,τι αποφασίζει η κάθε κυβέρνηση. Οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου αρνήθηκαν ομόφωνα να παραλάβουν τα φύλλα αξιολόγησης. Δεν δεχόμαστε καμία αξιολόγηση από αυτούς που μας οδήγησαν στην κρίση και την φορτώνουν πάνω μας!
Το δικαίωμα στην υγεία χτυπιέται από παντού: ήδη στα νοσοκομεία πληρώνουν ακόμη και οι ασφαλισμένοι για να εξυπηρετηθούν. Επιπλέον, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φααρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας (ΚΙΦΑ) που εξυπηρετούσε εκατοντάδες ανασφάλιστους διώχθηκε από το εργατικό κέντρο, όπου στεγαζόταν, με πρωτοβουλία του προέδρου για προσωπικές και μικροκομματικές φιλοδοξίες.
Να εμποδίσουμε τώρα την υποβάθμιση του νοσοκομείου πριν να είναι πολύ αργά. Να μη χρειαστεί να νοσηλευτούμε για να αντιδράσουμε!
Πέμπτη 24 Ιουλίου 9:00 π.μ. κλείσιμο του ταμείου και παρέμβαση στο χώρο του νοσοκομείου
Διεκδικούμε δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους!
Κατάργηση του νόμου για την αξιολόγηση
Να μην κλείσει καμία κλινική
Προσλήψεις προσωπικού όλων των κατηγοριών
Αύξηση της χρηματοδότησης για την κάλυψη των αναγκών του νοσοκομείου
Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας – Σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου
Παρά τις προσπάθειες της εργοδοσίας και της κυβέρνησης να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους της COSCO, παρά την αποστολή ΜΑΤ από χθες βράδυ, οι εργαζόμενοι συνέχισαν την αποχή τους από τις εργασίες τους και τελικά πέτυχαν να κατακτήσουν κάποια σημαντικά αιτήματά τους.
Οι προσπάθειες της αιφνιδιασμένης από την κινητοποίηση εργοδοσίας, με πολλούς και διάφορους τρόπους, να τους σπάσει κράτησαν όλη τη νύχτα, τελικά οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν έσπασαν αλλά πέτυχαν στη σημερινή πρωινή συνάντηση να συμφωνήσει στα εξής αιτήματα:
Είναι μια σημαντική νίκη από εργαζόμενους οι οποίοι εργάζονται στη προβλήτα της COSCO μέσω εργολάβων και είναι νέοι στην ηλικία άνθρωποι. Κατάφεραν να ξεπεράσουν το ιδιαίτερα διαδεδομένο φαινόμενο της εργοδοτική πολυδιάσπασης και το κλίμα μεταξύ τους ήταν αγωνιστικό. Ήταν αποφασισμένοι να μην υποχωρήσουν.
Από εδώ και πέρα είναι ιδιαίτερα σημαντικό οι εργαζόμενοι να συνεχίσουν τη συσπείρωσή τους γιατί η εργοδοσία μπορεί σε αυτή τη φάση να αιφνιδιάστηκε αλλά αυτό δε σημαίνει και ότι θα παραμείνει ήσυχη. Θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να τους αντιμετωπίσει και να τους σπάσει ώστε τελικά να περάσει το δικό της. Απέναντί της το μόνο που μπορούν να αντιτάξουν οι εργαζόμενοι είναι τη δική τους μορφή οργάνωσης και να προχωρήσουν στη δημιουργία του σωματείου τους. Για να μπορέσουν να διασφαλίσουν τη νίκη τους, να υπογραφεί συλλογική σύμβαση, να υπερασπιστούν αυτά που πέτυχαν και να διεκδικήσουν και αυτά που σε αυτή τη φάση δεν πέτυχαν.
Ήταν ένας αγώνας και μια επιτυχία σημαντική για τους εργαζόμενους αλλά και για όλο το εργατικό κίνημα.
Στο πλευρό τους ανάμεσα σε άλλους βρέθηκαν και μέλη της Ταξικής Πορείας.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://antigeitonies.blogspot.gr/
Συζητάμε στο Κόκκινο με δύο εθελοντές, τον Άγγελο Κωνσταντινίδη από το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας και την Ματίνα Τριανταφύλλου από το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Περιστερίου, με αφορμή το λουκέτο που θέλει να επιβάλει το ΕΚ Δράμας στο ΚΙΦΑ. Επισημαίνουν και οι δύο πως τέτοιου είδους ενέργειες πλήττουν ένα θεσμό που δημιουργήθηκε από τα κάτω και η λειτουργία του στηρίζεται αποκλειστικά σε εθελοντές, με σκοπό να συμβάλλουν στην ανακούφιση πολιτών ανασφάλιστων και κοινωνικά αποκλεισμένων από το δημόσιο σύστημα υγείας.
Στις 16 Ιουνίου, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Δράμας με έγγραφο-απόφαση που εξέδωσε, ενημέρωσε το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αλληλεγγύης Δράμας ότι δεν μπορεί πια να φιλοξενείται στο Ε. Κ. Δράμας για “λόγους νομιμότητας” όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η απόφασή του.
Σε ανακοίνωσή του το ΚΙΦΑ Δράμας υπενθυμίζει ότι το Ε.Κ. Δράμας, όπως όλα τα Ε.Κ. της χώρας δημιουργήθηκαν, από τους ίδιους τους εργαζόμενους , ακριβώς με σκοπό την αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια των εργαζόμενων και αναρωτιέται με ποιο σκεπτικό κάνουν “έξωση” σε μια μονάδα αλληλέγγυας υγείας η οποία καλύπτει την πρωτοβάθμια περίθαλψη πολιτών της Δράμας, με φάρμακα, γιατρούς, παρεμβάσεις για δευτεροβάθμια φροντίδα των αποκλεισμένων.
Το ΚΙΦΑ καλεί όλους τους πολίτες και όλα τα Εργατικά Κέντρα της χώρας να στηρίξουν τη δράση του ΚΙΦΑ Δράμας και όλων των ΚΙΦΑ, εκπροσωπώντας τους εργαζομένους και ανέργους που πλήττονται από τα σκληρά μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται στη χώρα μας.
Η Ματίνα Τριανταφύλλου από το Ιατρείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Περιστερίου μίλησε και για το Διήμερο που διοργανώνουν τα Κοινωνικά Ιατρεία Αττικής το επόμενο σαββατοκύριακο, στις 28 και 29 Ιουνίου με σύνθημα “Η αλληλεγγύη είναι μεταδοτική”
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://stokokkino.gr/
Αν ήμασταν ΜΚΟ, αν παίρναμε τα φράγκα του Νιάρχου, αν μπαίναμε στο ΕΣΠΑ, αν μας στήριζαν μεγαλοσχήμονα κομματικά και συνδικαλιστικά στελέχη,αν καθοδηγούσαμε τους ασθενείς,αν βγαίναμε στην τηλεόραση,αν διαφημίζαμε τις πενιχρές δωρεές μας, αν φωτογραφιζόμασταν με τις σακούλες των φαρμάκων στον τοπικό τύπο, αν δεν διαμαρτυρόμασταν τόσο συχνά και ουσιαστικά, αν δεν ακολουθούσαμε την ιδρυτική μας διακήρυξη, αν δεν ήμασταν τόσο σίγουροι για το εγχείρημά μας, αν ήμασταν περισσότερο φρόνιμοι και συγκαταβατικοί, τότε θα μας άφηναν ήσυχους. Αλλά σ’ αυτή τη ζωή διαλέγεις ή θα είσαι ήσυχος ή θα είσαι ελεύθερος.
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι παραιτείται εξαιτίας εσωτερικών αλλαγών που έχουν λάβει χώρα κατά την εικοσάχρονη πορεία των Ζαπατίστας, που αγωνίζεται για δικαιώματα των γηγενών πληθυσμών στην πολιτεία Τσιάπας, και αρνήθηκε τις φήμες που τον ήθελαν άρρωστο.
Ο Ραφαέλ Βινθέτε Γκιγέρ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Υποδιοικητή Μάρκου, αναφέρει στην ιστοσελίδα των Ζαπατίστας: «Δηλώνω ότι ο γνωστός ως επαναστατικός Υποδιοικητή Μάρκος δεν υπάρχει πια». «Η φωνή του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης ( EZLN ) δε θα προέρχεται πλέον από τη φωνή μου», πρόσθεσε.
Εδώ και αρκετό καιρό υπήρξαν φήμες ότι ήταν άρρωστος, αλλά ο ίδιος τις διέψευσε λέγοντας ότι τέτοιου είδους αναφορές είναι αναληθείς.
Απροσδόκητη Εξέλιξη
Η ανακοίνωση του ήρθε μία ημέρα μόλις μέρα από την πρώτη δημόσια εμφάνιση του ύστερα από μήνες απουσίας, όταν ο αινιγματικός αντάρτης, που έχει συνεχώς καλυμμένο το πρόσωπό του, παρευρέθη σε μνημόσυνο ενός άλλου βασικού ηγέτη των Ζαπατίστας στην Τσιάπας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εμφάνισης, που ήταν η πρώτη ύστερα από απουσία μηνών, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του BBC στο Μεξικό, δεν υπήρξε κάποιο σημάδι της αναχώρησης του «Υποδιοικητή».
Αντίο για πάντα ή εις το επανιδείν, δεν είχε ποτέ σημασία
Ο Υποδιοικητής Μάρκος των Ζαπατίστας ξεκίνησε το κείμενο της αποχώρησής του λέγοντας ότι, «μπορεί οι παρακάτω λέξεις να δημιουργήσουν στην καρδιά σας την αίσθηση ότι κάτι λείπει, ότι κάτι δεν κολλάει, ότι απουσιάζουν κάποια κομμάτια του παζλ. Ελπίζω, όμως, να κατανοήσετε όσα θα σας πω τώρα έστω και ύστερα από μέρες, μήνες, χρόνια ή δεκαετίες. »
Συνέχισε τον πρόλογό του τονίζοντας ότι, «στην απόφαση που κατέληξα δε με επηρέασαν καθόλου οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μου από το κίνημα των Ζαπατίστας, για τους οποίους θα είμαι πάντοτε περήφανος. Δε με ανησυχεί η πορεία τους από εδώ και πέρα γιατί γνωρίζω ότι το επίπεδο εξυπνάδας τους είναι πολύ υψηλό. »
«Ο αγώνας μας δε ξεκίνησε το 1994 αλλά είχε ξεκινήσει χρόνια πριν, ως αντίσταση στο θάνατο και στην καταστροφή, στη στέρηση και στη ταπείνωση, στην εκμετάλλευση που δεχόμαστε όλοι από το σύστημα εδώ και αιώνες. Αυτό που ξεκίνησε για μας το 1994 είναι ο πόλεμος των χαμηλών στρωμάτων έναντι των καταπιεστών. Ένας πόλεμος, που γίνεται ανα την υφήλιο, σε δρόμου, βουνά και πεδιάδες εις το όνομα της ανθρωπότητας και ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό», δήλωσε ο Υποδιοικητής Μάρκος.
«Αυτή η μάχη ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό ήταν και θα είναι δική μας, όπως και όλων όσων ανήκουν στα χαμηλά στρώματα»
Συνεχίζοντας την αποτίμηση του αγώνα υπογράμμισε ότι:
«Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή.
Ενάντια στη σιωπή, απαιτούμε τα λόγια και το σεβασμό.
Ενάντια στη λήθης, τη μνήμη.
Ενάντια στη ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια.
Ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση.
Ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία.
Ενάντια στην επιβολή, τη δημοκρατία.
Ενάντια στο έγκλημα, τη δικαιοσύνη. »,
Παράλληλα, αναφερόμενος στην απήχηση αλλά και στην πολυπλοκότητα του αγώνα, είπε ότι, «ο πόλεμος που διεξάγουμε μας έδωσε το προνόμιο να ακουστούμε, από γενναιόδωρα αυτιά και καρδιές που βρίσκονται κοντά ή και μακριά. Υπήρχε άγνοια και αδιαφορία και εξακολουθεί να υπάρχει, όμως καταφέραμε να προσελκύσουμε την προσοχή αρκετών. Στη συνέχεια, έπρεπε να ανταποκριθούμε σε ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα: «ποιο θα είναι το επόμενο βήμα;». Ένα ερώτημα ιδιαίτερα δύσκολο καθώς γέννησε μια σειρά από πολλά άλλα σημαντικά ερωτήματα για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας. »
Αναφερόμενος στο δύσκολο έργο των Ζαπατίστας, πρόσθεσε: «Θα έπρεπε να μετουσιώσουμε την Εξουσία έτσι όπως έκανα άλλοι, σκύβοντας το κεφάλι, ή να ακούσουμε την καρδιά και την ιστορία μας παραμένοντας αυτόχθονες λαοί, θεματοφύλακες της γης και της μνήμης;»
Και δίνοντας την απάντηση μόνος του, είπε: «Στην ουσία του, όμως, το δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στο να διαπραγματευτούμε ή να πολεμήσουμε, αλλά ανάμεσα στον θάνατο και τη ζωή. Εμείς επιλέξαμε να χτίσουμε ζωή, αλλά στη μέση ενός πολέμου – που δεν ήταν λιγότερο θανατηφόρος.»
«Υπάρχει, όμως, μία αλήθεια και αυτή είναι ότι εδώ είμαστε για πάντα νεκροί, πεθαίνουμε πάλι, αλλά αυτή τη φορά για να ζήσουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.»
Σχολιάζοντας την εικόνα που πρόβαλλαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, είπε: «Ενάντια στο καθεστωτικό σύστημα, που προσπάθησε με κάθε μέσο να με διαβάλλει και να με αφανίσει, έχω να πω ότι δεν κατάφερε να με αγγίξει ούτε στο ελάχιστο. Γιατί αν και δε το γνωρίζουν, είναι πολύ πιο εύκολο να πεθάνεις από το να ζήσεις. Και εγώ, που δε γνωρίζω από μαζικές μορφές επικοινωνίας και προπαγάνδας, αν μπορούσα να ορίσω το ποιος είναι ο Μάρκος, θα έλεγα ότι είναι ένα σύμπλεγμα ετερόκλητων στοιχείων.»
Και συνέχισε αναφερόμενος στους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να αποχωρήσει από τους Ζαπατίστας: «Σαν άτομο δεν είμαι πια απαραίτητος στο Κίνημα, γιατί κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων ανήλθε μια νέα γενιά αγωνιστών που δεν έχουν ανάγκη από καμιά ηγεσία ή καθοδήγηση.»
«Το καινούριο στάδιο του ζαπατιστικού αγώνα είναι πλέον έτοιμο», ανέφερε ενώ διαψεύδοντας τις φήμες περί αρρώστιας δήλωσε ότι, «η αποχώρησή μου δεν ακολουθεί τη λογική των καπιταλιστικών συστημάτων οργάνωσης και δεν οφείλεται ούτε σε ασθένεια, ούτε σε εσωτερικές διαφωνίες αλλά συμβαίνει φυσικά, σύμφωνα τις αλλαγές του EZLN. Ούτε άρρωστος είμαι ούτε έχω πεθάνει αν και με έχουν σκοτώσει χιλιάδες φορές. Είμαι ακόμα εδώ, όμως, και αν ενθαρρύναμε με την ομάδα τέτοιες φήμες ήταν για το γενικότερο καλό της.»
Στη συνέχεια, απευθυνόμενος στο κοινό τόνισε ότι, «είναι πεποίθησή μας ότι στον αγώνα μας δε χρειαζόμαστε κανένα ηγέτη, μεσσία ή σωτήρα. Χρειαζόμαστε αξιοπρέπεια και πολλή οργάνωση. Παρ’όλα όσα λένε τα συστημικά μέσα προπαγάνδας, ο μεξικανικός λαός δεν έχει να επιλέξει ανάμεσα στον Γκορτάρι ή τον Νιέτο, τον Ομπάμα ή τον Πούτιν. Όσοι από εσάς κοιτάτε μόνο προς τα πάνω μπορείτε να συνεχίσετε να ψάχνετε τον ηγέτη σας και να σεβαστείτε τα αποτελέσματα των εκλογών. Μπορείτε πλέον να συνεχίσετε να ασχολείστε με το Game of Thrones, το Walking Dead, και για το αν το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ή επιχείρηση». «Αλλά μη ξεχνάτε ότι όλα αυτά σας καθιστούν απλούς θεατές, παθητικούς καταναλωτές».
Τέλος, αποχαιρετώντας το ακροατήριο, είπε: «Ευχαριστώ τον καθένα από σας. Σας ευχαριστώ για τη διακριτικότητα σας αν και αμφιβάλλω αν πλέον μπορώ να εμπιστευθώ κανένα. Έχοντας πει όλα αυτά, δηλώνω, ότι η φωνή μου δεν εκφράζει πλέον τη φωνή Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης. Αντίο για πάντα… ή εις το επανιδείν. Όποιος κατάλαβε θα γνωρίζει πως αυτό δεν είχε ποτέ σημασία.»
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://tvxs.gr/
Η εξέγερση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη αποτελεί ο,τι πιο ελπιδοφόρο έχει υπάρξει στον χώρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας μετά τον διαμελισμό της καθώς οι διαδηλώσεις εκτός από αντικυβερνητικό, φαίνεται να λαμβάνουν και αντιεθνικιστικό χαρακτήρα. Σε μια περιοχή που επί Γιουγκοσλαβίας κατείχε το μεγαλύτερο ποσοστό πολιτών που δήλωναν εθνικά Γιουγκοσλάβοι αλλά δοκιμάστηκε σκληρά απ’ τη σύγκρουση τριών εθνικισμών στα εδάφη την περίοδο ’92-’95, έχουμε κάθε λόγο να χαμογελάμε με τέτοια νέα.
“Αυτός που σπέρνει πείνα, θερίζει θυμό”, αυτό προειδοποιούσε ένα κόκκινο γκραφίτι σε ένα κυβερνητικό κτίριο του Σαράγεβο αυτή την εβδομάδα. Το μήνυμα υπαινισσόταν το βάθος της φτώχειας και της απογοήτευσης στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη που έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πάρουν μέρος σε διαδηλώσεις σε όλη τη διαιρεμένη χώρα όπου η ανεργία αγγίζει το 40%. Οι διαδηλωτές έχουν έκτοτε εισβάλλει και λεηλατήσει κυβερνητικά κτίρια στην Τούζλα, τη Ζένιτσα, το Μόσταρ και την πρωτεύουσα του Σαράγεβο όπου το κεντρικό κτίριο της προεδρείας τυλίχτηκε στις φλόγες. Μερικοί διαδηλωτές φέρονται να εκτόξευσαν βεγγαλικά και πέτρες εναντίον της αστυνομίας, η οποία απάντησε με πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα. Εκατοντάδες έχουν τραυματιστεί. Την Παρασκευή, ο ακτιβιστής Darko Brkan αποκάλεσε τις διαδηλώσεις “έναν συλλογικό νευρικό κλονισμό”.
Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν την Τρίτη στην βόρεια πόλη της Τούζλα, όπου κάπου 10.000 πρώην εργάτες μαζεύτηκαν για να απαιτήσουν τη διερεύνηση εκ μέρους της τοπικής κυβέρνησης των αμφισβητούμενων ιδιωτικοποιήσεων που κατά τα λεγόμενά τους είχαν καταστρέψει τις εταιρείες και τις ζωές τους. Μεταξύ των προβληματικών εταιρειών ήταν και το εργοστάσιο επίπλων Konjuh, το οποίο είχε ιδρυθεί το 1885 επί Αυστρο-Ουγγαρίας. Κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής περιόδου η εταιρεία είχε 5.300 υπαλλήλους και πωλούσε υψηλής ποιότητας ξύλινα έπιπλα σε πελάτες στις πέντε ηπείρους. Όμως ως τον Δεκέμβριο του 2012, η εταιρεία απασχολούσε μόνο 400 εργάτες, μερικοί εκ των οποίων είχαν προχωρήσει σε απεργία πείνας. Επίσης παρόντες ήταν διαδηλωτές από το 36 ετών εργοστάσιο απορρυπαντικών Dita -τον πάλαι ποτέ μεγαλύτερο παραγωγό υγρών απορρυπαντικών και σκονών πλυσίματος στη χώρα. Οι πρώην υπάλληλοι της Dita διαδηλώνουν για τη μη καταβολή των μισθών τους εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια.
Η κυβέρνηση του καντονιού της Τούζλα είπε στο πλήθος που αποτελούνταν κυρίως από μεσήλικες ότι δεν είχε καμία εξουσία πάνω στις ιδιωτικών-συμφερόντων εταιρείες. Εντούτοις, αυτό ίσως να μην ήταν εντελώς αληθές. Η πλειονότητα των μετόχων στο εργοστάσιο Konjuh μετέφερε τα δικαιώματα ψήφου της στην κυβέρνηση του καντονιού της Τούζλα πολλά χρόνια πριν.
Πολυάριθμες διαδηλώσεις έχουν γίνει στην Τούζλα τα τελευταία χρόνια γύρω από την εξαφάνιση δουλειών και την περιβαλλοντική καταστροφή αυτού που πλέον είναι μια μετα-βιομηχανική περιοχή. Το εργοστάσιο ηλεκτρισμού της Τούζλα καίει 330.000 τόνους άνθρακα κάθε χρόνο κι έχει μολύνει σοβαρά τον ποταμό Jala. Άλλα λήμματα έχουν προέλθει από τα εργοστάσια, συμπεριλαμβανομένων χημικών εγκαταστάσεων που έχουν πρόσφατα κλείσει.
Πολλοί κάτοικοι της Τούζλα εκφράζουν αισθήματα Γιουγκονοσταλγίας, θρηνώντας για το “αξιόπιστο σύστημα υγείας” και την πρόσβαση στην πληροφόρηση που αντισταθμίζουν κάποιες από τις ανησυχίες τους σχετικά με τη μόλυνση κατά την σοσιαλιστική περίοδο. Παραπονιούνται εδώ και καιρό ότι αγνοούνται από τις Αρχές και οι διαδηλώσεις, οι πικετοφορίες, οι απεργίες πείνας και οι καθιστικές διαμαρτυρίες, στην πόλη της πρώην βιομηχανικής ιλιγγιώδους ανάπτυξης είναι κοινές.
Οι πρώτες συγκρούσεις μεταξύ της αστυνομίας και των διαδηλωτών στην Τούζλα έγιναν την Τετάρτη και συνέχισαν σε όλη τη διάρκεια της επόμενης μέρας. Την Παρασκευή, δραματικές εικόνες άρχισαν να εμφανίζονται στο Twitter: το κτίριο της τοπικής κυβέρνησης περιβαλλόμενο από φωτιές που ακόμα κάπνιζαν, σπασμένες οθόνες υπολογιστών, σκισμένα χαρτιά και άλλα χαλάσματα πεταμένα από τους ορόφους των γραφείων, γκραφίτι στις προσόψεις που καλούσαν τους πολιτικούς να παραιτηθούν.
Μετά οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν. Παρόλο που οι περισσότερες διαδηλώσεις περιορίστηκαν στην Ομοσπονδία – το βοσνιακό και κροατικό μισό της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης- αρκετές εκατοντάδες Σέρβων εμφανίστηκαν για μια διαδήλωση αλληλεγγύης στην Banja Luka, την πρωτεύουσα της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας.
Ομάδες οργανωμένων διαδηλωτών ενθάρρυναν αυτού του είδους την αλληλεγγύη. Ένα κίνημα που αυτοαποκαλείται UDAR -ίδια ονομασία με το κόμμα του ηγέτη της ουκρανικής αντιπολίτευσης Vitali Klitshko- λέει ότι τυχαία σχηματίστηκε αυτή την εβδομάδα ως απάντηση στις εργατικές κινητοποιήσεις στην Τούζλα και τώρα καλούν για μια “επέκταση του κινήματος”. Έχουν ήδη φτιάξει ένα αρκετά καλοφτιαγμένο τρίλεπτο βίντεο-κινητοποίησης που είναι διαθέσιμο τόσο στα Αγγλικά όσο και στα Γερμανικά. Για το UDAR είναι σημαντικό “οι Βόσνιοι, Σέρβοι και Κροάτες να παλαίψουν μαζί και να απορρίψουν τον εθνικισμό που τόσο συχνά χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση για να δημιουργήσει ρήγματα μεταξύ των ανθρώπων.”
Παρά το γεγονός ότι πολλοί απ’ τους ίδιους χρησιμοποίησαν μια αποφασιστική αντι-εθνικιστική ρητορική, ήταν δύσκολο για κάποιους διπλωμάτες να συμπαθήσουν τους διαδηλωτές αφότου αντίκρυσαν τις εικόνες μαύρων καπνών να προβάλλουν πάνω απ’ το Σαράγεβο, αυτοκίνητα (που φέρονταν να ανήκουν σε πολιτικούς) αναποδογυρισμένα μέσα σε ένα αποχετευτικό χαντάκι ή αφού διάβασαν ειδήσεις ότι ιστορικά αρχεία από την Αυστροουγγρική περίοδο είχαν αποτεφρωθεί μες στη φωτιά.
Τόσο η Ε.Ε. όσο κι οι ΗΠΑ γρήγορα καταδίκασαν τις “βίαιες συμπεριφορές” τις οποίες περιέγραψαν ως “ελεεινές” και “αδικαιολόγητες”. Η ΕΕ ευχαρίστησε τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου “για τις προσπάθειές τους κάτω από υπερβολικά δύσκολες συνθήκες.”
Εντούτοις, εμείς λάβαμε μια αναφορά για πιθανή αστυνομική βιαιότητα από έναν δημοσιογράφο στο Σαράγεβο: “Περπατούσα περνώντας από το παλιό δημοτικό κτίριο το οποίο οι διαδηλωτές είχαν μόλις πυρπολήσει. Λίγα λεπτά αργότερα είδα έναν αστυνομικό να χτυπάει με το γκλομπ τρεις διαδηλωτές ενώ άλλοι μπάτσοι τους κρατούσαν ακίνητους.” Υπήρξαν επίσης αναφορές αστυνομικής βιαιότητας νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Οι διαδηλωτές κατηγόρησαν την αστυνομία για όλη τη βία. Μια “Διακήρυξη απ’ τους Εργάτες και τους Πολίτες του Καντονιού της Τούζλα” που δημοσιεύτηκε αργά το βράδυ της Παρασκευής εξηγούσε ότι “Ο συσσωρευμένος θυμός κι η οργή είναι οι αιτίες της επιθετικής συμπεριφοράς. Η στάση των Αρχών έχει δημιουργήσει τις συνθήκες για να αναβαθμιστούν ο θυμός κι η οργή.”
Παρ’ όλα αυτά άλλοι άνθρωποι αναρωτιούνται πως οι άνθρωποι σε όλη τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη μπορεί να είναι τόσο θυμωμένοι με την κυβέρνηση που φτάνουν να λεηλατούν και να καίνε τα κτίριά της σε μια σειρά μεγάλων πόλεων.
Μερικοί πιστεύουν ότι η απάντηση βρίσκεται στην ίδια την ίδρυση του μεταπολεμικού κράτους. Η συμφωνία του Dayton, που υπογράφηκε στο Οχάιο το 1995, μετέτρεψε την χώρα σε ένα κολαστήριο δύο εθνικά-διαχωρισμένων κρατικών ενοτήτων. Έκτοτε, οι οδηγίες της διεθνούς κοινότητας για το χτίσιμο της δημοκρατίας στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη είναι το “ξεχωριστοί άλλα ίσοι”, με λιγοστά θετικά αποτελέσματα. Δυστυχώς, αυτό κατέστησε σχεδόν αδύνατον για τον οποιονδήποτε να αποδεχτεί μια υπερεθνική “βοσνιακή” ταυτότητα.
Επιπρόσθετα, οι εθνικές ελίτ έχουν γίνει στόχοι περιφρόνησης και αντιμετωπίζονται ολοένα και περισσότερο ως διεφθαρμένοι υπηρέτες ενός δυσλειτουργικού συστήματος που κρατάει τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη πεινασμένη και φτωχή, πολωμένη και παγωμένη. Καθώς νέες εκλογές πλησιάζουν, η πολιτικοποίηση της εθνικότητας και η εθνικοποίηση της πολιτικής εμφανίζεται ακόμα πιο παράλογη. Όπως έγραψε κάποιος με το σπρέυ του σε ένα κυβερνητικό κτίριο της Τούζλα, “Θάνατος στον εθνικισμό”.
Πηγή: http://balkanist.net/protests-across-bosnia-a-collective-nervous-breakdown/
Χθες ο πρωθυπουργός του καντονιού Una-Sana έφυγε απ’ τη χώρα με κροατικό διαβατήριο ενώ λίγο αργότερα παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός του καντονιού του Σαράγεβο μετά την κατακραυγή που εισέπραξε για τη δήλωσή του ότι στο Σαράγεβο κανείς δεν έχει λόγους να διαδηλώνει καθώς δεν υπάρχουν μη-καταβεβλημένοι μισθοί και κανένα κομμάτι της κοινωνίας δεν έχεις λόγους να αισθάνεται ανικανοποίητο.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://ilesxi.wordpress.com/
Με τον «Οδυσσέα» γνωριζόμαστε από τον Σεπτέμβρη του 2011, όταν τον «ξεσπιτώσαμε» από τον 1ο όροφο του κτιρίου της Εργατικής Εστίας για να στεγάσουμε το δικό μας όραμα, τη δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου ιατρείου αλληλεγγύης. Μαζί κουβαλήσαμε, σκουπίσαμε, πετάξαμε, ανεβοκατεβήκαμε τις σκάλες εκατοντάδες φορές και διαμορφώσαμε – μετά από 1 μήνα δουλειάς – εμείς το ιατρείο μας κι αυτοί το σχολείο τους στον 3ο. Οι μετανάστες που χρόνια εκπαιδευόταν και στηριζόταν από τον «Οδυσσέα», τώρα βρήκαν και υγειονομική στήριξη σε μας. Μιλήσαμε στις τάξεις του, γιορτάσαμε όλοι μαζί στα εγκαίνια μας. Έκτοτε όλες οι μεταναστευτικές κοινότητες της πόλης γνωρίζουν ότι στην Αισώπου 24 στον Βαρδάρη θα βρουν δασκάλες και γιατρούς γι΄αυτούς και τα παιδιά τους.
Μετά την επίθεση της κυβέρνησης στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού και στους Γιατρούς του Κόσμου στην Αθήνα με τον έλεγχο της Δίωξης Ναρκωτικών για «παράνομη διακίνηση» (!!!), ξέραμε ότι σε λίγο θα έρθει και η σειρά της Θεσσαλονίκης για να επιτεθούν στα συλλογικά εγχειρήματα αλληλεγγύης, που έχουν λόγο και πράξη και άρα ενοχλούν. Δεν φανταζόμασταν βέβαια ότι θα σκαρφιστούν αυτόν τον τρόπο για να γονατίσουν ένα αντιρατσιστικό εγχείρημα εκπαίδευσης, να του χρεώσουν δηλαδή το εξοντωτικό πρόστιμο των 74000 ευρώ για γραφειοκρατικούς λόγους. Η αντιμετώπιση του «Οδυσσέα» σαν Εταιρία που δεν κράτησε σχολαστικά τα λογιστικά της βιβλία, είναι η μέθοδος του κράτους για να κάμψει το ηθικό αυτού του σχολείου, που κρατιέται χρόνια τώρα από την ψυχή και το μεράκι των μελών του και όσων πιστεύουν σε αυτό.
Θα σταθούμε έμπρακτα δίπλα στον «Οδυσσέα» με την οικονομική και πολιτική μας στήριξη, όχι μόνο γιατί το δικαιούται, αλλά και γιατί μας αφορά άμεσα. Όπως νομίζουμε ότι αφορά άμεσα και κάθε πολιτικό ή κοινωνικό φορέα, όπως και κάθε άνθρωπο αυτής της πόλης, που αναγνωρίζει την αξιοπιστία και την προσφορά των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων αλληλεγγύης και θέλει να σταθεί ανάχωμα στις επιθέσεις των πιο σκοτεινών και βάρβαρων πολιτικών που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Έχουμε το δίκιο με το μέρος μας και θα νικήσουμε.
Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης
Θεσσαλονίκη
Γενάρης 2014
Η είδηση της απόλυσης του, εδώ και 8 χρόνια, υπεύθυνου του γραφείου Τύπου της εταιρείας διανομής Village Films μπορεί να μην κυκλοφόρησε ευρέως από τη Δευτέρα, δε θα αργούσε, όμως, να… σκάσει! Αφού ο Όμιλος του ειδησεογραφικού site και η κινηματογραφική εταιρεία τα βρήκαν μεταξύ τους, ύστερα από το «λάθος» να σταλεί προς τα ΜΜΕ το γνωστό δελτίο Τύπου περί απόσυρσης της διαφημιστικής καμπάνιας για την ταινία «Οικογένεια Μίλερ»…, κάποιος έπρεπε να παραστήσει τον «αποδιοπομπαίο τράγο», προφανώς για να αποκατασταθεί η «τιμή» του θιγόμενου site… Ήταν ριζοσπαστικά ακτιβιστική η συμπεριφορά του υπεύθυνου του γραφείου Τύπου και αυτά τα πράγματα… δεν μπορούν να συμβαίνουν στην Ελλάδα.
Η επιστολή του site και συγκεκριμμένα του αυτοαποκαλούμενου «πρώτου διαδικτυακού μέσου ενημέρωσης της χώρας» προς τη Village Films περιείχε «ερωτήματα» όπως το… «Είστε υπέρ της προκλητικής έκθεσης των συναισθηματικών εκδηλώσεων των ομοφυλοφίλων σε δημόσιους χώρους;», κρίνοντας «άκρως «υπερβολική αντίδραση της εταιρείας» και με επιχειρήματα όπως «Ένα άρθρο που εκτός από τα 100 αρνητικά σχόλια τα οποία σας ευαισθητοποίησαν, είχε και άνω των 2000 LIKE, και αυτοί οι 2000 συμπολίτες μας είναι», κάλεσε την Village να επανορθώσει δημοσίως το… «ατόπημα στο οποίο υπέπεσε», προσφέροντας μάλιστα και ως δώρο τον υπόλοιπο διαφημιστικό χρόνο.
Ο υπεύθυνος Τύπου της εταιρείας Village απολύεται και ακολουθεί η απάντηση προς το newsbomb.gr:
«Αγαπητοί κύριοι,
Είναι δεδομένο για εμάς ότι η αξιοπιστία ενός διαδικτυακού τόπου δεν κρίνεται από ένα μεμονωμένο δημοσίευμα, όπως ακριβώς και η αξιοπιστία μίας κινηματογραφικής εταιρείας δεν κρίνεται από μία μεμονωμένη απόφαση βασισμένη στο θυμικό.
Η διαφωνία μας με την πολιτική Πούτιν στο θέμα της ομοφυλοφιλίας είναι κάθετη, άρα και με το εν λόγω άρθρο, αυτό όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ερμηνευτεί ως συνολική μομφή προς το έγκυρο site σας, όπως μας κατηγορήσατε. Είναι δεδομένη η αξιοπιστία του site σας -η οποία άλλωστε πιστοποιείται καθημερινά από τις χιλιάδες των χρηστών που σας επισκέπτονται- και, επί τη ευκαιρία, θα θέλαμε να επιβεβαιώσουμε και εμείς την εμπιστοσύνη μας προς τη δημοσιογραφική σας δουλειά.
Από τη στιγμή που η συνεργασία μας είναι σημαντική και για τις δύο πλευρές και από τη στιγμή που μας καλείτε εγγράφως να συνεχιστεί, έχουμε τη χαρά να απαντήσουμε καταφατικά. Με την ευχή, στο εξής κακοτοπιές να αποφεύγονται και από τις δύο πλευρές.
Με εκτίμηση
Για τη Village
Γιώργος Χριστοδούλου
Δ/νων Σύμβουλος».
Το Newsbomb.gr, portal του Ομίλου DPG Digital Media, ιδιοκτησίας του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ιδιοκτήτη της Κ.Α.Ε Παναθηναϊκός, γιο του φαρμακοβιομήχανου Παύλου Γιαννακόπουλου με διευθυντή τον Κώστα Χαρδαβέλλα, ανακοίνωσε ότι «συγχωρεί» τη Village «παρά την υπερβολική της αντίδραση» και η συνεργασία των δυο θα συνεχιστεί ομαλά, «με κύριο στόχο πάντα, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον τελικό αποδέκτη, τον αναγνώστη-καταναλωτή, ο οποίος πρέπει να λαμβάνει το επίπεδο ποιότητας στην ενημέρωση και στη διαφήμιση…».
Το θέμα έχει ξεσηκώσει νέα θύελλα αντιδράσεων και το hashtag στο twitter #no_village_gr έχει πάρει «φωτιά».
Πηγές: ertopen, freecinema
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.ertopen.com/