Παράλληλα, πρόσθεσε ότι παραιτείται εξαιτίας εσωτερικών αλλαγών που έχουν λάβει χώρα κατά την εικοσάχρονη πορεία των Ζαπατίστας, που αγωνίζεται για δικαιώματα των γηγενών πληθυσμών στην πολιτεία Τσιάπας, και αρνήθηκε τις φήμες που τον ήθελαν άρρωστο.
Ο Ραφαέλ Βινθέτε Γκιγέρ, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Υποδιοικητή Μάρκου, αναφέρει στην ιστοσελίδα των Ζαπατίστας: «Δηλώνω ότι ο γνωστός ως επαναστατικός Υποδιοικητή Μάρκος δεν υπάρχει πια». «Η φωνή του Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης ( EZLN ) δε θα προέρχεται πλέον από τη φωνή μου», πρόσθεσε.
Εδώ και αρκετό καιρό υπήρξαν φήμες ότι ήταν άρρωστος, αλλά ο ίδιος τις διέψευσε λέγοντας ότι τέτοιου είδους αναφορές είναι αναληθείς.
Απροσδόκητη Εξέλιξη
Η ανακοίνωση του ήρθε μία ημέρα μόλις μέρα από την πρώτη δημόσια εμφάνιση του ύστερα από μήνες απουσίας, όταν ο αινιγματικός αντάρτης, που έχει συνεχώς καλυμμένο το πρόσωπό του, παρευρέθη σε μνημόσυνο ενός άλλου βασικού ηγέτη των Ζαπατίστας στην Τσιάπας.
Κατά τη διάρκεια αυτής της εμφάνισης, που ήταν η πρώτη ύστερα από απουσία μηνών, όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του BBC στο Μεξικό, δεν υπήρξε κάποιο σημάδι της αναχώρησης του «Υποδιοικητή».
Αντίο για πάντα ή εις το επανιδείν, δεν είχε ποτέ σημασία
Ο Υποδιοικητής Μάρκος των Ζαπατίστας ξεκίνησε το κείμενο της αποχώρησής του λέγοντας ότι, «μπορεί οι παρακάτω λέξεις να δημιουργήσουν στην καρδιά σας την αίσθηση ότι κάτι λείπει, ότι κάτι δεν κολλάει, ότι απουσιάζουν κάποια κομμάτια του παζλ. Ελπίζω, όμως, να κατανοήσετε όσα θα σας πω τώρα έστω και ύστερα από μέρες, μήνες, χρόνια ή δεκαετίες. »
Συνέχισε τον πρόλογό του τονίζοντας ότι, «στην απόφαση που κατέληξα δε με επηρέασαν καθόλου οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μου από το κίνημα των Ζαπατίστας, για τους οποίους θα είμαι πάντοτε περήφανος. Δε με ανησυχεί η πορεία τους από εδώ και πέρα γιατί γνωρίζω ότι το επίπεδο εξυπνάδας τους είναι πολύ υψηλό. »
«Ο αγώνας μας δε ξεκίνησε το 1994 αλλά είχε ξεκινήσει χρόνια πριν, ως αντίσταση στο θάνατο και στην καταστροφή, στη στέρηση και στη ταπείνωση, στην εκμετάλλευση που δεχόμαστε όλοι από το σύστημα εδώ και αιώνες. Αυτό που ξεκίνησε για μας το 1994 είναι ο πόλεμος των χαμηλών στρωμάτων έναντι των καταπιεστών. Ένας πόλεμος, που γίνεται ανα την υφήλιο, σε δρόμου, βουνά και πεδιάδες εις το όνομα της ανθρωπότητας και ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό», δήλωσε ο Υποδιοικητής Μάρκος.
«Αυτή η μάχη ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό ήταν και θα είναι δική μας, όπως και όλων όσων ανήκουν στα χαμηλά στρώματα»
Συνεχίζοντας την αποτίμηση του αγώνα υπογράμμισε ότι:
«Ενάντια στον θάνατο, απαιτούμε τη ζωή.
Ενάντια στη σιωπή, απαιτούμε τα λόγια και το σεβασμό.
Ενάντια στη λήθης, τη μνήμη.
Ενάντια στη ταπείνωση και την περιφρόνηση, την αξιοπρέπεια.
Ενάντια στην καταπίεση, την εξέγερση.
Ενάντια στη σκλαβιά, την ελευθερία.
Ενάντια στην επιβολή, τη δημοκρατία.
Ενάντια στο έγκλημα, τη δικαιοσύνη. »,
Παράλληλα, αναφερόμενος στην απήχηση αλλά και στην πολυπλοκότητα του αγώνα, είπε ότι, «ο πόλεμος που διεξάγουμε μας έδωσε το προνόμιο να ακουστούμε, από γενναιόδωρα αυτιά και καρδιές που βρίσκονται κοντά ή και μακριά. Υπήρχε άγνοια και αδιαφορία και εξακολουθεί να υπάρχει, όμως καταφέραμε να προσελκύσουμε την προσοχή αρκετών. Στη συνέχεια, έπρεπε να ανταποκριθούμε σε ένα αποφασιστικής σημασίας ερώτημα: «ποιο θα είναι το επόμενο βήμα;». Ένα ερώτημα ιδιαίτερα δύσκολο καθώς γέννησε μια σειρά από πολλά άλλα σημαντικά ερωτήματα για το πώς θα οργανώσουμε τον αγώνα μας. »
Αναφερόμενος στο δύσκολο έργο των Ζαπατίστας, πρόσθεσε: «Θα έπρεπε να μετουσιώσουμε την Εξουσία έτσι όπως έκανα άλλοι, σκύβοντας το κεφάλι, ή να ακούσουμε την καρδιά και την ιστορία μας παραμένοντας αυτόχθονες λαοί, θεματοφύλακες της γης και της μνήμης;»
Και δίνοντας την απάντηση μόνος του, είπε: «Στην ουσία του, όμως, το δίλημμα μας δεν ήταν ανάμεσα στο να διαπραγματευτούμε ή να πολεμήσουμε, αλλά ανάμεσα στον θάνατο και τη ζωή. Εμείς επιλέξαμε να χτίσουμε ζωή, αλλά στη μέση ενός πολέμου – που δεν ήταν λιγότερο θανατηφόρος.»
«Υπάρχει, όμως, μία αλήθεια και αυτή είναι ότι εδώ είμαστε για πάντα νεκροί, πεθαίνουμε πάλι, αλλά αυτή τη φορά για να ζήσουμε. Αυτή είναι η πραγματικότητα.»
Σχολιάζοντας την εικόνα που πρόβαλλαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης, είπε: «Ενάντια στο καθεστωτικό σύστημα, που προσπάθησε με κάθε μέσο να με διαβάλλει και να με αφανίσει, έχω να πω ότι δεν κατάφερε να με αγγίξει ούτε στο ελάχιστο. Γιατί αν και δε το γνωρίζουν, είναι πολύ πιο εύκολο να πεθάνεις από το να ζήσεις. Και εγώ, που δε γνωρίζω από μαζικές μορφές επικοινωνίας και προπαγάνδας, αν μπορούσα να ορίσω το ποιος είναι ο Μάρκος, θα έλεγα ότι είναι ένα σύμπλεγμα ετερόκλητων στοιχείων.»
Και συνέχισε αναφερόμενος στους λόγους για τους οποίους αποφάσισε να αποχωρήσει από τους Ζαπατίστας: «Σαν άτομο δεν είμαι πια απαραίτητος στο Κίνημα, γιατί κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων ανήλθε μια νέα γενιά αγωνιστών που δεν έχουν ανάγκη από καμιά ηγεσία ή καθοδήγηση.»
«Το καινούριο στάδιο του ζαπατιστικού αγώνα είναι πλέον έτοιμο», ανέφερε ενώ διαψεύδοντας τις φήμες περί αρρώστιας δήλωσε ότι, «η αποχώρησή μου δεν ακολουθεί τη λογική των καπιταλιστικών συστημάτων οργάνωσης και δεν οφείλεται ούτε σε ασθένεια, ούτε σε εσωτερικές διαφωνίες αλλά συμβαίνει φυσικά, σύμφωνα τις αλλαγές του EZLN. Ούτε άρρωστος είμαι ούτε έχω πεθάνει αν και με έχουν σκοτώσει χιλιάδες φορές. Είμαι ακόμα εδώ, όμως, και αν ενθαρρύναμε με την ομάδα τέτοιες φήμες ήταν για το γενικότερο καλό της.»
Στη συνέχεια, απευθυνόμενος στο κοινό τόνισε ότι, «είναι πεποίθησή μας ότι στον αγώνα μας δε χρειαζόμαστε κανένα ηγέτη, μεσσία ή σωτήρα. Χρειαζόμαστε αξιοπρέπεια και πολλή οργάνωση. Παρ’όλα όσα λένε τα συστημικά μέσα προπαγάνδας, ο μεξικανικός λαός δεν έχει να επιλέξει ανάμεσα στον Γκορτάρι ή τον Νιέτο, τον Ομπάμα ή τον Πούτιν. Όσοι από εσάς κοιτάτε μόνο προς τα πάνω μπορείτε να συνεχίσετε να ψάχνετε τον ηγέτη σας και να σεβαστείτε τα αποτελέσματα των εκλογών. Μπορείτε πλέον να συνεχίσετε να ασχολείστε με το Game of Thrones, το Walking Dead, και για το αν το ποδόσφαιρο είναι άθλημα ή επιχείρηση». «Αλλά μη ξεχνάτε ότι όλα αυτά σας καθιστούν απλούς θεατές, παθητικούς καταναλωτές».
Τέλος, αποχαιρετώντας το ακροατήριο, είπε: «Ευχαριστώ τον καθένα από σας. Σας ευχαριστώ για τη διακριτικότητα σας αν και αμφιβάλλω αν πλέον μπορώ να εμπιστευθώ κανένα. Έχοντας πει όλα αυτά, δηλώνω, ότι η φωνή μου δεν εκφράζει πλέον τη φωνή Ζαπατιστικού Στρατού Εθνικής Απελευθέρωσης. Αντίο για πάντα… ή εις το επανιδείν. Όποιος κατάλαβε θα γνωρίζει πως αυτό δεν είχε ποτέ σημασία.»
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://tvxs.gr/
