Οι Εθελοντές Κιλκίς παραιτούνται από Ειδομένη – καταγγελίες για κακοδιαχείριση αδρά επιδοτούμενων ΜΚΟ

 Δράσεις αλληλεγγύης πολιτών  Comments Off on Οι Εθελοντές Κιλκίς παραιτούνται από Ειδομένη – καταγγελίες για κακοδιαχείριση αδρά επιδοτούμενων ΜΚΟ
Dec 182015
 

Οι εθελοντές Κιλκίς ξεκινήσαμε τη δράση μας στην Ειδομένη στις αρχές του περασμένου Ιούνη, νιώθοντας ιδιαίτερη ηθική υποχρέωση να σταθούμε αλληλέγγυοι δίπλα σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που, αντιμέτωποι με τα δεινά του πολέμου, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.

Στόχος μας αρχικά ήταν να ανακουφίσουμε όσο το δυνατόν με τον καλύτερο τρόπο όλους αυτούς, που ελλείψει οποιασδήποτε κρατικής παρουσίας και έχοντας απέναντί τους την ελληνική νομοθεσία, αναγκάζονταν να περπατάνε ατελείωτα χιλιόμετρα κάτω από τον καυτό ήλιο προκειμένου να φθάσουν στα σύνορα Ελλάδας- FYROM. Καθ’όλη την διάρκεια του καλοκαιριού ήμασταν δίπλα τους όταν κανείς άλλος δεν ήταν, πέραν αλληλέγγυων πολιτών. Οι καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε φρικτές.

Η έλλειψη κρατικής παρουσίας παντελής. Σκοπός μας ήταν να θέσουμε όλους τους αρμόδιους προ των ευθυνών τους, όσο κι αν κατά καιρούς, απογοητευμένοι πλήρως, θεωρούσαμε ότι αυτό δεν είναι εφικτό.

Προσπαθούσαμε για τα αυτονόητα.

Για παροχή νερού. Για κάδους απορριμμάτων στη συνοριογραμμή, όταν τα αμέτρητα σκουπίδια έθεταν σε κίνδυνο την υγεία των προσφύγων, αλλά και των εθελοντών. Την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη την είχαν αναλάβει δύο εθελόντριές μας, οι οποίες με αυταπάρνηση στάθηκαν δίπλα σε όποιον είχε ανάγκη.

Αργότερα και μετά τα επεισόδια της 22ης Αυγούστου η Ειδομένη έγινε ευρέως ”γνωστή”.

Και τότε εμφανίστηκε η Ύπατη Αρμοστεία, η Ελληνική Αστυνομία και δειλά δειλά διάφορες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Η ανικανότητά τους να χειριστούν την κατάσταση σε συνδυασμό με το ότι η ανταπόκριση του κόσμου είχε οδηγήσει στο να έχουμε πράγματα προς διανομή, μας ανάγκασε να συνεχίσουμε τη δράση μας. Η τακτική της οκτάωρης εργασίας τους, χωρίς βάρδιες βραδινές, μας ανάγκασε να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και να πηγαίνουμε στην Ειδομένη μόνο βραδινές ώρες, επιλέγοντας να αφήσουμε τα σπίτια μας, παρά τους ανθρώπους αυτούς χωρίς φαγητό, νερό και κυρίως χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Πιστέψτε μας δεν διακατεχόμαστε από κανένα ”σύνδρομο του εθελοντή”. Μακάρι να μην υπήρχε η Ειδομένη, μακάρι να μην ήμασταν απαραίτητοι. Κι όμως ήμασταν…, ήμασταν όταν μία γυναίκα λιποθύμησε και δεν υπήρχε κανένας γιατρός…, ήμασταν όταν έπρεπε 5.000 άνθρωποι να παραμείνουν ήρεμοι, να γίνουν γκρουπ των 50 ατόμων και να μην εισβάλουν στην ουδέτερη ζώνη ομαδικώς, γιατί κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες για αυτούς, αλλά και για εμάς, με την ρίψη δακρυγόνων και κρότου λάμψης.

Ήμασταν απαραίτητοι όταν δεν υπήρχε σταγόνα νερού και έπρεπε να επιστρέψουμε στην αποθήκη μας στο Κιλκίς για να προμηθεύσουμε τις ΜΚΟ με νερό(!). Ήμασταν απαραίτητοι όταν με το κλείσιμο των συνόρων στις 18/11 δεν υπήρχε το αυτονόητο… σκηνές και υπνόσακοι για τους πρόσφυγες που θα παρέμεναν εκτεθειμένοι στο κρύο.

Ως εθελοντές τον Οκτώβριο πήραμε μία απόφαση… να μην στηρίξουμε με οποιονδήποτε τρόπο ένα σύστημα διαλογής ανθρώπων. Ένα σύστημα που φωλιάζει τον ρατσισμό στις ψυχές των ανθρώπων, δημιουργώντας ελίτ προσφύγων.

Ένα σύστημα που ως συνέπεια έχει την επανεμφάνιση των διακινητών, την εκμετάλλευση των ανθρώπων με την έκδοση πλαστών εγγράφων, την έκθεσή τους σε οποιουσδήποτε κινδύνους κρύβουν τα περάσματα από τα βουνά. Νιώθουμε ξανά την ηθική υποχρέωση να παλέψουμε, ώστε να μην εξευτελίζεται η ανθρώπινη ύπαρξη, να μην χαθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στη ζωή. Όλοι είμαστε άνθρωποι. Είμαστε το ίδιο. Ανεξαρτήτου εθνικότητας.

Για εμάς η παρουσία μας στην Ειδομένη υπό αυτές τις συνθήκες έχει τελειώσει, καθότι αρνούμαστε να συμμετέχουμε στη διαλογή των ανθρώπων. Πέραν τούτου, ήρθε η στιγμή να πάψουμε να λειτουργούμε ως ”κουβαλητές” των ΜΚΟ, οι οποίες, αν και χρηματοδοτούμενες αδρά, αδυνατούν (!) να φανούν αποτελεσματικές, απευθυνόμενες διαρκώς στους εθελοντές για παροχή προϊόντων. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα τηλέφωνά μας ”χτύπησαν” κατά τη διάρκεια της νύχτας προκειμένου να ανεβάσουμε τρόφιμα, σκηνές, υπνόσακους.

Όλο αυτό το διάστημα γίναμε παρατηρητές της πιο μεγάλης ειρωνίας. Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με τεράστια κονδύλια διαρκώς να μην έχουν φαγητό. Διαρκώς να μην έχουν φάρμακα. Πόσες φορές, αλήθεια, δεν τους προμηθεύσαμε ιατρικοφαρμακευτικό υλικό! Και σαν να μην φτάνει αυτό η ειρωνία συνεχίζεται με δηλώσεις τους για την από την πρώτη στιγμή παρουσία τους στην Ειδομένη (ας μας πουν πού τοποθετούν χρονικά την πρώτη στιγμή), για την αποτελεσματικότητά τους και την ανεκτίμητης αξίας βοήθειά τους στους πρόσφυγες!!! Θα μπορούσαμε να αναλύσουμε εκτενέστερα την τραγωδία που λέγεται ΜΚΟ και με παραδείγματα συγκεκριμένα, αλλά δεν θα το κάνουμε. Βάζουμε τέλος στην οποιαδήποτε καλοπροαίρετη συμμετοχή μας σε αυτήν την τραγωδία.

Πέραν όλων αυτών, δεν επιτρέπεται πλέον η πρόσβαση στην Ειδομένη σε εθελοντές, παρά μόνο σε ΜΚΟ. Θα μπορούσαμε πολύ εύκολα να δημιουργήσουμε έναν σύλλογο για να εξασφαλίσουμε την παρουσία μας στο πεδίο. Ωστόσο, ουδέποτε διεκδικήσαμε ρόλο.

Στόχος μας ήταν και παραμένει η ανακούφιση των προσφύγων, χωρίς καμία επιδίωξη οφέλους. Είμαστε απλοί πολίτες που οργανωθήκαμε σε έναν κοινό σκοπό και θεωρούμε ότι αυτός είναι ο λόγος που όλοι εσείς αγκαλιάσατε και στηρίξατε τόσο έντονα την δράση μας. Με την ομάδα των εθελοντών της Θεσσαλονίκης έχουμε διαφορετική προσέγγιση των καταστάσεων και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αποφασίσαμε να διαχωριστούμε, κρατώντας πάντα την εκτίμηση και την αγάπη για όλα αυτά που μαζί πετύχαμε.

Ωστόσο, η διεκδίκηση ρόλου όταν δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, η επιμονή παρουσίας στην Ειδομένη όταν υπάρχουν ουκ ολίγες ΜΚΟ, οι οποίες παίρνουν κονδύλια εκατομμυρίων για να βρίσκονται εκεί, μας έφερε σε αναπόφευκτη ρήξη. Επιθυμία μας μέσα από το παρόν έγγραφο είναι να γνωρίζετε ότι η ομάδα μας τίθεται ενάντια σε οποιαδήποτε διεκδίκηση ρόλου, ιδιαίτερα όταν αυτή η διεκδίκηση συνοδεύεται με ίδρυση συλλόγου ή ΜΚΟ. Ως εθελοντές συνεχίζουμε να στεκόμαστε αλληλέγγυοι δίπλα σε κάθε έναν ξεχωριστά, χωρίς καμία διάκριση.

Για ιδεολογικούς όμως λόγους θεωρούμε ότι το transit center της Ειδομένης μπορεί και πρέπει να λειτουργήσει χωρίς την παρουσία και την αρωγή μας. Αυτός είναι και ο λόγος που εδώ και ένα μήνα έχουμε σταματήσει να δεχόμαστε πράγματα. Όσα πράγματα έχουν απομείνει στην αποθήκη μας, στέλνονται σε εθελοντικές ομάδες στήριξης προσφύγων στα νησιά, αλλά και σε αλληλέγγυους που αυτοοργάνωτα στηρίζουν όσους έχουν παραμείνει στην Ελλάδα, μην έχοντας το δικαίωμα να περάσουν τα σύνορα.

Κάποια από τα πράγματα διατίθενται ήδη και θα διατεθούν και σε άπορες οικογένειες. Δηλώνουμε παρόντες σε οποιαδήποτε ανάγκη παρουσιαστεί. Φοβόμαστε ότι ο χειμώνας αυτός θα είναι πολύ δύσκολος και θα κληθούμε να βρεθούμε ξανά εκεί που δεν θα υπάρχει καμία κρατική παρουσία, εκεί που καμία ΜΚΟ δεν θα υπάρχει για να ”καλύψει” τις ανάγκες.

Κλείνοντας είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι τα δεδομένα που συναντάμε καθημερινά μας οδήγησαν με βεβαιότητα στο συμπέρασμα πως η αλληλεγγύη στους ανθρώπους αυτούς, δεν είναι από μόνη της η λύση αν δεν συνοδεύεται από αγώνα ενάντια σε όλα αυτά που γεννάνε τον πόλεμο και οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπων στην προσφυγιά. Σε ολόκληρο τον πλανήτη τα σύνορα χαράζονται με το αίμα των λαών, τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας αυξάνονται, σφαίρες επιρροής ξαναμοιράζονται, φυσικοί πόροι χωρών λεηλατούνται. Αντιδραστικές πολιτικές προβάλλονται σαν «λύση», τοίχοι υψώνονται, άνθρωποι διαλέγονται…, φόβος…

Σπάμε το φόβο, καλούμε και συμμετέχουμε σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο με αρχή το Σάββατο 16-1-16. Να σταματήσουμε τον πόλεμο που παράγει κέρδη για αυτούς και θύματα για εμάς. Ο μόνος «πόλεμος» που μας αφορά είναι αυτός που πρέπει να δοθεί για να μπορέσουν όλοι οι άνθρωποι να ζουν με αξιοπρέπεια εκεί όπου αυτοί επιλέγουν.

https://www.facebook.com/stopworldwarmovement/

Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για τη στήριξή σας όλους αυτούς τους μήνες. Νιώθουμε υποχρέωσή μας να σας μεταφέρουμε τις σκέψεις και τις αποφάσεις μας, καθώς όλο αυτό δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχατε εσείς να το στηρίξετε. Είστε μέρος ο καθένας ξεχωριστά αυτής της δράσης.

Εθελοντές Κιλκίς Πρόσφυγες Ειδομένη

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.nostimonimar.gr/i-ethelontes-kilkis-paretounte-apo-idomeni-katangelies-gia-kakodiachirisi-adra-epidotoumenon-mko/

ΕΙΔΟΜΕΝΗ χθες… ΧΑΟΣ… κι ΟΡΓΗ…

 Απόψεις  Comments Off on ΕΙΔΟΜΕΝΗ χθες… ΧΑΟΣ… κι ΟΡΓΗ…
Oct 052015
 

ΕΙΔΟΜΕΝΗ χθες…
ΧΑΟΣ… κι ΟΡΓΗ…
Ως ΧΩΡΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ με την μεγάλη ανταπόκριση και στήριξη φίλων του Χώρου αλλά ακόμη και άγνωστων, έχουμε ανέβει στα σύνορα για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας και να στηρίξουμε τους πρόσφυγες από το Μάη όταν ακόμη οι άνθρωποι αυτοί ήταν κρυμμένοι και φοβισμένοι στα χωράφια και στα δέντρα (έρμαιο των επιθέσεων μαφιόζικων ομάδων). Στη συνέχεια πήγαμε ξανά και ξανά και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με το να μοιράσουμε τα πράγματα που είχαμε ετοιμάσει για τους πρόσφυγες που περίμεναν υπομονετικά στη σειρά για να τα πάρουν ακόμη κι αν είχε μείνει μόνο το μπουκαλάκι του νερού. Και έχοντας αυτά στο νου, ανεβήκαμε και χθες κουβαλώντας εκατό αδιάβροχα, μπουφάν, παπούτσια, γάλατα, μπιμπερό, πάμπερς κ.λ.π. προσφορές αλληλέγγυων από τη Γερμανία αλλά και από φίλες και μέλη του Χώρου.
Αυτό που αντιμετωπίσαμε εκεί δεν είχε καμία σχέση με τις προηγούμενες φορές. Πολύ αστυνομία η οποία κατέγραψε τα αυτοκίνητα που υπήρχαν και κάποια στιγμή ζήτησε και τα στοιχεία μας και άλλων αλληλέγγυων, τα οποία φυσικά και δεν δώσαμε.


Η αντιμετώπιση από μέλη των διεθνών οργανισμών και κάποιων ΜΚΟ που πληρώνονται (για να μην τις τσουβαλάζουμε όλες) εχθρική απέναντί μας από την πρώτη στιγμή με την παρατήρηση μια κυρίας ότι “ρούχα δεν θέλουμε”!!! ΄Οταν μπήκαμε τελικά μετά από την επιμονή μας μέσα στο χώρο, αυτό που ζήσαμε είναι – διαισθάνομαι – το από δω και μπρος που θα αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες ή και το πως σκέφτονται μετά από αυτό το “πανηγύρι” που έχουν στήσει εκεί πάνω να δρομολογήσουν την κατάσταση..
Οι “υπεύθυνοι” μισθοφόροι φώναζαν επιτακτικά “go..go..go..” για να απομακρύνουν τους πρόσφυγες που μας πλησίασαν και που οι περισσότερες ήταν μάνες με μωρά (το ένα νεογέννητο, τα δύο ξυπόλυτα, το ένα γυμνό από τη μέση και κάτω) και θέλαμε να τις δώσουμε τα ρούχα και τα πράγματα… Αφού το κάναμε με το ζόρι και παρά τις παρατηρήσεις τους, τελικά δεν καταφέραμε να τα μοιράσουμε όλα..
Η κατάσταση χαοτκή… και ανοργάνωτη… Χαώνουν και τους ανθρώπους με τη συμπεριφορά τους..
Τα τρόφιμα τα αφήσαμε να τα μοιράσουν, τα αδιάβροχα και τα μπουφάν τα αφήσαμε στους αλληλέγγυους/ες από το Κιλκίς να τα μοιράσουν τα βράδια που κάνουν βάρδια, γιατί τα βράδια.. όταν “σχολάνε” οι μισθοφόροι μένουν μόνο οι αλληλέγγυοι/ες.. να στηρίξουν τους πρόσφυγες που φτάνουν διαρκώς…


Και για να τελειώνω αυτήν την περιγραφή της κατάστασης. Το πράγμα είναι ξεκάθαρο: Αυτοί οι ατσαλάκωτοι/τες μισθοφόροι δεν γνωρίζουν, δεν νιώθουν, δεν έχουν καμία σχέση με το τι σημαίνει “αλληλεγγύη” όταν υπάρχουν παιδιά γυμνά και ξυπόλυτα που πρέπει να συνεχίσουν το ταξίδι και αυτοί απλά περιφέρονται, διατάζουν, αδιαφορούν. Φύγαμε με μεγάλη οργή μέσα μας γιατί η εικόνα των δύο ξυπόλυτων παιδιών και των γονιών τους που μας τραβούσαν από το μανίκι για να τους δώσουμε παπούτσια γιατί δεν το καταφέραμε να το κάνουμε γιατί μας πίεζαν να φύγουμε, μας κυνηγούσε… Από δω και πέρα θα στηρίζουμε – όσο και όπως μπορούμε – την προσπάθεια των αλληλέγγυων που πάνε τα βράδια όταν οι “χαρτογιακάδες” αποσύρονται…
Χρειάζεται συνεργασία, συντονισμός, κοινές δράσεις όλων των αλληλέγγυων κινηματικών ομάδων για να προλάβουμε τα χειρότερα που έρχονται…

Αναδημοσίευση από: ΧΩΡΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ – ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ

Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να ζεσταθεί ένας άστεγος;

 Δράσεις αλληλεγγύης πολιτών  Comments Off on Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να ζεσταθεί ένας άστεγος;
Feb 272015
 

Μεσάνυχτα Δευτέρας 9/2, γυρίζω σπίτι. Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας βλέπω έναν άστεγο άνδρα, ξαπλωμένο. Του μιλάω για να δω αν ζει, απαντάει κάτι ακατάληπτο, τον ρωτάω αν έχει σπίτι, έχει λέει, δεν βγάζω άκρη, τέλος πάντων, ζει. Φοράει ζεστά ρούχα – αλλά η νύχτα προμηνύεται άγρια με τέτοιο ψοφόκρυο, και το μάρμαρο του πεζοδρομίου φαντάζει απειλητικό.

Ανεβαίνω λοιπόν στο σπίτι: «θα πάρω κάποια υπηρεσία για τους αστέγους, να έρθουν να τον μαζέψουν τον άνθρωπο, να τον πάνε κάπου ζεστά». Απλό δεν ακούγεται; Googlάρω τα σχετικά, και πέφτω πάνω σ’ αυτήν την είδηση:

«Κλιμάκια του ΚΥΑΔΑ και των 16 συνεργαζόμενων φορέων και οργανώσεων (ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ EXELIXIS, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, PRAKSIS, PROTEKTA, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ΚΛΙΜΑΚΑ, Σύμμαχοι Υγείας, Γιατροί του Κόσμου, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, EMFASIS, Κέντρο Ζωής, Θετική Φωνή, ΣΦΕΑ-ΕΜΕ κ.α.) έχουν συγκροτηθεί προκειμένου, όπου χρειαστεί, να προβούν σε επί τόπου παρεμβάσεις, μοιράζοντας κουβέρτες και τρόφιμα σε αστέγους συμπολίτες μας και με τη συνοδεία γιατρών και κοινωνικών λειτουργών θα ενημερώνουν, όσους το επιθυμούν, να μεταφερθούν στον θερμαινόμενο χώρο του Ρουφ. Καθ” όλη τη διάρκεια του 24ωρου λειτουργεί γραμμή επικοινωνίας με τους δημότες για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στον τηλεφωνικό αριθμό 1595».

Αυτά είναι! Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς! Και δήμο έχουμε, και φορείς έχουμε, και κοινωνία των πολιτών έχουμε, Ελλαδάρα γερά με τσαμπουκά! 00:30 το βράδυ παίρνω λοιπόν τηλέφωνο, και το σηκώνουν· η κυρία ευγενέστατη: «Στέλνω αμέσως το αίτημα στο κλιμάκιο για να έρθει!». Τ’ ακούω κι εγώ, και γεμάτος αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στις αθηναϊκές δημοτικές αρχές και λοιπές οργανώσεις κατεβαίνω κάτω στο δρόμο, έτσι για να βεβαιωθώ ότι θα τον πάρουν τον άνθρωπο, ή τουλάχιστον ότι θα τον φροντίσουν λίγο. Του λέω ότι θα έρθουν να τον βοηθήσουν, τα παίρνει στο κρανίο, θέλει να τον αφήσω ήσυχο, σηκώνεται τρεκλίζοντας και πάει ένα τετράγωνο πιο κάτω – ευτυχώς, καθώς βρίσκει μια καλά προστατευμένη εσοχή που δεν πιάνει ο αέρας.

Εν τω μεταξύ, η ώρα περνάει, κι όσο νυχτώνει το κρύο δυναμώνει. Μου θυμίζει σκοπιά στην Τρίπολη δεκαπέντε χρόνια πίσω, 11ο Σύνταγμα Πεζικού, όταν μετά τα μεσάνυχτα ο χρόνος δεν μετριέται με την ώρα, ούτε καν με το μισάωρο, αλλά με το λεπτό, ή το πολύ πεντάλεπτο. 00:35, 00:40, 00:45, 00:50, 00:55. Πάει το πρώτο 25λεπτο. Εγώ σαν τον τρελό στο δρόμο, μια να κοιτάω τη διεύθυνση που έδωσα μπας και έρθει κανένας φορέας και δεν μας δει, και μια το επόμενο τετράγωνο μην σηκωθεί ο άστεγος και μου φύγει. 01.00, 01:05, 01:10, 01:15, 01:20. Μια χαρά, πάει και το δεύτερο 25λεπτο.

«Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς, αλλά την υποθερμία δεν τη γλιτώνουμε απόψε».

Και με αυτές τις σκέψεις, κάπου μεταξύ υποθερμικού σοκ και της γαλήνης που σε πλημμυρίζει όταν πλέον αρχίζεις και παραδίδεσαι στη σκέψη ότι ζεις στην Ελλάδα, το θολωμένο μου μυαλό αποφάσισε. Πήγα σπίτι, σήκωσα μια κουβέρτα, έφτιαξα και δυο σάντουιτς, και γύρισα στον άνθρωπο. Είχε σηκωθεί όρθιος, φαΐ δεν ήθελε, «βάλε την κουβέρτα και πήγαινε σπίτι» του λέω, «εντάξει παιδί μου, εντάξει, εντάξει», την πήρε, τον άφησα κι έφυγα. Ήταν πλέον 01:45, δηλαδή μία ώρα και ένα τέταρτο, δηλαδή 75 λεπτά, δηλαδή 4.500 δευτερόλεπτα μετά το πρώτο τηλεφώνημά μου, και το κλιμάκιο του ΚΥΑΔΑ και των δεκαέξι συνεργαζόμενων φορέων δεν έλεγε να έρθει. Πήγα σπίτι και ξαναπήρα τηλέφωνο: «Πότε θα έρθει το κλιμάκιο;». «Ξέρετε, δεν γνωρίζουμε, αλλά το αίτημα έχει δοθεί και το κλιμάκιο θα έρθει οπωσδήποτε».

THE END.

ΥΓ: Κουίζ: Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να πάει το κλιμάκιο στον άστεγο;

ΥΓ(2): Χάλασε ο κόσμος να πάρουν 1-2 διμοιρίες των ΜΑΤ και να τις μετατρέψουν σε κάτι χρήσιμο, π.χ. οδηγούς κλιμακίων για άστεγους;

ΥΓ(3): Δηλαδή εννοείς ότι είναι πιο ορθολογικό και σύγχρονο να έχεις 16 ξεχωριστούς φορείς να κάνουν το ίδιο πράγμα με 16 διευθυντές, 16 γραφεία, 16 τηλέφωνα και 16 μισθολογικά κόστη, απ’ το να έχεις έναν μόνο διοικητικό οργανισμό χωρίς οχτακόσιες αλληλεπικαλύψεις;

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.toperiodiko.gr/

Γιατί “γκρεμίστηκε” το Ερ. Ντυνάν

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Γιατί “γκρεμίστηκε” το Ερ. Ντυνάν
Jul 152014
 

Πόρισμα «σοκ» για τα πεπραγμένα στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν το οποίο οδηγήθηκε στην κατάρρευση, συνέταξαν οι επίκουροι εισαγγελείς διαφθοράς, Γιάννης Δραγάτσης και Αντώνης Ελευθεριάνος με βάσει το οποίο ασκήθηκαν ποινικές διώξεις για την κακουργηματική κατηγορία της απιστίας σε βάρος των αρμοδίων αφού η περιουσιακή ζημιά του ιδρύματος ξεπερνά το όριο των 35.000 ευρώ.

Στο πόρισμα, που στηρίζεται σε έκθεση διεθνούς οίκου (Grand Thorton), μετά από εντολή που είχε δώσει η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράϊκου, αποκαλύπτεται ότι 26.211 πρόσωπα που νοσηλεύθηκαν στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» πήραν εκπτώσεις 34.052.087,76 ευρώ και σε ορισμένες περιπτώσεις το ποσοστό της έκπτωσης άγγιζε το 80%. Μεταξύ αυτών αναφέρονται σημαντικά ονόματα της πολιτικής, καλλιτεχνικής και δημοσιογραφικής ζωής και όπως υπολογίζεται από αυτές προκλήθηκαν στο ίδρυμα απώλειες 34 εκατομμυρίων ευρώ για την τριετία 2007-2010.

Κάποιοι πλήρωσαν εκ των υστέρων

Οι εισαγγελική έρευνα, σκόνταψε πολλές φορές στην έλλειψη στοιχείων για τους νοσηλευόμενους αφού από αυτούς που πλήρωσαν ελάχιστα σε σχέση με τη χρέωση, δεν υπήρχαν ακριβή στοιχεία ώστε να εντοπιστούν σχεδόν των μισών ( πάνω από 7.000 νοσηλείες). Κι αυτό όταν, σύμφωνα με την έρευνα, 15.592 έλαβαν τουλάχιστον μια δωρεάν νοσηλεία μια έκπτωση δηλαδή που αγγίζει τα 24.680.161 ευρώ!

Οι εισαγγελείς στις αιτιάσεις ότι τα χρήματα αυτά καλύφθηκαν από τα ταμεία των νοσηλευομένων, αναφέρουν πως «η κάλυψη του συμφωνηθέντος μεταξύ του ασφαλιστικού φορέα και Κοινωφελούς Ιδρύματος ποσού, όταν είναι πολύ μικρότερη από το κανονικό κόστος δημιουργεί έλλειμμα για το Κοινωφελές Ίδρυμα και αναγκαστικά βαρύνει τον ασθενή, αφού λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Ο κοινωφελής χαρακτήρας του ιδρύματος υπαγορεύει επιβάρυνση αλλά με κριτήρια ανάλογα με την περιουσιακή κατάσταση του ασθενούς. Τέτοια κριτήρια δεν εφαρμόζονταν, σύμφωνα πάντα με τους εισαγγελείς.

Ο ρόλος του ιδρύματος ήταν «διεκπεραιωτικός», σύμφωνα με το πόρισμα, δεδομένου ότι η αποκλειστική εμπλοκή του συνίστατο στην προώθηση αιτημάτων έκπτωσης μόνο στον πρόεδρο, ενώ πολλές φορές δίνονταν εκπτώσεις ακόμα και αν δεν υπήρχε αίτημα. Τα κριτήρια αυτά (οικονομικής δυσχέρειας ) δυσχερώς πληρούνται για πρόσωπα εγνωσμένης υψηλής κοινωνικής θέσης ή εγγύς συγγενείς αυτών, τα οποία κατείχαν προγενέστερα ή ακόμη και κατά την περίοδο της νοσηλείας τους υψηλές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό”.

Πληροφορίες αναφέρουν πάντως πως κάποιοι που πληροφορήθηκαν από τα ΜΜΕ την έρευνα έσπευσαν και κατέβαλαν τα νοσήλια που τους είχε “δωρίσει” το Ντυνάν!!!!

Του Παναγιώτη Στάθη

Πηγή: www.capital.gr

Έρευνα του ΣΔΟΕ για τον Ανδρέα Παπαμιμίκο

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Έρευνα του ΣΔΟΕ για τον Ανδρέα Παπαμιμίκο
Jul 062014
 
Στο πλαίσιο ευρύτερης έρευνας που διενεργείται για τις χρηματοδοτήσεις Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων από το Υπουργείο Εξωτερικών, ελέγχεται και ο εκλεκτός του Α. Σαμαρά, Ανδρέας Παπαμιμίκος – Η ΜΚΟ που διαχειριζόταν έλαβε 2,5 εκατ. ευρώ για προγράμματα που ποτέ δεν υλοποίησε
Σύμφωνα με το έγγραφο του ΣΔΟΕ που δημοσιεύει σήμερα ο ημεροδρόμος σε σχετικό ρεπορτάζ του, η έρευνα που διενεργείται για τον Γραμματέα της ΝΔ έχει σχέση με τη συμμετοχή του στη ΜΚΟ «Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ΔΙ.ΔΗ.ΝΕ», πρώην «Δίκτυο Πρωτοβουλίας για τη Δημοκρατία στα Δυτικά Βαλκάνια».
Η έρευνα που ζήτησε η εισαγγελία και έχει αναλάβει ο ΣΔΟΕ αφορά τη διακρίβωση της τυχόν τέλεσης αδικημάτων, τα οποία διώκονται σε βαθμό κακουργήματος. Συγκεκριμένα:
  • υπεξαίρεσης σε βάρος του Δημοσίου
  • κατ’ εξακολούθηση, απάτης σε βάρος του Δημοσίου
  • νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες
  • και έκδοσης πλαστών και εικονικών τιμολογίων.
Σε αυτό το πλαίσιο ο ΣΔΟΕ ζήτησε από την Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών ενημέρωση για το «αν υπάρχει στα αρχεία της υπηρεσίας σας ΜΚΟ αστική εταιρεία με το όνομα Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στα Νότια και Δυτικά Βαλκάνια και αν η απάντηση είναι θετική παρακαλούμε να μας γνωρίσετε αν οι παρακάτω είναι μέλη της ανωτέρω (ή και κάποιας άλλης) ΜΚΟ».

Οι «παρακάτω» για τους οποίους κάνει λόγο το έγγραφο του ΣΔΟΕ είναι οι:
Ανδρέας Παπαμίκος του Ιωάννη
Ηλίας Κουσκουβέλης του Ιωάννη
Νίκος Βασιλειάδης του Αναστασίου
Στο έγγραφο του ΣΔΟΕ δίπλα στα ονόματα των υπό διερεύνηση ατόμων υπάρχει και το ΑΦΜ. Με βάση αυτό το στοιχείο προκύπτει ότι ο αναφερόμενος ως Ανδρέας Παπαμίκος είναι πράγματι ο ΓΓ της Νέας Δημοκρατίας Ανδρέας Παπαμιμίκος.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ημεροδρόμου, ο ΣΔΟΕ με δεύτερο έγγραφό του (4 Ιουνίου 2014) ζήτησε από την ΥΔΑΣ/ΥΠΕΞ συγκεκριμένα στοιχεία για τα επτά αναπτυξιακά προγράμματαμε τα οποία χρηματοδοτήθηκε η ΜΚΟ «Δίκτυο για τη Δημοκρατία στη Νοτιοανατολική Ευρώπη ΔΙ.ΔΗ.ΝΕ».Η εν λόγω ΜΚΟ κατά την περίοδο 2001-2010- έλαβε συνολικά από την ΥΔΑΣ2.492.728,17 ευρώ.

Όπως διαβεβαιώνουν τον ημεροδρόμο στελέχη του ΥΠΕΞ, τα προγράμματα, για το οποία η εν λόγω ΜΚΟ έλαβε κοντά στα 2,5 εκατομμύρια από την ΥΔΑΣ, ουδέποτε υλοποιήθηκαν.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.thepressproject.gr/article/65085

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Ο κοινωνικός δούρειος ίππος είναι εδώ

 Δράσεις αλληλεγγύης πολιτών  Comments Off on ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ: Ο κοινωνικός δούρειος ίππος είναι εδώ
Jun 252014
 

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

 ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ο κοινωνικός δούρειος ίππος είναι εδώ

Όταν δημοσιεύαμε τον Φεβρουάριο το δελτίο τύπου μας με τίτλο «Κοινωνική αλληλεγγύη ή Κοινωνικός Δούρειος Ίππος;«, είχαμε κατά νου τα διάφορα «κοινωνικά ιατρεία» και «κοινωνικά φαρμακεία» που έχουν ξεπηδήσει σε αρκετούς δήμους σε όλη τη χώρα και χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό της χώρας μας αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τότε είχαμε γράψει κάποιους προβληματισμούς και αυτονόητες σκέψεις, βάσει των όσων συνέβαιναν γύρω μας.   Οι προβληματισμοί αυτοί πλέον μετουσιώθηκαν σε εμφανή απειλή που επιβάλλεται να γνωρίζουμε όλοι.

Η δημιουργία του Εθνικού Δικτύου Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης – http://www.koinoniasos.gr/ – είναι το πιο κραυγαλέο παράδειγμα ενός κράτους που λειτουργεί  με περίσσια υποκρισία, αφού την ίδια ώρα που αφήνει το Εθνικό Σύστημα Υγείας να καταρρέει από την υποχρηματοδότηση, διαθέτει κονδύλια και χρηματοδοτεί μαζί με την Ε.Ε., δομές που υποκαθιστούν κατά ελάχιστο τρόπο το Εθνικό Σύστημα Υγείας.  Το Εθνικό Δίκτυο Άμεσης Κοινωνικής Παρέμβασης χρηματοδοτείται με 40 εκατομμύρια ευρώ (διαβάστε περισσότερα εδώ http://www.step.gov.gr/item/index/id/88 ), τη στιγμή που δεν μπορούν να βρεθούν μερικές δεκάδες εκατομμύρια για να τύχουν της απαραίτητης ιατροφαρμακευτικής φροντίδας πάνω από 3 εκατομμύρια ανασφάλιστοι συμπολίτες μας.

Με λίγα λόγια από την μιά  το ΙΚΑ/ΕΟΠΠΥ συρρικνώνεται με την μετατροπή του σε ΠΕΔΥ και την απόλυση του μισού ιατρικού δυναμικού, όλα τα δημόσια νοσοκομεία υποχρηματοδοτούνται (σε σημείο ασφαλισμένοι ασθενείς, όπως οι άποροι, να μην μπορούν να βρουν τα φάρμακα τους) και από την άλλη το ίδιο το κράτος χρηματοδοτεί με 40.000.000 ευρώ ένα δίκτυο από συγκεκριμμένες ΜΚΟ και κοινωνικές  δομές Δήμων,  για να βοηθήσει  αυτούς που το ίδιο έχει αποκλείσει. Και επειδή σε πολλές από αυτές τις δομές η χρηματοδότηση αφορά μόνο μισθούς του προσωπικού, οι ανασφάλιστοι αναγκάζονται να αναζητούν φάρμακα ή να παραπέμπονται καθημερινά σε αμιγώς εθελοντικές δομές, όπως και η δική μας!

Με λίγα λόγια, το κράτος αντί να επιλύσει το μείζον θέμα της πρόσβασης στην υγεία του πληθυσμού με την ενδυνάμωση  του Εθνικού Συστήματος  Υγείας και την χρηματοδότησή του, επιλέγει να διαθέτει χρήματα – από τον Εθνικό προϋπολογισμό αλλά και με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δομές που δεν μπορούν να παράσχουν την ίδια ποιότητα υπηρεσιών, πόσο μάλλον τον τεράστιο όγκο που καλύπτει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Ο Κοινωνικός  Δούρειος Ίππος είναι εδώ και βοηθά  κάποιοι να βγάζουν τεράστια κέρδη στις πλάτες όλων μας, ενώ οι 3.000.000 ανασφάλιστοι συνάνθρωποί μας είναι ακόμα παρατημένοι στη τύχη τους και περιμένουν βοήθεια!  Με αυτά τα 40.000.000 ευρώ θα μπορούσαν τα  πραγματικά αλληλέγγυα κοινωνικά ιατρεία/φαρμακεία να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες τους σε φάρμακα (μόνο!) για πάρα πολύ καιρό.  Ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης αργοπεθαίνουν αβοήθητοι.  Ανασφάλιστοι καρκινοπαθείς έχουν μοναδική διέξοδο την Ογκολογική Κλινική του Σωτηρία, όπου οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ τους παράσχει τις σωτήριες χημειοθεραπείες που έχουν ανάγκη (χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος!).   Ανάπηροι ασφαλισμένοι ασθενείς έχουν εγκλωβιστεί στα σπίτια τους γιατί οι δομές που τους στήριζαν είτε υπολειτουργούν είτε έπαψαν να υπάρχουν.  Οι επιτροπές αναπηρίας (ΚΕΠΑ) κάνουν μήνες ολόκληρους να ανταποκριθούν στο δύσκολο έργο τους, λόγω της υποστελέχωσης και της δραματικής έλλειψης ιατρικού δυναμικού.  Όλα τα δημόσια νοσοκομεία στενάζουν κάτω από τους στενούς προϋπολογισμούς που έχει επιβάλει το Υπουργείο Υγείας, με αποτέλεσμα όλα και όλοι να λειτουργούν στα όρια της κατάρρευσης.  Όλοι οι ασφαλισμένοι έχουν δει το ποσοστό συμμετοχής τους να φτάνει ακόμα και στο 50% σε μερικές περιπτώσεις και ακόμα και ασθενείς με μηδενικό ποσοστό συμμετοχής πλέον πληρώνουν για τα φάρμακα τους (διαβάστε περισσότερα εδώ http://www.mkiellinikou.org/2014/05/21/farmaka/ )

Οι επανειλημμένες συστάσεις προς την χώρα μας από το Ευρωκοινοβούλιο ( διαβάστε εδώ), το Συμβούλιο της Ευρώπης (διαβάστε εδώ) και πρόσφατα από την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας του ΟΗΕ ( διαβάστε εδώ) δεν έχουν πτοήσει μέχρι στιγμής τη χώρα μας, παρότι βρισκόμαστε στον 6 χρόνο της οικονομικής κρίσης.

Πόσα ακόμα θύματα θα πρέπει να θρηνήσουμε για να παρθούν τα αυτονόητα μέτρα;  Ας ανοίξει επιτέλους το Εθνικό Σύστημα Υγείας ώστε να δέχεται όλους τους ανασφάλιστους πολίτες και παράλληλα να χρηματοδοτηθεί με τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.mkiellinikou.org/

Στο ναρκοπέδιο των ελληνικών ΜΚΟ

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Στο ναρκοπέδιο των ελληνικών ΜΚΟ
Feb 232014
 

Με καταγγελίες και μισόλογα συνεχίζεται ο «ντόρος» γύρω από τη σκοτεινή – και ανεξέλεγκτη επί χρόνια – δράση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων.

Κυβερνητική πηγή σημειώνει ότι το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε 6-7 ΜΚΟ που κακοδιαχειρίστηκαν υπέρογκα ποσά, ενώ ο αριθμός εκείνων που ερευνώνται ανέρχεται σε λίγες δεκάδες (σ.σ. κάπου 80) έναντι των πολλών εκατοντάδων που έδρασαν την τελευταία 20ετία μέσω πολλών υπουργείων (σ.σ. μόνο στο ΥΠΕΞ υπάγοντο περίπου 600).

Οι αποκαλύψεις για την Οργάνωση με τον ηχηρό τίτλο «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» (που επανέφεραν στο προσκήνιο ως κατηγορούμενο των πρώην στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, Αλεξ Ρόντο) και για την έτερη … πυροσβεστικού αντικειμένου, έβγαλαν «σημεία και τέρατα» αλλά δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου.

Στα χέρια του επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρου Ρακιντζή βρίσκονται οι πιο «καυτοί» φάκελοι, ενώ όσο ανοίγει η βεντάλια των αποκαλύψεων τόσο ανοίγει ο κύκλος των εμπλεκομένων που περιλαμβάνει κρατικούς υπαλλήλους και κομματικούς ημετέρους.

Ανύπαρκτα παραστατικά ή υπέρογκα τιμολόγια
Οι πληροφορίες μιλούν για διακίνηση άνω των 100 εκατ. ευρώ μέσω 200 ΜΚΟ που υπάγοντο στο ΥΠΕΞ τη δεκαετία 2000-2010, ενώ από τους ελέγχους είχαν προκύψει ελλιπή ή ανύπαρκτα παραστατικά για 30 από αυτές.

Κατά καιρούς, η δημοσιογραφική έρευνα ανέδειξε περιπτώσεις Οργανώσεων με ύποπτη δράση και παράδοξο αντικείμενο – από προγράμματα αειφόρου ανάπτυξης στην έρημο μέχρι ανέγερση σχολείων σε βαλκανικές και αφρικανικές χώρες με τιμολόγια …ελληνικών προδιαγραφών (δηλαδή υπέρογκα σε σχέση με τα τοπικά κοστολόγια).
Επίσης, από το βήμα της Βουλής έχουν καταγγελθεί περιπτώσεις ΜΚΟ που χρησιμοποιούνται ως προεκλογικός ή χρηματοδοτικός μηχανισμός.

ΜΚΟ παρά την κρίση
Ακόμη και εν μέσω μνημονιακής καταιγίδας, το καλοκαίρι του 2011, βουλευτής του τότε κυβερνώντος ΠΑΣΟΚ κατηγορήθηκε ότι «έστησε» ΜΚΟ στην εκλογική του περιφέρεια με αντικείμενο …προσλήψεις στο Δημόσιο. (σ.σ. Ο ίδιος αρνήθηκε ότι την «έστησε» αλλά παραδέχθηκε ότι της είχε παραχωρήσει το τηλέφωνο του πολιτικού του γραφείου για να την διευκολύνει…).

Στα δύο πρώτα χρόνια της κρίσης, μάλιστα, δηλαδή το 2009 και το 2010, στις ΜΚΟ του ΥΠΕΞ διατέθηκαν συνολικά 5,7 εκατ. ευρώ – ποσό σαφώς μικρότερο από τα … 69 εκατ. ευρώ που αποκόμισαν την περίοδο 1999 – 2004.

Είμαστε… large
Το ερώτημα εάν θα τελεσφορήσει, αυτή τη φορά, η έρευνα για τη δράση των κατ΄όνομα ΜΚΟ, μένει να απαντηθεί, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που το θέμα έρχεται στην επιφάνεια.

Λεπτομέρεια: Η τελευταία (2011) απογραφή έδειξε ότι στην ελληνική Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΥΠΕΞ ήταν καταγεγραμμένες 600 ΜΚΟ, όταν στην Ολλανδία δεν ξεπερνούσαν τις 100…

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.capital.gr/

Κοινωνική αλληλεγγύη ή Κοινωνικός Δούρειος Ίππος;

 Απόψεις  Comments Off on Κοινωνική αλληλεγγύη ή Κοινωνικός Δούρειος Ίππος;
Feb 182014
 

Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Κοινωνική αλληλεγγύη ή Κοινωνικός Δούρειος Ίππος;

Δυστυχώς τα κομματικά και οικονομικά κέντρα έχουν βαλθεί το τελευταίο διάστημα να αλώσουν τους χώρους αλληλεγγύης με τον πλέον ύπουλο τρόπο.   Αρχικά τους αγνόησαν.  Μετά διέκριναν να απειλείται το κατεστημένο σύστημά τους και προσπάθησαν να τους αλώσουν πετώντας λάσπη αλλά και επιβάλλοντας «τον νόμο και την τάξη».  Ουσιαστικά όμως δεν κατάφεραν τίποτα, αφού η αντίδραση της κοινωνίας είναι άμεση και ακαριαία.  Έτσι ξεκίνησαν ένα νέο σχέδιο πολύ πιό  υποχθόνιο και ύπουλο, αφού ουσιαστικά στρέφουν την ίδια την αλληλεγγύη ενάντια στους πολίτες!

Πώς το καταφέρνουν αυτό;  Με έναν πολύ έξυπνο και απλό τρόπο.  Καταργούν δημόσια νοσοκομεία και κλινικές, απολύουν γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό και αφήνουν ανασφάλιστους χωρίς καμία πρόσβαση στο ΕΣΥ και πολλούς ασφαλισμένους σε οικονομική αδυναμία ακόμη και για  την συμμετοχή τους σε φάρμακα και εξετάσεις.  Ταυτόχρονα όμωςδημιουργούν δομές που τις ονομάζουν Κοινωνικά Ιατρεία, Κοινωνικά Φαρμακεία, Κοινωνικά Παντοπωλεία, Κοινωνικά Φροντιστήρια, ακόμα και Κοινωνικά Γηροκομεία, που δεν βασίζονται στην αλληλεγγύη, αλλα σε προσωρινά κοινοτικά κονδύλια (ΕΣΠΑ), για να υποκαταστήσουν ουσιαστικά (ή καλύτερα να δώσουν την ΕΝΤΥΠΩΣΗ ότι υποκαθιστούν) το Εθνικό Σύστημα Υγείας ή άλλες δομές κοινωνικής πρόνοιας του κράτους.

Στον τομέα της Υγείας, αυτές οι δομές που ουσιαστικά είναι δημοτικά ιατρεία-φαρμακεία κ.α λαμβάνουν χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κάποιοι από το προσωπικό τους λαμβάνουν λίγα χρήματα, ενώ πολλοί δουλεύουν εθελοντικά.  Δηλαδή έχουμε δομές που προσφέρουν ένα μικρό ποσοστό αυτού που προσφέρει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με χαμηλό κόστος (για το κράτος και την Ε.Ε.) αλλά με προσωπικό που είτε δεν αμείβεται, είτε λαμβάνει ελάχιστα χρήματα.  Το μήνυμα, με λίγα λόγια, που περνάει δηλαδή το κράτος μας είναι «οι εθελοντές θα κάνουν τα πάντα».

Η αλήθεια είναι ότι οι εθελοντές εντός και εκτός εισαγωγικών, ΔΕΝ μπορούν να κάνουν τα πάντα. Τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία είναι ΛΥΣΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗΣ και ούτε αποσκοπούν, αλλά ούτε και μπορούν, να υποκαταστήσουν στο ελάχιστο δομές όπως το ΙΚΑ (ΕΟΠΥΥ), πολλώ δε μάλλον δευτεροβάθμιες δομές υγείας, όπως είναι ένα δημόσιο νοσοκομείο ή ένα ψυχοθεραπευτήριο.

Η μαζική δημιουργία «κοινωνικών» ιατρείων-φαρμακείων που λαμβάνουν χρήματα από την Ε.Ε. ή και το κράτος το μόνο που καταφέρνει είναι να κρύβει το πρόβλημα.  Τα πραγματικά αλληλέγγυα κοινωνικά ιατρεία-φαρμακεία εκτός από τις υπηρεσίες που προσφέρουν στον δοκιμαζόμενο λαό, αναδεικνύουν παράλληλα και τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες προσέρχονται σε αυτά και φυσικά απαιτούν να υπάρχει το Εθνικό Σύστημα Υγείας, για τον απλό λόγο ότι γνωρίζουν πως δεν μπορούν τα ίδια να το υποκαταστήσουν.

Η δημιουργία των παραπάνω δομών από πολλούς φορείς Δήμους, Συλλόγους, ΜΚΟ και άλλους, δυστυχώς έχει γίνει της μόδας.  Κάποιοι βγάζουν χρήματα στις πλάτες των πολιτών που υποφέρουν, αλλά και στις πλάτες των ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εθελοντικών δομών, όπως και το δικό μας ιατρείο (που δεν λαμβάνει χρηματοδότηση από πουθενά και δεν αποσκοπεί να γίνει μόνιμη δομή ή ΜΚΟ). Μάλιστα οι δομές αυτές παραπέμπουν ασθενείς τους σε εμάς, παρόλο που  αυτοί πληρώνονται με το «κεφάλι», ενώ εμείς δουλεύουμε καθαρά εθελοντικά και αυτό επειδή γνωρίζουν ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ανθρώπους στο έλεος της ασθένειας.

Δεν μας επιτρέπεται να αφήσουμε την αλληλεγγύη που προσφέρουν οι πολίτες να γίνει όπλο που θα στραφεί ενάντια στα συμφέροντα όλων μας.  Όταν κάποιοι έχουν φτάσει να προτείνουν την ανάγκη δημιουργίας «Κοινωνικών Γηροκομείων» τότε σίγουρα πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε τι είδους τέρας πάνε να δημιουργήσουν.

Τέλος, ας σκεφτούμε πώς γίνεται ο Υπουργός Υγείας να χαίρεται όταν λαμβάνει βοήθεια το Εθνικό Σύστημα Υγείας από Έλληνες του εξωτερικού και την μοιράζει σε δημόσια νοσοκομεία, την ίδια ώρα που ο ίδιος υπερασπίζεται τις τράπεζες και τους δανειστές που παίρνουν μέχρι το τελευταίο σεντ που τους αναλογεί και το οποίο έχει κοπεί από Παιδεία, Υγεία και άλλες κοινωνικές παροχές.  Αυτό εμείς το λέμε κατάντια και όχι αλληλεγγύη.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.mkiellinikou.org/

«Πρόσεξε μη σου αρπάξουν το παιδί!»

 Απόψεις  Comments Off on «Πρόσεξε μη σου αρπάξουν το παιδί!»
Nov 012013
 

Η ιστορία της μικρής Μαρίας, εκτός από τον αδιαφιλονίκητο ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας αλλά και των αρχών απέναντι στους Ρομά, αναδεικνύει και ένα άλλο σοβαρό ζήτημα: τον ηθικό πανικό και την υστερία που επικρατεί σε σχέση με τις εξαφανίσεις/αρπαγές παιδιών. Είναι αρκετά διαδεδομένος μεταξύ των γονέων ο παράλογος φόβος ότι η παρουσία των παιδιών στο δημόσιο χώρο γίνεται διαρκώς στόχος διαφόρων απαγωγέων, παιδεραστών και λοιπών “ανώμαλων”. Την ίδια στιγμή στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλοί σχετικοί αστικοί μύθοι, πολλές φορές μεταφρασμένοι από τα αγγλικά, για αρπαγές παιδιών που διέλαθαν για δευτερόλεπτα της προσοχής των γονιών τους στο πάρκο, το λούνα παρκ ή την παιδική χαρά.

Κεντρικό ρόλο στην αναπαραγωγή αυτού του κλίματος έχει η γνωστή ΜΚΟ “Το Χαμόγελο του Παιδιού”, η οποία έχει αναλάβει εργολαβικά και σε συνεργασία με το επίσημο κράτος κάθετί που έχει σχέση με το θέμα “εξαφανίσεις παιδιών”. Για να μας πείσει για τη σοβαρότητα του θέματος χρησιμοποιεί την υπερβολή, την επιλεκτική αποσιώπηση και τη διαστρέβλωση έτσι ώστε να περάσει ο εκφοβισμός της κοινωνίας. Στο σάιτ του “Χαμόγελου του Παιδιού, στο μέρος με τα στατιστικά στοιχεία αναφέρεται ότι στην Ελλάδα “εξαφανίστηκαν” το 2012 132 παιδιά! Το γεγονός βέβαια ότι δεν πρόκειται αναγκαστικά για πραγματικές εξαφανίσεις, αλλά για μη διασταυρωμένες δηλώσεις εξαφάνισης στον αντίστοιχο τηλεφωνικό αριθμό που διαχειρίζεται “το Χαμόγελο του Παιδιού”, το προσπερνάν με μια υποσημείωση. Ακολούθως, πρέπει κάποιος να φτάσει στον πάτο της σελίδας για να μάθει πόσα από αυτά τα παιδιά τελικά βρέθηκαν (επειδή π.χ. είχαν απλώς χαθεί στο εμπορικό κέντρο), χωρίς βέβαια να μας πουν σε ποια κατηγορία ανήκουν αυτά που δεν βρέθηκαν (π.χ. εκούσιες φυγές εφήβων, αρπαγή από γονείς). Επίσης, δεν νιώθουν την ανάγκη να εξηγήσουν γιατί στους σχετικούς πίνακες περιλαμβάνονται και ενήλικες.

Χαρακτηριστικό της προσπάθειας αποπροσανατολισμού και διάδοσης του φόβου είναι ότι στη σχετική σελίδα επεξήγησης του όρου εξαφάνιση παιδιού, η “αρπαγή από τρίτο πρόσωπο” φιγουράρει πρώτη στη σχετική λίστα, ενώ στατιστικά είναι σχεδόν αμελητέα. Στη δε ανάλυση των στατιστικών, στην κατηγορία “αρπαγή” (12 περιπτώσεις, 9% για το 2012) δεν γίνεται διαχωρισμός μεταξύ της αρπαγής από τρίτα πρόσωπα και την αρπαγή από γονείς, που είναι σπάνια αλλά υπαρκτή συνθήκη σε αντιδικούντες για την επιμέλεια των παιδιών συζύγους.

Ο παραλογισμός και η ανοησία φτάνουν στο απόγειό τους όταν ο λόγος της οργάνωσης φιλοξενείται στους κατ΄ επάγγελμα τρομολάγνους, τα ιδιωτικά κανάλια. Σε μεσημεριανή εκπομπή για το θέμα της αρπαγής παιδιών και της παιδεραστίας (όροι που συχνά αναφέρονται μαζί), εκπρόσωπος του “Χαμόγελου του Παιδιού” έφτανε προ ετών στο σημείο να συμβουλεύει τους γονείς να μη φιλάνε τα παιδιά τους “και πολύ”, διότι αυτή την οικειότητα εκμεταλλεύονται οι παιδεραστές που τα απάγουν!

Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται φαιδρά, δεν είναι όμως άσχετα με την γενικότερη αλλαγή της θέσης των παιδιών σε θεσμικό και κοινωνικό επίπεδο που συντελέστηκε σε όλη την Ευρώπη και τη βόρεια Αμερική μεταπολεμικά. Από φτηνή εργατική δύναμη και απόλυτα ιδιωτικό θέμα, τα παιδιά σιγά-σιγά άρχισαν να αποκτούν ορατότητα στο δημόσιο χώρο και να θεωρούνται φορείς ειδικών δικαιωμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, διάφορα θέματα που παλιότερα ήταν ταμπού, και που ο χειρισμός τους περιορίζονταν στην οικογένεια, άρχισαν να γίνονται αντικείμενο δημόσιας διαπραγμάτευσης. Δεν είναι λοιπόν ακατανόητο ότι μέρος αυτής της διαδικασίας επενδύθηκε με το τεράστιο άγχος που πλέον προκαλεί σε πολλούς η ανατροφή των παιδιών.

Υπάρχει και κάτι ακόμα όμως, πιο σημαντικό. Είναι η λογική της ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών. Όταν ένα πολύ σοβαρό θέμα όπως οι εξαφανίσεις παιδιών ανατίθεται σε μια ΜΚΟ, που κατά κανόνα χρηματοδοτείται από δωρεές, είναι λογικό αυτή να καταφεύγει σε λογικές “επιθετικού μάρκετινγκ” προκειμένου να “πουλήσει” την πραμάτειά της. Ενεργοποιώντας τα πιο φοβικά αντανακλαστικά, το “Χαμόγελο του Παιδιού” εξασφαλίζει την ύπαρξή του.

Ας μιλήσουμε ξεκάθαρα: ο κίνδυνος αρπαγής παιδιού από τρίτο πρόσωπο είναι στατιστικά αντίστοιχος του αεροπορικού δυστυχήματος. Η καθημερινή επικέντρωση σε αυτόν εκτός των άλλων μας απομακρύνει από τους πραγματικούς κινδύνους ασφάλειας των παιδιών, οι κυριότεροι των οποίων είναι τα τροχαία και τα οικιακά ατυχήματα.

Του Πάνου Παπαδόπουλου

* Ο Πάνος Παπαδόπουλος σπούδασε νομικά και κοινωνική ανθρωπολογία και είναι γονιός ενός οκτάχρονου.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.rednotebook.gr/