Ο αγώνας που δόθηκε μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ μέσα και έξω από το προαύλιο της Αγίας Παρασκευής μάλλον δεν δόθηκε ούτε για να (ξανα)γίνει διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ ο κ.Ταγματάρχης, ούτε ο αγώνας εκείνος «δικαιώθηκε» επειδή ο κ.Ταγματάρχης «ανακρίθηκε» επί 10ωρο από την κυρία Κωνσταντοπούλου, ούτε δόθηκε για να πληροφορηθούμε ποιός βάφτισε τον κ.Ταγματάρχη ή ποιάν βάφτισε ο κ.Ταγματάρχης (σύμφωνα με τις ερωτήσεις που τέθηκαν στην προχτεσινή συνεδρίαση της επιτροπής της Βουλής)…

    Όταν ο ελληνικός λαός, η πλειοψηφία του, στάθηκε απέναντι στο«αποφασίζομεν και διατάσσομεν» των Σαμαρά – Βενιζέλου δεν το έκανε γιατί σε σύγκριση με την «μαύρη» ΕΡΤ είχε επιλέξει και λατρέψει την «φαιά» ΕΡΤ όλου του προηγούμενου διαστήματος.

Δεν υπερασπίστηκε την κρατική και κομματοκρατούμενη ΕΡΤ. Την κυβερνητική ΕΡΤ. Την ΕΡΤ των ημετέρων, των καρεκλοκένταυρων και της διασπάθισης δημόσιου χρήματος. Δεν υπερασπίστηκε ούτε την «ΥΕΝΕΔ» του δικομματισμού της παλαιάς κοπής, ούτε την «ΥΕΝΕΔ» της όποιας διπολικής αρχιτεκτονικής μπορεί να εξυφαίνεται.

Η διαμαρτυρία μέσα και έξω από το προαύλιο της ΕΡΤ ήταν ένα μήνυμα υπεράσπισης εκείνου που θα έπρεπε και θα μπορούσε να είναι η ΕΡΤ: Δηλαδή μια πραγματικά δημόσια ραδιοτηλεοπτική συχνότητα.

Μια συχνότητα που η αντικειμενικότητά της, ο πλουραλισμός της, η δημοκρατικότητά της, το ήθος που θα εκπέμπει το πολιτιστικό και ψυχαγωγικό της πρόγραμμα, δεν θα μετριέται με τις μεζούρες της κομματικής χειραγώγησης, δεν θα κόβεται και δεν θα ράβεται στα μέτρα των πολιτικών της προϊσταμένων – πολιτικών υπηρετών του κεφαλαίου και της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το κύμα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους εργαζομένους της ΕΡΤ, αφορούσε σε εκείνη, την άλλη, την ανύπαρκτη (με όλη τη σημασία της λέξης) ΕΡΤ. Στην ΕΡΤ που μέτρο της προσφοράς της και ζύγι της δημοκρατικότητάς της θα είναι το αν, το πώς και το πόσο ανταποκρίνεται στην αλήθεια που βιώνει ο λαός και όχι η κατασκευασμένη «αλήθεια» των πολιτικών κεχαγιάδων και των εργολάβων – προμηθευτών της.

Το «όχι» στο «μαύρο» ήταν ταυτόχρονα ένα καθαρό «ναι» ώστε το προϊόν της τίμιας και σκληρής δουλειάς της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων στην ΕΡΤ να μην αλέθεται στις μυλόπετρες των πολιτικών σκοπιμοτήτων της εκάστοτε κυβερνητικής διοίκησης, αλλά να βγαίνει ανόθευτο στο γυαλί και στο μικρόφωνο.

Με δυο λόγια: Το κίνημα υπεράσπισης της ΕΡΤ ήταν ένα κίνημα υπεράσπισης μιας ΕΡΤ που ποτέ μέχρι σήμερα δεν υπήρξε. Ήταν ένα κίνημα που ξεδιπλώθηκε έχοντας την πεποίθηση ότι τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει.

Και σίγουρα: Τέτοια ΕΡΤ αξίζει να υπάρξει. Πέρα, όμως, από το αν αξίζει, το ερώτημα είναι άλλο: Μπορεί, είναι δυνατόν, είναι κατορθωτό, να φτιαχτεί μια τέτοια ΕΡΤ;

Η απάντηση είναι καθαρή: «Ναι», τέτοια ΕΡΤ μπορεί να υπάρξει. Υπό μια, όμως, προϋπόθεση. Και η προϋπόθεση δεν είναι η αλλαγή κυβερνήσεων, ή η αλλαγή των προέδρων ή η επιστροφή των προηγούμενων διευθυνόντων συμβούλων της. Χρειάζεται κάτι… ελαφρώς περισσότερο.

Η προϋπόθεση είναι ότι όπως η πληροφόρηση(μιας και μιλάμε για την ΕΡΤ), έτσι και το φαΐ, έτσι και το δικαίωμα στη δουλειά, έτσι και η θέρμανση, έτσι και η μόρφωση, έτσι και το δικαίωμα στη μετακίνηση, έτσι και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, έτσι και ηστέγαση,

έτσι και οτιδήποτε καλύπτει ανθρώπινες κοινωνικές ανάγκες, δεν θα είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας. Δεν θα είναι εμπόρευμα. Δεν θα επιτρέπεται δηλαδή να βρίσκεται υπό την κατοχή και την καπιταλιστική ιδιοκτησία του κάθε εργολάβου, του κάθε εφοπλιστή, του κάθε τραπεζίτη, του κάθε καναλάρχη που εκμεταλλεύεται και αξιοποιεί τις τηλεοπτικές συχνότητες ως πολιορκητικό κριό για τις μπίζνες του.

Σε αντίθετη περίπτωση και για όσο συνεχίζεται το ίδιο καθεστώς, η θέρμανση, οι δρόμοι, τα τηλέφωνα, η στέγαση, τα φάρμακα να ανήκουν στους κάθε λογής «εργολάβους», έτσι και η ενημέρωση που ελέγχεται από το κράτος (από το ίδιο κράτος που όλα τα υπόλοιπα τα έχει παραδώσει στους «εργολάβους») θα ήταν ασύγγνωστη αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι θα μπορούσε να γίνει «δημόσια» ή να πορεύεται αλώβητη από τα συμφέροντα που ελέγχουν τα πάντα γύρω της.

Καμία ουσιαστική «ανατροπή» δεν μπορεί να υπάρξει στο γνωστό μοντέλο της «ενημέρωσης – χειραγώγηση» ή στο «πολιτιστικό» πρόσημο ενός πλαισίου που έχει σαν σήμα κατατεθέν την «Γιουροβίζιον» όταν όλα όσα καθορίζουν την «ελεύθερη» ύπαρξη και την «ελεύθερη» βούληση των ανθρώπων (άρα και την «ελεύθερη» ενημέρωση τους) μένουν στην ουσία τους απαράλλαχτα.

Συνεπώς και εφόσον οι «αλλαγές» είναι από εκείνες που γίνονται στο έδαφος του «όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν», τότε όπως – για παράδειγμα – η αυριανή ΔΕΗ, κρατική ή ιδιωτική, θα είναι όπως η σημερινή που επιβάλλει τα χαράτσια, όπως ο αυριανός ΟΤΕ θα είναι όπως ο σημερινός που παράγει κέρδη για την «Ντόιτσε Τέλεκομ», όπως ο αυριανός ΟΛΠ, ο ΟΣΕ και τα αεροδρόμια θα είναι σαν τα σημερινά που πάνε για (ξε)πούλημα,

έτσι και η αυριανή ΕΡΤ πολύ φοβόμαστε ότι (όπως κι αν τη βαφτίσουν, όποιοι κι αν κυβερνούν, όποιοι κι αν τη διοικούν) θα αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης.

Κι αυτό δεν είναι δίκη προθέσεων. Είναι καταγραφή της – πάντα ξεροκέφαλης – πραγματικότητας στη βάση μιας ανάλυσης που επιμένει να μην αγνοεί την παρατήρηση του Δάντη ότι «ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις».

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.enikos.gr/

«Τα φέρανε από δω τα φέρανε από κει, άντε ξανά τα ίδια, τα ίδια απ’ την αρχή/ τα φέρανε από δω, τα φέρανε από κει εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά εσύ…» Με μια μικρή παραλλαγή («ν» στη θέση του «μ» στη λέξη «φέραμε») το τραγουδάκι των Κατσιμιχαίων (στίχοι και μουσική) ταιριάζει γάντι στις επιλογές για το νέο διοικητικό συμβούλιο της ΕΡΤ.

Ο συνθέτης Διονύσης Τσακνής είναι τελικά ο νέος πρόεδρος της ΕΡΤ ενώ τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου αναλαμβάνει και πάλι ο Λάμπης Ταγματάρχης. Μέλη του Δ.Σ. της ΕΡΤ επιλέχθηκαν οι: Ελλη Παπακωνσταντίνου (σκηνοθέτις, καλλιτεχνική διευθύντρια θεάτρου «Βυρσοδεψείο»), Μιχάλης Γρηγορίου (συνθέτης) και Νίκος Τρανός (αντιπρύτανης Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών).

Τα κατάφεραν λοιπόν στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛΛ. και έπειτα από διάφορες… παλινωδίες, πληροφορίες, φήμες, πιέσεις και πισωγυρίσματα κατέληξαν για το Δ.Σ. της ΕΡΤ σε κάτι από τα παλιά, απ’ τα ίδια, με ολίγη από γενικά και με μπόλικη δόση από… μουσική. Οπως και να το κάνουμε δύο συνθέτες διαθέτει αυτό το Δ.Σ., θα έχει μια μουσικότητα. Και σίγουρα γνώση από τέχνες και πολιτισμό με έναν αντιπρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών και μια σκηνοθέτιδα θεάτρου. Απαραίτητα στοιχεία οπωσδήποτε. Μόνο που επειδή μιλάμε για σύγχρονη ραδιοτηλεόραση και διαδίκτυο, για το χτίσιμό τους απαιτούνται πολλά άλλα «στοιχεία» και «συστατικά» (γνώση του οπτικοακουστικού χώρου και περιεχομένου, διοίκησης, οικονομικών, σύγχρονης τεχνολογίας κ.ά.) που τα περιμέναμε, αλλά προς το παρόν δεν τα βλέπουμε. Είναι βέβαια πιθανόν να αναζητηθούν… προσεχώς, κατά την επιλογή γενικών διευθυντών, διευθυντών, επιτροπών προγράμματος και πάει λέγοντας…

Κατά τα λοιπά πάντως ο Λάμπης Ταγματάρχης είναι ένας δοκιμασμένος μάνατζερ. Γνώστης της αγοράς. Εχει ξαναβρεθεί στην ΕΡΤ και στη συγκεκριμένη θέση. Γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις. Σε καμία περίπτωση όμως δεν συνιστά… ανατροπή, έκπληξη και δεν πρόκειται για κάτι «νέο», «φρέσκο» που θα έδινε έναν άλλο αέρα στην καινούργια δημόσια ραδιοτηλεόραση που επιχειρείται να χτιστεί. Αυτά δηλαδή που υποστήριζαν εδώ και καιρό τα στελέχη της κυβέρνησης ότι σχεδιάζουν καθώς ετοίμαζαν και συζητούσαν για το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ. Οπως λέγεται πάντως κατατέθηκαν και εξετάστηκαν συνολικά 153 αιτήσεις για να καταλήξουν τελικά σε αυτό το αποτέλεσμα…

Η χειρότερη αρχή πάντως έγινε με τη διασπορά πληροφοριών την προηγούμενη εβδομάδα, πριν ακόμη ολοκληρωθεί η κατάθεση αιτήσεων και η επιλογή σχετικά με τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν θέσεις. Χωρίς καμία διάψευση και με την κεντρική επιλογή να επιβεβαιώνεται. Και τώρα αναμένεται να επιβεβαιωθούν και επιλογές σε θέση γενικού διευθυντή ειδήσεων και ενημέρωσης (Σταύρος Καπάκος, διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Αυγή της Κυριακής» και επί χρόνια αρχισυντάκτης του δελτίου ειδήσεων του MEGA) ίσως και κεντρικού παρουσιαστή δελτίου ειδήσεων (Πάνος Χαρίτος, επί χρόνια ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Μ. Ανατολή). Πρόσωπα που επίσης ακούγονται το τελευταίο δεκαήμερο χωρίς διάψευση. Και είναι κρίμα. Πρόκειται για πολύ καλές επιλογές οι οποίες όμως «καίγονται» στο… ζέσταμα, εκκινούν με αμφισβήτηση για τον τρόπο «επιλογής», ουσιαστικά τοποθέτησής τους, πριν καλά καλά αποφασιστεί και πιάσει δουλειά το νέο Δ.Σ. της ΕΡΤ. Και ήδη έχουν αρχίσει, και δικαιολογημένα, τα σχόλια και οι επικρίσεις περί προειλημμένων αποφάσεων και… στημένου παιχνιδιού.

■ Από Τετάρτη ή Πέμπτη αναμένεται να αρχίσουν οι κλήσεις προς τους πρώην εργαζομένους της ΕΡΤ για το αν επιθυμούν ή όχι να ενταχθούν στο νέο σχήμα.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.efsyn.gr/

Λένε ότι ο δολοφόνος γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος. Δεν ξέρω αν συμβαίνει πάντα, όμως στην περίπτωση του προμελετημένου «ξαφνικού θανάτου» της ΕΡΤ συνέβη. Με κάποια καθυστέρηση, αλλά συνέβη. Έξι μήνες μετά το έγκλημα, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί ξαναγύρισαν στον τόπο του «εγκλήματος». Γράφει ο Ειδικός συνεργάτης Μάξιμος Γ. Αλιμπέρτης

Στο διάστημα αυτό, κόπηκε το σήμα της ΕΡΤ αλλά τελικά δεν πέθανε. Διώχθηκαν οι εργαζόμενοί της, αλλά αυτοί συνέχισαν, και συνεχίζουν με αξιοθαύμαστη περηφάνια να μας στέλνουν ακόμα μια διαφορετική από την κυρίαρχη ραδιοτηλεοπτική ενημέρωση. Κόπηκαν πολλές παροχές στο Ραδιομέγαρο και άλλα κτίρια της ΕΡΤ, αλλά κάθε μέρα το πρόγραμμα ήταν και είναι στον «αέρα».

Η κυβέρνηση «έριξε» το δορυφόρο που έστελνε το πρόγραμμα στους θεατές, αλλά συνέχισε από τις συχνότητες ενός άλλου δορυφόρου. Κατελήφθη από αστυνομικές δυνάμεις το Ραδιομέγαρο και πάλι η ΕΡΤ δεν πέθανε, το δελτίο συνέχισε να βγαίνει από το δρόμο. Έφυγε από το δρόμο και συνεχίζει από τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις και δρόμους της Ελλάδας. Σταμάτησε η καταβολή των αποζημιώσεων, αλλά το πείραμα δεν σταματάει. Οι περισσότεροι Έλληνες απορημένοι, πολλοί σαστισμένοι, σίγουρα
κάποιοι «σκασμένοι» (απʼ το κακό τους), αναρωτιούνται: Μα γιατί δεν πεθαίνει;

Σίγουρα είναι η αγάπη των ανθρώπων της ΕΡΤ για τη δουλειά τους, αλλά και ο επαγγελματισμός τους ανάμεσα στους λόγους που η αυτή δεν πεθαίνει. Όμως όπως λέει ο ποιητής ‘ είναι κάτι πιο πολύ που ‘λερώνει’ τους νεοφιλελεύθερους και τους νεοσυντηρητικούς, εντός, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και εκτός της χώρας. Καιρός λοιπόν να τους πούμε το μυστικό. Άλλωστε η ΕΡΤ δεν κινδυνεύει απʼ αυτή την αποκάλυψη, αφού έτσι κι αλλιώς οι «εκτελεστές» της δεν μπορούν να τη «σκοτώσουν».

Ο λόγος για τον οποίον η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι ο ίδιος λόγος που επειδή δεν υπάρχει, κάνει ευάλωτη και θνησιγενή κάθε κερδοσκοπική (με οικονομικούς ή πολιτικούς όρους) επιχείρηση και κάθε μερκαντιλιστική οικονομία, που προσπαθεί να επικρατήσει χωρίς να στηρίζεται στην αφοσίωση των εργαζομένων της. Είναι ο λόγος που αναζητούν εναγωνίως όλοι οι γκουρού των «αγορών» εργασίας, πληρώνοντας αδρά για αμέτρητα ερευνητικά προγράμματα.

Ο λόγος που η ΕΡΤ δεν πεθαίνει είναι η αφοσίωση των απολυμένων εργαζομένων στους σκοπούς της ύπαρξης και της συνέχειά του πειράματος, είναι η προσωπική ταύτιση με το εγχείρημα. Και ξέρετε, αγαπητοί νεοφιλελεύθεροι, γιατί; Γιατί αυτό που βλέπουν οι θεατές στην οθόνη τους είναι αποτέλεσμα της δικής τους ελεύθερης επιλογής. Γιατί είναι η ταυτότητά τους, γιατί μέσα από αυτό το αποτέλεσμα θέλουν να δείξουν τον καλλίτερο εαυτό τους. Γιατί δεν υπολογίζουν κούραση, αποστάσεις, έξοδα και την προσωρινή απώλεια των δικών τους, προκειμένου να δώσουν αυτόν τον καλλίτερο εαυτό, το αποτέλεσμα που θα εκφράζει τις καλλίτερες ικανότητές τους, τις πιο καλλιεργημένες γνώσεις, τα πιο ευγενή κίνητρά τους.

Επειδή μάλλον δεν καταλαβαίνετε τι θέλω να σας πω αγαπητοί μερκελιστές και πρώην θαυμαστές της Θάτσερ, θα σας το πω σε μια γλώσσα που σας είναι γνωστή. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί ό,τι κάνουν οι απολυμένοι εργαζόμενοί της δεν το κάνουν για λεφτά. Ξέρω πως δυσκολεύεστε να το πιστέψετε. Κι όμως αυτή είναι η αλήθεια. Η ΕΡΤ δεν πεθαίνει γιατί οι απολυμένοι εργαζόμενοί της έχουν ένα σκοπό που είναι ανώτερος από το χρήμα ή άλλες υλικές ανταμοιβές.

Είναι ένας σκοπός ηθικός (εξωοικονομικός αν δεν καταλαβαίνετε και πάλι τι θέλω να πω). Είναι η αγωνία για δημοκρατική ενημέρωση, για ακηδεμόνευτη, από τις σκοπιμότητες των εκάστοτε πολιτικών επιτρόπων, ροή «ειδήσεων». Είναι ο αγώνας να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς μαύρες λίστες ανεπιθύμητων στα στούντιο καλεσμένων, χωρίς γκρίζες και απαγορευμένες ζώνες θεμάτων όπως οι αυτοκτονίες, η φτώχεια, η ανεργία, τα ναζιστικά εγκλήματα και πολλά άλλα.

Είναι η αγωνία να συνεχιστεί η ενημέρωση χωρίς το φόβο της επίπληξης, των διακρίσεων, της απομόνωσης σε κάποιες αποθήκες εξαιτίας των πολιτικών συρματοπλεγμάτων που δεκαετίες είχαν ορθώσει οι συνοδοιπόροι σας στην «ενημέρωση». Είναι η ακαταμάχητη δύναμη για προσωπική και επαγγελματική αξιοπρέπεια και ελευθερία.

Ίσως τώρα, αγαπητοί λάτρεις της αγοράς, αρχίζετε να καταλαβαίνετε. Ξέρω αδυνατείτε να πιστέψετε, κι ας το διακηρύσσετε υποκριτικά σε δημόσιες τελετές, πανηγυρικούς και άλλες επισημότητες, ότι υπάρχει ανώτερο κίνητρο από το προσωπικό οικονομικό συμφέρον. Κι όμως τα ηθικά κίνητρα είναι εκείνα από τα οποία πήγασε και πηγάζει κάθε πράξη ελευθερίας στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν.

Είναι εκείνα τα κίνητρα πίσω από τα οποία κρύβεται η αντίσταση, με κόστος ακόμα καμιά φορά και τη ζωή, σε όποιον απειλεί την αξιοπρέπεια και την ελευθερία σε αμέτρητες καθημερινές περιπτώσεις. Εσείς δεν θα το κάνατε, είστε «ορθολογιστές», όμως χιλιάδες απλοί άνθρωποι τολμούν και το κάνουν. Και είναι εκείνα τα κίνητρα από τα οποία προέρχονται οι δημοκρατικές κατακτήσεις, οι πλέον στοιχειώδεις ελευθερίες, ακόμα και η αντίσταση απέναντι σε δικτάτορες και κατακτητές.

Ξέρω ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με τον πυρήνα της ιδεολογίας σας. Πιστεύετε πως όταν κάποιος δεν δουλεύει για το προσωπικό του οικονομικό όφελος, δεν δείχνει ενδιαφέρον, τεμπελιάζει, κοιτάζοντας πως θα ωφεληθεί χωρίς να κουραστεί. Πολλοί κόντεψαν να σας πιστέψουν. Δυστυχώς όμως η εξέλιξη των πραγμάτων στην ΕΡΤ σας διέψευσε. Απόδειξη ότι δεν μπορείτε να σκοτώσετε την ΕΡΤ.

Το γεγονός ότι η ΕΡΤ δεν μπορεί να πεθάνει, είναι η απόδειξη ότι έχει πεθάνει η δική σας ιδεολογία. Ο μόνος χώρος που σας έμεινε, αγαπητές σκιές του παρελθόντος, να ψάξετε για απόδειξη της δικής σας ιδεολογίας είναι το μόρφωμα «ΔΤ» που φτιάξατε. Ακριβώς επειδή έχετε πεθάνει ιδεολογικά, ωσάν άλλα ζόμπι, μόνο προκαλώντας φόβο μπορείτε να συνεχίσετε να ψάχνετε αποδείξεις της υπεροχής σας. Υπάρχει όμως, όπως έλεγε ο Μπρεχτ, ένα μικρό πρόβλημα. Υπάρχει η ΕΡΤ.

Του Μάξιμου Γ. Αλιμπέρτη

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://tvxs.gr/

Κύριε πρωθυπουργέ,
Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ: «Μπορείς να κάνεις μεταρρυθμίσεις χωρίς να ξεβολευτούν οι βολεμένοι»;

– Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε εκείνους που βολέψατε είτε εσείς ο ίδιος, είτε οι συνοδοιπόροι και εταίροι σας στην κυβέρνηση. Αναφέρεστε, προφανώς, στους 30 – αργόμισθους στην πλειοψηφία τους – ειδικούς συμβούλους και Προσωπικό Ειδικών Θέσεων, που διορίσατε στην ΕΡΤ, από την πρώτη κιόλας μέρα της ανάληψης των καθηκόντων σας.
– Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον κουμπάρο σας κ. Γιώργο Αντωνίου, τον οποίο διορίσατε με μηνιαίες αποδοχές 3.500 ευρώ το μήνα.
– Υποθέτω ότι αναφέρεστε, επίσης, στον κουμπάρο του διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Γιώργου Μουρούτη, τον κ. Μενέλαο Σεβαστιάδη, ο οποίος επίσης λαμβάνει 3.500 ευρώ το μήνα.
– Υποθέτω ότι αναφέρεστε ακόμη στην συντοπίτισσα του υπουργού σας, αρμόδιου για τον Τύπο, κ. Σίμου Κεδίκογλου και υποψήφια – πότε με το ΠΑΣΟΚ και πότε με τη ΝΔ – κυρία Ματίνα Ρέτσα, που αμείβεται με 3.000 ευρώ το μήνα. Η εν λόγω κυρία ουδέποτε έχει εμφανιστεί στην ΕΡΤ, από την οποία πληρώνεται, και σηκώνει απλά, όποτε το καλέσεις, το προσωπικό κινητό τηλέφωνο του κ. Κεδίκογλου.
– Υποθέτω ότι αναφέρεστε επίσης στον εκ Μεσσηνίας ορμόμενο – τυχαίο, άραγε; – κ. Σταύρο Οικονομόπουλο, ο οποίος αμείβεται με 3.500 ευρώ το μήνα.
– Υποθέτω ότι αναφέρεστε στον, γυμναστή στο επάγγελμα, κ. Μανούσο Καμπανέλη, εξ Ευβοίας ορμόμενο – τυχαίο κι αυτό; – και κομματάρχη του κ. Κεδίκογλου, τον οποίο τοποθετήσατε διευθυντή του γραφείου του Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ με 3.500 ευρώ το μήνα. Κάποιος έπρεπε να είναι το «μάτι» και το «αυτί» του υπουργού στη Διοίκηση, προφανώς…

Ρωτάτε κύριε πρωθυπουργέ εάν «μπορείς να ζητάς από τον κόσμο να βλέπει να μένουν άθικτα γύρω του προπύργια αδιαφάνειας και διαφθοράς;».
Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στις καταγγελίες που έχουν κάνει συνάδελφοί μου, με την υπογραφή «Εργαζόμενοι ΕΡΤ», στον εισαγγελέα και τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, για τα πεπραγμένα της Διοίκησης που εσείς τοποθετήσατε στην ΕΡΤ.
Φαντάζομαι αναφέρεστε στο 1 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο που κόστιζε η εκπομπή «Μεσογείων 136» η οποία στήθηκε για να βρει βήμα έκφρασης η κυρία Ανθή Σαλαγκούδη (υποψήφια με τη ΝΔ και κόρη πρώην υπουργού του κόμματός σας). Αλλά, και για να βολευτούν και άλλα συγγενικά πρόσωπα στελεχών σας στην ΕΡΤ. Είναι τυχαίο ότι η νομική υπηρεσία της ΕΡΤ αρνείτο να υπογράψει τη σύμβαση με την εταιρία παραγωγής της εν λόγω εκπομπής καθώς έκρινε ότι ήταν «αποικιοκρατική» σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα της δημόσιας τηλεόρασης; Συντάκτης της σύμβασης ήταν ο διευθυντής του γραφείου του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο Εισαγγελέας Διαφθοράς διέταξε έρευνα» και σύντομα «θα πέσουν οι μάσκες για την αμαρτωλή ΕΡΤ».
Αναφέρεστε προφανώς στην περίπτωση, π.χ., της εκπομπής «ΕΠΤΑ» την οποία ήδη ερευνά ο εισαγγελέας για πλαστοπροσωπία αρχισυντάκτη. Είναι η περίπτωση στην οποία ο κ. Λιάτσος είχε προσλάβει συνταξιούχο δημοσιογράφο –φίλο του, αλλά για να μη χάσει και τη σύνταξη στη σύμβαση εμφανιζόταν ως εργαζόμενος της ΕΡΤ ο γιος του, ο οποίος όμως τυγχάνει να είναι… φαντάρος.
Υποθέτω αναφέρεστε στην περίπτωση επίσης γνωστής ιδιοκτήτριας εταιρίας παραγωγής, με δύο εκπομπές στην ΕΡΤ, η οποία κατάφερε λόγω των σχέσεών της με τους συνεργάτες σας στο Μέγαρο Μαξίμου, να επιβάλλει το γιό της ως συντονιστή του τμήματος που επιλέγει ποιο πρόγραμμα θα παίξει στη δημόσια τηλεόραση. Αν δεν το καταλάβατε, ο γιος αποφάσιζε και η μητέρα εκτελούσε.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «ο ελληνικός λαός έχει δίκιο όταν αναρωτιέται: «Έχετε την πολιτική βούληση να τα βάλετε με τους ισχυρούς και με τα ολοφάνερα κέντρα σπατάλης; Ή είστε μία από τα ίδια;»
Προφανώς αναφέρεστε στις μικτές παραγωγές, τις οποίες η προηγούμενη διοίκηση για λόγους διαφάνειας είχε καταργήσει, και επανήλθαν σωρηδόν επί των ημερών σας. Το κόστος αυτών των μικτών – και εξωτερικών – παραγωγών που επαναφέρατε ξεπερνά τα 35 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο.

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ ότι «τα προνόμια στην ΕΡΤ ήταν «καλά προστατευμένα και η αδιαφάνεια διάχυτη».
Μιλώντας για αδιαφάνεια, εικάζω ότι αναφέρεστε στην διαδρομή που ακολουθούσε – επί των ημερών σας πάντοτε – κάθε εταιρία παραγωγής προκειμένου να συνεργαστεί με την ΕΡΤ. Περνούσε πρώτα από το γραφείο του διευθυντή του αρμόδιου υπουργού κ. Σίμου Κεδίκογλου και στη συνέχεια, εάν έπαιρνε το πράσινο φως, κατέθετε την πρόταση στην δημόσια τηλεόραση.
Για να διασφαλιστεί το σύστημα, στην επιτροπή που ενέκρινε τις παραγωγές, προήδρευε ο κουμπάρος σας κ. Γιώργος Αντωνίου (τυχαίο και αυτό;…).

Λέτε κύριε πρωθυπουργέ: «Δεν αντιδικούμε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ. Αρκετοί από αυτούς θα ξαναπροσληφθούν στο νέο Οργανισμό. Αλλά με αξιοκρατικά κριτήρια αυτή τη φορά».
Υποθέτω ότι αναφέρεστε σε κριτήρια ανάλογα με εκείνα που επιστρατεύσατε για την πρόσληψη, π.χ., του Γενικού Διευθυντή Ενημέρωσης κ. Αιμίλιου Λιάτσου ή της παρουσιάστριας κυρίας Ανθής Σαλαγκούδη, με τα γνωστά αντικειμενικά προσόντα και την, εκ του αποτελέσματος κρινόμενη, επαγγελματική απόδοση.

Αποκαλείτε κύριε πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «χειραγωγούμενη».
Προφανώς αναφέρεστε στις προσπάθειες των ανθρώπων που εσείς διορίσατε για να μετατρέψουν την ΕΡΤ σε απόλυτο κομματικό-κυβερνητικό φερέφωνο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι απροκάλυπτες, ενώπιον συσκέψεων 20 ατόμων, εντολές που λάμβανε ο κ. Λιάτσος τηλεφωνικά από τον διευθυντή του Γραφείου Τύπου σας κ. Μουρούτη για το πότε να βγάλει έκτακτο δελτίο ειδήσεων με τις δραστηριότητές σας.
Παλιό κουσούρι, άλλωστε, του κόμματός σας. Το βίωσα και ο ίδιος προεκλογικά όταν ο κ. Μουρούτης με απειλούσε, τόσο τηλεφωνικά, όσο και μέσω του Διαδικτύου, απαιτώντας να επιβάλλει εκείνος τη σειρά με την οποία θα έπαιζαν τα θέματα του δελτίου ειδήσεων. Κι επειδή αρνιόμουν και αντιστεκόμουν, το πλήρωσα με την καθαίρεσή μου μόλις αναλάβετε την διακυβέρνηση.

Αποκαλείτε κ. πρωθυπουργέ την ΕΡΤ «απαξιωμένη».
Αναφέρεστε προφανώς στην απαξίωση στην οποία την οδήγησε η διοίκηση που ορίσατε εσείς. Ανέλαβε τη δημόσια τηλεόραση μετά την πρωτοφανή πρωτιά της σε τηλεθέαση τη βραδιά των εκλογών του Ιουνίου και, μέσα σ’ ένα χρόνο, την οδήγησε σε ποσοστά της τάξης του 4% (κεντρικό δελτίο ειδήσεων) μέσα από την επιβολή της κομματοκρατίας και του κυβερνητισμού.
Θυμίζω ότι όταν παρέλαβαν την ΕΡΤ τα δικά σας στελέχη, το ποσοστό τηλεθέασης του κεντρικού δελτίου ήταν 9,5% (στοιχεία AGB). Τη δε βραδιά των εκλογών ο μέσος όρος τηλεθέασης ήταν 18,5%, ξεκάθαρα στη πρώτη θέση σε σχέση με όλα τα ιδιωτικά κανάλια.

Και κάτι ακόμη, στο οποίο δεν αναφερθήκατε – τυχαία;- κύριε πρωθυπουργέ.
Η ΕΡΤ, όταν την παρέλαβε η διοίκηση που εσείς ορίσατε, είχε κλείσει ισολογισμό για το 2011 με κέρδη 57 εκατομμυρίων ευρώ, έναντι κερδών 34 εκατομμυρίων το 2010 και ζημιάς 9 εκατομμυρίων το 2009. Σας άνοιξε την όρεξη και της κλέψατε 75 εκατομμύρια τα οποία διαθέσατε στον ΛΑΗΓΕ. Παρ’ όλα αυτά, και για το 2012 η ΕΡΤ θα κλείσει με κέρδος 15 εκατομμυρίων ευρώ. Αν, δηλαδή, δεν της κλέβατε τα 75 εκατομμύρια, τα κέρδη της θα έφθαναν στα 90 εκατομμύρια ευρώ.

Λέτε, τέλος, κύριε πρωθυπουργέ ότι «πρέπει να δημιουργήσουμε έναν σύγχρονο και υγιή οργανισμό».

Γι αυτό, με το κλείσιμο της ΕΡΤ, την αποκλείσατε από τον διαγωνισμό για την εκχώρηση των δικτύων διανομής ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος στη χώρα, που θα γίνει τέλος Ιουνίου; Αφού η ΕΡΤ, με απόφασή σας, δεν υπάρχει, μοναδικός διεκδικητής θα είναι η DIGEA, ιδιοκτησίας των κυρίων Βαρδινιογιάννη, Μπόμπολα, Ψυχάρη, Κυριακού, Αλαφούζου και Κοντομηνά.

Τυχαία σύμπτωση;
Οι απαντήσεις σας κύριε πρωθυπουργέ σε όλα αυτά θα είχαν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.stathmosnet.gr/