Όταν το ΔΝΤ δολοφονεί: το πείραμα της υγείας

 Απόψεις  Comments Off on Όταν το ΔΝΤ δολοφονεί: το πείραμα της υγείας
Feb 262013
 

Η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη αποτελεί βασικό και αναφαίρετo δικαίωμα του ανθρώπου. Όπως το έθεσε κάποτε ο Τσόρτσιλ, οι υγιείς πολίτες είναι η περιουσία και το μέλλον μιας χώρας.

Φαίνεται όμως πως το μήνυμα αυτό δεν έχει περάσει στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, οι οποίοι σπρώχνουν τις χώρες σε όλο και μεγαλύτερη απαξίωση του κλάδου της υγείας, διαλύουν τα εθνικά συστήματα περίθαλψης και μειώνουν το προσδόκιμο ζωής των πολιτών.

Για πάνω από δύο δεκαετίες η συνταγή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας για την υγεία ήταν μία: ιδιωτικοποίηση. “Ο ιδιώτης είναι καλύτερος” ήταν το μότο, κάτι για το οποίο δεν είναι δύσκολο να πεισθεί ένας λαός όταν επί χρόνια οι κυβερνήσεις του αφήναν τη δημόσια υγεία βορά στους επιτήδειους και την διαφθορά ανεξέλεγκτη.

Το βιώνουμε ήδη στην Ελλάδα. Οι Έλληνες πολίτες, όμηροι ενός εθνικού συστήματος υγείας όπου η διαφθορά και ο χρηματισμός αποτέλεσαν επί χρόνια τον κανόνα, καλούνται τώρα να πληρώσουν τον λογαριασμό της κρατικής ανικανότητας: Η Τρόικα, ακολουθώντας πιστά την συνταγή, απαιτεί ως αντάλλαγμα της διάσωσης, μείωση των κρατικών δαπανών στο χώρο της υγείας κάτω από το 6% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 9%. Παράλληλα προωθείται μείωση στις φαρμακευτικές και υλικοτεχνικές δαπάνες των νοσοκομείων, μείωση μισθών και ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, λουκέτο ή συγχώνευση σε πενήντα νοσοκομειακά ιδρύματα και εισαγωγή εισιτηρίου στα δημόσια νοσοκομεία.
Οι νέες πολιτικές στο χώρο της υγείας οδηγούν ήδη σε κατάρρευση του συστήματος περίθαλψης με χιλιάδες ανασφάλιστους πολίτες να καταφεύγουν στις κλινικές των ανθρωπιστικών οργανώσεων για να εξεταστούν.

Παρόμοιες συνταγές εφαρμόστηκαν στο παρελθόν σε όποια χώρα αντιμετώπισε οικονομικές δυσχέρειες και σε όποιο κράτος είχε την ατυχία να πέσει στα νύχια των διεθνών αρπακτικών. Το χρήμα έρχεται με ένα τίμημα, ακόμα και αν αυτό καταδικάζει χιλιάδες ανθρώπους σε εξαθλίωση και θάνατο.

Από την Αφρική ως την Ασία

Αν η δεκαετία του ’70 ήταν η περίοδος που μπήκαν οι βάσεις του νεοφιλελευθερισμού, η δεκαετία του ’80 και ’90 ήταν η εποχή της δόξας του.

Στην Αφρική, οι πρώην αποικίες των δυτικών δυνάμεων είχαν αρχίσει να αντιμετωπίζουν τα πολιτικά και οικονομικά αδιέξοδα της αποικιοκρατίας. Διεφθαρμένες κυβερνήσεις, πόλεμοι και φυσικές καταστροφές αλλά και τα βρώμικα πολιτικά παιχνίδια της Δύσης, οδήγησαν δεκάδες αφρικανικά κράτη σε οικονομικό μαρασμό και απευθείας στην αγκαλιά του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Το πρώτο που χτυπήθηκε ήταν το εθνικό σύστημα υγείας των χωρών. Αν και στα περισσότερα αφρικανικά κράτη η περίθαλψη ήταν ήδη σε κακή κατάσταση, με υποδομές που κατέρρεαν και οι ελλείψεις σε φάρμακα και προσωπικό ήταν μεγάλες, το ΔΝΤ πρότεινε ως βασικό μέσο εξυγίανσης την ιδιωτικοποίηση. Υποστηρίζοντας πως ο ιδιώτης προσφέρει ποιοτικότερες υπηρεσίες υποχρέωσε τις κυβερνήσεις να επιβάλουν αμοιβή στα δημόσια νοσοκομεία αλλά και να μειώσουν τις δαπάνες στον τομέα της περίθαλψης. Αυτό είχε δραματικές συνέπειες καθώς εκατοντάδες κλινικές και νοσοκομεία έκλεισαν στις περισσότερες αφρικανικές χώρες και όσα νοσοκομεία επιβίωσαν αντιμετώπιζαν ακόμα μεγαλύτερες ελλείψεις από πριν.
Με τις ευλογίες του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στα 42 φτωχότερα αφρικανικά κράτη οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν κατά 50% στη δεκαετία του ’80.

Οι φτωχότεροι-η πλειοψηφία δηλαδή των Αφρικανών- έμειναν εκτός κάθε νοσηλευτικού σχήματος. Στην Κένυα όταν εισήχθη εισιτήριο 2,25 δολαρίων στις κλινικές αφροδισίων νοσημάτων, οι ασθενείς μειώθηκαν μέχρι και 70%. Στην Ουγκάντα, όταν η κυβέρνηση το 2001, αποφάσισε να καταργήσει το παράβολο στα δημόσια νοσοκομεία που της είχε επιβάλει το ΔΝΤ, είδε τα ποσοστά της ελονοσίας και των αφροδισίων νοσημάτων στον πληθυσμό να μειώνονται κατά 60% και τα ποσοστά των εμβολιασμένων παιδιών να φτάνουν μέσα σε 3 χρόνια από 26 σε 73%.

Στην Γκάνα υπό τις οδηγίες της Παγκόσμια Τράπεζας , η κυβέρνηση εισήγαγε ένα σύστημα ασφάλισης, το οποίο θεωρήθηκε ως μοντέλο για τις υπόλοιπες αφρικανικές χώρες. Η ασφάλιση χρηματοδοτείται μέσω ειδικού φόρου στα προϊόντα βασικής κατανάλωσης, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι κάθε πολίτης της χώρας συνεισφέρει οικονομικά στο σχήμα, αγοράζοντας το καθημερινό του φαγητό.
Παρόλα αυτά το 82% των κατοίκων της Γκάνα είναι ανασφάλιστοι. Επιπλέον η εισαγωγή χρηματικού εισιτηρίου που επιβλήθηκε στη Γκάνα από το ΔΝΤ-ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80-έχει ως αποτέλεσμα εκατομμύρια φτωχοί να μην πηγαίνουν στα νοσοκομεία καθώς αδυνατούν να πληρώσουν το αντίτιμο.

Το ίδιο μοντέλο ασφάλισης προωθείται κα σε άλλες αφρικανικές χώρες όπως η Ουγκάντα και η Τανζανία. Στην Ουγκάντα, αν και η κυβέρνηση κατήργησε το παράβολο στα δημόσια νοσοκομεία, ο ασθενής είναι υποχρεωμένος να πληρώσει για φάρμακα και αναλώσιμα. Μια γυναίκα που θα πρέπει να κάνει καισαρική τομή, οφείλει να πληρώσει 60 δολάρια για το κιτ της καισαρικής. Αποτέλεσμα χιλιάδες γυναίκες και βρέφη να πεθαίνουν στα νοσοκομεία περιμένοντας να εγχειριστούν, καθώς οι μητέρες αδυνατούν να εξασφαλίσουν το ποσό αυτό.

Παρόμοια ήταν και η κατάσταση στην ΝΑ Ασία. Η Ταϊλάνδη μέσα από ένα σύστημα κινήτρων και επιδομάτων είχε καταφέρει στα τέλη της δεκαετίας του ’80 να αυξήσει τον αριθμό των γιατρών στα νοσοκομεία των επαρχιών από 300 σε 1162. Μετά την ασιατική κρίση του 1997 και την έλευση του ΔΝΤ, η υγεία στην Ταϊλάνδη ιδιωτικοποιήθηκε. Η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να περικόψει τα επιδόματα και τους μισθούς με αποτέλεσμα τα μεγάλα και πανάκριβα ιδιωτικά νοσοκομεία της Μπανγκόκ –που πολλαπλασιάστηκαν μετά το 1997- να απορροφήσουν την πλειοψηφία των γιατρών, απογυμνώνοντας τα δημόσια επαρχιακά νοσοκομεία στα οποία κατέφευγαν οι φτωχότεροι και με τα πιο σοβαρά προβλήματα υγείας Ταϊλανδοί.

Ρωσία και Αργεντινή: το χρονικό μιας κατάρρευσης 

Τον Δεκέμβριο του 1991 η Σοβιετική Ένωση επισήμως διαλύεται. Στη θέση της έρχεται η Ρωσική Ομοσπονδία και μαζί της η μετατροπή της μεγαλύτερης κρατικά ελεγχόμενης οικονομίας του πλανήτη σε οικονομία ελεύθερης αγοράς. Το εμπόριο απελευθερώνεται, οι κρατικές επιχορηγήσεις παύουν και ο χορός των ανεξέλεγκτων ιδιωτικοποιήσεων ξεκινά. Μαζί με την νέα οικονομία όπως την σχεδίασε ο σκληροπυρηνικός θιασώτης της ελεύθερης αγοράς Yegor Gaidar, ήρθε και ο εφιάλτης για την πλειοψηφία των Ρώσων, το 50% των οποίων ζει το 1993 κάτω από τα όρια της φτώχειας (με λιγότερα από 18 ευρώ το μήνα). Το ποσοστό αυτό στη δεκαετία του ’80 δεν ξεπερνούσε το 1,5%.

Κατά τη διάρκεια της Σοβιετικής κυριαρχίας η Ρωσία είχε ένα από τα πιο αξιόλογα συστήματα υγείας παγκοσμίως. Από τις αρχές όμως της δεκαετίας του ’80 και ιδιαίτερα προς τα τέλη, η κατάσταση είχε αρχίζει να επιδεινώνεται με τα περισσότερα σοβιετικά νοσοκομεία να έχουν βασικές ελλείψεις στις υποδομές τους.
Τα διαρθρωτικά προγράμματα που επεβλήθησαν στην χώρα προέβλεπαν την δημιουργία ενός μικτού-πρωτίστως ιδιωτικού-συστηματος υγείας, μειώσεις μισθών και απολύσεις, κλείσιμο νοσοκομείων που δεν θεωρούνταν απαραίτητα και εισαγωγή εισιτηρίου για κάθε επίσκεψη στα δημόσια νοσοκομεία. Οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία θα μειωθούν στο 1,8% του ΑΕΠ.

Τα νέα μέτρα δεν άργησαν να δώσουν καρπούς.Οι μειώσεις μισθών στους γιατρούς είχαν ως αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της διαφθοράς στα νοσοκομεία. Εκατομμύρια Ρώσοι αδυνατώντας να πληρώσουν τις ασφαλιστικές εισφορές και το αυξημένο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης έμειναν εκτός του συστήματος υγείας. Το 1994 το προσδόκιμο ζωής για τους άντρες είχε μειωθεί κατά επτά χρόνια και για τις γυναίκες κατά τρία, σε σχέση με το 1990. Εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες δεν είχαν πλέον ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τέσσερα στα πέντε παιδιά γεννιούνταν με προβλήματα υγείας.

Την ίδια περίοδο ξεχασμένες μολυσματικές ασθένειες επανεμφανίζονται. Η διφθερίτιδα θα σκοτώσει 482 παιδιά το 1993, αποτέλεσμα της έλλειψης εμβολίων αλλά και των κακών συνθηκών διαβίωσης. Η ιλαρά, η φυματίωση και η σύφιλη θα φτάσουν τα επίπεδα πανδημίας. Το 1995 ο τυφοειδής πυρετός και η χολέρα θα κάνουν την εμφάνιση τους στη Μόσχα. Παράλληλα τα καρδιακά νοσήματα, τα έλκη, ο καρκίνος και οι αναπνευστικές ασθένειες θα αυξηθούν κατά 50%. Η γονιμότητα θα μειωθεί κατά 35% και τα ποσοστά των αμβλώσεων θα τριπλασιαστούν.

Τα ποσοστά αλκοολισμού στη χώρα θα αγγίξουν το 60% το 1993 ενώ οι μολύνσεις με τον ιό του HIV-AIDS θα αυξηθούν επισήμως κατά 50% με οκτώ στους δέκα χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών να έχουν μολυνθεί από την ασθένεια. Ακόμα και σήμερα, η Ρωσία παραμένει η χώρα με τα μεγαλύτερα ποσοστά μολύνσεων από τον HIV-AIDS στον δυτικό κόσμο.

Το 1999 η οικονομία της Αργεντινής βρίσκεται σε κακά χάλια. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναλαμβάνει δράση και υπόσχεται στην κυβέρνηση δάνειο 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων για να αναχρηματοδοτήσει τα χρέη της, με αντάλλαγμα σκληρή λιτότητα και αποκρατικοποιήσεις.

Η κυβέρνηση με περισσό ζήλο και για να αποφύγει τη χρεοκοπία –με το δημόσιο χρέος να ξεπερνάει τα 147 δισεκατομμύρια δολάρια-, καταρτίζει πρόγραμμα διαρθρωτικής προσαρμογής. Με προεδρικό διάταγμα, ο πρόεδρος της χώρας θα καταστρέψει ότι έχει απομείνει από το δημόσιο συνταξιοδοτικό σύστημα, θα διαλύσει την κοινωνική πρόνοια και θα απελευθερώσει τον χώρο της υγείας.

Μεταξύ 2001 και 2003 πέντε εκατομμύρια άνθρωποι θα μείνουν ανασφάλιστοι ενώ οι ιδιωτικές ασφαλίσεις θα αυξήσουν τις εισφορές κατά 25%. Οι τιμές στα φάρμακα θα αυξηθούν κατά 160% και οι μισθοί στο προσωπικό των νοσοκομείων θα μειωθούν κατά 68%. Τα νοσοκομεία στο Μπουένος Αιρες θα αντιμετωπίσουν τεράστιες ελλείψεις σε φάρμακα και αναλώσιμα φτάνοντας στο σημείο να εκτελούν μόνο επείγουσες επεμβάσεις επειδή τα αντιβιοτικά δεν επαρκούν. Τα φαρμακεία θα αρνηθούν να δώσουν φάρμακα στους πολίτες αν δεν πληρωθούν με μετρητά με το 55% των ασθενών να μην ακολουθεί καμία φαρμακευτική αγωγή καθώς αδυνατεί να πληρώσει τα φάρμακα του. Οι καρδιακές προσβολές θα εννεαπλασιαστούν και μεταξύ 1999 και 2002 πάνω από 20.000 άτομα θα πεθάνουν από καρδιοπάθειες.

Αποκορύφωμα της κατάστασης είναι η έκκληση του προέδρου Eduardo Duhalde στην κυβέρνηση της Βραζιλίας για άμεση δωρεά ινσουλίνης καθώς οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν προμήθευαν πια τα νοσοκομεία της χώρας.

Το 2001 ένα στα τρία νεογέννητα παιδιά δεν εμβολιάζεται στην Αργεντινή ενώ μελέτη του 2010 έδειξε ότι τα βρέφη που γεννήθηκαν μεταξύ 2000-2003 είχαν μειωμένο σωματικό βάρος κατά τη γέννηση εξαιτίας της φτωχής διατροφής και του στρες της μητέρας λόγω της οικονομικής κρίσης.

Εάν όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι, η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Μένει απλά να δούμε πόσα θύματα θα μετρήσουμε στην Νότια Ευρώπη….

 

ΠΗΓΗ: http://www.thepressproject.gr/

ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ

 Απόψεις  Comments Off on ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ
Feb 252013
 

Η μεγαλειώδης συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των μεταλλείων στις Σκουριές που είχε ένταση και παλμό, πραγματοποιήθηκε στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής. Κατόπιν αιτήσεως των κατοίκων, κύριος και πρώτος ομιλητής είχε ορισθεί οαγωνιστής Αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος, Πνευματικός και εφημέριος του Ησυχαστηρίου “Παναγία, η Φοβερά Προστασία”, που εδρεύει στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής. Ο κόσμος παρ’ ότι η ομιλία του ήταν μακροσκελής, τον παρότρυνε να συνεχίσει. Την δημοσιεύουμε αυτούσια και σας συνιστούμε να την διαβάσετε. Αξίζει!

DSC_0064

Αρχιμ. π. Χριστοδούλου Αγγελόγλου, Πνευματικού και εφημερίου
του Ι. Γ. Ησυχαστηρίου «Παναγία, η Φοβερά Προστασία»

π Χριστοδ photoΚάτοικοι της Μεγ. Παναγίας και της Ιερισσού με παρακάλεσαν να μιλήσω σήμερα στην αγάπη σας και, αφού προηγουμένως έθεσα το θέμα στην Γεροντική Σύναξη του Ησυχαστηρίου, έκανα υπακοή.

Πριν σας καταθέσω όσα οφείλω, θέλω να σας διαβιβάσω την αμέριστη συμπαράσταση της Αδελφότητας του Ιερού Ησυχαστηρίου μας, το οποίο σταθερά από το 2006 στα πλαίσια της γνωμοδότησης της τοπικής κοινωνίας για το επενδυτικό σχέδιο ανάπτυξης, εγγράφως, ως οι νόμοι ορίζουν, μαζί με τους άλλους φορείς κατέθεσε την αρνητική του θέση γι’αυτό το οικονομικό και περιβαλλοντικό έγκλημα. Έκτοτε το Ησυχαστήριο έχει νομίμως εξουσιοδοτήσει τον ομιλούντα να το εκπροσωπώ στα Συντονιστικά όργανα των Επιτροπών, να συμπαραστέκομαι νυχθημερόν δίπλα στους κατοίκους, που με τον δίκαιο αγώνα τους αγωνίζονται με όλες τους τις δυνάμεις να μην καταστραφεί ο τόπος τους και το μέλλον των παιδιών τους. Η Αδελφότητα του Ησυχαστηρίου μού είπε να σας διαβιβάσω ότι η Παναγία, η Φοβερά Προστασία, παρ’όλες τις συνέπειες που υφίστανται τα μέλη που Την υπηρετούν, σε καμμία περίπτωση δεν θα μετατραπεί σε «Παναγία αδιαφορούσα» για την καταστροφή τη δική σας και του τόπου μας. Δεν είναι τυχαίο ότι η Παναγία επονομάσθη και «Ορος αλατόμητον».

Αυτά όσον αφορά την αμέριστη αγάπη και συμπαράσταση της Αδελφότητας του Ησυχαστηρίου στον δίκαιο και νόμιμο αγώνα σας.

Όσα θα πω στην συνέχεια, θέλω να διευκρινίσω ότι: α) δεν τα λέω με την ιδιότητά μου ως Ιερέας αλλά ως Έλληνας πολίτης, και β) ότι έχω υπ’όψιν μου ότι ο Χριστός στον Οποίο ομνύει το Σύνταγμά μας, επί 30 χρόνια εκάθητο εν ησυχία και ουδείς ενοχλήθη. Τρία χρόνια βγήκε στην δημόσια ζωή και στο κήρυγμα και ο κόσμος Τον επευφημούσε. Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη, Μ. Τετάρτη, τρεις ημέρες άσκησε κριτική στο κατεστημένο της εξουσίας λέγοντάς τους: «ουαί», και Τον σταύρωσαν. Ο Τίμιος Πρόδρομος επί χρόνια κήρυττε δημοσίως, όταν όμως απηύθυνε στον βασιλέα το: «ουκ έξεστι», του πήραν αμέσως το κεφάλι. Όσα λοιπόν θα σας πω, τα λέω εν πλήρη επιγνώσει των συνεπειών.

Η σημερινή συγκέντρωση πραγματοποιείται ως διαμαρτυρία για τα όσα πρωτόγνωρα λαμβάνουν χώρα αυτές τις μέρες και τις νύχτες στην περιοχή από Ουρανούπολη έως το επίκεντρο της Μ. Παναγίας. Κλήθηκε το πανελλήνιο από όλα τα ΜΜΕ, και τον πολιτικό κόσμο, να καταδικάσουν τα όσα έλαβαν χώρα στις Σκουριές, και ήρξαντο εις καθείς, πάντες -πριν ο αρμόδιος Εισαγγελέας και το αρμόδιο δικαστήριο αποφανθεί- να υπακούουν και να καταδικάζουν τα γεγονότα και τους διαπράξαντες. Το άρθρο 185 Π.Κ. ορίζει ότι: «όποιος εγκωμιάζει δημοσίως και με οποιονδήποτε τρόπο έγκλημα που διαπράχθηκε, τιμωρείται με φυλάκιση». Συνεπώς, από το νόμο δεσμεύομαι να εγκωμιάσω το οποιοδήποτε έγκλημα. Εψαξα όμως να βρω ποιο άρθρο του Π.Κ. ορίζει να καταστώ Εισαγγελέας και Δικαστής, και πριν αποφανθεί το αρμόδιο Δικαστήριο για τους δράστες και τις πράξεις, να τους καταδικάσω εγώ. Δεν βρήκα να υπάρχει τέτοιος νόμος, και συνεπώς δεν νομιμοποιούμαι να καταδικάσω τον οποιονδήποτε, πριν καν βρεθεί, πριν να απολογηθεί, απλώς επειδή έτσι το όρισαν τα ΜΜΕ.

Μετά τα γεγονότα της Ολυμπιάδος το 2002-2003, πολλοί κάτοικοι είχαν κατηγορηθεί και είχαν μηνυθεί για εγκληματικές πράξεις κατά της τότε εταιρείας και κατά της αστυνομικής αρχής, και οι κατηγορούμενοι -ενώ είχε κινηθεί δίωξη εις βάρος τους- όταν το ΣτΕ απεφάνθη ότι το έργο ήταν αντισυνταγματικό και καταστροφικό για το περιβάλλον και μη συμφέρον για το ελληνικό δημόσιο, οι κατηγορούμενοι ως «εγκληματίες» αθωώθηκαν, διότι απλούστατα κάποιοι άλλοι δεν εσέβοντο το Σύνταγμα και τους νόμους και αυτοί αγωνίζοντο με αφοσίωση για την υπεράσπιση των όσων ο Συνταγματικός νομοθέτης βάσει του άρθρου 120 έχει εναποθέσει στο φιλότιμο και τον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Ένας σοφός αρχαίος πρόγονός μας, ο Σόλων, είπε: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Ο Χριστός λέει: «Μην κρίνετε» και «μηδένα προ του τέλους καταδίκαζε». Γιατί έχει ο καιρός απίστευτα γυρίσματα· εσύ που σήμερα καταγγέλλεις τους δημότες σου για συμμετοχή τους σε δομημένη τρομοκρατική οργάνωση, μπορεί αύριο να βρεθείς στην θέση του κ. Τσοχατζόπουλου, τέως Υπουργού Ανάπτυξης, που τότε υπέγραψε μαζί σου την σύμβαση για την «ανάπτυξη» αυτής της περιοχής, ή του κ. Παπακωνσταντίνου που υπέγραψε την ΜΠΕ.

Από την στιγμή που το ΣτΕ αποφανθεί ότι το έργο αυτό είναι αντισυνταγματικό και καταστροφικό για την περιοχή, ίσως το ποινικό δικαστήριο να αποφανθεί ότι δεν είναι για καταδίκη αυτοί που με μια μικρή καταστροφή, αποδεδειγμένα παράνομων εγκαταστάσεων, προσπάθησαν απεγνωσμένα να σταματήσουν λόγω διαφθοράς των Αρχών την τεράστια καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων αρχέγονου δάσους μέχρι να αποφανθεί το αρμόδιο όργανο, το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Όταν πήγαν μπροστά στον Θεό την πόρνη και Του είπαν: Πιάσαμε την γυναίκα αυτή επ’ αυτοφώρω μοιχευομένη και ο νόμος λέγει ότι πρέπει να την λιθοβολήσουμε, Εσύ τι λες; Εκείνος –αν και Νομοθέτης- δεν την καταδίκασε· είπε στους απαιτούντες την καταδίκη της: «ο αναμάρτητος υμών πρώτος τον λίθον βαλέτω». Και τότε οι πάντες αποσύρθηκαν, όντες υποκριτές και όχι δίκαιοι.

Όλοι αυτοί που κατέστρεψαν την πατρίδα μας, που κατέστρεψαν τους Έλληνες και τους έκαναν κατά χιλιάδες απεγνωσμένοι να αυτοκτονούν, που έκλεψαν τα χρήματα των συμπολιτών μας, που κατέστρεψαν το ασφαλιστικό σύστημα και καρκινοπαθείς δεν έχουν χρήματα να πάρουν τα φάρμακά τους, που κόβουν την λιγοστή βοήθεια από τους αναπήρους, που εκχώρησαν την εθνική κυριαρχία μας, που κατάσχουν τα σπίτια και άλλα περιουσιακά στοιχεία των συμπολιτών μας, που κατέστησαν ανέργους την μισή Ελλάδα, που έκαναν τους Έλληνες να ψάχνουν το φαγητό τους στα σκουπίδια και να κοιμούνται στα παγκάκια, που…που…που…, που ξεπούλησαν στα οικονομικά συμφέροντα την δημόσια περιουσία χωρίς να κερδίσει τίποτα το δημόσιο, αντί σήμερα αυτοί να καταδικάζονται για τα ειδεχθή δικά τους εγκλήματα, προσπαθούν -και κατάφεραν- να δείξουν σε συνεργασία με τα ΜΜΕ ότι πρέπει να καταδικασθούν αυτοί που πωλούν ακόμα και «κουλούρια» χωρίς άδεια για να επιβιώσουν, όλοι αυτοί, με τη συνδρομή των ΜΜΕ απαιτούν από εμάς χωρίς ντροπή -προκειμένου να καλύψουν την ενοχή τους- να καταδικάσουμε αγνώστους, και όχι αυτούς που κατέστρεψαν έναν ολόκληρο Λαό. Σε αυτούς λοιπόν, ένα τους ταιριάζει, το: «Ουαί υμίν υποκριταί».

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ, ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΝΟΜΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ

1) 20 Μαρτίου 2012, με λεωφορεία της Ελληνικός Χρυσός, εκατοντάδες υπάλληλοί της, με «μπροστάρη» τον αντιδήμαρχο κ. Μοσχόπουλο ανέβηκαν στις Σκουριές, πυρπόλησαν το φυλάκιο των κατοίκων, και περί τα 450 άτομα όρμησαν και βιαιοπράγησαν πάνω σε 30 φιλήσυχους κατοίκους, πολλοί εκ των οποίων γυναικόπαιδα, με την απόλυτη ανοχή της ελληνικής αστυνομίας και -αν ενημερώθηκε- της Εισαγγελέως. Το Α.Τ. Αρναίας άφησε τους 450 να ανέβουν στο βουνό, και ταυτοχρόνως απέκλεισε και δεν επέτρεπε να ανέβουν οι κάτοικοι της περιοχής προς βοήθεια των εγκλωβισμένων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η ζωή των 30 κατοίκων.
Εκείνη την ημέρα διαπράχθηκαν από δομημένη ομάδα πλήθος εγκλημάτων εκ προμελέτης και προθέσεως. Βάσει του Άρθρου 411 Π.Κ., οι εργοστασιάρχες είναι υπεύθυνοι για τα πταίσματα που διαπράττουν οι υφιστάμενοί τους. Η ελληνική αστυνομία έκανε καμία προσαγωγή εκείνη την ημέρα; Τι έκανε; Είχε στείλει 3 αστυνομικούς να βλέπουν το ξύλο που τρώνε οι 30 κάτοικοι, και τον εμπρησμό του φυλακίου. Ενώπιον του κ. Εισαγγελέως Πρωτοδικών Πολυγύρου κατέθεσα την από 24-9-2012 συμπληρωματική κατάθεσή μου για τις ευθύνες της ΕΛ.ΑΣ., και την επιδεικτική εγκληματική αμέλειά της.

2) Μετά από την εγκληματική αυτή ενέργεια, σταδιακά η εταιρεία παρανόμως έκλεινε τους δασικούς κοινόχρηστους δρόμους και προσέλαβε σεκιουριτάδες, οι οποίοι επέβαλαν εκεί δικό τους «νόμο», ενώ η κοινωνία διαδήλωνε και «έβραζε», ο πανελλαδικός τύπος βούιζε, το διαδίκτυο κατήγγελνε τους κουκουλοφόρους σεκιουριτάδες του Κακάβου.

3) Δέκα ημέρες αργότερα, η αντιπολίτευση του Δήμου στην από 31-3-2012 Συνεδρίαση, ζήτησε να τεθεί ως θέμα συζήτησης προ ημερησίας διατάξεως το μείζον γεγονός της συμπλοκής στις Σκουριές, και να αποδοθούν ευθύνες στον αντιδήμαρχο κ. Μοσχόπουλο, διότι δεν δικαιούται να πρωτοστατεί σε αυτοδικίες και να πηγαίνει με 500 υπαλλήλους της ιδιωτικής εταιρείας ενάντια σε 30 γυναικόπαιδα, δημότες του. Ο Δήμαρχος και η Πρόεδρος του Δ.Σ. δεν θέλησαν να συζητηθεί το θέμα, ούτε καν να τεθεί προς ψήφιση, με αποτέλεσμα, βλέποντας η μειοψηφία ότι ο Δήμαρχος δεν ήθελε να συζητηθεί αυτό το μεγάλο πρόβλημα που είχε προκύψει, αλλά έκρινε ως θέματα μεγαλύτερης σημασίας την ανθοκομική έκθεση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και τα σεμινάρια του Πυροσβεστικού Σώματος, η μειοψηφία μη αντέχοντας την υποκρισία και την εγκληματική αδιαφορία όπως ήταν φυσικό, αποχώρησε από το Δ.Σ. Όταν οι Ιερισσιώτες έμαθαν πως ο Δήμαρχος και η Πρόεδρος αρνήθηκαν να συζητήσουν τα γεγονότα των Σκουριών και να τα καταδικάσουν ώστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα, αυθόρμητα μαθαίνοντας το γεγονός προσήλθαν, επί το πλείστον νέοι, και έγιναν όσα έγιναν. Ο Δήμαρχος τότε αντί να καταδικάσει την δομημένη ομάδα των υπαλλήλων της εταιρείας που πυρπόλησαν το φυλάκιο, που βιαιοπράγησαν κατά 30 γυναικόπαιδων κ.λ.π., κατήγγειλε ως μέλη δήθεν δομημένης τρομοκρατικής ομάδας τον αρχηγό της μειοψηφίας κ. Βλαχόπουλο και πλήθος οικογενειαρχών κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.

4) Μετά από αυτά τα επεισόδια, κουκουλοφόροι με μάσκες επέβαλαν τον δικό τους «νόμο» στις Σκουριές αυθαιρέτως, εντελώς παράνομα σταματούσαν κατοίκους, κορίτσια, παιδιά μέσα στο βουνό, απαιτούσαν εξακρίβωση στοιχείων, ρωτούσαν πού πάνε, εγκλώβιζαν αυτοκίνητα κοριτσιών, φωτογράφιζαν και βιντεοσκοπούσαν τους περαστικούς και τις πινακίδες των αυτοκινήτων, προειδοποιώντας ότι εάν στην περιοχή συμβεί κάτι θα θεωρούν ύποπτους αυτούς τους φιλήσυχους κατοίκους. Από την εταιρεία επί της δημόσιας κοινόχρηστης δασικής οδού τέθηκαν παρανόμως μπάρες και παρεκώλυαν την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών, προκαλώντας απερίγραπτα το δημόσιο περί δικαίου αίσθημα. Στις 19-4-2012 κατέθεσα στο Α.Τ. Αρναίας την από 18 Απριλίου 2012 κατεπείγουσα αίτησή μου, διά της οποίας γνωστοποιούσα τις προκλήσεις των άγνωστων κουκουλοφόρων και ζητούσα να προβούν σε όσα ο νόμος ορίζει προς αποκατάσταση της παρεκτραπείσης δημοσίας τάξεως. Η αίτησή μου έλαβε Α.Π. 9009/20/536/19.4.2012. Πήγα αμέσως στην αντιεισαγγελέα Πολυγύρου, κα Κεχαγιά, να καταθέσω την εν λόγω αίτησή μου και αφού είδε το περιεχόμενό της και το αίτημά μου, αρνήθηκε να την παραλάβει και έδωσε εντολή και στην Γραμματέα της Εισαγγελίας να μην την παραλάβει, με αποτέλεσμα να αναγκασθώ να της την κοινοποιήσω στις 20-4-2012 εξωδίκως με αριθμό έκθεσης επίδοσης 2644-Δ/ 20.4.2012 με τον δικαστικό επιμελητή κ. Δημητριάδη, την κοινοποίησα και την παρέλαβαν και έλαβαν γνώση η Αστυνομική Δ/νση Πολυγύρου, ο Εισαγγελέας Εφετών Θεσσαλονίκης και ο Εισαγγελέας Αρείου Πάγου. Τι έπραξαν; Τίποτα απολύτως. Εν τω μεταξύ η κα Ιγγλέζη Αικατερίνη (νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ) μαζί με άλλους κατοίκους με την υπ’αριθ. 28-3-2012 με Α.Π. 7905 καταγγελία τους στο Δασαρχείο, κατήγγειλαν τις έκνομες ενέργειες της εταιρείας. Επίσης η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας κατήγγειλε τις έκνομες ενέργειες στο Δασαρχείο και στην Εισαγγελία. Στις 12-4-2012 κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας κατέθεσαν μήνυση για τις έκνομες ενέργειες των κουκουλοφόρων σεκιουριτάδων και της εταιρείας.

Στις 20 Απριλίου 2012 σε δημόσιο δασικό δρόμο, ο ομιλών και συμπορευόμενοί μου γίναμε δέκτες των έκνομων ενεργειών των σεκιουριτάδων, παρεμποδίσθηκε η διέλευσή μας, και ο δικηγόρος κ. Κανελλόπουλος ζήτησε να ακολουθηθεί η διαδικασία του αυτοφώρου. Το αποτέλεσμα; Χωρίς μήνυση, χωρίς ένταλμα σύλληψης, χωρίς κατηγορητήριο, συλληφθήκαμε εγώ και 8 άτομα και κρατηθήκαμε στο Α.Τ. Αρναίας μέχρι τις πρωινές ώρες, όπου αφού είδαν ότι δεν συμβιβαζόμασταν και δεν ανακαλούσαμε, μας άφησαν ελεύθερους αφού είχαν φροντίσει προηγουμένως να διαρρεύσει στο διαδίκτυο ότι συνελήφθη ο παπάς με τους κατοίκους. Στις 21-4-2012 οι εγκαλούμενοι οδηγήθηκαν με την αυτόφωρη διαδικασία στο δικαστήριο, όπου πήραν 48ωρη αναβολή, και στον Πολύγυρο εκ νέου συνέλαβαν εμένα με παράνομες διαδικασίας με μήνυση του κ. Στρατουδάκη με ψευδείς κατηγορίες. Πήραμε κι εμείς 48ωρη προθεσμία και ορίσθηκε η δίκη για τις 23-4-2012, προκειμένου να ετοιμάσω το απολογητικό υπόμνημά μου. Στις 23-4-2012 το πρωί πήγα με τον συνήγορό μου και τους μάρτυρές μου να καταθέσω το απολογητικό μου υπόμνημα στην αντιεισαγγελέα κα Σαριδάκη, η οποία είπε στον συνήγορο και σε εμένα και ενώπιον άλλων, ότι α) δεν παραλαμβάνει το απολογητικό μου υπόμνημα, δεν θέλει να το δει, β) δεν μπορεί να μας δώσει τα στοιχεία της δικογραφίας διότι μελετά τι έχει καταγγείλει η εταιρεία, γ) άρχισε εν ψυχρώ να συκοφαντεί εμένα σε τρίτους, δ) και χωρίς να δει καθόλου το απολογητικό μου υπόμνημα απεφάνθη στον συνήγορό μου ότι πρόκειται περί μυθιστορήματος!! Ηταν η Εισαγγελέας που σε λίγο θα με δίκαζε. Μπορεί να κατανοήσει κανείς τι σήμαιναν όλα αυτά λίγο πριν την έναρξη της δίκης.

Η υπόθεση κατά της εταιρείας εκδικάστηκε, το δικαστήριο απεφάνθη ότι ήταν έκνομες οι ενέργειες των σεκιουριτάδων, αλλά λόγω δήλωσης άγνοιας και υπακοής τους στην εταιρεία, η ποινική δίωξη κινήθηκε κατά των νομίμων εκπροσώπων της εταιρείας. Ετσι εκδόθηκε η υπ’αριθ. 788/2012 απόφαση του Μονομελούς Πλημ/κειου Πολυγύρου. Κατά την εκδίκαση της μηνύσεως της εταιρείας εις βάρος μου, όλοι της εταιρείας αποχώρησαν και ερήμην τους το δικαστήριο με αθώωσε. Τι κι αν επικαλεσθήκαμε την ελληνική δικαιοσύνη, τι κι αν αυτή απεφάνθη; Η εταιρεία και οι κουκουλοφόροι με την βοήθεια του Δασάρχη Αρναίας και με το από 25-4-2012 με Α.Π.9809 έγγραφό του, ξαναέβαλαν τις μπάρες, και οι κουκουλοφόροι ξανά, εν γνώσει τους πλέον για την απόφαση του Δικαστηρίου, προέβαιναν στις προκλητικές έκνομες ενέργειες μη σεβόμενοι την απόφαση του Δικαστηρίου. Εμείς απευθύναμε αιτήσεις στον Δασάρχη, εκείνος δεν μας απαντούσε, τις κοινοποιούσε στην Εισαγγελία Πολυγύρου, εκείνη τις έβαζε στο συρτάρι της, καταγγέλαμε στην αστυνομία εκείνη τις κοινοποιούσε στην Εισαγγελία…
Η απόφαση του Δικαστηρίου δεν ετηρείτο, οι έχοντες την ευθύνη της τήρησης των νόμων δεν επέβαλαν τον νόμο.
Ζητήσαμε να μάθουμε την διεύθυνση της εταιρείας security, για να της στείλουμε εξώδικη επιστολή να συμβουλεύσει τους υπαλλήλους της να σεβαστούν την απόφαση του Δικαστηρίου και να σταματήσουν να παρανομούν και να προκαλούν το δημόσιο αίσθημα. Η αστυνομία το αρνήθηκε. Καταθέσαμε αίτηση για εισαγγελική παραγγελία και η αντιεισαγγελέας κα Κεχαγιά την απέρριψε· η βούληση των αρχών προφανώς ήταν να μην ενημερώσουμε την security.
Στις 24-12-2012, παραμονές Χριστουγέννων, πάλι παρεμποδίσθηκαν κάτοικοι από τους σεκιουριτάδες, πάλι δέχθηκαν τις έκνομες ενέργειές τους και κάλεσαν την αστυνομία. Εκείνη διαπίστωσε τις έκνομες ενέργειες και κίνησε την αυτόφωρη διαδικασία. Όμως τα αυτεπάγγελτα αδικήματα εφ’ όσον εκ του νόμου δεν ανακαλούνται, από την προϊσταμένη τους αρχή όμορφα στην περιοχή μας ανασκευάζονται. Ταυτόχρονα η εταιρεία προέβαινε και σε άλλες έκνομες ενέργειες που καταγγέλλονται από πολίτες, και κατατίθεντο.
Για όλα αυτά που έπρατταν οι κουκουλοφόροι του Κακάβου, που δεν υπήκουαν στην δικαστική απόφαση, που προκαλούσαν το δημόσιο αίσθημα, δύο τινά συνέβαιναν: ή η Εισαγγελέας και η αστυνομία δεν επέβαλαν τον νόμο ή αδυνατούσαν να τον επιβάλουν λόγω πολιτικής ή δικής τους βούλησης, με αποτέλεσμα οι ίδιοι ως ηθικοί αυτουργοί να αναγκάσουν κάποιους να πάρουν το νόμο στα δικά τους χέρια.

Λένε ότι είμαστε λίγοι. Εγώ δεν θα μπω στο παιχνίδι των λίγων ή πολλών. Έχω να τους πω όμως ότι: 1) μια δημοκρατία αναγνωρίζει και σέβεται και προστατεύει τα δικαιώματα και μιας χελώνας «καρέτα-καρέτα».
2) Σε αυτή την χώρα την ιστορία την έκτισαν και την έγραψαν οι λίγοι, όχι τα εκατομμύρια, αλλά οι «300»,
3) στο υπέδαφος, το πολύτιμο μέταλλο ο χρυσός, είναι σε πολύ μικρή ποσότητα σε σχέση με τα άλλα μέταλλα και μπακίρια, 0,8 γρ. ανά τόνο, αλλά σύμφωνα με αυτούς συμφέρει η καταστροφή όλου του τόπου για την απόκτησή του. Οι Σκουριές γίνονται αιτία όλοι στην Ελλάδα να «ξεσκουριάσουμε», να αναδειχθείτε εσείς μέσα από την κοινωνία ως χρυσός. Ο χρυσός για να ανακτηθεί και αναδειχθεί, πρέπει να περάσει από φωτιά. Ο Προφήτης είπε: «ώσπερ δοκιμάζεται εν καμίνω χρυσός, ούτως εκλεκταί καρδίαι παρά Κυρίω».
Σήμερα όλοι εσείς δοκιμάζεσθε και η Διεθνής Αμνηστία ακόμα καταδικάζει την βία που δέχεσθε, και αποδεικνύεται ότι είσθε φλέβα καθαρού χρυσού 24 καρατίων, και είμαι περήφανος που είμαι κοντά σας, δίπλα σας. Η τρόϊκα της Ευρώπης μπορεί να υπέγραψε ότι τα θέλει όλα, η τρόϊκα της κυβέρνησης μπορεί να υπέγραψε «πάρτα όλα». Ας μην ξεχνάμε όμως, ότι ο Συνταγματικός νομοθέτης έχει θεσπίσει το Σύνταγμα στο Όνομα μιας άλλης «τρόϊκας», η Οποία το άδικο δεν το ευλογεί και δεν το προσυπογράφει, και αυτή η «Τρόϊκα» (Αγία Τριάδα) δεν έχει βάλει την υπογραφή Της σε κανένα επενδυτικό σχέδιο καταστροφής, και δεν πρόκειται να την βάλει. Προσέξτε όμως εσείς να μην βάλετε οικειοθελώς την δική σας υπογραφή, όπως κάνετε με το DNA σας στον Πολύγυρο.

Τελειώνοντας, αφιερώνουμε και διατρανώνουμε σε όλη την Ελλάδα:
«Χρυσάφι είν’ ο τόπος μας,
χρυσάφι το νερό μας,
χρυσάφι είναι το βουνό
και τ’ όμορφο χωριό μας.

Χρυσάφι είν’ ο ήλιος μας,
χρυσές οι αμμουδιές μας,
χρυσάφι η αγάπη μας,
χρυσές και οι καρδιές μας.

Το χωριό μου το πονάω,
τ’ αγαπώ, δεν το πουλάω!
Ας το μάθουνε καμπόσοι,
πως θα γίνουμε “τρακόσιοι” ! »
Σας ευχαριστώ.
Aρχιμ. π. Χριστόδουλος Αγγελόγλου

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://antigoldgreece.wordpress.com/

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα Εβδομάδας 25/02-01/03/2013

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα Εβδομάδας 25/02-01/03/2013
Feb 222013
 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΚαλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.

Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στην Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.

Πρόγραμμα εβδομάδας 25/02 – 01/03 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης

Δευτέρα 25/02: 6-8μ.μ. Γενικής Ιατρικής
Τρίτη 26/02: 10-11π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τετάρτη 27/02: 6-8μ.μ. Παθολόγος, Φαρμακοποιός
Πέμπτη 28/02: 11-12π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Παθολόγος

Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνα επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.):
σταθερό: 2521.777.038 κινητό: 6984.286.106 και 6971.893.208
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/

http://www.politesdramas.gr/

“Συνταγματική εκτροπή”, κλίμα τρομοκρατίας και “κατάχρηση εξουσίας” από την αστυνομία

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on “Συνταγματική εκτροπή”, κλίμα τρομοκρατίας και “κατάχρηση εξουσίας” από την αστυνομία
Feb 222013
 

Κατάργηση κάθε έννοιας νομικού πολιτισμού, “απαγωγές” κατοίκων από κουκουλοφόρους αστυνομικούς που κυκλοφορούν με εμφανή τον οπλισμό τους σε χωριά, προσαγωγές και ανακρίσεις με φωνές και απειλές που θυμίζουν σκοτεινές πτυχές της ιστορίας μας, ακόμη και ανήλικων, κατήγγειλαν σήμερα στη διάρκεια συνέντευξης τύπου από τη Θεσσαλονίκη, συνήγοροι υπεράσπισης κατοίκων της Χαλκιδικής που βρέθηκαν όπως υποστηρίζουν, εντελώς αναίτια στο στόχαστρο της αστυνομίας.

Προσαγάγουν όποιον διαφωνεί με το έργο

Οι δικηγόροι που συμμετείχαν στη συνέντευξη τύπου, έκαναν λόγο για συνταγματική εκτροπή και για κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των πελατών τους, οι οποίοι αντιμετωπίζονται από την αστυνομία ως εγκληματίες, χωρίς να έχει ασκηθεί εναντίον τους καμία δίωξη και χωρίς να τους επιτρέπεται να έρθουν σε επικοινωνία με τους συνηγόρους τους. Καταγγέλλοντας τις δεκάδες προσαγωγές από την αστυνομία που ερευνά το συμβάν με την επίθεση στα μεταλλεία, (περίπου 50 ατόμων) , ο δικηγόρος Βασίλης Τζιμούρτος ανέφερε ότι δεν υπήρξε ούτε ένας προσαχθής, ο οποίος δεν ήταν αντίθετος στο έργο της εξόρυξης του χρυσού και όπως είπε, το μόνο κριτήριο για τις προσαγωγές ήταν αυτό. Δηλαδή, όποιος έχει ταχθεί στο παρελθόν κατά του έργου, είναι αυτόματα στο στόχαστρο της αστυνομίας. “ Ο στόχος είναι η φίμωση τους, η κάμψη του φρονήματος τους” σημείωσε ο κ.Τζιμούρτος:

 

 

Κάνουν “τράπεζα” γενετικού υλικού DNA από τους προσαχθέντες

Οι δικηγόροι επισήμαναν ότι η αστυνομία δεν τους επέτρεψε σε καμία περίπτωση να έρθουν σε επικοινωνία με τους πελάτες τους, τη στιγμή μάλιστα που οι προσαχθέντες ανακρίνονταν επί ώρες, αναγκάσμένοι να παραδώσουν δείγμα γενετικού τους υλικού DNA, με τους αστυνομικούς να απειλούν πως αν αρνηθούν θα κατηγορηθούν για απείθεια. Όπως είπε ο κ.Γιώργος Κυρίτσης, οι συνήγοροι αναγκάστηκαν να διαμαρτυρηθούν εγγράφως στην Αστυνομική διεύθυνση, για τη συμπεριφορά των αστυνομικών και των προανακριτικών υπαλλήλων, ζητώντας τα στοιχεία όσων έκαναν τις “ανακρίσεις” και τις “απαγωγές” των κατοίκων. Η αστυνομία αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία και οι συνήγοροι όπως είπαν, κατέθεσαν μηνυτήρια αναφορά στον προϊστάμενο της εισαγγελείας εφετών Θεσσαλονίκης, κατά παντός υπευθύνου.

“Πήραν γενετικό υλικό από 50 προσαχθέντες, χωρίς να έχουν κανένα δικαίωμα να το κάνουν” είπε ο κ.Πετρίδης, σημειώνοντας ότι ο ποινικός κώδικας, αναφέρει ρητά και κατηγορηματικά τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και στην προκειμένη περίπτωση δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις. Από την πλευρά της η κα Ελεάννα Ιωαννίδου, υποστήριξε ότι η συλλογή υλικού DNA από δεκάδες άτομα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε προβοκάτσια και κάλεσε όσα άτομα έχουν υποστεί παρόμοια αντιμετώπιση από την αστυνομία να το καταγγείλουν.

 

 

Πως έγιναν οι “ανακρίσεις” – “… αμεσοδημοκρατία Γιαννάκη;”

Σύμφωνα με τους συνηγόρους υπεράσπισης, η συμπεριφορά των αστυνομικών στην προανακριτική διαδικασία ήταν απαράδεκτη προς τους πελάτες τους, τους οποίους όπως είπαν τρομοκρατούσαν, αφού πρώτα τους εξαντλούσαν για πολλές ώρες με ερωτήσεις άσχετες με την υπόθεση, την οποία υποτίθεται ερευνούν. Είναι ενδεικτικές οι ερωτήσεις, που όπως είπε ο δικηγόρος Αλέξανδρος Αδαμίδης, οι αστυνομικοί έκαναν στον πελάτη του:

 

H Β.Α Χαλκιδική “εργαστήριο πειραματισμού” των δυνάμεων καταστολής

Ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Μανόλης Λαμτζίδης, σχολιάζοντας τη δήλωση του πρωθυπουργού “Θα προστατέψουμε τις ξένες επενδύσεις με κάθε κόστος”, ανέφερε χαρακτηριστικά ότι δεν μπορεί καμία επένδυση να είναι πάνω από το συνταγματικά κατοχυρωμένο αγαθό του περιβάλλοντος και τα ανθρώπινα δικαιώματα. “Η Β.Α Χαλκιδική, μετατρέπεται σε ένα εργαστήριο πειραματισμού των δυνάμεων καταστολής. Δεν θα επιτρέψουμε καταστάσεις Γκουαντάναμο, ούτε στη Χαλκιδική, ούτε πουθενά αλλού” σημείωσε ο κ.Λαμτζίδης. Σχολιάζοντας τη συνάντηση Σαμαρά με την ηγεσία του ΣτΕ, με θέμα την επίσπευση των εκκρεμών αποφάσεων για επενδύσεις, ο κ.Λαμτζίδης ανέφερε ότι αποτελεί ωμή παρέμβαση στη δικαιοσύνη και μάλιστα χωρίς τη θεσμική παρουσία του υπουργού δικαιοσύνης Α.Ρουπακιώτη, τον οποίο κάλεσε είτε να παραιτηθεί, είτε να βγάλει το “κοστούμι του αριστερού”.

 

 

Με τις παρανομίες της εταιρείας ποιος ασχολείται;”

Μιλώντας στη διάρκεια της συνέντευξης τύπου η Βουλευτής Χαλκιδικής του ΣΥΡΙΖΑ Κατερίνα Ιγγλέζη, κατήγγειλε με τη σειρά της την στάση της αστυνομίας, ανέφερε όμως και ότι η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, εγκαθιστά παράνομα κατασκευές στον χώρο των μεταλλείων στις Σκουριές χωρίς να έχει πάρει καμία άδεια από την πολεοδομία. Όπως είπε η βουλευτής, απευθύνθηκε δύο φορές στην αστυνομία για να επιβάλλει τον νόμο και να συλλάβει τους υπευθύνους, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει γίνει τίποτα.

 

 

Παρέμβαση από τον Δικηγορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης

Στη συνέντευξη τύπου παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης Νίκος Βαλεργάκης, ο οποίος είπε ότι ο σύλλογος δεν παίρνει θέση στην ουσία των κινητοποιήσεων για τα μεταλλεία, δηλάδή στο αν έχουν άδικο ή δίκαιο οι κάτοικοι κτλ, αλλά όπως ανέφερε, για τα θέματα που έκαναν καταγγελία οι συνάδελφοι του δικηγόροι, περιμένει έγγραφη αναφορά, προκειμένου να γίνουν ενέργειες, ακόμη και δικαστικές, για να κατοχυρωθεί το αυτονόητο δικαίωμα στους συνηγόρους υπεράσπισης, να μπορούν να ασκούν ανενόχλητοι τα καθήκοντα τους.

 

 

Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχαν συνολικά 7 δικηγόροι, οι Αλέξανδρος Αδαμίδης, Γιώργος Κυρίτσης, Βασίλης Τζιμούρτος, Σπύρος Πετρίδης, Μανόλης Λαμτζίδης, Αναστασία Βαφείδου και Κώστας Αμπατζάς. Δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να προσφύγουν μέχρι και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ όπως είπαν, περιμένουν συγκεκριμένη γνωμοδότηση από επιφανή νομικό για το θέμα του γενετικού υλικού.

πηγή: http://www.thesstoday.gr/

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις
Feb 222013
 

Στη φωτό εικονίζεται ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, την ώρα που συνοδεύει τον Γάλλο Πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, στο Προεδρικό Μέγαρο, λίγο μετά τη συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου.
Στο βάθος διακρίνεται ένας άστεγος, ενώ τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Ολάντ έχουν αλλού στραμμένο το βλέμμα τους…

ΣΑΜΑΡΑΣ-ΦΤΩΧΕΙΑ

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΛΙΜΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΙΣΣΟ

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΚΛΙΜΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΤΗΝ ΙΕΡΙΣΣΟ
Feb 212013
 

Δύο κάτοικοι της Ιερισσού, με δράση στο κίνημα κατά της εξόρυξης χρυσού, προσήχθησαν από την αστυνομία στον Πολύγυρο γύρω στις 5:00 το απόγευμα της Τετάρτης και για ώρες κανείς δεν γνώριζε πού βρίσκονται. Η αστυνομία δεν έδινε καμία πληροφορία ούτε στο δικηγόρο, ούτε στις οικογένειές τους. Κρατήθηκαν στην Κρατική Ασφάλεια στη Θεσσαλονίκη, ανακρίθηκαν, και τελικά αφέθηκαν ελεύθεροι αργά το βράδυ.

DSC_0060

Ανακοίνωση του Συντονιστικού Συλλόγων και Φορέων Σταγείρων- Ακάνθου (ώρα 22:00)

Μετά την πρόσφατη επίσκεψη του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως στην Αστυνομική Δ/νση Χαλκιδικής, οι πρακτικές της αστυνομίας έχουν ξεπεράσει κάθε έννοια νομιμότητας, συνταγματικότητας και ηθικής: συνεχείς αστυνομικές περιπολίες, παρακολούθηση πολιτών και κατατρομοκράτηση τους – μεταξύ τους παιδιά και γέροντες –  έντονη παρουσία κουκουλοφόρων αστυνομικών καθόλη τη διάρκεια της ημέρας σε δρόμους και πλατείες, τυφλές προσαγωγές και παράνομη λήψη γενετικού υλικού (DNA).

Η αποκορύφωση της τρομοκρατίας ήρθε με την κινηματογραφική “απαγωγή” από την ΕΛ.ΑΣ. δύο συμπολιτών μας το μεσημέρι, των οποίων η τύχη αγνοείται. Δικηγόροι και συγγενείς δεν έχουν την παραμικρή ενημέρωση για το πού βρίσκονται.

Θεωρούμε ότι αυτή η πρακτική δεν έχει στόχο την εύρεση των δραστών των γνωστών επεισοδίων στις Σκουριές αλλά χρησιμοποιείται σαν μοναδική ευκαιρία τρομοκράτησης των πολιτών που είναι αντίθετοι στα σχέδια της καναδικής Eldorado Gold στη Β. Χαλκιδική.

Καλούμε την κυβέρνηση, τα κόμματα και τους βουλευτές του Eλληνικού Kοινοβουλίου καθώς και κάθε θεσμικό φορέα εντεταλμένο για την τήρηση της νομιμότητας να διασφαλίσει τα κατοχυρωμένα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Καλούμε φορείς και ευαίσθητους πολίτες σε συμπαράσταση για να προστατευτούν τα δικαιώματα μας για τη υγεία, τη ζωή και το μέλλον της περιοχής μας.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://antigoldgreece.wordpress.com

 

Πρωθυπουργός Βουλγαρίας: δεν θα συμμετέχω σε μια κυβέρνηση όπου η αστυνομία θα χτυπάει ανθρώπους

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Πρωθυπουργός Βουλγαρίας: δεν θα συμμετέχω σε μια κυβέρνηση όπου η αστυνομία θα χτυπάει ανθρώπους
Feb 212013
 

Παραιτήθηκε η βουλγαρική κυβέρνηση

Η βουλγαρική κυβέρνηση παραιτήθηκε μετά από τις διαμαρτυρίες που κλιμακώθηκαν σε όλη τη χώρα κατά της λιτότητας και των υψηλών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας.

Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά σήμερα στο κοινοβούλιο ο πρωθυπουργός Boiko Borisov, “δεν θα συμμετέχω σε μια κυβέρνηση όπου η αστυνομία θα χτυπάει ανθρώπους”.

Τόνισε δε μιλώντας στη Βουλή, ότι “έχουμε αξιοπρέπεια και τιμή. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που μας έφεραν στην εξουσία και τους τη δίνουμε λοιπόν πάλι πίσω”.

Η δημοτικότητα του πρωθυπουργού και της κεντροδεξιάς κυβέρνησής του έχει υποχωρήσει σημαντικά μετά από χρόνια περικοπών στον προϋπολογισμό. Τη Δευτέρα, προηγήθηκε η αποχώρηση του υπουργού Οικονομικώ σε μια προσπάθεια να μετριάσει την κριτική, και χθες η κυβέρνηση προχώρησε στη μείωση των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας, και ανακάλεσε την άδεια του μεγαλύτερου ξένου προμηθευτή ηλεκτρικής ενέργειας.

Αλλά οι κινήσεις της κυβέρνησης δεν ικανοποίησαν τους διαδηλωτές, που έρχονται αντιμέτωποι με θερμοκρασίες κάτω του μηδενός, με αποτέλεσμα να βγουν ξανά στους δρόμους χθες το βράδυ, με βουλγαρικές σημαίες και κεριά φωνάζοντας “μαφία”.

Πρόωρες εκλογές ζητά ο αρχηγός της κεντροδεξιάς Ένωσης Δημοκρατικών Δυνάμεων

Στο μεταξύ, όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, την προκήρυξη πρόωρων εκλογών στη Βουλγαρία ζήτησε ο αρχηγός της κεντροδεξιάς Ένωσης Δημοκρατικών Δυνάμεων Μάρτιν Ντιμιτρόφ, μετά την ανακοίνωση της παραίτησης της κυβέρνησης από τον πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ.

“Ο (πρωθυπουργός) Μπόικο Μπορίσοφ και η κυβέρνησή του έχουν αφήσει τη χώρα σε κατάσταση καταστροφής” δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Ντιμιτρόφ, όπως μεταδίδουν τα βουλγαρικά μέσα ενημέρωσης.

Ο κ. Ντιμιτρόφ, συμπρόεδρος του Γαλάζιου Συνασπισμού, εκτίμησε ακόμη πως η ένταση στη χώρα θα εκτονωθεί μετά την παραίτηση της κυβέρνησης.

Ο κ. Μπορίσοφ ανακοίνωσε, αιφνιδιαστικά, την παραίτηση της κυβέρνησής του, στη σημερινή συνεδρίαση της βουλγαρικής βουλής, στην οποία οι Βούλγαροι βουλευτές επρόκειτο να ψηφίσουν επί της παραίτησης του υπουργού Οικονομικών Συμεών Ντιάνκοφ. Είχαν προηγηθεί, χθες, συμπλοκές μεταξύ των αστυνομικών και διαδηλωτών, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τις υπέρογκες αυξήσεις στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, αλλά και τα γενικότερα μέτρα λιτότητας. Η χθεσινή διαδήλωση στη Σόφια είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό αρκετών διαδηλωτών, αλλά και δύο αστυνομικών.

Πηγή: www.capital.gr

Μαζάουερ: Η Άκρα Δεξιά απειλεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία

 Απόψεις  Comments Off on Μαζάουερ: Η Άκρα Δεξιά απειλεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία
Feb 192013
 

Η Άκρα Δεξιά απειλεί την κοινοβουλευτική δημοκρατία περισσότερο απ’ ότι η Άκρα Αριστερά, προειδοποίησε, ο βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ μιλώντας σε εκδήλωση του Αμερικανικού Κολεγίου Ελλάδας – Deree την Τρίτη.

Ο κ. Μαζάουερ ανέφερε ως κοντινότερο ιστορικό ανάλογο της Χρυσής Αυγής το εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα της Γερμανίας, και στη θέση των Εβραίων τους μετανάστες.

Όπως εκτίμησε «πολλοί πολιτικοί υποτιμούν την άνοδό της και τη θεωρούν ένα παροδικό φαινόμενο, δεν είναι αλήθεια. Η ελληνική πολιτεία δεν δείχνει σημάδια ότι καταλαβαίνει τη σοβαρότητα της κατάστασης» και επεσήμανε ότι η Χρυσή Αυγή έχει καθαρά ναζιστικά χαρακτηριστικά.

Αναφερόμενος στα δύο μεγάλα κόμματα, είπε ότι δεν έχουν κάνει τα βήματα που χρειάζονται για να αποκαταστήσουν την εκτίμηση του λαού.

Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ, τόνισε ότι παρουσιάζει ένα μοντέλο στο οποίο θα παρουσιαστεί μία καινούργια κυβέρνηση η οποία «ως δια μαγείας θα λύσει τα προβλήματα που υπήρξαν μέχρι εκείνη τη στιγμή και θα τα κάνει όλα σωστά».

Ο κ. Μαζάουερ τόνισε ότι «ο σωστός δρόμος είναι να εξετάσεις τους θεσμούς που ήδη έχεις, την κατάσταση έτσι όπως είναι διαμορφωμένη και πως θα μπορέσεις να τη βελτιώσεις. Το στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ για τον ομιλητή ήταν για το αν θα μπορέσει να αγκαλιάσει τους θεσμούς την κοινοβουλευτική δημοκρατία και να τους βελτιώσει».

Πηγή: http://www.skai.gr/

Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας (τόσο μακριά, τόσο κοντά…)

 Απόψεις  Comments Off on Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας (τόσο μακριά, τόσο κοντά…)
Feb 192013
 

Πιθανότατα, το πιο πολυσυζητημένο θέμα των ημερών να είναι ο τρόπος με τον οποίο το «κίνημα» των διαμαρτυρόμενων (ή αγανακτισμένων) θα καταφέρει να εφαρμόσει στην πράξη όσα αποφασίζονται από τις Συνελεύσεις, δηλαδή, το πώς θα υλοποιηθούν οι αποφάσεις που λαμβάνονται με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και πώς θα πραγματοποιηθούν τα αιτήματα, κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και άλλα, που αναδεικνύονται μέσα από τις διαδικασίες αυτές.

Για άλλους, κύριο αίτημα του κινήματος είναι η «άμεση δημοκρατία», για άλλους η κατ’ αρχήν ανατροπή του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού, για άλλους, ίσως, κατ’ αρχήν η μη εφαρμογή του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος της Κυβέρνησης και για άλλους ένας συνδυασμός όλων αυτών ή/και κάτι άλλο (π.χ. μια πιο δίκαιη κοινωνία, η εθνικοποίηση των τραπεζών, η τροποποίηση του Συντάγματος ή και η θέσπιση ενός νέου Συντάγματος, η διενέργεια δημοψηφίσματος κλπ.).

Πάντως, όλα τα αιτήματα που αναδεικνύονται ως τέτοια, από το κίνημα του τελευταίου μήνα, έστω κι αν, αναπόφευκτα, διατυπώνονται με βάση μία συγκεκριμένη πολιτική, ιδεολογική ή φιλοσοφική τοποθέτηση και κοινωνική – οικονομική καταγωγή (οι οποίες συχνά διαφέρουν), σκοπό έχουν να επιφέρουν μία, περισσότερο ή λιγότερο, ριζοσπαστική αλλαγή.

Πάντα φτάνουμε λοιπόν στο πώς θα πραγματοποιήσουμε όλα αυτά για τα οποία μιλάμε μεταξύ μας.

Και σ’ αυτό το επίπεδο της συζήτησης υπάρχουν πολλές προτάσεις και ιδέες, που τείνουν να δώσουν λύση στο ερώτημα, είτε με πιο γενικό τρόπο είτε με πιο αποσπασματικό: πορείες, συγκεντρώσεις, περικύκλωση της Βουλής, τοπικές συνελεύσεις, συνελεύσεις σε χώρους εργασίας, καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, διαρκής ενημέρωση του κόσμου, υποστηρικτικές δραστηριότητες (π.χ καλλιτεχνικά δρώμενα) κλπ. και βέβαια, απεργίες, ή γενική απεργία διαρκείας.

Θα σταθώ στην τελευταία πρόταση η οποία έχει συζητηθεί και συζητείται συνέχεια (και) από τη Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, για κάλεσμα σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, προσπαθώντας να εστιάσω στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα αυτής της προοπτικής και να αρχίσω μία συζήτηση για το πώς θα μπορούσε να οργανωθεί μία τέτοιας μορφής απεργία.

Κατ’ αρχήν, το δικαίωμα της απεργίας (το οποίο είναι ταυτόχρονα ατομικό και συλλογικό δικαίωμα αλλά και θεσμική εγγύηση) κατοχυρώνεται από την παρ. 2 του αρθρ.23 του Συντάγματος. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή «Η απεργία αποτελεί δικαίωμα και ασκείται από τις νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων, ενώ στο επόμενο εδάφιο της παραγράφου αυτής τίθενται κάποιες εξαιρέσεις στο γενικό αυτό κανόνα, που αφορούν: α) την απαγόρευση της απεργίας στους δικαστές και β) τη θέση περιορισμών στο δικαίωμα προσφυγής σε απεργία των δημοσίων υπαλλήλων (με την ευρεία έννοια του δημοσίου τομέα) και όσων εργάζονται σε κάθε μορφές επιχειρήσεις «…που η λειτουργία τους έχει ζωτική σημασία για την εξυπηρέτηση βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου», ενώ στο τέλος αναφέρεται ότι «Οι περιορισμοί αυτοί δεν μπορούν να φθάνουν έως την κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας ή την παρεμπόδιση της νόμιμης άσκησής του.».

Επίσης, αξίζει ν’ αναφερθεί ότι το δικαίωμα της απεργίας κατοχυρώνεται και από διεθνείς συμβάσεις (π.χ. Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων Ανθρώπου – Ε.Σ.Δ.Α. άρθρ.11).

Όταν μιλάμε για Πολιτική Απεργία, εννοούμε την απεργία της οποίας ουσιαστικός αποδέκτης είναι το κράτος και έχει ως σκοπό αιτήματα που κάμπτουν κατά κάποιο τρόπο, μία από τις 3 μορφές εξουσίας που κατοχυρώνονται συνταγματικά (άρθρο 26), δηλαδή τη νομοθετική, την εκτελεστική ή την δικαστική. Η Πολιτική Απεργία δεν έχει αποδέκτη τον εργοδότη (νομικό ή φυσικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου), τον αντισυμβαλλόμενο (σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο), ή κάποιο αφεντικό, δεν έχει συγκεκριμένα κλαδικά, επαγγελματικά ή ατομικά αιτήματα, αλλά, αντίθετα, προτάσσει ως κύρια αιτήματά της την μη-νομοθέτηση, μη-εφαρμογή, μη-εκτέλεση, δηλαδή την μερική ή ολική μη-άσκηση (ή αναστολή) κάποιας επιλογής ή απόφασης μίας εκ των τριών προαναφερόμενων μορφών εξουσίας.

Συνεπώς, σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία στη νομική επιστήμη, το αρθρ.23 παρ. 2 Σ. δεν καλύπτει την απεργία ως μέσο αντίστασης εναντίον κάθε προσπάθειας βίαιης κατάλυσης του Συντάγματος, αλλά η απεργία αυτή αντιμετωπίζεται αποκλειστικά από το άρθρ.120 παρ.4 Σ., δυνάμει του οποίου επιβάλλεται αντίσταση με κάθε μέσο στις περιπτώσεις αυτές, άρα και με απεργιακές κινητοποιήσεις κάθε μορφής.

Το αν και σε ποιο βαθμό οι, μετά Μνημονίου, πολιτικές επιλογές της συγκεκριμένης Κυβέρνηση αποτελούν ή όχι προσπάθεια βίαιης κατάλυσης του Συντάγματος και το αν μία Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας είναι, κατ’ ακολουθία, «νόμιμη» ή «μη νόμιμη» και αν υπάγεται στις διατάξεις του αρθρ.23 παρ.2 ή 120 παρ.4 του Συντάγματος, είναι όμως μία συζήτηση που περισσότερο αφορά τη θεωρητική νομική επιστήμη παρά την πραγματικότητα που ζούμε. Κι αυτό γιατί, όσο πιο μαζικό γίνεται ένα κίνημα, τόσο περισσότερο νομιμοποιείται, σε κάθε περίπτωση, να επιβάλλει το δικό του νέο δίκαιο, να «γεννήσει» δίκαιο (το οποίο βέβαια θα είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας πραγματικής, άμεσης, δημοκρατίας).

Με αυτή την έννοια, ακόμα και η νομιμότητα μίας επαναστατικής διαδικασίας και η κάθε επιμέρους επαναστατική πρακτική (όπως είναι και η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας) κρίνεται εκ του αποτελέσματος (αν δηλαδή επικράτησε ή όχι) με κύριο κριτήριο αφ’ ενός την μαζική συμμετοχή σ’ αυτή και αφ’ ετέρου την όσο το δυνατόν πιο μαζική αποδοχή του επαναστατικού «αποτελέσματος».

Η τάση που υπάρχει στις κοινωνίες (καλύτερα: στα μέλη μίας δεδομένης κοινωνίας) να έχουν μία μεταφυσική αντίληψη για το δίκαιο, είναι εντελώς λανθασμένη και δεν δικαιώνεται ιστορικά. Η κοινωνία η ίδια είναι αυτή που κάθε φορά αποφασίζει τί θεωρεί έννομο αγαθό και πώς το προστατεύει. Κάθε αντίληψη ότι υπάρχουν και νόμοι που ισχύουν αξιωματικά σε κάθε κοινωνία, έξω, πάνω και πέρα από αυτήν, αγγίζει τα όρια της μεταφυσικής αντίληψης του δικαίου.

Η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, φαίνεται να είναι λοιπόν το ισχυρότερο όπλο που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή, και μάλιστα τόσο από ιδεολογική-πολιτική, όσο και από πρακτική άποψη.

Από πολιτική άποψη γιατί:

1.Είναι ίσως η μόνη επαναστατική πρακτική που το κράτος δεν μπορεί ν’ αντιμετωπίσει χωρίς απίστευτες απώλειες. Φανταστείτε να μην δουλεύει απολύτως κανείς. Κλειστό το δημόσιο, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια. Μία χώρα χωρίς συγκοινωνίες και μεταφορές, με κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια, με κλειστά νοσοκομεία, με γιατρούς άφαντους, με κλειστά δικαστήρια λόγω απεργίας δικηγόρων και δικαστικών υπαλλήλων (γραμματέων), με κλειστά τα πάσης φύσεως εμπορικά καταστήματα, με κλειστά όλα τα εργοστάσια και όλες τις παραγωγικές μονάδες. Χωρίς ρεύμα και χωρίς νερό (παρά μόνο για ελάχιστες ώρες), χωρίς επικοινωνίες… Και όλα αυτά χωρίς καμμία προοπτική εξόδου, χωρίς συμφωνημένη και γνωστή ημερομηνία αναστολής της απεργίας. Η οικονομική ζημιά που θα υποστούν κράτος και κεφάλαιο θα είναι ανυπολόγιστη (το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει με τις 24ωρες απεργίες που τους χαρίζει απλώς μεροκάματα).

Αυτοί που τώρα μας λένε π.χ. ότι ο δημόσιος τομέας είναι τεράστιος και ζημιογόνος, θα το νοσταλγήσουν σε ελάχιστες ώρες, ακριβώς επειδή όλος ο μηχανισμός στήριξής τους θα είναι απών και αυτοί θα βρεθούν στον αέρα…

Κυβέρνηση, Ε.Ε., Ε.Κ.Τ. και Δ.Ν.Τ. θα χάσουν την ψυχραιμία τους μέσα σε ελάχιστες ώρες. Σε ελάχιστες μέρες θα έχουν λυγίσει.

2.Θα δημιουργήσει συνειδήσεις και θα (κατα)δείξει στον κόσμο τόσο τη δύναμή του όσο και το πόσο απαραίτητη είναι σε ένα κοινωνικό αγώνα, η αλληλεγγύη. Ταυτόχρονα θα αποτελέσει μία παρακαταθήκη για το μέλλον και ένα μάθημα πολιτικοποίησης, όχι μόνο όσων ζουν σ’ αυτή τη χώρα αλλά και όσων ζουν καθημερινά με τα ίδια ή παρόμοια προβλήματα, οπουδήποτε, δημιουργώντας, ενδεχομένως, μία διεθνή επαναστατική συνείδηση
3.Θα ξεπεράσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις στο βαθμό που αυτές είναι αναποτελεσματικές και διαπλεκόμενες ή παραπαίουσες μέσα στη γραφειοκρατία και θα αναδείξει, μέσα από διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, νέους φορείς στους χώρους εργασίας.
4.Θα θέσει τις πραγματικές βάσεις για τη μετάβαση στο κύριο αίτημα των καιρών: την Άμεση Δημοκρατία.

Από πρακτική άποψη γιατί:

Σε κατάσταση Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας οι μόνοι που θα δουλεύουν είναι οι εργαζόμενοι (ή «εργαζόμενοι»…;) στα μέσα καταστολής. Σε κατάσταση χάους θα είναι σχεδόν αδύνατο να επιβληθούν στο λαό. Είναι άλλο πράγμα να πολιορκήσουν τη Βουλή ακόμα και 1.000.000 άνθρωποι (μία αποφασισμένη εξουσία είναι πιθανό να νικήσει αν π.χ. χρησιμοποιηθούν 30.000 αστυνομικοί και μερικές εκατοντάδες ασφαλίτες – προβοκάτορες που δεν θα διστάσουν να βγάλουν τ’ αυτόματα) συγκεντρωμένοι σε ένα μέρος και άλλο να παραλύσει μία χώρα ολόκληρη με έναν τρόπο τόσο καταλυτικό και ο καθένας ν’ αντιστέκεται τόσο ειρηνικά όσο μόνο ένας «τεμπέλαρος» (που αρνείται να δουλέψει) μπορεί…

Εκτός από αυτό, οι δυνάμεις καταστολής, εκ των πραγμάτων δεν θα μπορέσουν να καταστείλουν μία εξέγερση που θα έχει χιλιάδες πυρήνες (π.χ. τις απεργιακές επιτροπές που θα διαφυλάσσουν κάθε εργασιακό χώρο).

Κι εδώ φτάνουμε στο τελευταίο ζήτημα: Πώς μπορεί να οργανωθεί μία τόσο μαζική απεργία διαρκείας και μάλιστα σε καιρούς απίστευτης φτώχειας, κοινωνικής ομηρίας και εργασιακής τρομοκρατίας;

Με δεδομένο ότι συνδικάτα και τα κόμματα δεν θέλουν ή/και δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, απομένει σ’ εμάς, να προετοιμάσουμε με κάθε τρόπο τον κόσμο ώστε να συμμετέχει καθολικά σε μία Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας.

Είναι προφανές ότι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Ίσως το τελευταίο παράδειγμα πολιτικής απεργίας στην Ευρώπη να πρέπει να το ψάξουμε στον Μάη του 1968 και στην Ελλάδα μάλλον πρέπει να ανατρέξουμε στις αρχές του εμφυλίου πολέμου (διορθώστε με αν κάνω λάθος), ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο δεν είναι και πολλές οι περιπτώσεις που πραγματοποιήθηκε μία τέτοια απεργία.

Οι Λαϊκές Συνελεύσεις στις 70 περίπου πόλεις της χώρας, δεν φαίνεται ακόμα να έχουν τέτοια οργανωτική δύναμη ώστε να υποκινήσουν άμεσα τον κόσμο σε μία τόσο ριζοσπαστική ενέργεια.

Από την άλλη πλευρά, μέρα με τη μέρα, η ιδέα της Γενικής Πολιτικής Απεργίας Διαρκείας, συζητείται όλο και περισσότερο από χιλιάδες ανθρώπους. Είναι ίσως η πιο συχνή φράση που θ’ ακούσει κανείς αν κάνει μία βόλτα ανάμεσα σε όσους συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Σε ένα λαό που κοιμάται βαθιά για τουλάχιστον 30-35 χρόνια, το να είναι το πρώτο θέμα συζήτησης (έστω και υπό τη μορφή ονείρου θερινής νυκτός…) μέσα σε 26 μέρες, δεν είναι κάτι που μπορεί ν’ αγνοηθεί.

Σε συνδυασμό με άλλες προτάσεις που γίνονται καθημερινά και αφορούν το πώς θα καταφέρουμε όσα επιδιώκουμε, όπως αυτές που προαναφέρθηκαν, οι Συνελεύσεις και ο καθένας μας ξεχωριστά, πρέπει να δώσουμε έναν πολυεπίπεδο αγώνα προκειμένου να πείσουμε την κοινωνία ότι η Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας είναι η πιο δραστική και σίγουρη λύση.

Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξει ενημέρωση σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε επαγγελματικό κλάδο κλπ. όσον αφορά:
-το τί σημαίνει «συμμετέχω σε Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας»
-τί προσπαθώ να καταφέρω με αυτό τον τρόπο
-ως που πρέπει να φτάσω προκειμένου να την προασπίσω

Οι απαντήσεις υπάρχουν μέσα μας.

Ενδεικτικά αναφέρω τις πρώτες που μου έρχονται στο μυαλό:

-Δημιουργία ταμείων από τις Συνελεύσεις για κυκλοφορία φυλλαδίων, για κυκλοφορία αυτοκινήτων που θα μεταδίδουν μηνύματα και καλέσματα σε κάθε γειτονιά και εργασιακό χώρο, για καταχώριση πληρωμένων σχετικών ανακοινώσεων σε μεγάλες εφημερίδες της Ελλάδας και της Ευρώπης, με τις οποίες θα αναλύεται το σκεπτικό που οδήγησε σε μία τέτοια απόφαση,
-Δημιουργία απεργιακών επιτροπών με σκοπό να διαφυλάξουν με οποιοδήποτε μέσο την τήρηση της απεργίας από όλους (όσον αφορά τον ιδιωτικό τομέα στον οποίο, κυρίως, επικρατεί εργοδοτική τρομοκρατία, θα πρέπει να είναι σαφές, εκ των προτέρων, ότι δεν θα επιτραπεί με κανένα τρόπο σε κανένα απολύτως εργοδότη, «μικρό» ή «μεγάλο» να εκβιάσει κανένα απολύτως εργαζόμενο, και ότι οι απεργιακές επιτροπές είναι αποφασισμένες να επιβάλλουν την απόφαση της κοινωνίας για Πολιτική απεργία με απόλυτη αποφασιστικότητα).

Ακόμα κι αν περάσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα από τη Βουλή, το παιχνίδι δεν θα έχει χαθεί, αρκεί ν’ αρχίσουμε από τώρα να οργανώνουμε την Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας και να προσηλωθούμε στον απόλυτα συγκεκριμένο αυτό στόχο μας.

Διαφορετικά (κι αυτό αφορά όσους πιστεύουν ότι μία τέτοια πρακτική είναι αδύνατη), πολύ σύντομα, το μόνο δικαίωμα που θα μας έχει απομείνει είναι αυτό που οι νεοφιλελεύθεροι λένε με περισπούδαστο ύφος σε σχετικές συζητήσεις, όταν κάποιος μιλάει για το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας, ότι δηλαδή υπάρχει και «το δικαίωμα της μη συμμετοχής στην απεργία…».

Ας σκεφτούμε σε ποια θέση βρισκόμαστε σήμερα και ας σκεφτούμε ποιά δικαιώματά μας οφείλουμε να υπερασπίσουμε. Μπορεί να φαίνεται σε πολλούς ότι τα αιτήματά μας είναι απραγματοποίητα αλλά, όσο μακριά είναι, άλλο τόσο είναι εύκολο να φτάσουμε κοντά στην πραγματοποίησή τους, αρκεί να είμαστε αποφασισμένοι ως προς τι θέλουμε και πώς θα το διεκδικήσουμε. Διαφορετικά θα φτάσουμε να το προσπαθούμε απροετοίμαστοι, όταν, μέσα στους επόμενους μήνες, πολλοί από εμάς δεν θα έχουμε ρεύμα, νερό, στέγη και ένα πιάτο φαγητό.

 

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://eagainst.com/articles/

«Μάθε Εργάτη Πως»

 Video  Comments Off on «Μάθε Εργάτη Πως»
Feb 192013
 

«Μάθε Εργάτη Πως» ταινία μικρού μήκους Εμπνευσμένη από το έργο του Πωλ Λαφάργκ « Η Θρησκεία του Κεφαλαίου»

Σενάριο – Σκηνοθεσία: Σήφης Στάμου,Κώστας Σταματόπουλος
Δ. Φωτογραφίας:Ιωάννης Στέφανος Κούνης
Μοντάζ: Μαιρηλία Καλαϊντζιδου
Παραγωγή: Χρήστος Γιάννου, Κώστας Σταματόπουλος, Σήφης Στάμου
Παραγωγή: Μανώλης Πατεράκης
Με τους: Δημήτρη Δρόσο , Ιωσήφ Πολυζωίδη , Κάτια Ζαρκάδα

Η μουσική της ταινίας είναι από το τραγούδι «Νόμος Είναι..»
Μουσική: Χρήστος Χατζησπύρου Στίχοι: Φάνης Μαργαρώνης Ερμηνεία: Βίκυ Αναστασίου

Η σιωπή δεν είναι χρυσός

 Απόψεις  Comments Off on Η σιωπή δεν είναι χρυσός
Feb 192013
 

Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣΚαθώς ένα χρόνο τώρα ασχολούμαι με τη θεματική «Χρυσός στα χρόνια της κρίσης» έχοντας δουλέψει μαζί με τους συνεργάτες μου στην Κολομβία (1), τη Ρουμανία (2) και την Ελλάδα (3), οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες.

 

Θα συγκρίνω την ελληνική περίπτωση με αυτή της Ρουμανίας (γιατί αν αρχίσω από την Κολομβία πολλοί θα πουν ότι συγκρίνω την Ελλάδα με μια λατινοαμερικανική χώρα και «τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς, εδώ είναι Ευρώπη» και άλλα τέτοια, κατά τη γνώμη μου ευτράπελα).

Πριν απ” αυτό όμως ας θυμηθούμε τι προβλέπουν τα δύο μεταλλευτικά σχέδια:

ΕΛΛΑΔΑ

Το ελληνικό κράτος έχει παραχωρήσει τα μεταλλευτικά δικαιώματα μιας έκτασης 317.000 στρεμμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική, πλούσιας σε χρυσό, χαλκό και άλλα μέταλλα, στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold.

Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται το κοίτασμα χαλκού – χρυσού στις Σκουριές, που σήμερα εκτιμάται ότι αξίζει περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια, δύο προϋπάρχοντα ορυχεία μαζί με τις εγκαταστάσεις τους, 310 σπίτια στο Στρατώνι, καθώς και τα δικαιώματα έρευνας και επέκτασης της εξορυκτικής δραστηριότητας με το άνοιγμα και άλλων μεταλλείων.

Το αντάλλαγμα που πλήρωσε η εταιρεία στο ελληνικό κράτος το 2003 για να αποκτήσει τα παραπάνω ήταν 11 εκατομμύρια ευρώ, κάτι που έχει χαρακτηριστεί από κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου και από κατοίκους της περιοχής «ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της χώρας».

Οσοι αντιδρούν στο μεταλλευτικό σχέδιο, υποστηρίζουν ότι η επένδυση θα προκαλέσει ανεπίστρεπτη καταστροφή στο περιβάλλον, με τα οφέλη να είναι λιγότερα από τις απώλειες.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Στη Ρόσια Μοντάνα της Ρουμανίας μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, και το ρουμανικό κράτος θέλουν από το 1997 να εξορύξουν το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού στο υπέδαφος της Ευρώπης.

Για να το κάνουν αυτό θα ανατινάξουν όλα τα βουνά της περιοχής δημιουργώντας τέσσερα ορυχεία ανοιχτής εξόρυξης και μια μεγάλη δεξαμενή εναπόθεσης αποβλήτων, που θα περιέχει κυάνιο και άλλες τοξικές ουσίες.

Οι κάτοικοι που αντιδρούν λένε ότι αυτό θα έχει ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον καθώς και στην ιστορική κληρονομιά της Ρόσια Μοντάνα, αφού εκεί βρίσκονται οι πιο καλά διατηρημένες ρωμαϊκές στοές παγκοσμίως.

Οι ιστορικοί λένε πως η ακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οφείλεται ώς ένα βαθμό στο χρυσάφι της Ρόσια Μοντάνα και οι τεχνίτες της εποχής είχαν αναπτύξει ένα δίκτυο υπόγειων στοών για την εξόρυξη, τόσο αριστοτεχνικό, που πολλοί το παρομοιάζουν με υπόγεια Ακρόπολη.

 

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

1. Και οι δύο χώρες πλήττονται βάναυσα από την οικονομική κρίση.

2. Και οι δύο χώρες θέλουν να εξορύξουν το χρυσάφι τώρα που οι τιμές του πολύτιμου μετάλλου βρίσκονται στα ύψη.

3. Και οι δύο χώρες έχουν ως επενδυτές καναδικές εταιρείες.

4. Κάτοικοι και των δύο περιοχών αντιδρούν υποστηρίζοντας πως τα σχέδια εξόρυξης θα έχουν καταστροφικές συνέπειες.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ

1. Στη Ρόσια Μοντάνα αστυνομία δεν πάτησε ποτέ, παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων που πολλές φορές ήταν έντονες και παρά τη συμμετοχή ξένων ακτιβιστών που ταξίδεψαν στη Ρουμανία ειδικά για κείνες τις διαδηλώσεις. Στις Σκουριές στέλνουν τα ΜΑΤ.

2. Ο πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου, που είναι αναφανδόν υπέρ του πρότζεκτ, επισκέπτεται τη Ρόσια Μοντάνα και συνομιλεί με τους κατοίκους που αντιδρούν. Στην Ελλάδα δεν άκουσα ποτέ για μια τέτοια συνάντηση σε τόσο υψηλό επίπεδο.

3. Στη Ρουμανία το πρότζεκτ το έχει αναλάβει μια κοινοπραξία, η Rosia Montana Gold Corporation (4). Σε αυτή την εταιρεία οι Καναδοί έχουν το 80,69%, ενώ το υπόλοιπο 19,31% έχει μείνει στον έλεγχο του κράτους.

Στην Ελλάδα έχει σχηματιστεί μια αντίστοιχη κοινοπραξία, η «Ελληνικός Χρυσός». Οι Καναδοί ελέγχουν το 95%, ενώ το υπόλοιπο 5% ανήκει στην ελληνική κατασκευαστική εταιρεία «Ακτωρ» του ομίλου Μπόμπολα. Το ελληνικό κράτος δηλαδή δεν έχει κρατήσει απολύτως τίποτα.

4. Το ρουμανικό κράτος, σύμφωνα με τη Rosia Montana Gold Corp., θα πάρει 4 δισεκατομμύρια δολάρια από αυτή την επένδυση, συμπεριλαμβανομένων και των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης (royalties) που θα εισπράττει βάσει των νόμων κατ” αναλογία με το μετάλλευμα που θα εξορύσσεται (5).

Αντίθετα η Ελλάδα παραχώρησε στην «Ελληνικός Χρυσός» τα πάντα για 11 εκατομμύρια ευρώ και δεν θα εισπράξει ούτε σεντ από δικαιώματα εξόρυξης στο μέλλον καθώς ο μεταλλευτικός κώδικας που γράφτηκε επί χούντας δεν προβλέπει κάτι τέτοιο (6).

5. Ολοι οι υπουργοί που πέρασαν από το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος της Ρουμανίας, διστάζουν να δώσουν περιβαλλοντική άδεια στο πρότζεκτ της Ρόσια Μοντάνα, και ως εκ τούτου το πράσινο φως για την έναρξή του.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ατίλα Κοροντί, μάλιστα απέρριψε το 2007 την περιβαλλοντική μελέτη της εταιρείας καθώς δεν είχαν προσκομιστεί όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. «Χρειαζόμαστε επενδυτές σε αυτή τη χώρα που να είναι σοβαροί, και η εταιρεία κατά τη γνώμη μου δεν είναι αρκετά σοβαρή», είπε στην συνάδελφο Γεωργία Ανάγνου.

Η τωρινή υπουργός Περιβάλλοντος μάλιστα, Rovana Plumb, πρότεινε πρόσφατα να δοθεί όλος ο φάκελος στη δημοσιότητα προκειμένου οι Ρουμάνοι να γνωρίζουν κάθε λεπτομέρεια αναφορικά με το πρότζεκτ (7).

Στην Ελλάδα, παρ” όλο που εκκρεμεί απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που θα κρίνει το αν θα αρχίσει το πρότζεκτ ή όχι, το υπουργείο Περιβάλλοντος με εντολή του παρεμβαίνει υπέρ της «Ελληνικός Χρυσός» και ουσιαστικά διατάζει το δασαρχείο να εγκρίνει εργασίες υλοτομίας στο αρχέγονο δάσος των Σκουριών, πριν από την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (8).

6. Η Rosia Montana Gold Corporation προσπαθεί να κερδίσει την κοινή γνώμη της Ρουμανίας με διαφημιστικά σποτ στην τηλεόραση και στις εφημερίδες. Σε σχέση με τη διαφήμιση η εταιρεία κατατάσσεται τρίτη μετά τις δύο μεγάλες εταιρείες τηλεφωνίας. Με αυτόν τον τρόπο ελέγχει και την εγχώρια πληροφόρηση, αφού όπως καταγγέλλουν Ρουμάνοι δημοσιογράφοι, «είναι αδύνατον να δεις να γράφονται άρθρα εναντίον του πρότζεκτ της Ρόσια Μοντάνα στον εθνικό Τύπο».

Στην Ελλάδα η «Ελληνικός Χρυσός» δεν έχει ούτε καν ιστοσελίδα (9) και δεν δαπανά τίποτα για διαφήμιση. Ούτε και φαίνεται να νοιάζει κανέναν -και μιλώ κυρίως για το κράτος- να ενημερωθεί η κοινή γνώμη της Ελλάδας για το τι ακριβώς σχεδιάζεται να γίνει στη Χαλκιδική.

Είναι λες και μιλάμε για μια έρημη τοποθεσία στον πλανήτη Αρη. Τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ σιωπούν εναρμονιζόμενα με την κυβερνητική γραμμή περί ανάπτυξης και ξένων επενδύσεων uber alles, ενώ το γεγονός ότι στην κοινοπραξία συμμετέχει και ένας από τους πιο σημαντικούς επιχειρηματικούς ομίλους της Ελλάδας, βασικός μέτοχος και σε ΜΜΕ, καθιστά τη δημοσίευση κριτικής σχετικά με το project πρακτικά αδύνατη.

7. Στην Ρουμανία το πρότζεκτ είναι μεγαλύτερο (4 ανοιχτά ορυχεία) και συνεπώς έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον από ότι το πρότζεκτ στις Σκουριές. Επίσης θα χρησιμοποιηθεί κυάνιο. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις δηλώσεις των υπευθύνων της  «Ελληνικός Χρυσός» όχι.

Όπως λένε, από τη στιγμή που το κοίτασμα στις Σκουριές περιέχει χαλκό, θα χρησιμοποιήσουν μια τεχνική για μεταλλουργία χαλκού που λέγεται flash smelting (στιγμιαία τήξη) και θα παίρνουν τον χρυσό ως παραπροϊόν.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το ρουμανικό κράτος, παρόλο που έχει να κερδίσει περισσότερα χρήματα από τα σχέδια εξόρυξης χρυσού στο έδαφός του, παρ” όλο που έκανε καλύτερες συμφωνίες και παρ” όλο που και το ίδιο είναι μέτοχος της κοινοπραξίας, φαίνεται να κινείται με περισσότερη ωριμότητα, υπευθυνότητα και προσοχή σε σχέση με την Ελλάδα.

Το ελληνικό κράτος, που χορεύει στον ρυθμό των Μνημονίων, βιάζεται. Με μοναδικό κριτήριο το «να δώσουμε θέσεις εργασίας» ή «να φέρουμε ξένες επενδύσεις» κινείται άρον άρον με προχειρότητα, κερδίζοντας ελάχιστα, και μάλιστα σε ένα θέμα τόσο σημαντικό που αφορά το περιβάλλον μιας περιοχής απερίγραπτου φυσικού κάλλους.

Και επειδή οι άνθρωποι που ζουν εκεί πιστεύουν ότι τα αρχέγονα δάση που θα κοπούν δεν ξαναγίνονται και πως κάθε απόφαση που θα ληφθεί τώρα, θα επηρεάσει άμεσα και τις επόμενες γενιές, διαμαρτύρονται. Ωστόσο αντί να βρουν ένα κράτος που θα σκύψει και θα τους ακούσει, εκείνο τους στέλνει τα ΜΑΤ για να καταπνίξει τη φωνή τους.

Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει καμία ανάλογη περίπτωση, από τη στιγμή που η Ελλάδα έγινε μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όπου ένα μεταλλευτικό σχέδιο επιχειρήθηκε να επιβληθεί με αυτόν τον τρόπο, διά της βίας, εκ των άνω, από ευρωπαϊκό κράτος στον λαό του.

Αυτά είναι πράγματα που συχνά τα βλέπει κανείς να συμβαίνουν σε χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στη Γουατεμάλα, όπου ΜΑΤ και άνδρες ιδιωτικής εταιρείας σεκιούριτι επενέβησαν προς χάριν της μεταλλευτικής CGN προκειμένου να καταπνίξουν τη διαμαρτυρία ιθαγενών Μάγιας.

Το αποτέλεσμα ήταν να σκοτώσουν φριχτά τον ηγέτη τους, κομματιάζοντάς τον με ματσέτες. Στο Περού για το ορυχείο της Newmont, όπου δυνάμεις καταστολής συγκρούστηκαν με τους ντόπιους που επίσης διαμαρτύρονταν κατά του πρότζεκτ, αφήνοντας πίσω τους νεκρούς και τραυματίες.

Και στην Κολομβία, όπου εξαιτίας του 50χρονου εμφύλιου πολέμου, ο στρατός είναι αυτός που φυλάει τις ιδιωτικές εταιρείες χρυσού. Αλλά είπαμε: Εμείς δεν έχουμε καμιά σχέση με Λατινική Αμερική, είμαστε στο ευρώ, είμαστε Ευρώπη!

Ρώτησα τον πρώην υπουργό Περιβάλλοντος που έβαλε την υπογραφή του για το πρότζεκτ, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τι ακριβώς κερδίζει η χώρα. (Θυμίζω ότι πήραμε 11 εκατ. ευρώ και τέλος. Ούτε σεντ από royalties στο μέλλον.)

Μου απάντησε αυτολεξεί: «Το κράτος κερδίζει γιατί παίρνει φόρους, το κράτος κερδίζει γιατί προσλαμβάνονται πάνω από 1.000 άτομα και αυτά τα άτομα έχουν εισοδήματα, άρα πληρώνουν φόρους».

Θέσεις εργασίας

Ο κ. Στρατουδάκης της «Ελληνικός Χρυσός» μιλάει για «1.700 άμεσες θέσεις εργασίας και τις διπλάσιες έμμεσες». Περίπου 5.000 δηλαδή. Κάτι που με ευκολία επιβεβαιώνει και ο δήμαρχος Αριστοτέλη κ. Πάχτας:

«Πείτε μου, σε ποια άλλη περιοχή της πατρίδας μας, στην επόμενη πενταετία θα δημιουργηθούν άλλες 5.000 θέσεις απασχόλησης;».

Παρ” όλο που θεωρώ έωλο τον αριθμό των έμμεσων θέσεων -γιατί κανείς δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να επιβεβαιώσει ότι π.χ. οι γαλότσες που θα φορούν οι εργάτες θα φτιάχνονται από ελληνικά χέρια και δεν θα αγοράζονται από τη Βουλγαρία- θα θεωρήσω ότι ο αριθμός των θέσεων εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι όντως 5.000.

Οπως επίσης θα τονίσω και κάτι που δεν ακούγεται συχνά: ότι σύμφωνα με τις μελέτες της εταιρείας για τις Σκουριές, το ορυχείο θα έχει ζωή 27 χρόνων.

Αμείλικτα ερωτήματα

Τα ερωτήματα λοιπόν που καλείται να απαντήσει η ελληνική κοινωνία είναι τα εξής: Δέχεται για μια υπόσχεση 5.000 θέσεων εργασίας που θα διαρκέσουν 27 χρόνια, να κοπούν εκατοντάδες στρέμματα αρχέγονου δάσους;

Δέχεται να ρισκάρει τυχόν περιβαλλοντικές επιπτώσεις και ατυχήματα;

Δέχεται να εξορυχτεί χρυσάφι που θα φεύγει έξω, χωρίς να αφήνει περαιτέρω κέρδη στον τόπο από δικαιώματα εξόρυξης, παρά μόνο όσα θα προκύπτουν από τη φορολογία της επιχείρησης και των εργαζομένων της;

Και το πιο σημαντικό: Δέχεται αυτού του τύπου την ανάπτυξη;

Αυτά τα βασικά ερωτήματα θα πρέπει να αποτελέσουν την καρδιά μιας δημόσιας διαβούλευσης, η οποία κανονικά θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει. Ετσι ώστε όλοι οι Ελληνες να είναι ενημερωμένοι γι” αυτό που σχεδιάζεται να γίνει σε ένα μέρος της πατρίδας τους.

Μας αφορά όλους. Αλλωστε όπως έλεγε και ο Αριστοτέλης, «Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας». Δυστυχώς στη σύγχρονη ελληνική δημοκρατία αυτά είναι ψιλά γράμματα.

 

1. http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2011-2012/278-to-aggigma-tou-mida

2. http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2012-2013/314-o-xrysos-sta-xronia-tis-krisis-mavri-vilva

3. http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2012-2013/330-xrysos-sta-xronia-tis-krisis-o-thisavros-tis-kassandras

4. http://en.rmgc.ro/

5. http://en.rmgc.ro/rosia-montana-project/economy/business-plan.html

6. Μεταλλευτικός Κώδικας, ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ, ΜΕΤΑΛΛΕΙΟΚΤΗΣΙΑ ΕΝΝΟΙΑ – ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ – ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ Δικαίωμα μεταλλειοκτησίας http://www.ndf.gr/el/law/law/finish/1—/3-210–35101973.html

7. http://actmedia.eu/energy-and-environment/rovana-plumb-insists-on-declassification-of-files-on-rosia-montana/41457

8. http://www.exandasdocumentaries.com/gr/news/interesting-articles/315-omi-paremvasi-tou-ypeka-yper-tis-ellinikos-xrysos

9. http://www.hellas-gold.com/

10. http://www.newsbomb.gr/politikh/story/109173/o-panishyros-giorgos-mpompolas–ta-dimosia-erga-kai-ta-mme

Του Γιώργου Αυγερόπουλου

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://www.efsyn.gr/

Μια οργισμένη συνέντευξη του T. Πανούση που επιστρέφει μετά από ένα «ηλεκτροσόκ ρεαλισμού» στο ΕΣΥ

 Πολιτικό χιούμορ  Comments Off on Μια οργισμένη συνέντευξη του T. Πανούση που επιστρέφει μετά από ένα «ηλεκτροσόκ ρεαλισμού» στο ΕΣΥ
Feb 182013
 
Αφού πέρασε ένα «ηλεκτροσόκ ρεαλισμού», όπως χαρακτηριστικά λέει, σε νοσοκομείο του ΕΣΥ, μετά από μια περιπέτεια που είχε με την υγεία του, ο Τζίμης Πανούσης επιστρέφει στις live εμφανίσεις στο Troika Club. Στο νοσοκομείο έβγαλε μια πέτρα, από τα νεφρά «γιατί είμαι γέννημα-θρέμμα ρόκ». Τώρα ετοιμάζεται για τις παραστάσεις του, με έμβλημα της παράστασης το άστρο του Δαβίδ «μπλεγμένο» με τη σβάστικα, καθώς, όπως λέει, είναι το σύμβολο που εκφράζει την παγκόσμια πραγματικότητα. Ο Τζίμης Πανούσης που φέτος κλείνει 32 χρόνια στις μουσικές σκηνές, έδωσε συνέντευξη στον Δίεση 101,3 και μίλησε για πολλά. Για την εμπειρία του από το ΕΣΥ, το πολιτικό σύστημα τη «Χρυσή… Ευκαιρία», την Αριστερά που είναι «το καρκίνωμα του Ελληνισμού», για την Αλέκα και την κρίση, δηλώνοντας ότι αν ο ίδιος ήταν άνεργος και δεν είχε να δώσει γάλα στο παιδί του, θα αγκάλιαζε δέκα γουρούνια και θα «φεύγαμε όλοι μαζί». (Η συνέντευξη θα μεταδοθεί από τον Δίεση 101,3 το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου στις 10 το πρωί και την Κυριακή σε επανάληψη στις 09.00 το πρωί.) Μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
Για την εμπειρία του από το ΕΣΥ:
«Ήταν ένα ηλεκτροσόκ ρεαλισμού. Σε προσγειώνει στην πραγματικότητα και φεύγουν όλα αυτά τα «δήθεν» τα οράματα που έχουν οι καλλιτέχνες. Το σημαντικό είναι ότι εκεί συναντάς ανθρώπους κανονικούς που στις δικές μας τις παρέες δυστυχώς δεν υπάρχουν. Και βλέπεις τα παιδιά που δουλεύουν εκεί, να μην κοιμούνται καθόλου, να παίρνουν 800 ευρώ και αυτά να τους τα χρωστάνε. Εκεί όμως, στον πόνο και στο θάνατο, είμαστε όλοι ίσοι. Εκεί μέσα γνώρισα κανονικούς ανθρώπους και το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολιτική ιδεολογία και είναι τόσο καθαροί για το πώς θα σου αναλύσουν τα πράγματα. Η δική μου η παρέα που είναι ΔΗΜΑΡ, με τα πέντε διδακτορικά δεν μπορεί να φτάσει εκεί το μυαλό τους.». «Συναναστρέφομαι κάτι ΔΗΜΑΡ, κάτι τέτοια. Από μικρό παιδί είχα αυτό το πρόβλημα …Αυτό είναι το καρκίνωμα του ελληνισμού. Η ΔΗΜΑΡ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, όλη αυτή η συστημική Αριστερά. Και η ΔΗΜΑΡ, ΔΕΙΜΑΡ γράφεται, Δεν ΕΙμαι Αριστερός.»
Το μαυσωλείο του Περισσού:

Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν μπόρεσε να κρατήσει ένα ραδιοφωνικό σταθμό. Ντροπή. Αντί να ανοίξει τώρα το Σπίτι του Λαού να κάνει παιδικούς σταθμούς, το έχει μαυσωλείο. Το σπίτι του Λαού είναι ένα μεγάλο αυθαίρετο, χτισμένο πάνω στον Ποδονίφτη και δεν τολμάει κανείς να το πειράξει. Και πλημμυρίζει γιατί ο θεός εκδικείται, αν και δεν υπάρχει σε αυτές τις περιοχές. Εγώ είμαι της γενιάς του Χημείου και έχω τραβήξει πολλά από την ΚΝΕ, τα ΚΝΑΤ τα λεγόμενα. Τα περιμέναμε να αντιδράσουν τώρα, μετά το χαστούκι του Κασιδιάρη αλλά δυστυχώς δεν έγινε τίποτα. Αν είχε χτυπήσει την κ. Κανέλλη ένας αντιεξουσιαστής, την επόμενη ημέρα θα είχαν καεί τα Εξάρχεια. Εγώ αν είχα εμπορικό κέντρο, θα έκανα άγαλμα στην Αλέκα Παπαρήγα. Έχει καταστρέψει όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Κάνουν κάτι εθιμοτυπικές απεργίες χωρίς λόγο ταλαιπωρώντας και κλείνοντας μαγαζιά, χωρίς να επιτυγχάνεται τίποτα. Χρειάζονται άγριες απεργίες. Αν απεργήσεις 12 ημέρες έχει παραλύσει το κράτος.

Έχουμε μια πολιτική χούντα που είναι ριζωμένη βαθιά από όλα τα κόμματα και της αριστεράς κυρίως. Και ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα, είναι μεγάλη παγίδα και θα το δείτε όταν θα έρθει στην εξουσία. Τους έβλεπα προεκλογικά και το 80% δεν έχει δόντια. Αν δεν μπορείς να φτιάξεις τα δόντια σου, πώς θα φτιάξεις τη χώρα; Κατεβάζουν το μουστάκι για να μην φαίνονται τα δόντια που δεν υπάρχουν. Ο φερετζές του ξεδοντιάρη. Ντροπή!
Για τη «Χρυσή…Ευκαιρία»:
Δεν θέλω να κάνω κανένα αστείο, δεν θέλω να πιάσω στο στόμα μου τους αλήτες. Και στο πρόγραμμα θα τους λέω Χρυσή Ευκαιρία, δεν θέλω ούτε καν να τους αναφέρω, όπως είναι. Αυτοί θα εξαφανιστούνε σε λίγο καιρό που θα λυθεί το πρόβλημα με τους μετανάστες. Γιατί έχουμε γεμίσει καλάσνικοφ και μπαίνουν παντού και κάποιος πρέπει να κάνει μήνυση στο Σαμαρά που είχε ανοίξει τα σύνορα και γέμισε η χώρα από τους φυλακισμένους της Αλβανίας. Όσοι υποστηρίζουν τους φασίστες και είναι κυρίως νέοι, το κάνουν μόνο για τους μετανάστες και από αντίδραση. Και από μια πλευρά καλά κάνουν, είναι υγιής αντίδραση με λάθος τρόπο. Σου λέει ο άλλος. δεν θέλω αυτό το κοινοβούλιο, θέλω να μπεί μέσα ένας πιθηκάνθρωπος και να τους αρχίσει στα σκαμπίλια.Οι Έλληνες δεν έγιναν ξαφνικά φασίστες σε ποσοστό 10%. Είναι μια συγκυρία η οποία θα περάσει, διότι πρόκειται για κανονικούς πιθηκάνθρωπους, νεάτερνταλ που δεν μπορούν να σταθούν και κάποια στιγμή θα πάνε εκεί που ανήκουν. Στα βάθη της Αφρικής, στη ζούγκλα.
Για την κρίση και την επανάσταση:
Στο πρόγραμμα δεν θέλω να κάνω κανένα αστείο με τους πολιτικούς, δεν θέλω να πιάσω στο στόμα μου τους αλήτες, όλη αυτή τη συμμορία, το Σαμαρά και τους άλλους. Τους σιχαίνομαι, δεν θέλω να ασχοληθώ. Ξέρετε, υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο. Ενώ εμείς σαν λαός ήμασταν τελείως ανοργάνωτοι, εκείνοι την έκαναν πάρα πολύ καλά τη δουλειά, τους βγάζω το καπέλο. Μιλάω για τους δοσίλογους του Χριστοφοράκου και των άλλων. Το έχουνε στήσει πολύ καλά το πράγμα, οι Εβραιοναζήδες. Είμαστε ακόμη μουδιασμένοι γιατί δεν μας έκοψαν 100 ευρώ, μας πήραν τα μισά. Εκεί μένεις άναυδος. Και λες, ας έχω τη δουλίτσα μου, κι ας παίρνω 300 ή 500 ευρώ. Έχουν προσλάβει κάτι τρισάθλιους δημοσιογράφους οι οποίοι διαφημίζουν κάθε μέρα κάτι τρισάθλιους τύπους, που κανονικά δεν θα έπρεπε να τους ξέρει κανείς. Αυτοί που απασχολούν την ημέρα μας με πρωτοσέλιδα είναι κάτι άχρηστοι, αγράμματοι άνθρωποι, κλέφτες, πρώην έμποροι ναρκωτικών. Οπότε τι να κάνει κι ο κόσμος, όταν δεν έχει από κάπου να πιαστεί; Είναι δύσκολο να προβλέψεις το timing της εξέγερσης. Αλλά θα έρθει κάποια στιγμή, εκτός κι αν όπως έλεγε ο Καστοριάδης αποδεχτούμε ότι θέλουμε να είμαστε δούλοι. Υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα. Το κράτος αυτό πρέπει να ξεριζωθεί εκ θεμελίων. Το πρόβλημα θα λυθεί μόνο με βία και αίμα, δεν υπάρχει εναλλακτική. Ξέρεις τι είναι να είσαι άνεργος; Να ξυπνάς το πρωί και να μην έχεις πού να πας; Εγώ αν ήμουν άνεργος και δεν είχα να δώσω γάλα στο παιδί μου δεν θα αυτοκτονούσα. Θα κατέβαινα κάτω, θα αγκάλιαζα δέκα γουρούνια και θα φεύγαμε όλοι μαζί. Η, κατέβα κάτσε μόνος σου στο Σύνταγμα. Ακίνητος! Δύο εκατομμύρια κόσμος να κατέβει στο Σύνταγμα και να καθίσει ακίνητος μέσα σε δύο μέρες θα είχε πέσει η κυβέρνηση. Θα είχαμε τελειώσει με αυτούς τους αλήτες. Και το μετά; Το μετά να χτιστεί με απλούς, τίμιους ανθρώπους όπως αυτοί που συνάντησα στο νοσοκομείο. Λαϊκές επιτροπές στις γειτονιές, να κάνουμε δημοψηφίσματα από τα προποτζίδικα, από το ίντερνετ, απλά πράγματα. Ας μη γίνει λαϊκή δημοκρατία, ας γίνει μια αστική δημοκρατία που να μην είναι χυδαία, που να μην εξευτελίζει τον άνθρωπο.

Πηγή: www.lifo.gr

Παρέμβαση της ομάδας Real Democracy Now! στην ομιλία Σημίτη – Cohn-Bendit στο Βερολίνο, 23/1/2011

 Video, Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Παρέμβαση της ομάδας Real Democracy Now! στην ομιλία Σημίτη – Cohn-Bendit στο Βερολίνο, 23/1/2011
Feb 182013
 

Στις 23/1/2011 το ίδρυμα Heinrich-Böll των Γερμανών Πρασίνων διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα “Η Ελλάδα στην κρίση; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επαναπροσδιορίσει τη θέση της στην Ευρώπη;”. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε ημερίδα με ομιλητές τους Κώστα Σημίτη και Daniel Cohn-Bendit.

Ο Κ. Σημίτης περιορίστηκε στο να καταγγείλει ως λαϊκιστές όσους αμφισβητούν τον μονόδρομο του Μνημονίου. Επέρριψε αποκλειστικά την ευθύνη για τη χρεοκοπία της χώρας στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που τον διαδέχτηκε και καταλόγησε ανεπάρκεια σε όσους διαπραγματεύτηκαν τους όρους του Μνημονίου με τους δανειστές, την “ισχυρή πλευρά”, όπως τους χαρακτήρισε. Δεν αμφισβήτησε τους στόχους και τις μεθόδους του Μνημονίου. Αντίθετα, ανέπτυξε την άποψη πως οι στόχοι του θα μπορούσαν να έχουν επιτευχθεί, αν λαμβανόταν υπόψη εκ των προτέρων η συνεχής αλλαγή των ευρύτερων παγκόσμιων οικονομικών δεδομένων. Αναλώθηκε στο γνωστό εκβιαστικό ψευδοδίλημμα “ευρώ ή δραχμή — αποχώρηση ή παραμονή στην Ευρωζώνη” αποφεύγοντας να ασχοληθεί με την ουσία της χρηματοπιστωτικής κρίσης ως παράγωγο του οικονομικού ιμπεριαλισμού.

Ο Daniel Cohn-Bendit αφού άσκησε κριτική στην επιλογή των ισχυρών της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία) να ακολουθήσουν τιμωρητική στάση και πολιτική απέναντι στην Ελλάδα. Προέταξε ένα κακέκτυπο αλληλεγγύης, η οποία όμως δεν αμφισβητεί την δομή της Ευρωζώνης, μιας αλληλεγγύης με όχημα ιδιωτικές επενδύσεις και δήθεν ανάπτυξη που δίνει όπως έχει αποδειχθεί πλήρη στήριξη στην κερδοσκοπία και τη λεηλασία δημόσιου πλούτου από τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η ομάδα Real Democracy Now! Berlin/GR πραγματοποίησε παρέμβαση με στόχο να καταδείξει τις ευθύνες του πρώην πρωθυπουργού και των κυβερνήσεών του αναφορικά με την δυσχερή οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα, επιμένοντας στο θέμα της διαφθοράς και την ευθύνη συνεργατών του κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του (Siemens, Ferrostahl).

Ο Κ. Σημίτης αρνήθηκε να απαντήσει στην παρέμβαση.

Η ενέργεια αυτή της ομάδας Real Democracy Now! Berlin/GR βρήκε θετική απήχηση στο ακροατήριο και προκάλεσε το ενδιαφέρον ανταποκριτών του ξένου τύπου.

Μετά το τέλος της εκδήλωσης, η ομάδα μοίρασε στο ακροατήριο το παρακάτω κείμενο:

Μια απάντηση στην ομιλία του Κ. Σημίτη Quo vadis Griechenland

Πώς μπορεί η Ελλαδα να επινοήσει εκ νέου τον εαυτό της μέσα στην Ευρώπη;

Η ερώτηση που τίθεται είναι εξαρχής προβληματική. Παρουσιάζει το πρόβλημα ως αποκλειστικά ελληνικό, και θυμίζει τη τυπική προπαγάνδα των ρεπορτάζ της Bild, τα οποία παρουσιάζουν τη κρίση ως αναπότρεπτη συνέπεια του μεσογειακού ταμπεραμέντου: «Οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους» κλπ.

Πώς μπορεί η Ελλάδα να επινοήσει εκ νεου τον εαυτό της μέσα στην Ευρώπη;

Είναι εν τούτοις παράδοξο το γεγονός ότι οι Πράσινοι κάλεσαν ως βασικό ομιλητή για αυτό το ερώτημα τον Κώστα Σημίτη. Ένα πρόσωπο, που επ’ ουδενί δεν είναι νέο: έναν πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος έχει μακρύ και αμαρτωλό παρελθόν στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Εξελέγη για να αντιμετωπίσει τη διαφθορά. Αντί για αυτό η διαφθορά υπό τη διακυβέρνησή του έφτασε σε πρωτοφανή επίπεδα. Ο υπουργός Μαντέλης και ο στενός συνεργάτης του Σημίτη Τσουκάτος έχουν παραδεχτεί ότι έλαβαν χρήματα από τη Siemens. Επίσης, ο υπουργός Αμύνης της Κυβέρνησής του φέρεται ως εμπλεκόμενος στο σκάνδαλο Ferrostahl (βλ. ρεπορτάζ στη Spiegel και την σχετική απόφαση του δικαστηρίου του Μονάχου). Αλλά όλοι αυτοί παραμένουν ενεργοί στην πολιτική ζωή. Ο ίδιος ο Σημίτης έκλεισε το 2001 μυστική συμφωνία με τη Goldman Sachs (bond swap), κάτι που ήρθε στο φώς 10 χρόνια αργότερα.

Ο κύριος Σημίτης ταυτίζεται συχνά με το θαύμα της ανάπτυξης της Ελλάδας. Η ανάπτυξη αυτή είχε ωστόσο το τίμημά της. Οι ακριβότεροι στην Ιστορία Ολυμπιακοί Αγώνες κόστισαν τη ζωή 30 ανθρώπων και επέφεραν τεράστια βάρη στο Δημόσιο. Επί της πρωθυπουργίας του έλαβε χώρα η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και εισήχθησαν επισφαλείς σχέσεις εργασίας, κάτι που επιδείνωσε σημαντικά τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων. Ο κύριος Σημίτης ανήκει στο ίδιο παλιό πολιτικό σύστημα που θέλει σήμερα να ανανεώσει. Ο θύτης επιστρέφει ως Σωτήρας.

Ουδεμία απορία προκαλεί το ότι οι Πράσινοι κάλεσαν τον συγκεκριμένο πολιτικό. Οι ίδιοι πράσινοι στήριξαν ως συνεργαζόμενο με το SPD κόμμα τα προγράμματα εξοπλισμών της Ελλάδας. Η Ελλάδα ξόδεψε δισεκατομμύρια Ευρώ για να εισάγει εξοπλισμούς από τη Γερμανία και έτσι γιγάντωσε το χρέος της: μία πολύ επικερδής συμφωνία για τη Γερμανία, της οποίας η Κυβέρνηση ακόμη και τώρα, τον καιρό της σκληρότερης λιτότητας για την Ελλάδα, εξαναγκάζει την ελληνική Κυβέρνηση να αγοράζει επιπλέον όπλα. Δεν είναι σύμπτωση το ότι οι Πράσινοι χειροκροτούν στα συνέδριά τους το Σημίτη ή τον Παπανδρέου. Στην χώρα τους έχουν υποστηρίξει αντιλαϊκή πολιτική μέσω νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, ενώ υποστήριξαν και πολέμους.

Ευτυχώς υπάρχουν νέοι πολιτικοί στην Ελλάδα: ο κύριος Παπαδήμος, ο οποίος κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Σημίτη ήταν πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος, και η – τόσο νέα που δεν πρόλαβε καν να εκλεγεί – κυβέρνησή του κυβερνούν ερήμην του λαού. Αυτή η «νέα» κυβέρνηση αποτελείται κυρίως από τα δύο αμαρτωλά κόματα εξουσίας: ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Σε αυτά προστίθεται τελικά και κάτι νέο: ακροδεξιοί, αντισημίτες και οπαδοί της χούντας καταλαμβάνουν θέσεις υπουργών.

Σε αυτό το πλαίσιο καταλαβαίνουμε εύκολα τι σημαίνει επαναπροσδιορισμός: ο επιβεβλημένος δρόμος του Μνημονίου και του αυστηροποιημένου προγράμματος σταθερότητας οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο χρέος μέσω της όξυνσης της κρίσης. Έτσι ο υποτιθέμενος στόχος αυτής της πολιτικής δεν επιτυγχάνεται. Το «φάρμακο» αποδεικνύεται χειρότερο από την «ασθένεια». Αυτό καταδεικνύει ότι ουσιαστικός στόχος δεν είναι η καταπολέμηση της κρίσης αλλά η αναδιανομή από κάτω προς τα πάνω.

Η επιβολή μιας τέτοιας πολιτικής πηγαίνει χέρι χέρι με τον περιορισμό της δημοκρατίας, την καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων, την αντισυνταγματική κι αυταρχική λειτουργία του κράτους, καθώς και με μια ακραία αστυνομική βία.

Πώς μπορεί η Ελλάδα να επινοήσει εκ νέου τον εαυτό της μεσα στην Ευρωπη;

Στον τίτλο της εκδηλώσης υπάρχει ένας κόκκος αλήθειας. Είναι αναγκαία η επανεφεύρεση, όχι της Ελλάδας, αλλά της Ευρώπης. Και το ζήτημα είναι πώς ερμηνεύει κανείς αυτήν την επιταγή επανεφεύρεσης. Υπάρχουν δύο δυνατότητες: η μία είναι μια νέα Ευρώπη, όπου θα κυριαρχούν οι τράπεζες, οι πολυεθνικές και το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Μια Ευρώπη αυταρχική, όπου θα αποφασίζουν μόνο ελίτ και θεσμοί που στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης. Μια Ευρώπη διαιρεμένη, όπου ο ευημερών Βορράς θα εκμεταλλέυται τον εξαθλιωμένο Νότο, θα παρεμβαίνει και θα υπαγορεύει την πολιτική «κυρίαρχων» κρατών. Μπορεί να υπάρξει όμως και μια άλλη Ευρώπη. Μια Ευρώπη της ισότητας, των αγώνων, της άμεσης δημοκρατίας και της πραγματικής πολιτικής συμμετοχής. Το δρόμο τον δείχνουν τα κινήματα, την προηγούμενη άνοιξη στην Ισπανία, το καλοκαίρι στην Ελλάδα και τώρα στη Ρουμανία, με τις λαϊκές συνελεύσεις και τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις.

Η νέα Ευρώπη εφευρίσκεται ήδη: με δημοκρατία, αλληλεγγύη κι από τα κάτω.
http://realdemocracynowberlingr.wordpress.com/

Χαλκιδική: Το ελληνικό Ελντοράντο

 Πολιτικές ειδήσεις  Comments Off on Χαλκιδική: Το ελληνικό Ελντοράντο
Feb 182013
 

Μια επίθεση στα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις Σκουριές τα ξημερώματα ήταν αρκετή για να βγουν ξανά στα χαρακώματα οι υπέρμαχοι της «επένδυσης». Με τη γνωστή τους ρητορική υπέρ της «αναγκαίας για τη χώρα ανάπτυξης» και κατά «της άνομης, βίαιης μειοψηφίας». Ποια στ’ αλήθεια είναι η «ανάπτυξη» που με τέτοια ζέση υποστηρίζουν οι οπαδοί της και ποιοι ωφελούνται από αυτήν; 

Της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου

«Στις Σκουριές παίζεται το ουσιαστικό παιχνίδι που κρύβεται πίσω από τα μνημόνια» έγραψε ένας χρήστης του twitter, με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν την νύχτα στις Σκουριές Χαλκιδικής. «Αίσχος! Τρόμος! Κακούργοι! Το ήθος των κουκουλοφόρων της Άκρας Αριστεράς» αποφάνθηκε ο Άδωνις Γεωργιάδης, παραθέτοντας λινκ από το Πρώτο Θέμα με τίτλο: «Έδεσαν και περιέλουσαν με βενζίνη δύο φύλακες της Ελληνικός Χρυσός».

Τώρα με τι είδους σιγουριά αποφασίζει ο συνάδελφος να δώσει έναν τέτοιο τίτλο, τη στιγμή μάλιστα που ούτε η ίδια η Αστυνομία δεν επιβεβαιώνει μια τέτοια πληροφορία, όπως ενημερώνει πάλι μέσω των κοινωνικών δικτύων ένας άλλος συνάδελφος του αστυνομικού ρεπορτάζ, υπάρχουν αρμόδια όργανα του κλάδου να το εξετάσουν, δεν θα το κάνω εγώ. Το γιατί υιοθετεί μια τέτοια πληροφορία εκλεγμένος βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος μάλλον απαντιέται ευκολότερα: βολεύει την επίσημη ρητορική περί της αναγκαίας για τον τόπο ανάπτυξης στην οποία αντιδρά μια άνομη και βίαιη μειοψηφία.

Στο UNFOLLOW 14, που κυκλοφορεί, αποφασίσαμε να καταπιαστούμε ακριβώς με αυτή τη ρητορική. Χωρίς να υποτιμούμε την καταστροφή του  περιβάλλοντος, για την οποία δίνουν τη δική τους μάχη οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, επιχειρήσαμε να καταδυθούμε στην άβυσσο της λεγόμενης «ανάπτυξης».

Ύστερα από αρκετή έρευνα, καταφέραμε να εντοπίσουμε έναν γνώστη των διαπραγματεύσεων, ο οποίος έχει παρακολουθήσει τις συμφωνίες από κοντά. Με την υπόσχεση της ανωνυμίας, άρχισε να μας ξετυλίγει ένα, ομολογουμένως, πολιτικά ενδιαφέρον κουβάρι. Μεταξύ άλλων μάθαμε ότι «ο Μπόμπολας, μέσω δύο δικών του ανθρώπων που έχουν συστήσει μόλις (σ.σ το 2003 με το που φεύγει η προηγούμενη κάτοχος TVX Gold) την εταιρία Ελληνικός Χρυσός, παίρνει τη δουλειά. Η Eldorado Gold δεν μπαίνει ποτέ στο παιχνίδι αν πρώτα δεν έχουν λυθεί τα διαδικαστικά. Ο Μπόμπολας λοιπόν προσφέρει τις πολιτικές γνωριμίες, «λύνει» τα κωλύματα και για αντάλλαγμα παίρνει ένα ποσοστό επί της Ελληνικός Χρυσός, η οποία πλέον είναι θυγατρική της Eldorado. 5% στον Μπόμπολα συν τα έργα υποδομής, 95% η Eldodado και η δουλειά δική της». Η διαφαινόμενη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά, «τους είχε προβληματίσει» λέει η πηγή μας και εξηγεί: «Από τον κίνδυνο ένιωσαν ότι απομακρύνονται αμέσως μετά τις εκλογές. Έτσι, αποκτούν έδρα στην Ελλάδα με σκοπό να αφαιρέσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ το επιχείρημα ότι δεν φορολογούνται εδώ»…

Από κει και πέρα; «Έχουν σκοπό να υπαχθούν στο άρθρο 107 του Συντάγματος περί προστασίας ξένων κεφαλαίων. Βάσει αυτού επιτυγχάνουν χαμηλό φορολογικό συντελεστή (υπολογίζεται στο 10%). Θα φορολογούνται μία φορά εδώ, ενώ η δουλειά θα είναι εξασφαλισμένη για τα επόμενα δέκα χρόνια. Και αυτό θα το επιτύχουν με προεδρικό διάταγμα ύστερα από απόφαση του αρμόδιου υπουργού, δηλαδή του Κωστή Χατζηδάκη (βάσει πληροφοριών, έχουν ήδη ένα πρώτο κλείσιμο του ματιού από το υπουργείο). Έτσι, ακόμα κι αν γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση αύριο το πρωί, όλο αυτό δεν αλλάζει με νόμο. Χρειάζεται αλλαγή του Συντάγματος».

Με απλά λόγια: φορολογική ασυλία και προστασία της δουλειάς για την Eldorado για δέκα χρόνια και μηδαμινά έσοδα για το ελληνικό δημόσιο. Αυτή είναι «η αναγκαία ανάπτυξη για τη χώρα».

Το πλήρες ρεπορτάζ μπορείτε να το διαβάσετε στο UNFOLLOW 14. Σημασία όμως εδώ έχει το εξής: Τον προβληματισμό γύρω από την αξία της «ανάπτυξης» για το κοινωνικό σύνολο, που είναι μικρή, σε σχέση με τα προσδοκώμενα κέρδη για μια ιδιωτική εταιρεία, που είναι τεράστια, κανένας δεν τον λαμβάνει υπόψη του επαρκώς. Τα απολύτως εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν καταδεικνύουν μία ακόμη παρασκηνιακή, δίχως κοινοβουλευτικό έλεγχο, σκανδαλώδη υποταγή του δημοσίου συμφέροντος σε ιδιωτικά, «δικτυωμένα» συμφέροντα – μια πρακτική που καθόλου δεν έχει εκλείψει με την κρίση αλλά για την ακρίβεια εντείνεται. Και είναι ερωτήματα που κατεξοχήν αφορούν το ζήτημα της «ανάπτυξης» από καθαρά «τεχνοκρατική» άποψη -μας συμφέρει ή δεν μας συμφέρει;- άσχετα με τις αιτιάσεις για το περιβάλλον. Αυτά τα ερωτήματα, αυτόν τον προβληματισμό, μπορεί να καταλάβει κανείς γιατί ούτε το υπουργείο ούτε ο υπουργός ούτε η ίδια η εταιρία μπαίνουν στον κόπο να τα απαντήσουν. Τα έχουν απαντήσει ήδη με τις μεθοδεύσεις τους. Το αστείο όμως είναι πως ούτε οι στιβαρές πένες των κυρίαρχων ΜΜΕ, που κόπτονται αίφνης για τη διαφάνεια και το «νοικοκύρεμα», δεν τα έχουν συμπεριλάβει στην ανάλυση εκείνη που κάνει λόγο «για αναγκαίες επενδύσεις και άνομες, βίαιες μειοψηφίες».

Όπως βέβαια μας πληροφόρησε η συνάδελφος Γεωργία Ανάγνου, η δημοσιογράφος που έκανε την επιτόπια έρευνα για τα δύο ντοκιμαντέρ του Γιώργου Αυγερόπουλου που παρουσιάστηκαν από τον ΕΞΑΝΤΑ, «υπάρχουν συνάδελφοι στη Ρουμανία που το ψάχνουν αλλά δεν μπορούν να γράψουν ούτε μονόστηλο. Η εκεί εταιρία εξόρυξης χρυσού είναι τρίτη σε διαφημιστικά έξοδα…».

Στατιστικά στοιχεία για τα διαφημιστικά έξοδα προς τον Τύπο της Eldorado Gold δεν έχουμε για την ώρα. Aνοίξτε ωστόσο τις ηλεκτρονικές εκδόσεις και τις σελίδες των κυρίαρχων εφημερίδων και δείτε τα μπάνερ και τις καταχωρήσεις της Ελληνικός Χρυσός να δεσπόζουν…

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: http://unfollow.gr.com/

Εκδήλωση για τον 1 χρόνο ΚΙΦΑ: Live & Συλλογική Κουζίνα

 Εκδηλώσεις  Comments Off on Εκδήλωση για τον 1 χρόνο ΚΙΦΑ: Live & Συλλογική Κουζίνα
Feb 172013
 

live

Οι γιατροί, φαρμακοποιοί, νοσηλευτές και όλοι οι εθελοντές και οι ασθενείς του Κοινωνικού Ιατρείου Φαρμακείου Αλληλεγγύης Δράμας γιορτάζουμε τα πρώτα γενέθλια του ΚΙΦΑ σε ένα γλέντι με συλλογική κουζίνα και μουσική στο Υπόγειο Αρχιτεκτονικής Τοπίου (οδός: Χρυσοβέργη και Κασσάνδρου) την Κυριακή 24/2 από τις 8μμ.

Φέρνουμε, αν μπορούμε, κάτι φαγώσιμο για να το μοιραστούμε με τους υπόλοιπους. Είσοδος ελεύθερη

Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα Εβδομάδας 18-22/02/2013

 Νέα από το ΚΙΦΑ  Comments Off on Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης: Πρόγραμμα Εβδομάδας 18-22/02/2013
Feb 162013
 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΚαλούμε όλους τους πολίτες της Δράμας να στηρίξουν και να στελεχώσουν την προσπάθεια του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης γιατί πιστεύουμε πως η αλληλεγγύη είναι μια αμφίδρομη πράξη που αποδεικνύεται από το βαθμό συμμετοχής όλων μας.

Οι πολίτες που δεν έχουν ιατροφαρμακευτική ασφάλιση μπορούν να προσέρχονται στην Γραμματεία του Κοινωνικού Ιατρείου-Φαρμακείου Αλληλεγγύης καθημερινά (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. και 6-8μ.μ.) ή να τηλεφωνούν για να κλείνουν ραντεβού.

Πρόγραμμα εβδομάδας 18-22 Φεβρουαρίου 2013 στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης

Δευτέρα 18/02: 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός
Τρίτη 19/02: 10-11π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Παθολόγος
Τετάρτη 20/02: 6-8μ.μ. Γενικής Ιατρικής
Πέμπτη 07/02: 11-12π.μ. Παιδίατρος, 6-8μ.μ. Φαρμακοποιός

Παράλληλα, το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης συνεργάζεται με εξωτερικούς ιατρούς και εργαστήρια (π.χ. καρδιολόγους, ακτινολόγους, πυρηνικούς, οφθαλμίατρους, οδοντίατρους, μικροβιολόγους) για τη δωρεάν, και πάλι, πρόσβαση από τους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Οι ενδιαφερόμενοι για τους γιατρούς αυτούς θα πρέπει να επικοινωνούν με το ΚΙΦΑ για να μπορούν να εξυπηρετούνται με ραντεβού.

Το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αλληλεγγύης στεγάζεται στο Εργατικό Κέντρο Δράμας, Ηπείρου 2
Τηλέφωνα επικοινωνίας με τη Γραμματεία (Δευτέρα-Παρασκευή, 10-12π.μ. & 6-8μ.μ.):
σταθερό: 2521.777.038 κινητό: 6984.286.106 και 6971.893.208
Για πληρέστερη ενημέρωση σχετικά με τις δραστηριότητες των εθελοντών του ΚΙΦΑ γίνετε μέλος του Facebook group http://www.facebook.com/groups/kifadramas/

http://www.politesdramas.gr/

Mαζάουερ: Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν σχετίζεται με την άκρα Αριστερά αλλά με τους πολιτικούς Πηγή: Mαζάουερ: Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν σχετίζεται με την άκρα Αριστερά αλλά με τους πολιτικούς

 Απόψεις  Comments Off on Mαζάουερ: Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν σχετίζεται με την άκρα Αριστερά αλλά με τους πολιτικούς Πηγή: Mαζάουερ: Η άνοδος της Χρυσής Αυγής δεν σχετίζεται με την άκρα Αριστερά αλλά με τους πολιτικούς
Feb 142013
 

«Δεν θεωρώ ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής συσχετίζεται με την άκρα Αριστερά», δηλώνει ο βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ. «Οι αιτίες βρίσκονται αλλού και κυρίως στην ακραία απονομιμοποίηση ολόκληρης της πολιτικής τάξης, κατά τη διάρκεια της κρίσης και την επακόλουθη αποδόμηση των επιτευγμάτων της Mεταπολίτευσης», αναφέρει.

Μιλώντας στην Καθημερινή, για την άνοδο των άκρων και τις ευθύνες της Αριστεράς επισημαίνει:

«Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε αν αυτή η πολιτική τάξη θα έπρεπε να είχε κάνει περισσότερα, στις υπάρχουσες συνθήκες, για να αποκαταστήσει την εκτίμηση του κοινού. Θεωρώ ότι θα μπορούσε και ακόμη υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Ακριβώς, όμως, επειδή βρισκόμαστε σε μια νέα και πιο βίαιη φάση του δημόσιου βίου, είναι δύσκολο να αντιμετωπίσεις με την –ας πούμε– καλοπροαίρετη ανοχή του παρελθόντος, γεγονότα όπως η ρίψη μολότοφ στην αστυνομία ή επιθέσεις σε σπίτια, γραφεία ή καταστήματα.

«Και εδώ πρέπει να συζητήσουμε όχι μόνο τις πράξεις, αλλά και το ζήτημα της πολιτικής ρητορικής. Για την Αριστερά, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει. Οταν χρησιμοποιείς τη ρητορική της βίας –ανατροπή της κυβέρνησης, νέο αντάρτικο, επίθεση κατά των συνεργατών/δωσίλογων του κράτους–, δηλαδή φράσεις και μνήμες που πηγάζουν από μια προγενέστερη εποχή, με πραγματικές επαναστάσεις και πραγματικούς πολέμους, εννοείς, όντως, όσα λες;

Επιθυμείς πραγματικά τον πόλεμο;

Λες σοβαρά ότι αυτό που ζούμε είναι σαν μια δεύτερη Κατοχή; Και αν ναι, είσαι σίγουρος ότι μπορείς να κερδίσεις; Αν δεν τα εννοείς, και αυτό είναι το ουσιώδες ζήτημα, τότε πώς μπορείς να μιλάς και να σκέφτεσαι –να σκεφτούμε– πιο εποικοδομητικά για την πιθανότητα ενός πραγματικού και ριζοσπαστικού μετασχηματισμού του καπιταλισμού, που απαιτείται από την κρίση των φορέων εξουσίας και των ιδεών; Κατά την άποψή μου, το να ονειρεύεσαι έναν ηρωικό ρόλο σε ένα νικηφόρο, αυτήν τη φορά, 1917 ή σε ένα νικηφόρο 1944 δεν βοηθάει πολύ και πρέπει να παραδώσουμε αυτές τις χρονολογίες στην Ιστορία, δίχως να συνεχίσουμε να τις χρησιμοποιούμε ως οδηγό στις πράξεις μας».

Ποιός είναι

Ο Βρετανός ιστορικός Μαρκ Μαζάουερ (Mark Mazower) έχει διεθνή φήμη τόσο ως συγγραφέας πολύ σημαντικών βιβλίων πάνω στη νεότερη ιστορία της Ευρώπης, και ειδικά των Βαλκανίων, όσο και ως καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης (κάτοχος της έδρας ιστορίας Ira D.Wallach), όπου είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Heyman για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες. Σχολιαστής της επικαιρότητας για τους Financial Times, τον Guardian και άλλες εφημερίδες, ο Μ. Μαζάουερ αρθρογραφεί σε έντυπα όπως The Times Literary Supplement, London Review of Books, The Nation, στη χώρα μας όμως απολαμβάνει ιδιαίτερης φήμης χάρη στις ιστορικές μελέτες του πάνω στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’40 αλλά και τη Θεσσαλονίκη των αρχών του εικοστού αιώνα. Ενδεικτικά αναφέρουμε το εξαιρετικά επιτυχημένο «Η Ελλάδα του Χίτλερ» καθώς επίσης τα «Σκοτεινή ήπειρος», «Θεσσαλονίκη. Πόλη των φαντασμάτων», «Η αυτοκρατορία του Χίτλερ» (όλα από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια), «Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του Μεσοπολέμου» (ΜΙΕΤ), «Τα Βαλκάνια» (Πατάκης) κ.ά.

Πηγή: http://www.iefimerida.gr/