May 012012
 
poor.jpg1. Αντικειμενικότητα στην πολιτική δεν υπάρχει. Τα πάντα είναι υποκειμενικά και αυτό γιατί βλέπεις, τα πάντα, από το σημείο που στέκεσαι και όχι από κάπου ψηλά ή από κάπου πολύ μακριά. Εντελώς υποκειμενικά λοιπόν τα πράγματα έχουν, ή θα μπορούσαν να έχουν, κάπως έτσι…
2. Την Κυριακή έχει εκλογές, άλλους τους ενδιαφέρει η φάση, άλλους τους αφήνει παντελώς αδιάφορους. Οι αδιάφοροι μπορούν να συνεχίσουν να διαβάζουν τις «Ρωγμές», οι ενδιαφερόμενοι όμως καλό είναι να δούμε και να συζητήσουμε, έστω τις μέρες που απομένουν, τι ακριβώς παίζεται σε αυτές τις εκλογές, ποιο είναι δηλαδή το στοίχημα που μπορεί να χαθεί ή να κερδηθεί.
3. Στη μία πλευρά βρίσκονται στριμωγμένες οι δυνάμεις της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, που αποδεδειγμένα έχουν καταστρέψει τον τόπο και τώρα ζητούν τη στήριξη του «λαού» για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο είτε με το Λουκά – άντε γαμήσου εργατιά – Παπαδήμο, είτε με τον Τρελαντώννη τον Σαμαρά, είτε με κάποιον άλλο καραγκιόζη. Σε αυτή την πλευρά βρίσκονται οι δυνάμεις που θέλουν να μην αλλάξει τίποτα, να συνεχίσουν δηλαδή οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί να πάνε να πνιγούν στα σκατά. Σε αυτή την πλευρά βρίσκεται – ω ναι! – πρώτα και κύρια το ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, η Ν.Δ. του Τρελαντώννη, η Ντόρα και το κακό συναπάντημα, αλλά και – δυστυχώς – η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, καθώς το ΑΡ στο ΔΗΜΑΡ είναι μία τεράστια πολιτική λογοκλοπή. Σε αυτή την πλευρά βρίσκεται, προφανώς, και ο Καμένος και το υπόλοιπο κακό συναπάντημα, που όμως λαϊκίζει έντονα και προσπαθεί να δώσει την εντύπωση ότι βρίσκεται κάπου αλλού, όμως στη ουσία αυτό που κάνει είναι να μιμείται τον Τρελαντώννη προ δευτέρου μνημονίου. Δηλαδή μία τρύπα στο νερό, γιατί το αντιμνημονιακό με το αντινεοφιλελεύθερο είναι ταυτόσημα πράγματα, αφού και ο πυρήνας και οι παράμετροι του μνημονίου είναι ο νεοφιλελευθερισμός.
4. Στη άλλη πλευρά βρίσκεται, προφανώς, η πραγματική Αριστερά όλων των εκδοχών και των παραλλαγών. Αλλά γιατί μιλάμε για εκλογές – και γιατί, δικέ μου, δεν είναι ιστορικό γεγονός η συνεργασία του Μ.Λ. με το μ.λ. – πιο συγκεκριμένα βρίσκεται το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και σου μου του. Μπορεί να σου φανεί παράξενο και ξέρω ότι έχεις άποψη για το θέμα, αλλά σε αυτή την πλευρά βρίσκονται και οι Οικολόγοι Πράσινοι… Και αυτό γιατί, παρά τις μεγάλες διαφορές τους, ακόμα και για πολύ μικρά πράγματα, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και Οικολόγοι Πράσινοι συμφωνούν σε ένα: Να πληρώσουν οι πλούσιοι! Μπορεί άλλοι να το βλέπουν περισσότερο ιδεολογικά, άλλοι περισσότερο πρακτικά, αλλά όλοι – και λέμε όλοι – συμφωνούν σε αυτό. Και αυτό είναι που κάνει την άλλη πλευρά να κατουριέται πάνω της, γιατί καλές οι μαλακίες και οι φιλοσοφίες αλλά όταν το θέμα φτάνει στα λεφτά, οι πλούσιοι είναι αυτοί που παθαίνουν τη συγκοπή.
5. Για τις διαφορές αυτής της πλευράς, ξέρω, θα πεις ότι είναι πολλές. Πράγματι, μόνο που αυτό δεν είναι καθόλου σημαντικό. Οι διαφορές γενικά δεν είναι κακό πράγμα. Πάντα στην ιστορία τα πράγματα προχώρησαν ή άλλαξαν προς το καλύτερο όταν διαφορετικοί άνθρωποι, ρεύματα, κινήματα, ιστορίες, ενώθηκαν και γάμησαν τα πρέκια της άλλης πλευράς. Τις διαφορές σου τις κρατάς, τις συζητάς, βρίσκεις χώρο να τις δοκιμάσεις και η ιστορία πάει λέγοντας χωρίς ποτέ να βγαίνει κάποια συγκεκριμένη άκρη.
6. Για το ΚΚΕ, επίσης, ξέρω ότι το θέμα με το σταλινισμό δεν το έχουν ξεπεράσει. Ότι ονειρεύονται έναν αυταρχικό – πατέρα σοσιαλισμό που θα πλακώνει στις σφαλιάρες τα παιδιά του. Πράγματι. Μόνο που αν σε αυτή τη φάση, που ξεκινάει την ερχόμενη Δευτέρα και ποιος ξέρει πότε και αν θα τελειώσει, κολλήσουμε στη μαλακία που κουβαλάει ο κάθε ένας, κουκουές, συριζικός και όχι μόνο, στο κεφάλι του, τότε θα μείνουμε αγκαλιά με την άλλη πλευρά, που θα μας κάνει κομματάκια.
7. Είναι αλήθεια ότι το Αλεκάκι δεν τραβάει. Το Αλεκάκι υποστηρίζει πως οι συντηρητικές δυνάμεις θα μπορούσαν να ανατρέψουν εύκολα μία αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας δυνάμεων που δεν συμφωνούν σε όλα. Πράγματι ο Αλιέντε έδειξε μικρότερες αντοχές στην κυβέρνηση της Χιλής απ’ ότι ένα σόι παρανοϊκών δικτατόρων στην Βόρεια Κορέα. Πράγματι τέτοιες κυβερνήσεις, αριστερές και δημοκρατικές, ανατρέπονται. Δεν ξέρω γιατί αυτό είναι κακό. Δεν ξέρω, δηλαδή, γιατί είναι καλό μία κυβέρνηση να μην μπορεί να ανατραπεί ποτέ. Και στην τελική γιατί είναι καλό για το ΚΚΕ να μην ανατραπεί τώρα, αύριο, μεθαύριο, η κυβέρνηση του μνημονίου;
Ε, ψιτ, μη ξεχνάς ότι ο χρόνος είναι με τη δική μας πλευρά

Sorry, the comment form is closed at this time.